evet benim de dikkatimi çekti ama herhalde çapkın doktorların çiftleşme dönemi geldi diye düşündüm.beni topa tutacağınızı biliyorum. tutun. ama yazmam lazım. tanımadığın insanlara anlatmak ve onların yorumlaması mantıklı geldi düşününce.
adam beni doktorum oluyor. muayeneye gittiğimde tanıştık. evli, çocuklu bir adam. karısı öğretmen. adam aylardır ağzımdan girdi, burnumdan çıktı. ilk başlarda ciddiye almadım. mesajlarını pek sallamıyor, arada kibarca cevap verip kesiyordum. hatta arkadaşlarımla gülüyorduk duruma. "ne saçma yaa, bir şansı olduğunu nasıl düşünebilir" diyordum. evli adamla ne işim olur diyordum. bütün hastalarında şansını deniyordur bu diyordum.
ne oldu nasıl oldu bilmiyorum, bir gün bir baktım muhabbetinden keyif alıyorum. bir baktım dertlerimi anlatıyorum, ya da komik bişeye gülüyoruz. bir baktım, ona kontrole gitnek için gün sayıyorum. tabii tahmin edeceğiniz üzere eşiyle sıkıcı ve görev icabı bir cinsel hayatları olduğunu, beni gördüğü zamanlar hariç rutin ve sıkıcı bir yaşam sürdüğünü anlatıyor. iltifatları, aylarca benim için nasıl delirdiğini anlatmalarına falan girmeyeyim hiç.
neyse ben bir geri zekalı olduğum için görüştüm bu adamla. beraber oldum. yalnız mı hissediyordum, büyüye mi kapıldım bilmiyorum. gerçekten de anormal bir uyum var aramızda.
facebooktan fotoğraflarını buldum. kafayı yedim. çocuklarına, karısına ve mutlulukla gülümsemelerine baktım. allah benim belamı vermiş dedim. kendime bu adamla görüşmekten daha büyük bir kötülük yapamazdım, gerçekten. insan ne yaparsa kendine derler ya, çok doğru. sonra az önce günlük yazarken, içimi buraya dökmeye karar verdim. çünkü kimseye anlatamıyorum. fikir soramıyorum. fikir derken, kendimi nasıl uzak tutabilirim, nasıl karşı koyabilirim duygularıma, bu anlamda. yoksa hain planlarım yok, karısından boşatmak gibi. kaçmam lazım bu ilişkiden. iradesiz miyim diye kendime kızıyorum.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/evli-bir-adama-asik-olmak-uzereyim.792211/
31 Ocak 2015
benzerlik fazla
Biliyorum hepiniz birden şuan benim için icinizden bir sürü şey gecirdiniz çokta haklısınız. Çünkü bende bir zamanlar böyle düşünüyordum.
Birlikte olduğum kişi doktorum kendisiyle ameliyatim öncesinde tanıştık. O çok ilgili güler yüzlü falan biri ara ara öylesine sohbet ediyorduk. Birgün kahve içelim falan dedik tabiki ben ona karşı zaten biseyler hissediyordum ama kesinlikle kendisine hissettirmemistim çünkü evli olduğunu biliyordum
Bulustugumuzda oturduk sohbet ediyorduk sonra kendisi benden çok hoslandigini falan söyledi bunun ne kadar yanlış olduğunun farkında olmasına rağmen engel olamadigini söyledi. O an bişeyler başladı işte sonra bir süre yüz yüze gorusemedik ama sürekli telefonlar falan devam ediyordu. Ilk kez gecen hafta görüştük ve bayada yakinlastik bana karşı çok kibar çok ilgili çok sevecendi tamda benim istediğim gibi... Fakat o şehir dışında yaşadığı icin o gün dönmek zorunda kaldı sonrasında ise o günden beri yoğunluğu yüzünden kısa telefon görüşmeleri falan yaptık artık ne kadar yogunsa? Ben kesinlikle onun evliliği için bir tehlike falan değilim asla onun telefonunu aramam akşamları mesaj falan atmam asla eşini rahatsız edecek bir durum içerisine girmem. Fakat bir sorun varki o kişi maalesef benim hissettigim gibi hissetmiyor galiba...
Şu an kendimi kullanilmis gibi hissediyorum ve bunu düşündükçe kendime zarar verecek bişey yapmaktan korkuyorum.
sizden tek istediğim bana yardımcı olmanız ben zaten yaptığım hatanın kesinlikle farkindayim bunun için lutfen cok üstüme gelmeyin bana biraz yardımcı olun
beni topa tutacağınızı biliyorum. tutun. ama yazmam lazım. tanımadığın insanlara anlatmak ve onların yorumlaması mantıklı geldi düşününce.
adam beni doktorum oluyor. muayeneye gittiğimde tanıştık. evli, çocuklu bir adam. karısı öğretmen. adam aylardır ağzımdan girdi, burnumdan çıktı. ilk başlarda ciddiye almadım. mesajlarını pek sallamıyor, arada kibarca cevap verip kesiyordum. hatta arkadaşlarımla gülüyorduk duruma. "ne saçma yaa, bir şansı olduğunu nasıl düşünebilir" diyordum. evli adamla ne işim olur diyordum. bütün hastalarında şansını deniyordur bu diyordum.
