Oglumun yabanci dil ogrenmesi durumunu birinci elden doktoruyla gorustuk.
3-3bucuk yasina kadar bir dili onunla konusun, sonrasinda da diger dili diye tavsiye verdi.
Ayni anda iki dilide elbette bu yasta ogrenebilir haklisiniz, ancak ingilizce Turkce'den daha kolay bir dil ve burada yasayan cocuklar ingilizceyi ogrendikten sonra Turkce konusmuyorlar malesef.
Hatta 3-3bucuk yasina kadar Turkce ogrenen cocuklar bile eger aileleri ozel bir caba sarfetmezse asla Turkce yazamiyorlar, okuyamiyorlar.
Bu sebepten doktorumuzu dinledik.
Turkce'yi daha simdi bile tam konusamiyor, iki dili birbirine karistirip carpik bir dilde konusabilir.
Kreste yemekler domuz etli, ya da bizim damak tadimiza cok uzak yemekler oluyo vs vs..
Ayrica dogumdan once calistigimda da maasimi alir almaz ortaya koyuyordum.
Simdide calissam o parayi ortak ne ihtiyac varsa oraya harcamam icap edecek.
Yani sen kres parasini ver benim kazandigim bana kalacak diyebilir miyim sizce boyle bir ese?
çalışmayıp çocuğuna bakanlar Onursuz mu oluyormuşHerkese selamlar,
27 yasindayim, 6yillik evliyim, 2 bucuk yasinda bir oglum var.
Universite 2. sinifi bitirdigimde evlendim, yurt disina yerlestim.
Zor bela okulumu bitirip diplomami aldim.
4 yilin sonunda bir oglumuz oldu.
Oglum dogana dek calistim tam olarak kendi meslek alanimda olmasada yakin bir alanda.
Esim her zaman calismak istersen calis, istemezsen de calisma, is konusunda tamamen ozgursun dedi.
Bende birakamadim minik kuzumu krese, cok yuksek miktarda da kazanmiyordum, krese para verecegimize ben bakarim dedim.
2 bucuk yildir bu sekilde idare ettik.
Son zamanlarda esimin calistigi sirketin durumu kotulesti, isten cikarmalar basladi.
Esim is yerinde onemli bir pozisyonda olsada baska bir sirkete gecip, surekli dalgalanan bu piyasadan kurtulmak istedi.
Ancak bunun icin calismak istedigi sirketlerin, birkac asamadan olusan sinavlarina girmesi gerekiyor.
Ve gercekten ciddi bir sekilde calismasi lazim.
Bende ona destek olup hafta ici isten geldikten sonrada evde calismasini onerdim.
Ve bu sure zarfinda da oglumla ilgilenmeye basladim.
Yaklasik 2 haftadir aksamlari evde calisiyordu.
Bu sabah uyandik kahvaltisini etti ve yine calismaya basladi.
Bende haftaici calisiyorsun, hafta sonuda bizimle ilgilensen dedim ve tartisma basladi
Ben bizim icin calisiyorum sen dir dir yapiyorsun, sana ragmen calismaya calisiyorum.
Bana hic bir katkin yok, bu evde ne ise yariyorsun, ben sahip olabilecegim ideallerimden (is- kariyer) vazgecip hala bu evde yanindaysam hergun sukretmen gerek.
Biz bastan hata yaptik, sana senin istediklerini yapacak bir es, banada calisan, bana bagimli yasamayan, ONURLU bir es lazimdi dedi.
Ben sadece yaziklar olsun, nasil bu kadar nankor olabiliyorsun, bastan calisip calismamakta ozgursun vs diye edebiyat yapmayip, acik olsaydin diyebildim.
Ev hanimi olan birisiyle hayatin cok zor oldugunu, is hayatiyla ilgili bir suru risk alip maceralara atilabilecekken hic bir adim atamadigini, benim evde yaptigim her seyi parasiyla satin alabilecegini soyledi durdu...
Cok sukur ki okulumu bitirmistim ama burada okudugum bolumun, is sahasi olarak birebir karsiligi yok.
Yillarca burada baska bir bolum okumak istedim ama maddi durumumuz el vermedi.
Oglumu krese verip yeniden calissam oglumla simdiye dek sadece turkce konustuk dil problemi yasayacak,din-kultur-yemek problemleri dahi yasayacak.
