Ev Davetleri

bezgin bekir .!.:

giderdim, gelirlerdi. yine olsa yine giderim. çok eğlenceli bir ortam oluyordu

Genişletmek için tıkla...

Hahhahha eğlenceyi kaçırmayalım diyorsunuz o zaman. Sonuçta hayata bir kez geliyoruz

tuce_tuce .!.:

Evet haklısınız ama eskiden de bence insanlar bu kadar pislik değildi gittikçe nesil bozuluyor

Genişletmek için tıkla...

Özellikle kırsal, küçük yerlerde aile içi tecavüz, şiddet her zaman vardı, kadınlar söyleyemiyorlardı, şimdi sesleri çıkıyor ve duyuyoruz. Ben küçük bir yerde yaşadım, ne hikayeler ne olaylar oluyor ve anlatırken son derece normal bir olaymış gibi anlatırlar.

Sırf erkek bir arkadaşınızın evine gittiniz diye rahat damgası vuracak insanla zaten iletişiminiz mesafeli olmalı, bu sebepten çekiniyorsanız iiinize bile gelir bu durum. Sizi yargılayan insanlarla arkadaşlığınız sizin isteğinizle mesafeli olmalı hatta hiç olmamalı derim.

Arkadaşınızın evine gitmenizden daha doğal bir şey olamaz. Üniversite çağlarında ev oturması çok normal bir durum çünkü orası arkadaşınızın yaşam alanı. Cafede bir bardak çaya minimum 3₺ ödeyip sandalyeden oturmaktansa eve gitmek daha mantıklı.

Şahsen ben erkek olsam ve yakın bir kız arkadaşım bana gelip senin evine tek gelmek istemiyorum dese ben sapık mıyım neden böyle düşünüyor diye arkadaşımdan itilirdim. Hayatınızı elalem ne der diye yaşarsanız çok sıkıntı yaşarsınız.

Starmooncherry .!.:

Hahhahha eğlenceyi kaçırmayalım diyorsunuz o zaman. Sonuçta hayata bir kez geliyoruz

Genişletmek için tıkla...

bu yaşta bir kez oluyorsunuz önemlisi bu. ayrıcada oradaki insanların sizin hakkınızda ne düşündüğünün ne önemi var ki birkaç yıl oradasınız. sonra memleketinize döneceksiniz.
zaman zaman kastığım zamanlar oluyordu bazı konularda. çok pişmanım mesela bunun için

MdCurie .!.:

Özellikle kırsal, küçük yerlerde aile içi tecavüz, şiddet her zaman vardı, kadınlar söyleyemiyorlardı, şimdi sesleri çıkıyor ve duyuyoruz. Ben küçük bir yerde yaşadım, ne hikayeler ne olaylar oluyor ve anlatırken son derece normal bir olaymış gibi anlatırlar.

Genişletmek için tıkla...

Bence de aynen dediğiniz gibi şimdi sadece duyduğumuz için çoğaldığını hissediyoruz

Pinkflambe .!.:

Sırf erkek bir arkadaşınızın evine gittiniz diye rahat damgası vuracak insanla zaten iletişiminiz mesafeli olmalı, bu sebepten çekiniyorsanız iiinize bile gelir bu durum. Sizi yargılayan insanlarla arkadaşlığınız sizin isteğinizle mesafeli olmalı hatta hiç olmamalı derim.

Arkadaşınızın evine gitmenizden daha doğal bir şey olamaz. Üniversite çağlarında ev oturması çok normal bir durum çünkü orası arkadaşınızın yaşam alanı. Cafede bir bardak çaya minimum 3₺ ödeyip sandalyeden oturmaktansa eve gitmek daha mantıklı.

