Evlilik böylemiydi..?

Adimizi cikarma nomu:)
O her ailenin dinamigine gore sekillenir,biz de karadenizliyiz fakat agzimiz hic bozuk degildir:)
Oyle konusan tanidiklar da var ama yakin cevremiz temizdir:KK70:,ornegin memleketten gelen bir kadinin konusmalari karsisinda kucuk dilimizi yutmustuk:eek::ruh:


Benim eş ailesinden de ben ömrümde duymadığım küfürleri duydum.Bebekten sonra uyardım artık dayamayıp virgül yerine küfür ederler resmen. Kendileri karadeniz kültüründe var demişti bana. Böbürleniyorlar da bir de
 
Tek bildigim insanin kocasi karisina deger veriyorsa, onun ailesi de deger veriyor. Cunku deger veren es karisina laf soyletmiyor. Sen cok pasif kalmissin. Meydani sessiz bulmuslar. Ben olsam bir gidiyorsam ikincide bahane bulurdum kendimi iyi hissetmiyorum gibilerinden bir sey uydururdum. Ya da acik acik gitmek istemiyirum derdim. Esim gitmek istiyorsa gider. Gittigimde de onlara dolma falan sarip goturmem. Sana deger vermeyenlere sen de deger verme. Bu insanlara belli ki agzinla kus da tutsan yaranamayacaksin. O yuzden misafir gibi git misafir gibi gel gityiginde. Cok muhatap olma, uzak dur. Is bulamaman senin icin hassas konu. Onlar da hassas oldugun yerden vuruyorlar seni. Issiz olduguna uzuldugunu belli etme. Hatta senin yerinde olsam benkendi isimi kendim bulurum yardim istemiyorum, bulamazsam da bu benim meselem derdim. Bu donemden hepimiz gectik. Ilk isi bulmak zordur biliyorum. Herkes tecruben var mi diye sorar. Malesef sıkıntılı bir surec. Dilerim sevdigin guzel bir isin olur. Esinin ailesini takma. Ancak esin seni yalniz birakmasin bu tip konularda bu onemli. Lutfen beni iyi gelin bilsinler diye sessiz durma, daha cok tepene binerler. Haklarini savun. Bir kez hayir diyebilirsen insanlar kisilikli gozuyle bakip birsey diyemezler. Hayir diyemeyenler ise hep ezilir.
 
Benim eş ailesinden de ben ömrümde duymadığım küfürleri duydum.Bebekten sonra uyardım artık dayamayıp virgül yerine küfür ederler resmen. Kendileri karadeniz kültüründe var demişti bana. Böbürleniyorlar da bir de
Böbürlenecek bişey değil ama öyle bir gerçek var. 🤕
 
Bu arada tavsiyem konu komsu edin şu korona bitince. Arkadas edin. Yuruyuse cik eve kapanma. Kendini salma. Kendini salarsan depresyona girersin. Esini hayatinin merkezi yapma. Hayatinin merkezinde hep sen ol. Esini merkeze yakin yere koy. Sirf evliligim bozulmasin diye herseye susma. Hakkini savun. Is bulamadigin icin uzulme. Helimiz yasadik. Merak etme zamani gelince bir yerden oyle kapilar aciliyor ki...Ben 7 ay is bulamamistim ilk evlendigimde. Ayni senin gibiydim. Is bulamamanin sikintisi ile ozguvenimi yitirmistim. Karsi taraf seni anlamaz. Asla ezik durma. Ve mumkun mertebe onlar beni sevsinler iclerine alsinlar diye ugrasma, unutma sen el kizisin. Malesef oyle oluyor. Mumkun mertebe fazla muhatap olma, uzak dur. Kendini oyalayacak seyler bul. Film izle, kitap oku. Mesleginle ilgili kendini gelistir. Olmadi yuksek lisans yap. Hep kendine yatirim yap. Gelecegini bir adamin eline teslim etme. Hayatinla ilgili kararlarda kalem hep senin elinde olsun. Kalemi baskadina verirsen onun yazdigini oynarsin unutma. Hayatinla ilgili kararlari sen al.
 
Ay evet bu nicklere anlam veremiyorum.
Su an muhtemelen yeni evlilik..ailesinden uzak. Arkadasi yok. Evlilige alisamadan ustune de is bulamayinca bunalmis muhtemelen. O da ruh haline yansimis. Ogrencilikten cikip evlenip bir evinnsorumlulugu almak zordur. Bir de kayinvalide kayinpeder derdi de eklenirse hersey ona negatif gelmeye baslar. Boyle donemlerde hayatimizdaki cicrkleri degil bocekleri goruruz nedense. Yapilacak tek sey dusunce tarzini degistirmek.
 