ne oldu nasıl oldu bilmiyorum, bir gün bir baktım muhabbetinden keyif alıyorum. bir baktım dertlerimi anlatıyorum, ya da komik bişeye gülüyoruz. bir baktım, ona kontrole gitnek için gün sayıyorum. tabii tahmin edeceğiniz üzere eşiyle sıkıcı ve görev icabı bir cinsel hayatları olduğunu, beni gördüğü zamanlar hariç rutin ve sıkıcı bir yaşam sürdüğünü anlatıyor. iltifatları, aylarca benim için nasıl delirdiğini anlatmalarına falan girmeyeyim hiç.
neyse ben bir geri zekalı olduğum için görüştüm bu adamla. beraber oldum. yalnız mı hissediyordum, büyüye mi kapıldım bilmiyorum. gerçekten de anormal bir uyum var aramızda.
facebooktan fotoğraflarını buldum. kafayı yedim. çocuklarına, karısına ve mutlulukla gülümsemelerine baktım. allah benim belamı vermiş dedim. kendime bu adamla görüşmekten daha büyük bir kötülük yapamazdım, gerçekten. insan ne yaparsa kendine derler ya, çok doğru. sonra az önce günlük yazarken, içimi buraya dökmeye karar verdim. çünkü kimseye anlatamıyorum. fikir soramıyorum. fikir derken, kendimi nasıl uzak tutabilirim, nasıl karşı koyabilirim duygularıma, bu anlamda. yoksa hain planlarım yok, karısından boşatmak gibi. kaçmam lazım bu ilişkiden. iradesiz miyim diye kendime kızıyorum.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/evli-bir-adama-asik-olmak-uzereyim.792211/
31 Ocak 2015
benzerlik fazla
çok yeni bir konu olunca hatırladım. ya dedim bir bakayım:)bende diyorum neden dejavu yaşıyorum yaşlandım da ondan sandıydım
çok yeni bir konu olunca hatırladım. ya dedim bir bakayım:)
Şu an kendimi kullanilmis gibi hissediyorum ve bunu düşündükçe kendime zarar verecek bişey yapmaktan korkuyorum. Sizden tek istediğim bana yardımcı olmanız ben zaten yaptığım hatanın kesinlikle farkindayim bunun için lutfen cok üstüme gelmeyin bana biraz yardımcı olun
Konu fake(sahte) değildir. Bu arada fake yerine face yazanlar lütfen İngilizce kullanmayın sahte demeniz yeterlidir.
beni topa tutacağınızı biliyorum. tutun. ama yazmam lazım. tanımadığın insanlara anlatmak ve onların yorumlaması mantıklı geldi düşününce.
adam beni doktorum oluyor. muayeneye gittiğimde tanıştık. evli, çocuklu bir adam. karısı öğretmen. adam aylardır ağzımdan girdi, burnumdan çıktı. ilk başlarda ciddiye almadım. mesajlarını pek sallamıyor, arada kibarca cevap verip kesiyordum. hatta arkadaşlarımla gülüyorduk duruma. "ne saçma yaa, bir şansı olduğunu nasıl düşünebilir" diyordum. evli adamla ne işim olur diyordum. bütün hastalarında şansını deniyordur bu diyordum.
ne oldu nasıl oldu bilmiyorum, bir gün bir baktım muhabbetinden keyif alıyorum. bir baktım dertlerimi anlatıyorum, ya da komik bişeye gülüyoruz. bir baktım, ona kontrole gitnek için gün sayıyorum. tabii tahmin edeceğiniz üzere eşiyle sıkıcı ve görev icabı bir cinsel hayatları olduğunu, beni gördüğü zamanlar hariç rutin ve sıkıcı bir yaşam sürdüğünü anlatıyor. iltifatları, aylarca benim için nasıl delirdiğini anlatmalarına falan girmeyeyim hiç.
neyse ben bir geri zekalı olduğum için görüştüm bu adamla. beraber oldum. yalnız mı hissediyordum, büyüye mi kapıldım bilmiyorum. gerçekten de anormal bir uyum var aramızda.
facebooktan fotoğraflarını buldum. kafayı yedim. çocuklarına, karısına ve mutlulukla gülümsemelerine baktım. allah benim belamı vermiş dedim. kendime bu adamla görüşmekten daha büyük bir kötülük yapamazdım, gerçekten. insan ne yaparsa kendine derler ya, çok doğru. sonra az önce günlük yazarken, içimi buraya dökmeye karar verdim. çünkü kimseye anlatamıyorum. fikir soramıyorum. fikir derken, kendimi nasıl uzak tutabilirim, nasıl karşı koyabilirim duygularıma, bu anlamda. yoksa hain planlarım yok, karısından boşatmak gibi. kaçmam lazım bu ilişkiden. iradesiz miyim diye kendime kızıyorum.
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/evli-bir-adama-asik-olmak-uzereyim.792211/
31 Ocak 2015
benzerlik fazla