Evliliğim bitecek bu gidişle !!Regl-anksiyete

Ben sizin kadar güçlü değilim... şuan 15 yaşındaki kız çocuğu gibi oturup ağlıyorum....

30unda koca kadınım... hala alışamadım. Her ailemin yanından gelişimde ağlarım, üzülürüm. Ama eskisi gibi değil. Bu hafta ailemin yanına giderim demiştim ama eşimin işi çıktı gidemedik. En son ara tatilde gittim. oturdum ağladım dün... sonra kalktım ilerisi için plan yaptım :)

Sil gözyaşlarını... İnşallah eşine sarıl. onun sevgisi varsa o sana yeter... geçecek... Ankara daymışsın. Dağ köylerinde yalnız kaldım. çok karanlıklarda korkarak ağladım. ama sabah unuttum... Çektikçe insan büyüyor gücü...
 
Ay canimmm seninki kesinlikle normal bir durum değil..Ben seni çok iyi anliyorum.anksiyeteni daha bir tetikliyor uzaklık ama aliscaksin inş.oncelikle psikiyatriye gittinmi?Düzenli ilacını kullanman gerekli.Eğer gitmediysen inanki psikoterapiler filan çok uzun aşamalı oluyor.ilac bir ayda toparliyor.eger gitmediysen güvendiğin bir yakininla evine git onunla kal..Sonra beraber psikiyatriye gidip anksiyetene uygun ilacını kullan inş.zamanla kendine gelince yakınında evine doner.Sende yalnız kalabilirsin bu sürede canım.sakin evliliği bitireyim şu bu aklından geçirme eğer eşin anlayisliysa.sonucta hastalıkta ve sağlıkta diye söz veriyorsunuz inş geçecektir eminim.tavsiyelerime uy bak.eger ilgili iyi bir hekime rastlarsan en azından yalnız kalma sorunun o korkularını atlatirsin.bir yıla kadarda ilacın kesilir merak etme
 
Aynı durumdayız ben de ailemden 2 saat uzaklıkta mesafedeyim.

Benim eşimde gece çalışıyor ve evlemeli 1 yıl olacak. Ben öncesinde de kendime hep telkinlerde bulundum. Artı ve eskilerini hep düşündüm sonucunda sevdiğim insanla başka şehirde bir hayat. Ya da sevmediğim insanla anne babanın yanında bir hayat. Sonrasında kendimi cesaretlendirdim. Eşim gece çalıştığı için akrabalarından hep biz gelelim yanında kalalim diyenler oldu kabul etmedim. Çünkü bir gece dahi başkası yanımda kalsa ikinci gece tek kalmaya cesaret edemezdim. Şimdi 23 günlük bebegim var annem yanımda 5 gün kalabildi toparlandigimda gitti. Yine aynı şekilde 6 günlük bebek ile tek kaldım gece ve akrabaları biz kalalım dediler yine istemedim. Çünkü bu hayat benim sürekli birilerinin yardımına alışırsam bu iş beni yorardi ve belki hiç alışamazdim.

Sizin sağlık durumu olduğu için tıbbi yardım alın ve birilerinden yardım gelecek diye beklemeyin bu sizin iyiliğiniz için. Durumunuzu atlattiktan sonra tek kalmaya başladığınızda daha mutlu özgüveni olacaksınız ve ailenizi de mutlu edeceksiniz.
 
Yeni hayatini yeni ortamini kabullenmedigin surece alisamazsin. Artik orada yasamaktan baska bir caren olmadigini ve oraya ayak uydurman gerektigini empoze etmen gerek kendine. Bende evlendikten sonra bambaska bir ortama girdim. Once ulke degistirdim butun cevremi esimi dostumu kardeslerimi farkli bir ulkede biraktim geldim sonrada turkiyenin bir ucra kosesinden diger ucra kosesine tasindim durdum esimin gorevi sebebiyle. Hayat sartlari evlendikten sonra cok zorlasiyor gercekten kabullenmekten baska care yok.
 
Özürdilerim şuan uzun uzun yazsmıyorum psikolojik yardım alıyorum evet... ama hala iyi olamadım... yeşil reçeteli ilaçta kullanmak istemiyorum onun için red ettim...
 