Canım çok üzüldüm haline galiba biraz ince düşünen bi insansın. Biraz gorumcendenden kaynanandan örnek alıp o şekilde tavır yapabilirsin bence. Okumuş etmiş bi insansın sen görümcen yada kaynanan ne mezunu merak ettim. Sen niye sürekli biseyler yapıp kendini begendirme cabasindasin yapma bence . Sen niye davrandıkça ezik gibi algılamışsın biraz oynaman lazım onlara. Onlar iş bulman gerektiğini söyledikçe koca parası yiyecegim biraz sonra bakarım falan desene gülerek canım isterse sonra bulurum falan de Ne saçmalık bunlar taktik yap biraz arsız ol azcik yoksa çok sürmez kafayı yersin
 
Valla banada dediler aynılarını sustum sustum en sonunda koca parası yiyecegim dedim güldüm şimdi ses yok tabi gülerek bozdum bi kaç kere yapacak bisey yok azcik arsız ol
 
Bi zaman sonra eşiniz de başlar işe gir demeye çevremde var böyle örnekler
 
Özgüvensizleşmeyeceksin arkadaşım.Dik duracaksın.Ben de ,ilkokul mezunu kaynansmdan cok akıllar dinledim.Kayınpederimden de ,işimle ilgili tuhaf akıl vermelere maruz kalıyordum.Ögretmenim ve kayınpederim ortaokul mezunu.Agzım açık kaliyordu. ve hep rahatsız ediyorlardı.Canımi sıkınca cevap vermeye başladım.Cevap verecek ve gerekirse ,gayet az gideceksin.Cok yakin olmalarına ragmen ayagımı kestim.Öyle rahat ettim ki.Sebebini sorarlarsa da,sizin yüzünüzden deyiverirsin.Esin babasını savunuyorsa üzgünüm ama böyle yaparsan kurtulursun.Sessiz ve aglamakli olmanin inan hicbirşeye çaresi yok.Herseyin en iyisini onlar biliyorlardı evet ne hikmetse😒
 
Adimizi cikarma nomu:)
O her ailenin dinamigine gore sekillenir,biz de karadenizliyiz fakat agzimiz hic bozuk degildir:)
Oyle konusan tanidiklar da var ama yakin cevremiz temizdir:KK70:,ornegin memleketten gelen bir kadinin konusmalari karsisinda kucuk dilimizi yutmustuk:eek::ruh:

Benim eşim de karadenizli, tanidigim hicbir aile uyesinin kufurlu konustugunu duymadim. Babasi bazen agzindan kaciracak gibi oluyor ama hemen afedersin diyor. 😂
 
Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.
Kendiniz gibi davranın, kimseye yaranmaya çalışmayın, beğenmeyen kendi yapsın, yesin
 
Sana soğuk gelin desinler
Bizi beğenmedi gelmiyor desinler
..dilediklerini desinler..
Neden yalnızlık hissini onlarla kapatacaksın?
Bunları duyuyor olsam hayatta sekmem evlerine.Ha eşim de onlardan mı oluyor,balık baştan kokarmış zaten böyle evlilikte olmaz olsun derdim.Arkamda durmayan bir eş,lafın alasını sokan bir aile.. Ee sorsan evliyim..Neden? Ya bu ne densiz ne ahlaksız bir aile yarabbim,size ne bu kızcağızdan!! Ama söyliyim canım, tepki vermedikçe üzerine gelecek bu ahlak yoksunu insanlar.Bir şekilde dişini göstermen lazım yoksa psikolojin özgüvenin ve de kişiliğin elden gidiyor..Silkelen ve kendini düşün.bunları sana reva görenler kaç paralık insan!!!!
 
Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.
Sorun şu tepkini koymaman.Bu virüslu gunlerde ne işin var hemde .Biliorum gitmesen kötü şeyler olur.Benımkılerde oyleydı her gun bir sorun.Bugun evımızde kalalım evımı ozluorum dedıgımde sankı gıdıpte senmı hazırlıosun gidıosun her sey onune gelıo diodu.Ama bızım bı evımız oldunu ayrı bı ev oldugumuzu bılmıodu.Daha bır cok sorun vardı.Ben boşandım iyiki diorum.
 
