Merhaba cnm;
Evlilik zor gerçekten haklısın. Bendede aksi sıkıntılar oldu biliyor musun? Bende kayınvalidem gelsin gitsin arasın sorsun istedim :) tuhaf değil mi?
Bunun dışında yani sık sık gidip gelmek çok içli, dışlı olmak dışında eşin ve ailesinin sana yaptığı şeyler var mı? Yani kötü söz, hakaret ne biliyim gerçekten onur kırıcı bir davranış, para esirgeme, dışlama vs...?
Eğer yoksa bu kadar üzme kendini bence. Öğrencilik hayatı yaşadın mı bilmiyorum ben ailemden uzakta okumuştum ve bir süre sonra gerçekten bağımsızlığa alıştığımı hissettim bu yüzden her türlü zorunluluk beni sıkmaya başlamıştı. Evliliğimizdede bunun etkilerini gördüm halada görüyorum :)
Evliliğin getirdiği sorumluluklardan biriside yeni bir aile olmak yani eşinin ailesiylede. Şimdi şöyle düşün eğer kendi ailenle birarada olsaydın yani aynı şehirde hangi sıklıkla görüşürdünüz? Kendi akrabalarını hangi sıklıkla ziyaret eder anneni hangi sıklıkla arardın?
Şimdi eşinin ailesininde bir parçasısın ve onlarada benzer şekilde davranmaya çalışmalısın gerçekten zor biliyorum bende yaşıyorum benzer şeyleri ama başka çare yok gibi görünüyor.
Benim kv de aynı şehirde yaşamak istiyor işimden memnun olmasam bir derece giderim ama oraya gitmem için ciddi fedakarlıklar yapmam lazım buda korkutuyor beni.
Bence boşanmayı düşünme karşına çıkacak diğer bir kişinin daha iyi olacağının garantisi var mı cnm? Yok. O yüzden sorunlarımızı halletmek için kendimize ve evliliğimize zaman vermeliyiz. Dedim ya bende benzer bir süreçten geçiyorum aslında ama bu sefer daha farklı davranmaya çalışacağım diğer türlüsü olmadı çünkü.
Hep söylüyorum bir evliliği sonlandırmayı düşünmeden önce her yol denenmeli çareler tükenirse tmm yoksa devam :)
Sakin ol. Eşinin ailesine sen git bence mesela haftada iki akşam birer ikişer saat gidin zaman ve günü sen belirle. Elin dolu git büyüklerinin gönlünü yap yakın ve içten dur.
Evine geldiğinde eşin yine olur olmaz bir zamanda gidelim derse şu şu programım var bugün olmaz ama şugün olur de. Böylece eşin zamanla bu programa alışabilir diye düşünüyorum.
Sonuçta ailesi cnm birde tek çocuk yapacak bişi yok bu arada yazdıklarım sadece öneri sen yaptında mı biliyorsun dersen hayır :) ama artık bende daha ılımlı davranmaya çalışıyorum ileride sonuçları paylaşacağım. Sevgiler...
sürekli onlara uygun olup olmadıgımı yüzüme sorguladı.sürekli psikolojik baskı yaptı, biz böyle kalabalıgız sende böyle olcaksın iç içe olcas diye. Evimi sahiplenmeye başladı, evime akrabalarını doldurup ben yokken yerleştirmek istedi, yardım istersem çağırırım dediğim halde sürekli mudahale etmeye çalıştı. Evimde kendi evinde yaşadıgı gibi yaşayalım istedi. Akrabalarını sık sık çağırayım, bi hafta onlarda bi hafta bizde, hatta yatalım gittiğimizde, onlarda bizde yatsın.
İlk gece için ihtiyacım olurmuş diye bezler koydurmuş akrabalarına o kadar söylüyorum, o kadar utandım ki gördüğümde.ben çocuk değili baş edebilirim kendimle.
Bu kadar da iç içe olunur mu? bu kadar olurmu.
İlk gecede onlarda yatmamız için teklif etti kaç kez.
onlar gibi kimsemiz yok diye akrabalarımız fazla yok diye aşağılandık, arkadaşım yok diye bile aşağılandım.
beni üzüp daha yeni evliyken sürekli baskı yapıp rahatlık vermedikleri için üzüntüden aileme gittiğimde bile ,eşimin haberi oldugu halde, eşimden habersiz gitmişim diye iftira attı babası ve benim kötü kadınlar gibi oldugumu söyledi anneme.
nişanlıyken her zaman akrabalarına saygı gösterdiğim halde, benden yaşça küçük kuzenleri içerdeyken bi kez odada oturdum diye laf söz ettiler ,hemde evlendikten sonra bunu laf söz ettiler.
akrabasını gönderdi bizle konuşması için, isteklerini kabul ettirmek, beni yontmak için.
Annesi yine yeni evliyken bizim ayrılacağımızı beklediğini söyledi anneme. Bana zaten hep onun gibi yaşamam için baskı yaptı annesi. Evlenene kadarmışım ben, ikiyüzlüymüşüm. senet imzalamıştım sanki
daha hatırlayamadığım bir sürü baskı, laf söz.
öğrencilik hayatı yaşadım tabi, ailemle ilişkilerimiz özgürdü, hiçbizaman beni hiçbişeye zorlamadı,hep arkadaş oldular bana.
o ayıp bu gunah ,onu laf ederler böyle yapma vs şeklinde yetişmedim ben.
ben evlendiysem oda evlendi, ben onları kabul edeceğimde onlar neden benim yaşama yetişme tarzımı kabul etmedi
olmaz böyle bişey, değiştirmeye çalışıp bana baskı yapmaya hakları hiç bi zaman yoktu!
beni bu hale getirdikten sonra bal kaymak getirseler olmuyo işte
ki zaten huyları yine zaman zaman çıkıyor. Yani illa anlaşmazlık oluyor.
haftada iki akşam demişsin, zaten 80 km oraya gidiş geliş, haftada iki akşam nasıl gidebilirim.
ayrıca ben ayda bir bile gitsem zor dayanıyorum 2-3 saatten sonra iyice samimi olup plan yapmaya başlıyor, emri vaki yapıyor bırakmıyor. haftada 2 akşam gidecek olsam onlarla yaşardım zaten. Ayrıca kayınvalidenle aynı şehirde bile olmadıgını söylüyorsun. Böyle uzaktan söylemek bilmiyorum kolay ama yaşadıktan sonra öyle olmuyor kırdıklarında ayakların gitmiyor
Teşekkür ederim
bir de ailemle aynı şehirde de olsam eşime gel demezdim ben kendisi gelmek isterse gelirdi de zaten, bende sık gitmezdim zaten, sık gideceksemde kendim giderim, hala bile öyleyim. hep kendi yuvam dedim eşim dedim. Ailemi bıraktım başka şehre geldim hatta. Bende ailemde onlar gibi değiliz biz. Asla onu zorlamazdım, ki benim ailem ona hiç karışmadı baskı yapmadı üzmedi, onu değiştirmeye çalışmadı. sorun burda zaten. onun bide ailemle benim gibi yaşadıkları olsaydı hele asla ağzımı açmazdım ben utanırdım. Ben ailem uzakta oldukları halde ki onu gittiğimde zorlamıyorum, hiç bi zamanda zorlamadım.