İkinci cocuktan sonra siz de böyle oldunuz mu ?

Normal düşüncelerin tabi ki. Valla bana göre ilk 6 ay çok zor beee. Ama geçiyor. Yaza baya rahatlarsın. Yalnız eşinin temizliğine falan takılma. Yaptığına eline sağlık de. Öv falan. Yapmaktan vazgeçmesin. Sen de çok takılma olduğu kadar.
 
Hamileligimin 5.ayına kadar calistim sonra riskli gebeligimden dolayi isten cıktım ama patronlarım benden cok memnunlardı bugün calısmak istiyorum desem basla derler hala da aynısını diyorlar.Bebegim 5.ayıni gecti anne sütü alıyor sadece sürekli kucakta durmak isteyen bir bebek 4 yasinda bir cocugum daha var onu da okula ben götürüyorum ben aliyorum bebegimle birlikte.Hic bir seye yetisemiyorum esim olmasa yeminle yemek dahi yapamam yemekten kastim da makarna pilav kostur kostur okula götür sonra is yap saati geldi al sonra eve gelince büyük olani doyur ufağı uyut giydir doyur bu tempodan cok sıkıldım böyle hissettigim icin kendime kiziyorum ama gün icinde eşim yokken kendime ayirdigim 5 dk bile yok.Arada cocuklari anneme birakip esimle bir seyler yapiyoruz ama evimde tek basima haldir huldur degil de sakin sakin temizlik yapmayi özledim ben ki doguma gitmeden 1 gün önce evin her yerini silip evi piril piril etmis öyle gitmis insanim simdi ise evin her tarafi pis gibi geliyor geliyor degil pis hatta.
Esim benim gibi yapamiyor en fazla makineye camasir atip calistirabiliyor süpürebiliyor yalap salap ama o da 2 3 defa abla tuttuk sagolsun esimden hallice yapti arkasini toplarken daha cok yoruldum.Esim ne tam manasiyla benim gibi cocuk bakabiliyor ne de temizlik yapabiliyor bak cocuga temizlik yapacagim diyorum her seyi sormaya geliyor sundan verilecek mi hangi esyayi giydireyim yelek olsun mu corap degissin mi bazen bilerek yaptigini düsünüyorum her seyi de sormazsın.
Ya da cocuk emmek istiyor falan modum düsüyor kafamin ici patlayacak gibi oluyor bebegim gece 4 olmadan uykuya dalmiyor haliyle gec kalkiyoruz sonra okul temposu falan o kadar bunaldım ki her gece ağlıyorum.Calisma hayatimi iş ortamimi özlüyorum öglenleri yedigimiz yemekleri topluca katildigimiz davetleri gecen gün isyeri bir fuara gitmis is arkadaslarim da katilmis fotografa bakip agladim saatlerce ben tuvalete zor gidiyorum diye.Benden size tavsiye cocuğunuz tamamen büyümeden en azindan 6 7 yasina gelmeden ikinciyi düsünmeyin.Benimki korunurken oldu iyi ki var iyi ki olmuş ama annelik de robotluk degil ya cok bunaldim.Beni bir gazlayın nolur cok bunaldım bu durumdan


İkinci çocukla hayat böyle…. Ama ayaklansın, gece uykuları düzelsin daha kolay olacak. Ben oğlum 7 aylıkken işe döndüm. Şimdi 26 aylık. Aradaki 19 ayda çok yıprandım. Hem iş hem ev hem iki çocuk. Gerçek çok zor. O yüzden evde olmak ileride denge kurarken daha iyi olur bence. Çocuk büyüdükçe ilkiyle aradaki dengeyi kurmak da zor oluyor. Benimkinde öyle en azından. İkincisi çok çığırtkan, söz dinlemiyor, huysuz ve yaramaz. İlki de çok sakin, paylaşımcı falan. Ama zamanla daha iyi oluyor. Olacak. 👍
 
2. Bebegimi dünyaya getirdiğimde büyük 9 yaşındaydı. Bana çocukların arasında çok var geç kaldın diye söylenen çok olmuştu. Ama şimdi iyi ki boyle olmuş diyorum. Ben az çok neler yaşayacağımı tahmin ediyordum. Çalışıyorum ve burada bana destek olacak kimsem yok. Buyugun bana zararinolmasinj geçtim bana destek bile oluyor. Ödevleri olduğu zaman (ki genelde tek başına yapiyor) küçükle babası ilgilenip hallediyoruz. Çalıştığım için eve bakışımız geliyor ama ben geldiğimde o da çıkıp evine gidiyor. Şuan çok sakin ve yolunda giden bir hayatımız var umarım hep böyle devam eder. En iyi kendinizi yine siz bilirsiniz neyi yapıp yapamayacağınız düşünüp ona göre 2. Çocuğa karar vermek gerekir diye düşünüyorum. Allah konu sahibinin de yardımcısı olsun. Benden size tavsiye anneniz bakabilirsen ya da bakıcı tutabilirseniz birkaç ay sonra çalışmaya başlamanız tavsiye ederim. 5 ay biraz küçük gibi geliyor. :)
 
