nerden başlayayayım bilmiyorum açıkçası..ilk defa böle bi foruma derdimi anlatacağım çünkü artık kendi kendime aşamıyorum sıkıntılarımı...dipsiz kuyularda boğuluyorum sanki...belki sizlerden gelen yorumlarla bir nebze de olsa bir yol aralayabilirim kendime....öncelikle çalışan bi bayanım maddi olarak da maaşım iyi yani kimseye mecbur değilim...11 yıllık evliyim biri 8 aylık biri 10 yaşında iki kızım var Allah ömür versin...son bir aydır sanki gizli bir el boğazıma yapışmış mütemadiyen beni sıkıyor herşeye parlamaya herşeye kırılmaya başladım dokunsalar ağlayacak gibi dolaşıyorum sürekli...bunlara sebep olansa eşim...işyerinde güçlü durmaya çalışıyorum ama artık buna da gücüm yetmiyor anlayacaklar diye geriliyorum içim kan ağlasada anlamasınlar istiyorum....sorunlar eşimle anlaşamamamdan kaynaklanıyor...çalışan bir bayan olduğum için bütün günüm çok yorucu geçiyor..işe başka bir ilçeye gidiş geliş yaptığımız için sabah ezanlarında yola çıkıyoruz akşam ezanına anca eve dönebiliyoruz ki süt iznim bittiğinde ben daha geç dönücem eve...akşam gelir gelmez ev işleri yemek telaşı bebeğin bakımı yatırması doyurması derken takatim kalmıyor...diğer kzın dersleri falan...gece de kaç defa bebeğe uyanıp mama hazırlıyorum bu aralar diş çıkarma evresi olduğu için ayrıca bi yoruyor yavrum..kısacası hiç dinlenemiyorıum...buna karşılık eşime diyorum ki nolur azıcık bana destek ol evde biraz yükümü haifiletmeye çalış bak çok yoruluyorum...aldığım cevapsa çok abartıyormuşum ve ondan onun mizacına gitmeyen şeyler beklememeliymişim...onu değiştirmeye çalışmamalıymışım..ne zaman özel bi gün olsa doğum-evlilik-sevgililer hep arkadaşlara özenirim çünkü benim eşim hatırlama özürlüsüdür yada bana değer vermediğini düşünürüm...arada aldığıda oluyor ama almadığı zamanlar daha fazla..işine gelmiyor alıştırmak istemiyor sanırım...işyerinde arkadaşların eşleri arada arar hal hatır sorrarlar ne yedin bugün öğlen gibi ama benimkin de hiç ses yok...işi varsa arar...eltim üst katta oturuyor...çoluk çocuk yok 5 yıllık evliler daha yeni planlıyorlar çocuk işi buna rağmen kaynım eltimin o kadar nazını çeker ki yemeğine ev işlerine yardım eder ona şiirler yazar hatta besteler amatörce sırf eltim isitoyr diye eve almadığını bırakmaz hepsinden önemlisi ona ve yedi sülalesine o kadar değer veRİR Kİ aynı şekilde kv tarafıda o kadar değer veiriler...eşime derim ki bak kaynım böle böle yapıyor eşine böle davranıyor bak ben çocuk olduğu halde ne kadar yoruluyorum azcık da bana destek olsan...bu defa daha çok fıttırıyor başkalarıyla karşılaştırrılmaktan nefret ediyor ağzına geleni sayıyor gönlümü çok kırıcı laflar sarfediyor...tamam ben de seni başkalarıyla karşılaştırmak istemiyor kimseyi kıskandığımda yok ama nolur sende azcık üzerine düşeni yapsan da bana bu zemini hazırlamasan...karşılaştırma ortamı yapma diyorum sende o zaman ben çok mu memnunum...bi türlü kabul etmiyor...düğün aşamasında aileler arasında problermler yaşanmıştı halen onların etkileri var o zamandan beri kendimi hep değersiz hissediyorum eşim ve ailesi tarafından..ama eşim kabul etmiyor. keyfi yerindeyse der ki tamam ben de eksiklerim var kabul ediyorum tamam daha dikkatli olmaya çalışacam ama lafta kalıyor hep bi türlü uygulamaya geçemiyorz...mesela bu hafta sonu gene oturduk konuştuk bu sefer kavga etmeden güzel güel tamam dedi bu konularda daha dikkatli olmaya çalışıcam... evde temizlik yapılması gerekiyordu ben başladım bekledim yardım etsin diyo yok uzanmış öle...bende sinir sinir davranmaya başlayınca temizlik yaparken anladı kalktı internetle uğraşmaya başladı...dedim sen mahsus mu yapıyorsun az önce konuştuk anlaştık bana yardımcı olmaya çalışacaktın bana aynen şöle diyor...ben de boş durmuyorum internette bı sıkıntı var onu halletmeye çalışıyorum ki ödemeleri yapıcam ben seni benim işlerime karıştırıyormuyum...yaptığı iş te internetten ödemeleri takip etmek pazara çıkmak kırkyılda bi çocuğun dersleriyle ilgilenmek ki mesleği öğretmen ...dedim bu yaptıklarını ev hanımlarının eşleri de yapıyor....anlamıyor adam...benim hiç mi kıymetim yok nazarında ne biçim adamsın yaaaa hiç mi acıman yok..ben okadar çok söyleniyormuşum ki sonunda bu evliliğe bitişine sebep olacakmışım ha bi de arabanın kredisi bitince işi bırakacakmışımoturup evde evle çocuklarla ilgilenecekmişim tek bıkmış artık...kpsss ye onca çalışıp doğu görevimi de bitirip anca memlkete döndük kalkıp mesleğimi bırakıcaö pöfffff ayda 3000 tl maaşı bırakıcakmışım...niye sırf inadı inat evde bişeye yardım etmesin diye...ben bu adamdan çok korkuyorum artık..çok mutsuzum arkadaşlar allah aşkına nerde hata yapıyorum...
bir yardımcı almayı neden düşünmüyorsunuz?en azından temızlk derdınden kurtulursunuz.bayagı bunalmıssınız.
