ama bu çok kötü bir ozellik. bence bunun uzerine bir eğil. sana yakin hissetmediginden mi anlatmiyor yoksa anlatırsa guzelce dinlersin ama yarın bir büyük kavgada koz olarak söylersin diye mi endiseleniyor (zaten senin ailen şöyle böyle- eski isinde de ayni sorunu yasiyordun sen probremlisin gibi)?bi sıkıntı yaşadığında anlatmıyor pek dert anlatmam diyor yani bu kendi için çok önemli bi dertse ama bana da yansıtmıyor orası da var yani kötü davranıp anlatmıyor değil. Ben de diyorum ki anlat çünkü beraberlik bunu gerektirir. bi tek bu var sorun gibi görmeli miyim ilerde sorun olur mu bilmiyorum.
yok bana yansıtmıyor yani mahkeme duvarı gibi ya da benimle yoktan tartışma gbi şeyler yapmıyor. direkt olayı hiç söylemiyor gülüyoruz ediyoruz mesela ama derdi varmış hani. bunu da küçüklükten beri gelen bi sıkıntısı var ailesel buna bağlıyorum ben biraz sıkıntı anlatmamayı öğrenmiş biraz kırdım bunu ama tamamen kırmak zaman alacak gibi. tek kötü diyebileceğim yan bu ama bunda da bana aksettirdiği bi şey yok ben ona üzüldüğüm için kırsın istiyorum bu özelliğini sadece. biraz yaşanmışlıklar artınca da belli olur aslında değişip değişmediğiama bu çok kötü bir ozellik. bence bunun uzerine bir eğil. sana yakin hissetmediginden mi anlatmiyor yoksa anlatırsa guzelce dinlersin ama yarın bir büyük kavgada koz olarak söylersin diye mi endiseleniyor (zaten senin ailen şöyle böyle- eski isinde de ayni sorunu yasiyordun sen probremlisin gibi)?
bence berbat bir sey. Dusunsene evlisin adam stresliyken mahkeme surati gibi eve geliyor. ne oldu diyorsun "bir sey yok"
benim sevgilimde de benzer bir sey vardi. onun kültürü paylasimci bir kültür degil. yani biraz soğuk insanlar. 1 yastan önce krese basladigi, annesinin babasinin evinde kira ödeyip kaldigi bir kültür. Bense haddinden daha fazla vicik vicik bir insanim. haliyle o da canını sıkan seyleri paylasmayi sevmezdi. ozellikle canını sikan kişi bensem bunu asla benle paylasmazdi.
bundan nefret ederdim. mesela bir olay oldu biliyorum rahatsiz oldugunu ama bir sey olmamis gibi davraniyordu çünkü onun normali buydu.
ona her zaman "en nefret ettigim xy robot xy / almanyadan makina degil sevgili aldim" falan derdim iyi zamanlarimizda. zamanla anladi benim gercekten onun kötü duygularini kendi icinde toparlamaya calistigi donemlerden nefret ettiğimi. ona defalarca söyledim "hic kavga etmedigi icin iyi iliskisi oldugunu sanan insanlardan olmak istemiyorum. bir seyi söylemek istiyorsan utanmadan - yanlis anlarim diye cekinmeden bana soylemelisin. saglikli iliskilerde bu olur. Gormezden gelip hali altina supurmezsin" derdim mesela..ya da benim kirici olabilecek bir derdim varsa -mesela para konusunda konusmaya cok utanirim ama bir tatilde ona gicik olmustum parayla ilgili bir konuda. sinir olduğum için tatilimin keyfini cikaramiyordum, tripliydim. konusmadikca da beynim kendi kendine konusup duruyordu ama paylassam yanlis anlayabilecegi bir durumdu. Ben de lafa şöyle girmiştim; "soylediklerimi yanlis anlayacagini düşündüğüm için hislerimi kendime sakladigim bir iliski icinde olmak istemiyorum" sonra anlattim. Sasirdi hic aklina bile gelmemis bu konuya bozuldugum, once kendini acikladi falan filan, sonra bu konunun gelecekte olmaması icin bir karar aldik. sonra kikirdastik oynastik koklastik ikimiz de sorunu cozmenin rahatligiyla keyifli tatilimize devam ettik. ama ben soylemeye utansam - ya da beni yanlis anlar paragöz sanir diye sussam vs vs bu konu aklımda, adama gicik olmus halde sürdürecektim tatili.onun haberi bile olmayacaktı bu yuzden belki diger tatillerde de ayni sorunu yasayacaktik ve benim birikmislikle cok daha büyük bi sorun yasayabilecektik.
