• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğimi kurtarmak için bir konuşma yapacağım eşimle, siz ne düşünüyorsunuz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Zubeyde54

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
Bugün eşimle aramda bir konuşma gerçekleşecek ve sonucunda boşanıp boşanmicamızı anlayacağız, en azın kendi tarafımdan bu böyle. Özetle, eşimin benimle, evle veya çocuk olsaydı çocukla ilgisiz olması gibi bir sorunum yok. Aramızda normal şartlarda iyi. Ama bunlar ben uysal olduğum sürece var, çünkü bir birimizden tarif edemeyeceğim şekilde farklıyız. 1 yıllık evliyim, sevgililik dönemim olmadı, görücü usulu gibi oldu ama sevdik birbirimizi. Ama artık çok zorlanıyorum, çünkü onun hayatını yaşıyorum, ayak uydurmaya çalışıyorum, onun istediği şeyleri yapıp sevmediklerini yapmıyoruz. Mesela bütün gün evdeyiz, hiç daha beraber kahvaltıya çıkmadık. Bir kaç kere konusu geçti hep vaz geçti, sen heveslendin diye gaza geldim diyor en küçük örnek. Ben bunları yaptığımdan artık ilgi duymuyorum, sen arkadaşlarınla plan yap böyle şeyleri onlarla yap, onlarla gezmeye git diyor. Ona anlatmak istediğim şey, gezmeye, yemeğe vs gibi aktiviteleri beraber kaliteli zaman geçirelim diye yapmak istiyorum. Sirf gezmeye gitmek için değil, evlenmeden önce zaten her hafta sonu birşey yapıyordum arkadaşlarımla veya başka bir ülkeye tatil için gitmişliğim var. Bunları hala arkadaşımla yapacaksam, bağımsız biri olup çıkacağım bunu kesin hissediyorum, soğuyacağım eşimden. Evlilik sorumluluk almak evet, şuan büyük sorumluluk altında değiliz fakat olsak ne fark eder, evlilik beraber ikimizinde mutlu olacağı şeyleri bulmak yapmak değil mi? Ama hep kendimi taviz veren tarafta hissediyorum, onun sevipte benim sevmediğim ama mutlu olsun diye yaptığım dahada yapacağım şeyler var ben açık görüşlü biriyim. Ama aynı hassasiyetin onun için geçerli olduğunu düşünmüyorum. Eşime bunları anlatıp konuşacağım ama onu tanıdığım için büyük ihtimalle çok birşey değişmeyecek hatta bana benimle empati kuramadığını gösteren cümleler söyleyecek ve ben bundan sonra beni anlaması, kendimi anlatmak için çok yorgun olacağım.

Siz ne düşünüyorsunuz, böyle sorunlarınız var mı? Abartıyor muyum? Eşimle konuşurken haklıysam eğer hiç olmazsa kendi cinsimden kişilerden destek almış olurum.
 
Evet. Maalesef. İyi yada kötü. Hepimizin iyi algısı çok farklı. Varsın herkesin sevabı günahı yaşam tarzı kendine. Ama mutlu yuva, mutlu aile tüm topluma.

ne yazık ki bizim toplumda aileler çocuklarının onlardan farklı düşünmesini kabul etmiyor kolay kolay. bunu ihanet gibi algılıyorlar hatta.
halbuki dinen bile belli bir yaştan sonra çocuğuna sadece, o da sorarsa, tavsiye verebilirsin.
bence mevzu inanç da değil, tamamen ego.
benim çocuğum nasıl benim dediğimi yapmaz, nasıl benim gibi yaşamaz, vs vs.
 
Umarım. Arkadaşım evliliği oturduğundam emin olana kadar çocuk yapmadı kayınailesi ona bile baskı yapmıştı hemen yap çocuk eve bağlansın falan filan. Şimdi 10 yıllık evliler çocukları 3-4-5 yaşlarında. Umarım güzel gider ne diyelim ki.

buradan bile belli kendilerince oğullarını "bataktan" çıkarıp evde oturtmak için bu işe girişmişler. evlenen kadına karşı çok büyük saygısızlık.
ben olsam bu tarz bir cümleyi yutup oturamazdım. kullanılmış hissederdim.
 
ne yazık ki bizim toplumda aileler çocuklarının onlardan farklı düşünmesini kabul etmiyor kolay kolay. bunu ihanet gibi algılıyorlar hatta.
halbuki dinen bile belli bir yaştan sonra çocuğuna sadece, o da sorarsa, tavsiye verebilirsin.
bence mevzu inanç da değil, tamamen ego.
benim çocuğum nasıl benim dediğimi yapmaz, nasıl benim gibi yaşamaz, vs vs.

