evliliğe alışamamak

Biz evi ilk kiraladığımızda bomboş, soğuk bi yer gibi gelmişti. Eşyaları dizdikçe, o evi bizim evimiz yaptıkça ev de sıcaklaştı, evlilik de. Annemle her gün görüntülü görüşürüm belki 2 saat, yakın değiliz çok sık görüşmüyoruz o yüzden yüz yüze. O yüzden midir bilmem ben ilk günden alıştım herhalde. Baba evime gittiğimde rahat edememiştim hatta kendi düzenimi aradığım için.

Ama sizin konu zaten bunla ilgili değil. Kayınvalidenizle olan konunuzu okumadım ama baba evinde ailenin bi bireyiyken kayınvalidenizle olan tartışmanızda el kızı olduğunuzu hissetmiş olabilirsiniz. Ondan belki evliliğin dışında hissediyorsunuz kendinizi. Bunu telafi edebilecek kadar eşiniz de yanınızda değilse tek başınıza alışmaya çalışıyorsunuz o da zor

biradetben .!.:

Merhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..

Genişletmek için tıkla...

Anne babaya yakın olup eş vardiyalı çalışırken (yani anne babayla istediğin sıklıkta görüşme imkanın var) bu kadar ağlamak normal değil bence. Erkek yapsa bunu deriz, durum sizde de aynı. Keşke bir ölçüp biçseydiniz kendinizi hazır mıyım anam babamdan ayrılmaya diye.

çalışıyormuşsunuz da aslında ne guzel ben yalnız olunca bayram edıyorum valla

Orangegreysky .!.:

Biz evi ilk kiraladığımızda bomboş, soğuk bi yer gibi gelmişti. Eşyaları dizdikçe, o evi bizim evimiz yaptıkça ev de sıcaklaştı, evlilik de. Annemle her gün görüntülü görüşürüm belki 2 saat, yakın değiliz çok sık görüşmüyoruz o yüzden yüz yüze. O yüzden midir bilmem ben ilk günden alıştım herhalde. Baba evime gittiğimde rahat edememiştim hatta kendi düzenimi aradığım için.

Ama sizin konu zaten bunla ilgili değil. Kayınvalidenizle olan konunuzu okumadım ama baba evinde ailenin bi bireyiyken kayınvalidenizle olan tartışmanızda el kızı olduğunuzu hissetmiş olabilirsiniz. Ondan belki evliliğin dışında hissediyorsunuz kendinizi. Bunu telafi edebilecek kadar eşiniz de yanınızda değilse tek başınıza alışmaya çalışıyorsunuz o da zor

Genişletmek için tıkla...

evet özetlemişsiniz aslında. el kızı yabancı gibi hissediyorum eşimin ailesinin yanında kendimi.
Eşim yanımda oldu hep, hala da öyle ama ben böyle yaparak onun benim yanımda olması güzelliğini de kaybedeceğim..

civciv89 .!.:

işe girsene üzülmeye vaktın kalmıyor

Genişletmek için tıkla...

calısıyorum zaten

balbazaar .!.:

Anne babaya yakın olup eş vardiyalı çalışırken (yani anne babayla istediğin sıklıkta görüşme imkanın var) bu kadar ağlamak normal değil bence. Erkek yapsa bunu deriz, durum sizde de aynı. Keşke bir ölçüp biçseydiniz kendinizi hazır mıyım anam babamdan ayrılmaya diye.

Genişletmek için tıkla...

yaşadığım problemlerden dolayı belkide böyle hissediyorum bilmiyorum

biradetben .!.:

calısıyorum zaten

Genişletmek için tıkla...

ee o zaman hobi edin yani 1,5 sene alışma sürecei normal şuan bu şekilde olman

Böyle yapacaksanız evlenmeyin arkadaş bu ne ya anaokul çocuğu gibi zırıl zırıl. Adam yapsa şu hareketi burda boşa anasına yolla diye yırtınılıyodu şu an.

civciv89 .!.:

ee o zaman hobi edin yani 1,5 sene alışma sürecei normal şuan bu şekilde olman

Genişletmek için tıkla...

normalmi değil mi onu öğrenmek istemiştim bende..

biradetben .!.:

normalmi değil mi onu öğrenmek istemiştim bende..

