Halbu ki ayaklarınızın üzerinde durabilecek bir kadınsınız, eşinizin size güzel bir hayat sunmak gibi bir hayali bir tasavvuru bile yok. Size bu güne kadar manevi ve maddi olarak bişe vermek kaygısını taşımamış ve taşımacak ta. Saygı, sevgi muhabbet yoksa pardon bu neyin evliliği? Önünüze bakın Allah büyüktür, bu evlilikte hatanız yok elinziden geleni yapmışsınız karşı tarafta ise sanki siizn yaptıkarınıza kıskançlıkla ben bu kadar yanlışımda sen niye bukadar doğru ve düzgün bir insansın der gibi resmen sizi zaafları ile ezmeye çalışıyor. Yol verin yol... Siz de bütün bu enerjinzii kendinize harcayın biraz mutlu olun.
yanımda destek hissettim her birinizi inanın çok teşekkürlerRica ederim yardımcı olabildiysek ne mutlu bizlere..
Size verebileceğim bir cevabımın olmaması ne acı. seviyor muyum? artık değil aşık mıyım? öldürdü aşkımı. bağlılık mı? vazgeçilebilir. Geriye sanırım bir tek benim cesaretsizliğim ve özgüvensizliğim kalıyor. Ama çabalamayacağım artık hiç bir şey için uğraşmayacağım değmezmiş geç anladım.Oh ne güzel ya hayat ..adam yiyip içip yatıyor kadın çalışıyor ..üstelik eşinden birde hakaret duyuyorsun ..neden evlisin halen bu adamlaCidden ne için çabalıyorsun ki adam bir asalak
teşekkür ederimkonunuzu ilgili bölüme taşıyorum. bilginize
merhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
Ya yuvanı yık boşan demiyorum ..kimsede demez ama ;evlilikte kadının erkeğin birbirine karşı gorevleri var ...bunlar yerine getirilmiyorsa zaten evliliğin mantığına aykırı ..insan neden evlenir??bunu bir düşünün ,yada siz niçin evlendiniz ,vs ,düşünün bir süre ,kendinizi sorgulayın ,eşinizden ne istiyorsunuz ,beklentilerinizi karşılıyorum ,kar zarar hesabı yapın anlayacağınız ..Size verebileceğim bir cevabımın olmaması ne acı. seviyor muyum? artık değil aşık mıyım? öldürdü aşkımı. bağlılık mı? vazgeçilebilir. Geriye sanırım bir tek benim cesaretsizliğim ve özgüvensizliğim kalıyor. Ama çabalamayacağım artık hiç bir şey için uğraşmayacağım değmezmiş geç anladım.
Şakamisin inanmakta gucluk cekiyorum. Hemen bosan. Kocan kendisi ile ilgili ne problem varsa sen yapmissin gibi davranmis. Bir insan nasil hakarete tahammul eder bilemiyorum.[/QUmalesef benim gerçekliğimin ta kendisi. Bir ara bende aynı şeyi düşündüm kendinde eksik olan her şeyi bende dile getiriyor diye düşündüm ona bunu söylediğimde kendi dediğine kendinde inanmıyorsun iki düşün bir söyle ağzından çıkan lafı tartamıyorsan sus dedi.
siz söylediniz işte şimdi. annem de babam da var çok şükür ama bu yaşadıklarımdan haberleri yok söyleyemem de zaten bu denli üzemem onları. ve evet ben gerçeğim yaşadıklarım da gerçek. ben sizlere danışmak için burdayım, acaba ben onun dediği gibi gerçekten hatalı mıyım diye kendimi sorgulamaktan vazgeçmek için burdayımSen gercekmisin ?
Kimse bugune kadar ne enayisin, aptalmisin sen demedi mi ?