Öyle kesinlikle.
Ya hangimiz görmüyoruz ki çocuklar birbirlerinin ailelerine bile denk buluyorlar ama nasıl benim dediğim kızla evlenmezsin diye bile baskı görülüyor.
Ya benim babam dindar bir adam. Ama dedem, babaannem hiç ama hiç değilmiş. Akşam yemeğinde rakıların, şarapların falan döndüğü bir ortam.
Bir sürü baskı yapmışlar işte dindarlığı tercih ettiği için. Yıllarca küsmüşler. Maddi olarak çok yoksun bırakmışlar. Ki dedem mesleği gereği hem elit bir çevrede büyütmüş. Maddiyatın tadını bilmesine rağmen babam inşaatta çalışıp okula gitmiş. Toplumun her köşesinde ayrı baskılar, problemler...
Bi bıraksalar herkes gönlünce inansa yada inanmasa.
 
İstekleriniz çok normal. Evlilikte bireysel alanlar ol aşı evet ama birlikte vakit geçiremeidğim adamla neden evli kalıp bir de ekstra iş yükü bindireyim ki kendime?

Ciddi bir konuşma yapılması gerekir.

Ben daha önce yaptım sen arkadaşlarınla yaptın diyormuş. Eskiden çok mu sosyal iş ya da yaşlı mı da unumu eledim eleğimi astım modunda?

Kendimden örnek vereyim eşim 2 sene doğu ve güneydoğuda görev yapmış. Oraları gezmiş. Her fırsatta çocuklar biraz büyünce tatilimizi oraya planlayalım senin de mutlaka görmeni isterim der. Ya da en basiti arkadaşlarımızla gittiğimiz bi mekan hoşumuza giderse gelir anlatır bir gün de beraber gidelim sen seversin deriz.
 
buradan bile belli kendilerince oğullarını "bataktan" çıkarıp evde oturtmak için bu işe girişmişler. evlenen kadına karşı çok büyük saygısızlık.
ben olsam bu tarz bir cümleyi yutup oturamazdım. kullanılmış hissederdim.

İşte keşke. Kızın ailesi de düzgün çıkmadı, kabul etmedi. O da o zaman 19 yaşındaydı cesaret edemedi. Bu yaşımızda olsak eminim bizlerin de sunacağı fikirler ve imkanlar farklı olurdu.
 
Öyle kesinlikle.
Ya hangimiz görmüyoruz ki çocuklar birbirlerinin ailelerine bile denk buluyorlar ama nasıl benim dediğim kızla evlenmezsin diye bile baskı görülüyor.
Ya benim babam dindar bir adam. Ama dedem, babaannem hiç ama hiç değilmiş. Akşam yemeğinde rakıların, şarapların falan döndüğü bir ortam.
Bir sürü baskı yapmışlar işte dindarlığı tercih ettiği için. Toplumun her köşesinde ayrı baskılar, problemler...
Bi bıraksalar herkes gönlünce inansa yada inanmasa.

evet bunun inançla alakası yok. tamamen ego ve bilinçsizlik.
 
İstekleriniz çok normal. Evlilikte bireysel alanlar ol aşı evet ama birlikte vakit geçiremeidğim adamla neden evli kalıp bir de ekstra iş yükü bindireyim ki kendime?

Ciddi bir konuşma yapılması gerekir.

Ben daha önce yaptım sen arkadaşlarınla yaptın diyormuş. Eskiden çok mu sosyal iş ya da yaşlı mı da unumu eledim eleğimi astım modunda?

Kendimden örnek vereyim eşim 2 sene doğu ve güneydoğuda görev yapmış. Oraları gezmiş. Her fırsatta çocuklar biraz büyünce tatilimizi oraya planlayalım senin de mutlaka görmeni isterim der. Ya da en basiti arkadaşlarımızla gittiğimiz bi mekan hoşumuza giderse gelir anlatır bir gün de beraber gidelim sen seversin deriz.

son kısma çok katılıyorum. ya benim dedem esnaftı, öğlen değişik bişey yeseler o haftasonu bizi de alır götürürdü hatta. en olmadı anneanneme paket yaptırır getirirdi.
sevgi bağı varsa bunlar otomatikman yapılıyor zaten.
 