Böyle naif olunca böyle uzerler işte. Hiç olmak istemezdim ama malesef ben de lafini hiç esirgemeyen çok mecbur kalmadıkça telefonda bile görüşmeyen bir gelin oldum. Olmak zorunda kaldım sanırım. Ki size yapılanlar yapılsa sanırım eşimle bile sıkıntı olurdu aramızda çünkü ailesinin çenesini kapatmak ilk önce ona düşer.
Ve aklima çok takılan ikinci şey, neden surekli anne baba diyip duruyorsun bu insanlara? Bence tavrını soğukluğunu belli etmelisin. Senden laf sokmalarini imalarını esirgemiyorlar maşallah egoları güzel tatmin oluyordur acaba komşusuna böyle davranabilirler miydi, bence sen sustukça saf yerine koyuyolar.
 
Üniversiteyi bitirip birkaç sene işsizlik cekmemis kimsenin seni anlaması zor. Benim işsizlik sürecim daha kisa sürdü. Daha dogrusu bölümle ilgili olmayan bir işte çalışıyordum. Tamamen kendi istegimle, Avrupa'ya seyehat edebilmek için istifa ettim, dönünce uzun süre iş bulamadım ama o dönem parttime çalışıp kimseden on lira bile almadan bir şekilde kendimi döndürdüm.
Ama o insanların 'okudun da ne oldu' hallerinden, bana sormadan- iş ne onu bile bilmeden 'bilmemkim sana iş bulacakmis,ara onu' diye birilerine minnet etmemi beklemelerinden, Ben bu cümlelere sinirlenince 'bunun çalışmaya niyeti yok' bakislarindan, benim olduğum ortamda 'issizlik yok bu ülkede,insanlar iş beğenmiyor' diye konuşmalarından, beni görenin kenara çekip 'senin bölüm şimdi ne oluyor? Kpss'ye niye girmiyorsun?' konuşmalarından duyduğum rahatsızlığı... Okuyunca bile gerildim. Ne kadar takılmıyor gibi görünse de özellikle üniversite bitirmiş, ailesinin binbir hayalle okula yolladığı, onca dirsek çürütmüş biri için bu durum çok ağır bir durum. Ve gerçekten yaşamayan anlamaz. Hele o 'bilmemkim sana iş bulsun' cümlesinin yarattığı stres...
Seni çok iyi anlıyorum.
Güzel bir şey söyleyeyim; bir kere işe girince eski işsizlik gunlerini, o psikolojini falan direkt unutuyorsun. Yaşanmamış gibi oluyor. Beynin savunma sisteminden dolayı heralde. Umarım sen de tez vakitte kendi işini yapıp bu günleri unutursun...
Ve ikinci olarak;
Haftada 3-4 kere biriisnin ailesine gitmek ne ya? Ne gerek var ki?
Ben haftada 3 kendi ailemle ayni sofraya oturmuyorum,dışarıda bir hayatım olduğu için. Ya da aynı şehirde yaşadığım evli ablam ayda bir kere bize gelir, biz ayda bir kere onlara gideriz,olur biter/erkek ailesine de aynı sekilde giderler.
Kendi evinde ayaklarını uzatıp uzanmak varken, kendi yemeğini kendin yapıp sessizce oturmak varken neden her iki günde bir misafirlige gidesiniz ki? Bence eşininki bencil bir istek.
Hala kendi evi oldugunu idrak edememiş heralde.
Ailen de aynı sehirde olsa eşin bu kadar sık onlara gelmezdi asla. Sıkbogaz olurdu. Sen niye gidiyorsun ki?
Bence araya mesafe koysan evlilik daha güzel gelmeye başlar. İnsan kendi ailesine katlanamazken neden ikinci bir aileyle bu kadar içli dışlı olsun ki?
 
Iyyy tıpkısının aynısını ve daha fazlasını yaşadım. Özgüvenimi yerlebir ettiler... Şimdi ben kazandım aynısını yapmaya kararliyim. Öfken hiç bitmiyor...
 
Adimizi cikarma nomu:)
O her ailenin dinamigine gore sekillenir,biz de karadenizliyiz fakat agzimiz hic bozuk degildir:)
Oyle konusan tanidiklar da var ama yakin cevremiz temizdir:KK70:,ornegin memleketten gelen bir kadinin konusmalari karsisinda kucuk dilimizi yutmustuk:eek::ruh:

Ama kendi aramızda dedim :)
Ulu orta her yerde değil.
Hanımlığı da biliriz argoyu da :)
 
X