Herkese merhaba direkt konuya gireceğim. Artık dayanılmaz bir hale geldiği için benimle aynı durumu yaşayan var mı ve nasıl ilerledi neler yaptı öğrenmek istiyorum. 28 yaşındayım ve yaklaşık 4 senedir ilişkim var. Önceki ilişkilerime nazaran çok farklı, her görenin anlayış ve kibarlığını konuştuğu bir beyefendi. Aynı zamanda çok yakışıklı herkes nasıl buldun falan der, neyse ben de fena sayılmam. 3 yılın sonunda teklif etti baya bir beklemiştim pek renk vermedi. Teklif etti aileler tanıştı 3-4 ay sonra nişan oldu ve ben o sırada atama bekliyordum, nişandan hemen sonra atandım şehir dışına taşındım tek başıma. Nişanlım uzakta yaşıyor ve ara ara 1 haftalık geliyor. Bugüne dek sadakat en büyük çizgimdir ve kimseyi aldatmadım yan gözle katiyen bakmayan erkek sinekten kaçan bir insandım. Atandıktan 3 ay sonra sürekli beni izleyen birinin resmen ama resmen ağına takıldım. Bir gün işe gittim ve gözlerim onu arıyor kendime inanamıyorum. Üstelik çocukta nişanlı. Deliye döndüm noluyor ya diye. Rüyama girmesin mi aman allahım ağladım bağırdım çağırdım lan noluyor diye. Bu kez korkuyla kendimi çok engellemeye çalıştım çok korktum çünkü. Bu kez de o iyice benim olduğum alanlara gelmeye ve gözünü gözüme iyice dikmeye başladı. Aradan biraz zaman geçti ve benim başka yere kısa süreli 1.5 ay görevim Çıktı dedim oh süper geçecek bu. Bu arada da nişanlımla aram iyi ve kendimi telkin etmeye çalışıyorum arada görüşünce unutuyorum işe gidince hatırlıyorum bu kişiyi. Sonra olmadığım sürede resmen geçti gitti. Nişanlımla aram da çok iyi her şeyimiz inanılmaz güzel ilerliyor falan derken ben geri işe döndüm. Bu kez bu ilk günlerde benim yanıma doğru yanaşmaya sürekli bakmaya çalışıyor ama ben gözlerimi kaçırıyorum tövbe falan çekiyorum. Derken bu birden bana düşman gibi davranmaya başladı geçerken kapıyı yüzüme kapatıyor hep arkasını dönüyor hiç göz teması kurmamaya başladı sonra ben de dedim iyi böyle olsun ama biraz da egom sarsıldı. Sonra bunun düğünü geldi çattı gitti düğüne balayına neyse işte 1 ay yoktu derken 2 haftadır geldi ve bakın inanır mısınız sanki gözünü gözüme dikmişler. Bir bakışlar bir bakışlar. Allahım kendimi gözlerinden alamıyorum. İnanılmaz bir cinsel çekim var. Böyle bir şey yok. Lan benim düğünüm var ben nişanlımı çok seviyorum ve evlenmek için 1 sene teklif etmesini bekledim. 4 sene boyunca herkese hayatımın aşkı çok şanslıyım dedim hala her gören hep bir şekilde onun düşünceli kibar olmasını yakışıklı olmasını bizi çok yakıştırfıklarını söylüyorlar. Ama tek bir sey var ki benim nişanlım anneye çok düşkün ve toksik biri değil. Benim tüm ilişkilerim ona kadar toksikti ben hep doğru olduğuna inandırdım kendimi. Ama hiç böyle resmen hiç kıskançlığı yok hep bir güven bir vurdumduymazlık ben cezaevinde çalısıyorum bir sürü erkeğin arasında bana mail at diiiyorum telefon yasak ya resmen hiç yazmıyor. Lan bütün gün kapalı telefon hiç mi merak etmiyosun 9 aydır çalışıyorum bir kes beni işten almaya gelmedi. Her gün bir erkek isminden bahsedip konuşulanları sohbetleri anlatıyorum boş boş. Bu artık beni rahatsız ediyor onu suçlamak istemiyorum ama bak kayıyor işte aklım. Niye boşlukta bırakıyorsun yanlış oldugunu biliyorum ama çocuğu deli gibi arzuluyorum bakın bunu yaşamayan bilemez derlerdi inanmazdım bildiğiniz kendimi engellemekte zorlanıyorum ben kaçıyorum bu benim çalıştığım alanlara geliyor sürekli peşimde ama tam bir öküz. Görünce böyle günaydın kolqy gelsin falan yok anca bön bön bakıyor ve çok güzel bakıyor. Ben ne bok yicem. Düğüne kaldı 3 hafta. Bu böyle yeniden alevleneli tam 4 gün oldu ve ben nişanlımla kavga Etmiştim baya büyük bir kavga onun ertesi günü oldu. Barıştık ama yine de su an onun için giyiniyorum onu görmek için o alanlara gidiyorum falan ve adam evli. Ben ne bok yicem ne yapacağım biri bir şey söylesin her türlü eleştiriye açığım ama şöyle düşünün ben bunun yanlış olduğunu biliyorum ve kendim hep eleştirdim allah başıma verdi diye düşünüyorum ama ulan evlilik arefesinde niye oldu onu anlamıyorum ben tekrardan nişanlıma aşık olmak istiyorum ama nasıl olacak bilmiyorum