Çocuk alkol vs gayet rahat bir ortamı olan birisiydi.
Arkadaşım da başörtülü bir kızdı.
Aşırı güzel birisiydi ama.
Oğlanın ailesi baya zorladı, çok zenginlerdi parayla tehdit ettiler oğullarını evlenmezsen şirketten çıkarırız vs diye... Tam film sahnesi yani.
Kendilerince alkol ortamından güzel kızla koparacaklardı.
Çocuk tesettürlü biriyle dışarıda görünmek istememiş meğerse.
Önce başını aç diye baskı yaptı sonra arkadaşım başımı açmam istiyorsan git dava aç dedi.
Ailesinin korkusundan dava da açmadı.
Arkadaşlarını düğüne bile çağırmamıştı oğlan sırf görmesinler diye.
Baştan evlenmeseydi salak.
Evliliklerin ilk yılı çok çok zor geçti.
Kız sürekli ya evde çıkarsa da bizimle çıkardı. Sonra nasıl oldu inanın bilmiyoruz. Çocuk bir anda değişti. Ciddi anlamda kendiliğinden namaza başladı, bizim arkadaşlarımızın eşleriyle oturup kalkmaya başladı sosyal ortamı gerçekten değişti her yeri birlikte gezerler şimdi. Ama arkadaşım o 1 yılım heba oldu en güzel zamanlarım ağlayarak psikolojik şiddetle geçti der hep. Şimdi mutlu ama bazı şeyler acı hatırlanıyor işte.
E arkadaşınız çocuğun aile zoruyla evlendiğini bilmiyor muydu, anlamamış mıydı?
Ailenin maddi durumu iyi olmasa belki de yapmayacaktı o da evliliği.
Normal bir insanda göz ardı edilemeyecek sorunlar maddi durumu iyi olan insanlar söz konusu olunca gayet edilebiliyor, şahit oldum bunun birkaç örneğine.
 
ama arkadaşlarınla gez dememişsindir herhalde. ben o üslubu incitici buldum.

Yok öyle birsey demem. Bence es ile zaman gecirmek farkli, arkadaslarla zaman gecirmek farkli. Esi meselenin sadece gezmek oldugunu düsünüyor heralde. "Ben gezdirmiyorsam, baskalari gezdirsin" gibi
 
E arkadaşınız çocuğun aile zoruyla evlendiğini bilmiyor muydu, anlamamış mıydı?
Ailenin maddi durumu iyi olmasa belki de yapmayacaktı o da evliliği.
Normal bir insanda göz ardı edilemeyecek sorunlar maddi durumu iyi olan insanlar söz konusu olunca gayet edilebiliyor, şahit oldum bunun birkaç örneğine.

Arkadaşım anladı ama arkadaşımın da ailesi tam dediğiniz sebepten müsaade etmedi. O dönem 19 yaşında idi. İki aile bir güzelliğe biri paraya evlatlarının mutluluklarını sattılar.
 
Yok öyle birsey demem. Bence es ile zaman gecirmek farkli, arkadaslarla zaman gecirmek farkli. Esi meselenin sadece gezmek oldugunu düsünüyor heralde. "Ben gezdirmiyorsam, baskalari gezdirsin" gibi

evet işte bu daha üzücü bence zaten. beraber birşeyler paylaşmak, anı biriktirmek istemiyor.
 
Arkadaşım anladı ama arkadaşımın da ailesi tam dediğiniz sebepten müsaade etmedi. O dönem 19 yaşında idi. İki aile bir güzelliğe biri paraya evlatlarının mutluluklarını sattılar.

ay aklıma geldi bizim bir tanıdıkta başka bir tanıdığın kızını ayıla bayıla oğluna istedi. herşeyi yaptı. o da çok güzel bir kızdı. iki tarafta mutaassıp olduğundan sevgililik olmadı, direkt isteme-söz diye ilerledi.
meğer oğlu bağımlıymış.
evlendikten bir kaç ay sonra anladı kız ama o arada hamile kalmıştı.
kızın ailesi çok kötü oldu, boşansın istediler direkt.
oğlanın annesi pişkin pişkin "napıyım oğlumun hayatı kurtulsun istedim" dedi.
şu an ayrılar, kız ailesiyle ama çok zor zamanlar geçirdi.
çocuk peşini zor bıraktı.
 
ay aklıma geldi bizim bir tanıdıkta başka bir tanıdığın kızını ayıla bayıla oğluna istedi. herşeyi yaptı. o da çok güzel bir kızdı. iki tarafta mutaassıp olduğundan sevgililik olmadı, direkt isteme-söz diye ilerledi.
meğer oğlu bağımlıymış.
evlendikten bir kaç ay sonra anladı kız ama o arada hamile kalmıştı.
kızın ailesi çok kötü oldu, boşansın istediler direkt.
oğlanın annesi pişkin pişkin "napıyım oğlumun hayatı kurtulsun istedim" dedi.
şu an ayrılar, kız ailesiyle ama çok zor zamanlar geçirdi.
çocuk peşini zor bıraktı.
Ya delircem şu sorunlu veletlerini doktora götürsünler doktora. Elin evladı rehabilitasyon merkezi değil. Napacak el kızı bağımlı herife, tedavi mi edecek?
 