Normal antidepresan kullanıyorum.. şuan ailem'in yanındayım.. onlar halimi görüp üzülmesin diye uykum war diyip yattım... yatağın içinde ağlıyorum.. allah kimseye böyle birşeyle karşılaştırmasın... ankara ya giderken bari annem in gözü arkada kalmasın onun için yarın dimdik duracağım.
 
emin ol yalnız değilsin. hatta nerdeyse aynı durumdayız. ben de senin gibi atanamamış öğretmenim, ailemden 6 saat uzaklıktayım. bulunduğum şehri zerre kadar sevemedim. tek arkadaşım yok. üstelik kaynanam dibimde. belirli aralıklarla canımı sıkar durur. eşlerimiz iyi olsun da, gerisi olup olup gidiyor. sıkma canını. insanoğlu nelere alışmıyor ki. ama önce eşinin yanında kalmalısın, yoksa alışamazsın kısır döngüye girersin
 
Esiniz sabah gidip aksam geliyorsa bu kadar korkmaniza gerek yok.evde ugraslar yapin halk egitim kurslarina gidin calisin..boyle boyle bi yere kadar cogumiz gurbetteyiz..
 
6 saatlik gurbet mi
Sen gel gurbetliği bana sor
Yurtdışına geldim kimsem yok.
Doğum yaptım ne anlarım çocuktan yanlız başıma.
Prematüre bebeğim o kadar zordu ki herşey.
Yanlızlık kimsesizlik böyle daha zor.
Yabancı insanlar yabancı gelenekler
Offf yaram açıldı yine
Ben çözümü eşimde evimde düzenimde buldum.
Akşama kadar kendi başıma aktiviteler
Yapacak çok şey var hele ki Türkiye'de olsam daha çok.
Bence eşinin yanına gitmelisin biran evvel.
Artık evlisin ve buna kendini alıştırsan iyi edersin.
 
çok geçmiş olsun size benzer durumlardan bende geçtim hatta çok daha agir bir şekilde. yasimda çok büyük değil hani. ama bak çok sanslisin esin ailen yanindalar. benimde yanımda olmasaydilar büyük ihtimal ben duzelemezdim. size tavsiyem kafanızı dagatacak faaliyetlerde bulunun ebruli sanati , tutkal rölyef gibi sitres atıcı kurslara gidebilirsin. çok rahatlarsin. birde psikolog hic düşündün mu. ben ayni anda kurslara gittim, psikolog tedavisi gördüm en önemlisi de allaha sığındım. belki inanmicaksiniz ama bu tur psikolojik rahatsızlıklarda maneviyat boşluğu da tetikliyor. şuan o kadar iyiyim ki. uyandigim her sabaha sukrediyorum.
 
Bende de anksiyete vardi.
Ayni zamanda da migren var,migrenim yolda veya olur olmadik yerde tutarsa diye durduk yere dusunmekten basima agri girdigi bile oluyordu,anksiyetede zaten yersiz bir korku oluyor,ben norolojiye gitmistim paxera idi sanirim o ilaci kullanmistim gecti.
Anksiyete onemsenmeyecek bir hastalik degil,her an herseyden korkuyor insan ( sizin bu skintiniz ankiyeteden oluyor)
 
Ankara alisilmayacak bir yer degil. Disari cik gez bir yerleri ogren.
Goksu parkina, harikalar diyarina gidin esinle
Arabaniz varsa yakindaki yerleri gezin
Her yer park zaten yuruyus yap, termosuna cayini kahveni koy parkta kitap oku
Ayrica ilk ise girerken cok yuksek maas beklentin yoksa, gayet rahat is bulabilirsin ozelde ogretmen olarak.
Avmler var bir suru.

Yani sorun senin rahatsizliginda bence hangi ilaci alman gerekiyorsa alip tedavi olman lazim.

Hepimiz gurbetteyiz. Ankara ne ki issiz yerlerde kisitli imkanlarla yasamak zorunda olanlar ne yapsin?
 
Ben hiç iyi değilim yardım edin bana ne olur kafayı yicem düşünmektennn ... çok korkuyorum herşeydenn... şuan yine sıkıntı bastııı.. ailem gitmelisin dıo eşim gel diyor... şuan nabzım 120 lere çıktı tansiyon aletiyle ölçtümm resmen nefes alamıyorummmm...
 
Benim durumumu yazmışsin aynen. Bende de sosyal fobi var anksiyete ye ek. Sevdiğim kişinin gözlerine bile bakamıyorum . O derece arttı artık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…