sevgilimde de bir duvar vardi - berlin duvari diyorum. ama konustukca konustukca duvar yikildi gitti yillar icinde. artik hislerini paylasma konusunda cok daha rahat ve o da mutlu.
mesela bu bürokrasi surecinde ilk olumsuzlugu yasamadan önce bu islerle ilgilenen biri ona sandigi kadar kolay olmayacağını- red alabilecegini soylemis. bu hic bizim aklımızda bile yoktu tabii ki. sevgilimin de ne zaman cok mutlu olsak suratına gölge duserdi. ne zaman güzel plan yapsak bir anda durgunlasirdi falan. sonra benim de paylasmasini istememle olayi anlatti sonra benim de canim sıkıldı:) ama en azindan guzel anlarda beraber mutsuz olup iki dk once gulerken iki dk sonra "ya red gelirse napicaz" diye düşünür olduk:) ben derdini paylasinca onun da omzundaki yuk biraz da olsa azaldi.
ne bileyim, bence coook onemli seyler bunlar.
evlilik sonucta iyi günde kötü günde olan bir sey. adamin kötü günde nasil oldugunu bilmeden evlenmek cok riskli. kötü günde delirir mi, agresif mi, icine atip seni dislayip cozmeye mi calisiyor, sorunlarini uyuyarak mi çözüyor...
bence bu konuya egil.
bir de dedigim gibi stresle nasil basettigini gormek icin annenle tanistir :) genelde turk aile yapisinda insanlar gercek yuzlerini aileler ve onlarin sıkıntısı isin icine girince gösteriyor
7. Ayda nişanlanan biri olarak, sevgili olmadan önce arkadaştık bir eşim olsa onun gibi olsun karakteri derdim. Ama asla onla bir şey düşünmezdim hatta o olmasın ama diye eklerdim. Ta o zaman karar vermişim evlenilecek adam olduğuna.
Sevgili olunca da şöyle bir yol izledim, eksik dezavantajı yönlerini düşündüm ve bunlara katlanabilir miyim buna alışabilir miyim diye kendime sordum. Cevap evet olunca yola çıktık.
evet bunlara çok bakarım oyun oynamasın veya ne biliyim bi şeyler yapabilelim ortak o bi köşeye ben bi köşeye olmasın illa o zamanlar da olur tabi hadi bi git arkadaşınla görüş evresi de gelir sjdkd evli arkadaşlarım onu söyler bazen evde kendi kendimize de çok takılıyoruz diye hep olmaz ama yoksa neden evlenelim dimi yani1. Evlenmek istiyor musunuz?
2. Evleneceğiniz insanda olmasını istedikleriniz nedir?
Mesela ben hep "saygılı, üslubu düzgün ve çalışkan biri olmalı evleneceğim kişi" derdim ve eşimde bunları gördüğüm için evlenmeye karar verdim.
Birlikte konuşabileceğiniz, sohbet edebileceğiniz biriyle evlenmek istiyorsanız yani bu sizin için ilk sırada gelen şeylerden biriyse telefon, oyun bağımlılığı var mı özel hayatında buna dikkat edin, bu ciddi bi sorun olabiliyor.