Bugün eşimle aramda bir konuşma gerçekleşecek ve sonucunda boşanıp boşanmicamızı anlayacağız, en azın kendi tarafımdan bu böyle. Özetle, eşimin benimle, evle veya çocuk olsaydı çocukla ilgisiz olması gibi bir sorunum yok. Aramızda normal şartlarda iyi. Ama bunlar ben uysal olduğum sürece var, çünkü bir birimizden tarif edemeyeceğim şekilde farklıyız. 1 yıllık evliyim, sevgililik dönemim olmadı, görücü usulu gibi oldu ama sevdik birbirimizi. Ama artık çok zorlanıyorum, çünkü onun hayatını yaşıyorum, ayak uydurmaya çalışıyorum, onun istediği şeyleri yapıp sevmediklerini yapmıyoruz. Mesela bütün gün evdeyiz, hiç daha beraber kahvaltıya çıkmadık. Bir kaç kere konusu geçti hep vaz geçti, sen heveslendin diye gaza geldim diyor en küçük örnek. Ben bunları yaptığımdan artık ilgi duymuyorum, sen arkadaşlarınla plan yap böyle şeyleri onlarla yap, onlarla gezmeye git diyor. Ona anlatmak istediğim şey, gezmeye, yemeğe vs gibi aktiviteleri beraber kaliteli zaman geçirelim diye yapmak istiyorum. Sirf gezmeye gitmek için değil, evlenmeden önce zaten her hafta sonu birşey yapıyordum arkadaşlarımla veya başka bir ülkeye tatil için gitmişliğim var. Bunları hala arkadaşımla yapacaksam, bağımsız biri olup çıkacağım bunu kesin hissediyorum, soğuyacağım eşimden. Evlilik sorumluluk almak evet, şuan büyük sorumluluk altında değiliz fakat olsak ne fark eder, evlilik beraber ikimizinde mutlu olacağı şeyleri bulmak yapmak değil mi? Ama hep kendimi taviz veren tarafta hissediyorum, onun sevipte benim sevmediğim ama mutlu olsun diye yaptığım dahada yapacağım şeyler var ben açık görüşlü biriyim. Ama aynı hassasiyetin onun için geçerli olduğunu düşünmüyorum. Eşime bunları anlatıp konuşacağım ama onu tanıdığım için büyük ihtimalle çok birşey değişmeyecek hatta bana benimle empati kuramadığını gösteren cümleler söyleyecek ve ben bundan sonra beni anlaması, kendimi anlatmak için çok yorgun olacağım.

Siz ne düşünüyorsunuz, böyle sorunlarınız var mı? Abartıyor muyum? Eşimle konuşurken haklıysam eğer hiç olmazsa kendi cinsimden kişilerden destek almış olurum.
Gayet haklısınız
 
Ya delircem şu sorunlu veletlerini doktora götürsünler doktora. Elin evladı rehabilitasyon merkezi değil. Napacak el kızı bağımlı herife, tedavi mi edecek?

klasik kafa evlenince düzelir :)
evde tabağını kaldırmasın diye hizmet ettikleri oğulları evlenince adam olacak sanıyorlar.
sonra böyle adamlar karılarına eziyet ediyor, onları anlamıyor.
 
klasik kafa evlenince düzelir :)
evde tabağını kaldırmasın diye hizmet ettikleri oğulları evlenince adam olacak sanıyorlar.
sonra böyle adamlar karılarına eziyet ediyor, onları anlamıyor.
Sksksksksslsl, hakikaten sinirim bozuluyor, bağımlılığın tedaviyle düzelme ihtimali bile yüzde yüz değil, uzmanın yapamadığını 20 yaşında anasının dizinden aldıkları taze yapacak mübarek.
 