Şahsen ben erkek olsam ve yakın bir kız arkadaşım bana gelip senin evine tek gelmek istemiyorum dese ben sapık mıyım neden böyle düşünüyor diye arkadaşımdan itilirdim. Hayatınızı elalem ne der diye yaşarsanız çok sıkıntı yaşarsınız.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız ben de bana böyle davransalar soğurdum arkadaşımdan o yüzden yakıştıramıyorum zaten bu tavırları kendime

Starmooncherry .!.:

Ben de bu kadar rahat olmak istiyorum işte ama çevremdeki insanlar bu rahatlığın bana zarar verebileceğini söylüyor. Oysa ben de müge anlı tadında yaşanmaz diyenlerdenim. Sizin aileniz bu konularda sizi daha önce sıktı mı yoksa hep bu kadar rahat mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

Ben çok anne sözü dinleyen biri değilim ya, söylemezdim bir yere giderken de. Bu yüzden şehirler arası yolda miyim, ayşede miyim, mekanda miyim bilmezdi. Otuz yasindayim. Hala tek başıma kamp yaptığımı söylemiyorum, onun yerine 'otel ayarladim' diyorum. Beni strese sokacağını bile bile neden söyleyeyim ki? Öğrenciyken şehir değiştirecek sen mutlaka ablama , bazen de babama haber verirdim. Bugün bile yurtdışında trene bineceksem tren biletini çok güvendiğim,ailemi de tanıyan birine atarım - ki ne olur ne olmaz. Allah korusun başıma bir şey gelir, o trende olduğumu bilsinler.
Sen de güveniyorsan ablana,kardeşine haber verebilirsin

bezgin bekir .!.:

bu yaşta bir kez oluyorsunuz önemlisi bu. ayrıcada oradaki insanların sizin hakkınızda ne düşündüğünün ne önemi var ki birkaç yıl oradasınız. sonra memleketinize döneceksiniz.
zaman zaman kastığım zamanlar oluyordu bazı konularda. çok pişmanım mesela bunun için

Genişletmek için tıkla...

Aynı şehirde okuyorum orası da var

yenGEnC .!.:

Ben çok anne sözü dinleyen biri değilim ya, söylemezdim bir yere giderken de. Bu yüzden şehirler arası yolda miyim, ayşede miyim, mekanda miyim bilmezdi. Otuz yasindayim. Hala tek başıma kamp yaptığımı söylemiyorum, onun yerine 'otel ayarladim' diyorum. Beni strese sokacağını bile bile neden söyleyeyim ki? Öğrenciyken şehir değiştirecek sen mutlaka ablama , bazen de babama haber verirdim. Bugün bile yurtdışında trene bineceksem tren biletini çok güvendiğim,ailemi de tanıyan birine atarım - ki ne olur ne olmaz. Allah korusun başıma bir şey gelir, o trende olduğumu bilsinler.
Sen de güveniyorsan ablana,kardeşine haber verebilirsin

Genişletmek için tıkla...

Tamam ben de kardeşime haber veririm bundan sonra. Çünkü bazen içim el vermese de aile sözünden çıkmak gerekiyor. Böyle hayat geçmez

Starmooncherry .!.:

Merak ettiğim bir konu var. Üniverte zamanlarında arkadaşlarınızın, erkek kankanızın, sevgilinizin evine tek başına gider misiniz? Sorunun saçma durduğunun farkındayım. Niye gidemiyeyim diye düşünüyor olabilirsiniz. Ben arkadaşlarıma güveniyorum ama bu konuyu pek aşamadım. Haberlerde bir sürü şey görüyoruz ve ailem de dışarda buluşun ama kız erkek fark etmez kimsenin evine gitmeyin diye tavsiyelerde bulunur. Bunun üzerine ben de çekiniyorum. Genelde izah etmeye çalışıp tek başıma gitmemeyi tercih ediyorum. Özellike erkek kankam ise tek başıma yakışık kalmaz. İnsanlarda bana karşı da önyargı oluşur diye de düşünüyorum. Fazla rahat kız gibi. (Bunu kötü bir şekilde söylemiyorum kesinlikle. Sadece bizim kafadan değil düşüncesiz gibi düşünebilirler.) Bu da diğer kişilerle iletişimimde başta bana karşı mesafeli olabilecekleri fikrini doğuruyor.
Acaba fazla mı büyütüyorum meseleyi? Sizin için bunlar gayet normal mi yoksa benim gibi mi düşünenlerdensiniz?

Genişletmek için tıkla...