Genişletmek için tıkla...

normal canım alışma süreci

Orangegreysky .!.:

Biz evi ilk kiraladığımızda bomboş, soğuk bi yer gibi gelmişti. Eşyaları dizdikçe, o evi bizim evimiz yaptıkça ev de sıcaklaştı, evlilik de. Annemle her gün görüntülü görüşürüm belki 2 saat, yakın değiliz çok sık görüşmüyoruz o yüzden yüz yüze. O yüzden midir bilmem ben ilk günden alıştım herhalde. Baba evime gittiğimde rahat edememiştim hatta kendi düzenimi aradığım için.

Ama sizin konu zaten bunla ilgili değil. Kayınvalidenizle olan konunuzu okumadım ama baba evinde ailenin bi bireyiyken kayınvalidenizle olan tartışmanızda el kızı olduğunuzu hissetmiş olabilirsiniz. Ondan belki evliliğin dışında hissediyorsunuz kendinizi. Bunu telafi edebilecek kadar eşiniz de yanınızda değilse tek başınıza alışmaya çalışıyorsunuz o da zor

Genişletmek için tıkla...

Son paragraf bana da çok uyuyor konu sahibi olayın özeti son paragraf

biradetben .!.:

evliliğimin ilk aylarında kv den dolayı cok sorunlar yaşadım. belki de bu sebebi bilmiyorum. depresyon halindeyim.

Genişletmek için tıkla...

Kv de olsa eşinle iyi olman başka. En civcivli zamanlar

biradetben .!.:

Merhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..

Genişletmek için tıkla...

Kızım hiç normal değilsin.aynı şehirde olduğun aile için ağlamak da ne oluyor? Bence senin sorunun kaynama, elti, gorümce falan filan.bir anda tanımadığın etmediğin bir sürü kişinin arasına dalmışsın.esinin vardiyalı çalışması bence süper birşey.evlililkte özlem duygusu sağlamak çok zor birşey çünkü.bu şekilde ilişkiniz uzun süre dinamik kalır.daha ne istiyorsun? Birisiyle yaşamak birkaç ay gerçekten çok zor geliyor ama sonra alışıp gidiyorusun, uzun sürmüyor.sana tavsiyem eş ailesini kendinden uzak tutmak mümkün olduğunca tabi ki.bu yaşta ne baba ocağı sevgisi bir de.büyüyün biraz ya.koskoca kadınsınız.ben ülkenin bir ucuna atandım.hâlâ 6 aydan 6 aya ziyarete gidesim gelmiyor.o derece bıkmışım 25 yaşına kadar aynı yerde, aynı insanlarla yaşamaktan.

balbazaar .!.:

Anne babaya yakın olup eş vardiyalı çalışırken (yani anne babayla istediğin sıklıkta görüşme imkanın var) bu kadar ağlamak normal değil bence. Erkek yapsa bunu deriz, durum sizde de aynı. Keşke bir ölçüp biçseydiniz kendinizi hazır mıyım anam babamdan ayrılmaya diye.

Genişletmek için tıkla...

Ayrılmamış ki sorun orada zaten en azından ayrılsaydı da bunları yazsaydı.

Benim kayınvalidemlerde bana çok haksızlıklar yaptılar, ilk zamanlar eşim bu haksızlıkları tam olarak algılayıp arkamda tam destek duramadı.. Düğünden sonraki iki hafta onların evinde kalmıştık ve o iki hafta boyunca bende ağlamaktan gözlerim şişiyordu, annemi babamı düşünerek ağlıyordum, halbuki hergünde görüştük 5 dakika mesafedelerdi :) Sonra kendi evimize geçtik, ilk zamanlarda evimde de kendimi misafir gibi hissediyordum ama kendi düzenimizde daha iyi anlaştık eşimle, ailemle devamlı görüşüyorum ve mutluyum.. Eğer eşinizle mutluysanız yuvanıza sahip çıkın, sonra pişman olursunuz..

biradetben .!.:

Merhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..