Bugün eşimle aramda bir konuşma gerçekleşecek ve sonucunda boşanıp boşanmicamızı anlayacağız, en azın kendi tarafımdan bu böyle. Özetle, eşimin benimle, evle veya çocuk olsaydı çocukla ilgisiz olması gibi bir sorunum yok. Aramızda normal şartlarda iyi. Ama bunlar ben uysal olduğum sürece var, çünkü bir birimizden tarif edemeyeceğim şekilde farklıyız. 1 yıllık evliyim, sevgililik dönemim olmadı, görücü usulu gibi oldu ama sevdik birbirimizi. Ama artık çok zorlanıyorum, çünkü onun hayatını yaşıyorum, ayak uydurmaya çalışıyorum, onun istediği şeyleri yapıp sevmediklerini yapmıyoruz. Mesela bütün gün evdeyiz, hiç daha beraber kahvaltıya çıkmadık. Bir kaç kere konusu geçti hep vaz geçti, sen heveslendin diye gaza geldim diyor en küçük örnek. Ben bunları yaptığımdan artık ilgi duymuyorum, sen arkadaşlarınla plan yap böyle şeyleri onlarla yap, onlarla gezmeye git diyor. Ona anlatmak istediğim şey, gezmeye, yemeğe vs gibi aktiviteleri beraber kaliteli zaman geçirelim diye yapmak istiyorum. Sirf gezmeye gitmek için değil, evlenmeden önce zaten her hafta sonu birşey yapıyordum arkadaşlarımla veya başka bir ülkeye tatil için gitmişliğim var. Bunları hala arkadaşımla yapacaksam, bağımsız biri olup çıkacağım bunu kesin hissediyorum, soğuyacağım eşimden. Evlilik sorumluluk almak evet, şuan büyük sorumluluk altında değiliz fakat olsak ne fark eder, evlilik beraber ikimizinde mutlu olacağı şeyleri bulmak yapmak değil mi? Ama hep kendimi taviz veren tarafta hissediyorum, onun sevipte benim sevmediğim ama mutlu olsun diye yaptığım dahada yapacağım şeyler var ben açık görüşlü biriyim. Ama aynı hassasiyetin onun için geçerli olduğunu düşünmüyorum. Eşime bunları anlatıp konuşacağım ama onu tanıdığım için büyük ihtimalle çok birşey değişmeyecek hatta bana benimle empati kuramadığını gösteren cümleler söyleyecek ve ben bundan sonra beni anlaması, kendimi anlatmak için çok yorgun olacağım.

Siz ne düşünüyorsunuz, böyle sorunlarınız var mı? Abartıyor muyum? Eşimle konuşurken haklıysam eğer hiç olmazsa kendi cinsimden kişilerden destek almış olurum.
Dinlediğim psikologlardan edindiğim bilgilerle yardımcı olmaya çalışayım. Arkadaşlarımla plan yapsam soğuyacağım diye işte tamda bunu yapmalısınız. Isındırmak için uğraşıcaktır. Siz kendinize kendi alanınıza dönünce adam sizin alanına girmek için çaba sarfedicek. Siz kendinizeen taviz verdkçe kıymetiniz olmaz istediklerinizde yapılmaz. Bende ilk başlarda sizin gibiydim eşimle vakit geçiremez sitem ederdim hep onun dediği olurdu. Sonra kendime döndüm. Arkadaş çevremle sosyalleştim. Sonra kocam neden benle gelmiyorsun gezmiyorsun ilgilenmiyorsun demeye başladı herşey tersine döndü yani. Bir de daha netim. İstemiyorsam istemiyorumdur. Artık o benim için uğraşıyor :)
 
Henüz bir senelik evlilik , evine sana duskunse, sorumluluklarının bilincindeyse, sana çevresine saygılı düzgün bir adamsa, seni sevdigini değer verdiğini gerçekten hissediyorsan sırf gezmiyor birlikte aktivite yapmıyorsunuz diye boşanilinir mi? Tabiki hayır. Tabii bu benim bakisacim. Ha, ondan bosanirsin, yarın kafana cok hitap eden birlikte her yeri gezip tozabildigin biri çıkar karşına, atıyorum evlenirsiniz. O da sorumluluk sahibi olmaz mesela, aklı fikri gezelim yiyeyim icelimdedir. Bu bir örnek. Çevremde var şahit oldugum o yüzden.

Uzun lafın kısası evlilikten biraz da ne beklendiğini bağlı. Herkese göre bu sorunun cevabı değişir ve tek bir doğru yok. Ha, mutsuzum devam etmek istemiyorum bu şekilde diyorsaniz haklısınız. Çünkü evlilikte mutsuzluk bambaşka bir şey.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X