Annen baban yok mu ?
siz söylediniz işte şimdi. annem de babam da var çok şükür ama bu yaşadıklarımdan haberleri yok söyleyemem de zaten bu denli üzemem onları. ve evet ben gerçeğim yaşadıklarım da gerçek. ben sizlere danışmak için burdayım, acaba ben onun dediği gibi gerçekten hatalı mıyım diye kendimi sorgulamaktan vazgeçmek için burdayım
Bu dediğinizi yaptım dün akşam, ben aslında çok şey beklemedim. Mutlu olmak sevdiğim kadar sevilmek, geleneksel bir evliliğim olsun istedim o kadar. Eşimse bana hiçbir şey katmadı benden aldı götürdü. Evlendiğimzden beri 2 defa çok hasta oldum ikisinde de bana bir kere bile bakmadı o halimde bile benden ikram hizmet bekledi. Şimdi düşünüyorum da kendime üzülüyorum be kadar mı değersizdim ben diyeYa yuvanı yık boşan demiyorum ..kimsede demez ama ;evlilikte kadının erkeğin birbirine karşı gorevleri var ...bunlar yerine getirilmiyorsa zaten evliliğin mantığına aykırı ..insan neden evlenir??bunu bir düşünün ,yada siz niçin evlendiniz ,vs ,düşünün bir süre ,kendinizi sorgulayın ,eşinizden ne istiyorsunuz ,beklentilerinizi karşılıyorum ,kar zarar hesabı yapın anlayacağınız ..
Fazla bile yapmisin esin icin,birak tabi.asil senin ona küsüp sitem yapacagin yerde,kendi küsüyor sana,hem suclu hem güclü..bakarmisin su sacmaliga ya..simdiye kadar eve iki kurus para sokmasin,ekmek elden su gölden,yemegi önune gelir,camasiri,utusu yapilir,adam kiligina sokulup insan icine cikartilir...ohhh ne rahatt yasam...disardan bakanda evin erkegi,adam insan sanir iste..ne bilsinler kadin almis tum yukü..madem sen evde yokmusun gibi davraniyor..sende ona onun hayatinda yokmusun gibi davran.nasil mi.onu hic umursamayarak,eve iki ekmek mi aliyorsun,bir ekmek alarak,karni doysun diye yemek mi yapiyosun,sadece kendine yapip yiyerek..onun ihtiyaclarini karsilamayarak,onun alisverisini yapmayarak..daha baskada onun icin ne yapiyorsan artik onlari yapmayarak cezalandir bakalim akli basina geliyor mu sorumsuz kocanin..bir erkek neden küser? eşleri küsen arkadaşlarımız var mı? eşimle küsüz aslında o bana küs 3 gündür ne yüzüme bakıyor ne benimle konuşuyor ne yaptığım yemeği yiyor ne de içiyor. evde var mıyım yok muyum belli değil. Dün barışalım diye konuşmaya çalıştım iş yerindeyken 7 -8 defa aradım açmadı sonrasında dönmedi, mesaj attım cevap vermedi eve gittiğimde de ben yokmuşum gibi davrandı yine halen salonda yatıyor. Ben de artık barışmak için bir çaba göstermiyorum bıraktım öylece. Siz olsanız nasıl davranırdınız?ben nasıl davranmalıyım?
Bosanin ya da bosanmayin demem ama bir erkek ,karısi çalışacak emir altına giremem diyecek kahvaltisini dışarda yapacak gezmesinden tozmasından ödün vermeyecek yok öyle bir dünya agam paşam durumları kusura bakmayın da esiniz tam bir ergen insan karısı çalışırken evde nasıl fosur fosur keyif yapar ya seven adam Kıyamaz ki...merhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
hoş sohbetine, güleryüzüne, benimle aynı dili konuşuyor olmasına, beni çok mutlu ediyor olmasına aşık oldum ama hepsi aslında benim görmek istediklerimmişnesini sevdiniz bu adamın ,pardon adam lafın gelişi
küsen sorumluluk almayan asalak gibi yatıp kendine baktıran o
size ergensin diyor
ne önerelim istersin
bekle düzelir beeeeeeelki
Çalışmayan erkek kısmını anladıktan sonrası benim için boş. Çalışmayan kocaya adam demem üzgünümmerhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
Haklısınızne diye annene babana soylemiyorsun ki ?
bir gun uzulur iki gun uzulurler.
Sanki esinin calismadigini bilmiyorlar mi ? eminim zaten herseyi tahmin ediyorlardir ama seslerini cikaramiyorlardir.
Bizim kiz sesini cikarmiyor biz yuvalarini bozmayalim diye.
Senin esin yok, sadece kanini emen bir parazitle birliktesin.
Kes at canim, olmaz boyle sey.
Hayatini mahvetme boyle erkek olmayan bir herifle.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?