Diyeceksiniz ki ileride okul hayatina basladiginda da bu sorunlari yasamasi muhtemel ancak 3bucuk-4 yasindan itibaren gidilen okullar var, bu okullar cocuklara dil, ulke kulturu vs bir cok seyi ana sinifindan once ogreten okullar.
Bende oglumu bu okullara yollayip yavas yavas alismasini istiyordum.
Hem eski isime donsem ve oglumu krese versem de,aldigim ucreti krese verdikten sonra cok cuzi bir miktar artacak.
Soyledigi her seye o kadar kirildim ki, ben tabiri yerindeyse evimle, esimle ve cocugumla ilgilenmek, onlara guzel bir aile ortami saglamak icin yirtiniyordum.
Kendimi evin ic islerine adamistim ve esimin calisip, bizler icin kazanmasini da hep takdir ettim.
Ama suan ne yapmam gerektigini dahi dusunemiyorum, beynim sanki uyusturuldu
Bu durumda disaridan gozlemleyen birileri olarak siz nasil bir adim atardiniz?
Tavsiyeleriniz benim icin cok onemli, hepinize tesekkur ederim.
Sevgili prensesMononoke,Kullandığı kelimeler ve tarzı çok kötü olsa da ben açıkçası anlayabildim eşinin ruh halini. Muhtemelen annelige çok kaptırıp kendini eşinin içinde bulunduğu sıkıntılı durumu fark edemedin. İnsanın kariyer anlamında istediklerini gerçekleştirmemesi, istediği noktaya gelememesi, istemediği bir işte çalışması gerçekten çok zor.siz onun bu zor zamanlarında istemeyerek, ffarkında olmayarak da olsa ona deyim yerindeyse ayak bağı olmuşsun. Keşke ikinizde kariyer olarak istediğiniz noktaya gelip öyle çocuk sahibi olsaydınız. Bence bu noktadan sonra yapman gereken her ne olursa olsun göze alip kendini ona ispatlaman. Çocuğu krese vermek istemiyorum,zaten az kazanıyorum filan bahane bence bunlar. Elinden geleni yap, eğitimine uygun iş bulamiyorsan farklı bi eğitim daha al, onun kadar çabala en azından sen de. Problemleriniz kısa surede çözülmesi bile esin en azından çabanin görüp ,kendi ayaklari üzerinde duran bi kadın oldugunu dusunur,ona ayak bağı olduğunu degil
Bu konusmadan sonra her sey gunluk rutinde devam ediyor.Bu konuşmadan sonraki durumunuz nedir ?
Eşiniz ne yaptı ?
Bu konusmadan sonra her sey gunluk rutinde devam ediyor.
Evde cocuga bak, o is yapsin, yemek hazirla, ortaligi topla...
Az once yanima gelip cocuk uyandiginda disari cikip hava alalim dedi, hicbir cevap vermedim, son durumumuz bu..
Neden kazandığınızın sadece kendinize kalmasını istiyorsunuz anlayamadım. Domuz eti konusunda haklısınız ama damak tadını çok onemsemeyin. Zaten o ülkede yaşayacak.
Kırgınlığınızı konuşmadınız mı ?
O rutini bozun biraz. Siz olmayınca ne oluyormuş görsün.
Parasıyla satın alsın bakalım.
Sizi bir tek şu konuda hatalı buldum. Daha iki hafta olmuşken çalışması sitem ya da istekte bulunmanız yanlış olmuş.
Üsteleyin bu konuşmayı. Kızgınca değil çok kırgın olarak..