Genişletmek için tıkla...

Kendini oyalayacak bir şeyler bul, git halk eğitim kurslarına falan yazıl. Evde Sürekli kocanı beklersen alışamazsın. Kendine sosyal bir hayat oluşturmaya çalış. Zaten çalışıyordun sen, hangi ara baba evini özlemeye fırsat buluyorsun. Evin sorumluluğu mu fazla geldi. Babasının evinde kocayan da ağlıyor. Ev kendinizin, istediğin gibi döşedin, anasının ağzına bakmayan bir kocan var, işin var. Buna rahat batması diyebiliriz ancak. Bence uzman desteği almalısın sen

biradetben .!.:

Merhaba kızlar. Yaklaşık 4 aylık evliyim. Ama hala evime alışamıyorum. Bekarlığımı özlüyorum. Eski konularımdan bilirsiniz belki kv ile sorunlar yaşamıştım ondan sonra daha çok böyle düşünmeye başladım. Belki de eşimin vardiyalı çalışması da yoruyor beni. Çünkü çoğunlukla yalnızım. Ağlamaktan üzülmekten yoruldum. Annemlere yakın oturuyorum ama yine de zor geliyor. Eşimi çok seviyorum onunla çok mutluyum çok şükür kendi zevkimize göre yaptırdığımız dizdiğimiz evimiz var. Ama yine de baba evi çok özel bir yermiş..
Siz ne zaman alışmıştınız evliliğe? Böyle şeyler hissetmem normal mi? Sizce eşime haksızlık mı ediyorum? Sürekli beni ailem için ağlarken görüyor..

Genişletmek için tıkla...

evet. evlendiniz, esinize soz verdiniz. artik ayri bir aile kurdunuz. o yuzden alismaniz gerekiyor. kendinize bir mesgale bulun. ya da calismaya baslayin, ya da master yapin vs. boyle hayat gecmez

biradetben .!.:

evet özetlemişsiniz aslında. el kızı yabancı gibi hissediyorum eşimin ailesinin yanında kendimi.
Eşim yanımda oldu hep, hala da öyle ama ben böyle yaparak onun benim yanımda olması güzelliğini de kaybedeceğim..

Genişletmek için tıkla...

İyi de hayatınızda ilk defa yabancı ortama girmediniz ki. Okul, iş çevresi, herkes sizi aileden mi sayıyor. Her yerde el kızıyız. Siz eşinizle aile oldunuz onlarla değil. Ana sıcaklığı falan beklemeyin, her yerde olduğu gibi orada da el kızısınız. Ayrıca görümceniz kocanız hep sizi destekliyor, çoğu kadın bulamıyor bu şansı. Her şeyi olduğu gibi kabullenin bitsin gitsin. Burada size kızan herkes haklı, birileri sizi haklı buldukça daha da nazlanıyorsunuz. Çaba göstermezseniz kendinizi ikna etmezseniz kimse size yardımcı olamaz.

Mesleğe başladığımda bir ev arkadaşım vardı. Evimiz düzenimiz varken 'evim de evim' diye vızıldar en ufak fırsatta valizini toplar anasının yanına giderdi. Bir sosyal hayat kurmadı kendine. Müzmin mutsuz diye çok kızardım. Aynı onun gibisiniz

biradetben .!.:

evet özetlemişsiniz aslında. el kızı yabancı gibi hissediyorum eşimin ailesinin yanında kendimi.
Eşim yanımda oldu hep, hala da öyle ama ben böyle yaparak onun benim yanımda olması güzelliğini de kaybedeceğim..

Genişletmek için tıkla...

zaten el kizisiniz. onlarin kizi degilsiniz ve hicbir zaman da olmayacaksiniz. kendi kabullerinizi gozden gecirin ve fikirlerinizi degistirmeye calisin. es ailesiyle cok samimi olmaniza gerek yok, saygi cercevesinde gorusmeniz yeter.

ayrica onlarin ailesine de girmiyorsunuz. siz ve esiniz evlendiniz ve bir aile kurdunuz.