- 24 Kasım 2023
- 1.119
- 251
-
- Konu Sahibi morciveert
- #1
Evet. Siz bekarlığınızı özleyip ağlarken o da evlendiğine bin pişman oluyordur kesin.Sizce eşime haksızlık mı ediyorum?
Biz buna "rahat batması" diyoruzMerhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..
evliliğimin ilk aylarında kv den dolayı cok sorunlar yaşadım. belki de bu sebebi bilmiyorum. depresyon halindeyim.Şımarıklık bu yaptığınız bence. Hiç mi hazır değildiniz?
işte o zaman hemen gelse keşkeAlışamamanız bir noktaya kadar normal olabilir ama eşinize yansıtmamaya/göstermemeye çalışın. Fazlaca ağlamak, üzülmek makul durmuyor.
Kendinize biraz zaman tanıyın. Zamanla alışacak, aile evinde rahat edemeyeceksiniz bile.
eşim vardiyalı çalışıyor. üç vardiya. o duruma alışamıyorum düzenli bir hayatımız var aslında allah razı olsun yalnız da bırakmıyor beni ama yine de ailemi düşünüp üzülüyorum. annemle konuşsam ağlayacak gibi oluyorum. niye böyleyim bilmiyorum.Neyine alışamadınız daha çok evliliğin?
çalışıyorum zaten kafamı dağıtacak bir işim var. çevremde var arkadaşlarım ailem hep yakınlar. ama yine de değişik işte..Ben evlendiğim gün alışmıştım :) sevdiğim adamla kendime bir hayat kurmuşum mis gibi.
Ailem her zaman ailem, sorumluluklarım her zaman bana ait. Biraz keyifli kısma bakın. Evde sürekli durmak yada ailenize gitmek yerine hayatınıza dair bir şeyler yapabilirsiniz. Çalışmak, kurslara gitmek, online eğitimler, gönüllü çalışmalar vs...
Neden sürekli bir olumsuz yorum peşindesiniz. Gerçekten anlamıyorum. Biz kadınlar olarak burada birbirimizi tanımadan destek vermek için varız. Siz farkındamısınız her şeyde bir olumsuzluk yazıyorsunuz. Tek kendim için değil, başka konulardada farkediyorum. Bence bunu yapmayın. Zaten derdi sıkıntısı olanlar burada. Bir de sizin gibiler böyle olumsuz yorumlar yazdığınızda insanların canı daha çok sıkılıyor. Yapmayın. En azından kadın kadına bunu yapmamalı.Evet. Siz bekarlığınızı özleyip ağlarken o da evlendiğine bin pişman oluyordur kesin.
4 ayda gurbette olunsa ağlanmaz. Siz evlenmeye hazır değilmişsiniz.
Merhaba canım. Ben de bir buçuk yıllık evliyim. Şu anlık eş ailesinden uzak kendi aileme yakınım eşimin işi dolayısıyla ama birkaç seneye onun memleketine tayini çıkacam sanırım. Söylediğin şeyleri hala yaşıyorum bizim aile yapılarımız çok farklı ben daha rahat büyütüldüm eşimin ailesi daha otoriter ve bende en kötü kaynanaya taş çıkarır bir kayınpeder var adamda sınır çizgisi yok. Gün aşırı beni arar saatlerce konuşurdu laflarını tartmadan. Eşim asla babasına bir şey diyemiyordu. Çok bunalıyordum, sınava hazırlanıyordum bir de.Merhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..
Evet diyorum ya o olaylardan sonra böyle düşünmeye başladım. Evimi eşimi çok seviyorum. Ama benimsemekte çok zorlanıyorum. Ne zaman düzelirim size de böyle olmuşmuydu diye sormak istediğim için konu açtım. Ama şımarık prensese çıktı adım.Merhaba canım. Ben de bir buçuk yıllık evliyim. Şu anlık eş ailesinden uzak kendi aileme yakınım eşimin işi dolayısıyla ama birkaç seneye onun memleketine tayini çıkacam sanırım. Söylediğin şeyleri hala yaşıyorum bizim aile yapılarımız çok farklı ben daha rahat büyütüldüm eşimin ailesi daha otoriter ve bende en kötü kaynanaya taş çıkarır bir kayınpeder var adamda sınır çizgisi yok. Gün aşırı beni arar saatlerce konuşurdu laflarını tartmadan. Eşim asla babasına bir şey diyemiyordu. Çok bunalıyordum, sınava hazırlanıyordum bir de.
Annemlere gidince kendimi mutlu ve güvende hissediyordum. Hala öyle hissediyorum bu süreçte hastalık çıkardım nerdeyse eşim görünce bunu biraz olsun ağzını açabildi.
Bence kaynananızla olan sorunlarınız bu şekilde hissettiriyor. İster istemez evliliğe de yansıyor. Eşimi ben de seviyorum ama böyle olunca benimseyemiyordum bir türlü.
İçinde bulunduğunuz durumdan dolayı eşinizin üzüldüğünü, sizin evliliğe hazır görünmediğinizi söylemek olumsuz yorum değil. Gerçekler.Neden sürekli bir olumsuz yorum peşindesiniz. Gerçekten anlamıyorum. Biz kadınlar olarak burada birbirimizi tanımadan destek vermek için varız. Siz farkındamısınız her şeyde bir olumsuzluk yazıyorsunuz. Tek kendim için değil, başka konulardada farkediyorum. Bence bunu yapmayın. Zaten derdi sıkıntısı olanlar burada. Bir de sizin gibiler böyle olumsuz yorumlar yazdığınızda insanların canı daha çok sıkılıyor. Yapmayın. En azından kadın kadına bunu yapmamalı.
Sevgiler.
Anlıyorum ben seni. Bir de eşiniz de benimki gibi çok bir şey söyleyemeyen biriyse eski rahatlığınızı özlüyor olabilirsiniz.Evet diyorum ya o olaylardan sonra böyle düşünmeye başladım. Evimi eşimi çok seviyorum. Ama benimsemekte çok zorlanıyorum. Ne zaman düzelirim size de böyle olmuşmuydu diye sormak istediğim için konu açtım. Ama şımarık prensese çıktı adım.