Çok başarılı bir yorum olmuş. Dikkate ALIN bence..Kullandığı kelimeler ve tarzı çok kötü olsa da ben açıkçası anlayabildim eşinin ruh halini. Muhtemelen annelige çok kaptırıp kendini eşinin içinde bulunduğu sıkıntılı durumu fark edemedin. İnsanın kariyer anlamında istediklerini gerçekleştirmemesi, istediği noktaya gelememesi, istemediği bir işte çalışması gerçekten çok zor.siz onun bu zor zamanlarında istemeyerek, ffarkında olmayarak da olsa ona deyim yerindeyse ayak bağı olmuşsun. Keşke ikinizde kariyer olarak istediğiniz noktaya gelip öyle çocuk sahibi olsaydınız. Bence bu noktadan sonra yapman gereken her ne olursa olsun göze alip kendini ona ispatlaman. Çocuğu krese vermek istemiyorum,zaten az kazanıyorum filan bahane bence bunlar. Elinden geleni yap, eğitimine uygun iş bulamiyorsan farklı bi eğitim daha al, onun kadar çabala en azından sen de. Problemleriniz kısa surede çözülmesi bile esin en azından çabanin görüp ,kendi ayaklari üzerinde duran bi kadın oldugunu dusunur,ona ayak bağı olduğunu degil
bence biz kadınlar anne olunca kendimizi her şeyden soyutlayıp bir erkeğin bana bağımlısın,onursuzsun laflarını işitecek noktaya asla gelmemeliyiz. Ben kendi adıma bir erkekten böyle bi lafı söyleme hakkı vermemek için yarış atı olmayı da göze alırımSevgili prensesMononoke,
Aslinda esimin bu ulkeye gelmesine ve is hayatina en buyuk destegi ben verdim.
Turkiyedeki harika isinden istifa etti, buraya doktora yapmaya geldi.
4yil boyunca ogrenci maasiyla 1 odali bir evde, 1 cekyat,1 masa, 2 sandalye ve 1 yatakla yasadim.
Ancak cocugum dogdugunda 2 odali eve ciktik.
Tum altinlarimi bozdurup esime destek oldum.
Calistigim parayla kendi arabami aldim.
Yilda 1 kez cok az harcama yaparak alisveris yaptim bugune dek.
Esim istemedigi bir iste calismiyor yillarca hayalini kurdugu bir ulkede, cok iyi bir petrol firmasinda calisiyordu.
Ancak petrol piyasasi bu sene cok dalgalandi.
Esimin kariyer istegi soyle gece gunduz calisayim, esim evde cocuklarla ilgilensin, bende hayatimi bilgisayar basinda isimle gecireyim.
Bunu evli oldugu icin yapamadigindan sikayetci.
Ben neden kendimi ona ispatlamaliyim ki?
Ne zorluklarla okulumu bitirip ogretmen oldum.
Farkli bir egitim al demissiniz, burada en uyduruk universitelerin bile yillik odemesi 12.000-15000$, malesef mumkun degil.
Yapmayin lutfen biz kadinlar yaris ati olmak zorunda miyiz?
Cok tesekkur ederim yorumunuza.
Doktor değil de yabancı dil eğitimcilerinin Görüşleri ya da konu ile ilgili bilimsel dayanaklar daha önemli bence ... Doğduğu andan itibaren bilingual olarak öğrenebilirdi bence ve bu müthiş bir fırsattı onun için. Yemek mevzusu ise gelişmiş bir ülkedesşniz diye varsayıyorum vejeteryan beslenmede müthiş ileriler. Domuz eti sorun olmazdı bence. Hele birleşik krallıktaysanız çok da saygılılar zaten..Oglumun yabanci dil ogrenmesi durumunu birinci elden doktoruyla gorustuk.
3-3bucuk yasina kadar bir dili onunla konusun, sonrasinda da diger dili diye tavsiye verdi.
Ayni anda iki dilide elbette bu yasta ogrenebilir haklisiniz, ancak ingilizce Turkce'den daha kolay bir dil ve burada yasayan cocuklar ingilizceyi ogrendikten sonra Turkce konusmuyorlar malesef.
Hatta 3-3bucuk yasina kadar Turkce ogrenen cocuklar bile eger aileleri ozel bir caba sarfetmezse asla Turkce yazamiyorlar, okuyamiyorlar.
Bu sebepten doktorumuzu dinledik.
Turkce'yi daha simdi bile tam konusamiyor, iki dili birbirine karistirip carpik bir dilde konusabilir.
Kreste yemekler domuz etli, ya da bizim damak tadimiza cok uzak yemekler oluyo vs vs..
Ayrica dogumdan once calistigimda da maasimi alir almaz ortaya koyuyordum.
Simdide calissam o parayi ortak ne ihtiyac varsa oraya harcamam icap edecek.
Yani sen kres parasini ver benim kazandigim bana kalacak diyebilir miyim sizce boyle bir ese?