Hamileligimin 5.ayına kadar calistim sonra riskli gebeligimden dolayi isten cıktım ama patronlarım benden cok memnunlardı bugün calısmak istiyorum desem basla derler hala da aynısını diyorlar.Bebegim 5.ayıni gecti anne sütü alıyor sadece sürekli kucakta durmak isteyen bir bebek 4 yasinda bir cocugum daha var onu da okula ben götürüyorum ben aliyorum bebegimle birlikte.Hic bir seye yetisemiyorum esim olmasa yeminle yemek dahi yapamam yemekten kastim da makarna pilav kostur kostur okula götür sonra is yap saati geldi al sonra eve gelince büyük olani doyur ufağı uyut giydir doyur bu tempodan cok sıkıldım böyle hissettigim icin kendime kiziyorum ama gün icinde eşim yokken kendime ayirdigim 5 dk bile yok.Arada cocuklari anneme birakip esimle bir seyler yapiyoruz ama evimde tek basima haldir huldur degil de sakin sakin temizlik yapmayi özledim ben ki doguma gitmeden 1 gün önce evin her yerini silip evi piril piril etmis öyle gitmis insanim simdi ise evin her tarafi pis gibi geliyor geliyor degil pis hatta.
Esim benim gibi yapamiyor en fazla makineye camasir atip calistirabiliyor süpürebiliyor yalap salap ama o da 2 3 defa abla tuttuk sagolsun esimden hallice yapti arkasini toplarken daha cok yoruldum.Esim ne tam manasiyla benim gibi cocuk bakabiliyor ne de temizlik yapabiliyor bak cocuga temizlik yapacagim diyorum her seyi sormaya geliyor sundan verilecek mi hangi esyayi giydireyim yelek olsun mu corap degissin mi bazen bilerek yaptigini düsünüyorum her seyi de sormazsın.
Ya da cocuk emmek istiyor falan modum düsüyor kafamin ici patlayacak gibi oluyor bebegim gece 4 olmadan uykuya dalmiyor haliyle gec kalkiyoruz sonra okul temposu falan o kadar bunaldım ki her gece ağlıyorum.Calisma hayatimi iş ortamimi özlüyorum öglenleri yedigimiz yemekleri topluca katildigimiz davetleri gecen gün isyeri bir fuara gitmis is arkadaslarim da katilmis fotografa bakip agladim saatlerce ben tuvalete zor gidiyorum diye.Benden size tavsiye cocuğunuz tamamen büyümeden en azindan 6 7 yasina gelmeden ikinciyi düsünmeyin.Benimki korunurken oldu iyi ki var iyi ki olmuş ama annelik de robotluk degil ya cok bunaldim.Beni bir gazlayın nolur cok bunaldım bu durumdan
Oncelikle sakin olun. 5 yasinda tek cocuk annesi olarak sizin telasinizi tabiki anlayamam, benim icin 2 yas sonrasi hersey cok kolaylasti ( kendine zaman ayirma eski rutine donme bakimindan). Fakat yakin arkadasim ayni sizin gb kizi 5 yaslarindayken dunya tatlisi bir kiz daha dogurdu. İlk bir yil yurumeye baslayana kadar ciddi zorlandi. Dogru duzgun disari cikmadi, dedgnz gb cocugu okula birak bebekle al vs.. fakat akilli davrandi kucuk kizinin wc egitimi kendi kendine hemesi uyumasi bunlari hep erken ogretti. Ve suanda cok ama cok rahat. Hem kendine zaman ayirabiliyor, beraber disari cikabiliyoruz, ev islerini rahat rahat hallediyor. Suan buyuk olan 7 kucuk 2 yaslarinda ve hersey yolunda. Sizin de rahatlamaniz yakindir. Yapabiliyorsaniz buyuk okulda ve kucuk uyuyorken is guc yapmayin birakin yetismesin. Kendinize zaman ayirin. Baska turlu rahatlayamazsiniz. Ben oglum bebekken tek bir ise elimi surmuyordum. O uyanikken oyun oynar gb tum isleti beraber yapiyorduk. Uyuyunca benim zamanimdi. Hala da oyle 😂 Allah kolaylik versin 🌸
 
Back