kendisi böyle olgun olmayan erkeklerden değil başta küçüklüğü çok düşündüm sorun olur mu diye asla olmadı karakter meselesi biraz sanırım. ama ilişki süresi konusunda haklısınız6 ay daha çok erken ve biraz en az 1 2 yıl otursun ilişki ve yaş olarak sizden 2 yaş küçük erkekler geç olgunlaşır yanı birbirinizi iyice tanımaya bakın acele etmeyin
iste simdi degil. 6 ay pitir pitirlik zamanlar. cicim aylari. zaten bulusma planladikca bulusuyorsunuz yani adam modunda degilse, asık suratliysa zaten o gun bulusmaz. bu yüzden o hallerini sen görmüyor olabilirsin.yok bana yansıtmıyor yani mahkeme duvarı gibi ya da benimle yoktan tartışma gbi şeyler yapmıyor. direkt olayı hiç söylemiyor gülüyoruz ediyoruz mesela ama derdi varmış hani. bunu da küçüklükten beri gelen bi sıkıntısı var ailesel buna bağlıyorum ben biraz sıkıntı anlatmamayı öğrenmiş biraz kırdım bunu ama tamamen kırmak zaman alacak gibi. tek kötü diyebileceğim yan bu ama bunda da bana aksettirdiği bi şey yok ben ona üzüldüğüm için kırsın istiyorum bu özelliğini sadece. biraz yaşanmışlıklar artınca da belli olur aslında değişip değişmediği
Niyet evlilikse, yaş olmuş 29 Adam da 27 ehh, artık armudun sapı üzümün çöpü demeseniz mi?merhaba arkadaşlar. Bayadır kkdeyim. ama ilk konum. umarım sizi çok sıkmamevli kadınlar tabi daha iyi yorum yapabilirler sanırım. Ben 29 yaşındayım bir ofiste çalışıyorum. sevgilim 27 yaşında. o da özel sektörde çalışıyor. 6 aydır bir ilişkimiz var.
haftada 4 5 gün görüşüyoruz neredeyse. aslında şu süreçte falsolu hiçbir hareketini görmedim.
benim için önemli olan şudur karşımdaki insanla konuşabiliyor muyum? sorunlarımız olsun başka bir şey olsun. bu konuda hakkını asla yiyemem bir sorunumuzda başka bir şeyde hemen halledelim öyle kapatalım ister. yeni nesil erkolarda bu yok malumunuz.
ayrıca gizlisi saklısı yoktur telefonu ortadadır arkadaşlarını bilirim o benimkileri bilir, yalanı vs hiç yakalamadım.
şimdi ise evlenelim istiyor evlilik için acele etmek istemiyorum yani bu kişiyi tabiki seviyorum ve onunla olmak istiyorum ama evlilik çok ciddi bir mesele. sizler nasıl emin oldunuz evleneceğiniz kişiye 'hah bu işte.' mi dediniz, yoksa hep bir şüphe oluyor mu?
Sonuçta aranızda çok yaş farkı yok ki çok normal.kendisi böyle olgun olmayan erkeklerden değil başta küçüklüğü çok düşündüm sorun olur mu diye asla olmadı karakter meselesi biraz sanırım. ama ilişki süresi konusunda haklısınız
Evlilik için hiç bir zaman emin olunmaz :) Zar atacaksın gibi düşünmerhaba arkadaşlar. Bayadır kkdeyim. ama ilk konum. umarım sizi çok sıkmamevli kadınlar tabi daha iyi yorum yapabilirler sanırım. Ben 29 yaşındayım bir ofiste çalışıyorum. sevgilim 27 yaşında. o da özel sektörde çalışıyor. 6 aydır bir ilişkimiz var.
haftada 4 5 gün görüşüyoruz neredeyse. aslında şu süreçte falsolu hiçbir hareketini görmedim.
benim için önemli olan şudur karşımdaki insanla konuşabiliyor muyum? sorunlarımız olsun başka bir şey olsun. bu konuda hakkını asla yiyemem bir sorunumuzda başka bir şeyde hemen halledelim öyle kapatalım ister. yeni nesil erkolarda bu yok malumunuz.
ayrıca gizlisi saklısı yoktur telefonu ortadadır arkadaşlarını bilirim o benimkileri bilir, yalanı vs hiç yakalamadım.
şimdi ise evlenelim istiyor evlilik için acele etmek istemiyorum yani bu kişiyi tabiki seviyorum ve onunla olmak istiyorum ama evlilik çok ciddi bir mesele. sizler nasıl emin oldunuz evleneceğiniz kişiye 'hah bu işte.' mi dediniz, yoksa hep bir şüphe oluyor mu?