Eskiden giderdim şimdi öğrenci olsam asla

Starmooncherry .!.:

Merak ettiğim bir konu var. Üniverte zamanlarında arkadaşlarınızın, erkek kankanızın, sevgilinizin evine tek başına gider misiniz? Sorunun saçma durduğunun farkındayım. Niye gidemiyeyim diye düşünüyor olabilirsiniz. Ben arkadaşlarıma güveniyorum ama bu konuyu pek aşamadım. Haberlerde bir sürü şey görüyoruz ve ailem de dışarda buluşun ama kız erkek fark etmez kimsenin evine gitmeyin diye tavsiyelerde bulunur. Bunun üzerine ben de çekiniyorum. Genelde izah etmeye çalışıp tek başıma gitmemeyi tercih ediyorum. Özellike erkek kankam ise tek başıma yakışık kalmaz. İnsanlarda bana karşı da önyargı oluşur diye de düşünüyorum. Fazla rahat kız gibi. (Bunu kötü bir şekilde söylemiyorum kesinlikle. Sadece bizim kafadan değil düşüncesiz gibi düşünebilirler.) Bu da diğer kişilerle iletişimimde başta bana karşı mesafeli olabilecekleri fikrini doğuruyor.
Acaba fazla mı büyütüyorum meseleyi? Sizin için bunlar gayet normal mi yoksa benim gibi mi düşünenlerdensiniz?

Genişletmek için tıkla...

Atandıktan sonra aynı meslekten olan ve kız arkadaşı olan erkek arkadaşımla bazen evde oturup uzun süre sohbet ederdik ama bunlar akademik sohbetler olurdu. Çaylar kahveler eşliğinde. Sonra herkes kendi evine giderdi. Erkek arkadaşımla da görüşüyoruz evde yalnız ama biz 30 yaşı geçtik artık. Birbirimizi aynı sosyal çevreden tanıyoruz. Ama meslek grubum dışında kimse ile evde yalnız görüşmem. Açıkçası korkarım da. Ya da üniversite döneminde yapmadım yapmam da. Cidden en deli dönemler. Ne olacağı ne yaşanacağı bilinmez

Starmooncherry .!.:

Çok haklısınız ben de bana böyle davransalar soğurdum arkadaşımdan o yüzden yakıştıramıyorum zaten bu tavırları kendime

Genişletmek için tıkla...

Bakın ben üniversitede ilk sevgilim olduğunda evine gitmek istemedim dışarıda buluşalım dedim. Anlayışla karşıladı ama sonradan elbette sorunlar olmaya başladı. Sonra oturdum düşündüm dedim ben napıyorum. Şimdi dönüp baktığımda ne kadar garip davranmışım diyorum. Allahtan çocuk bana hiçbir zaman ben sapık mıyım da evime gelmek istemiyorsun demedi, dese sonuna kadar haklıydı. Sizi anlıyorum o yüzden bu ilk üniversiteye gittiğim zaman olmuştu bende, herkes birbirinin evine gidip oturuyordu garip geliyordu. Hala aile evi kafasından çıkamamıştım. Sonra benim de evim oldu herkes evime gelmeye başladı, yaşam alanım orası çünkü.

Gidip gitmemek herkesin kendi kararı ama gitmeyerek sizin iciniz rahatsa sirf arkadaslarim hakkımda ne dusunur diye gitmeye zorlamıyın kendinizi.

Ben universite okurken gitmedim. zaten kız apartinda kaldigim icinde erkek girmesi yasakti ve erkek gelmedi evime.

Dogrudur yanlıştir kisminda değilim ama arkadaslarim benim dusuceme saygi duymak zorundalar ve saygi duymayan arkadaşim simdiye kadar olmadı.

Çagirdiklarinda bahane uydurmayin düsüncelerini acikca soyleyin. Saygi duyacaklardır emin olun. saygı duymak istemeyende kendi bilir arkadasligını devam ettirmek istemezse ben ona saygı duyarım.

Pinkflambe .!.:

Bakın ben üniversitede ilk sevgilim olduğunda evine gitmek istemedim dışarıda buluşalım dedim. Anlayışla karşıladı ama sonradan elbette sorunlar olmaya başladı. Sonra oturdum düşündüm dedim ben napıyorum. Şimdi dönüp baktığımda ne kadar garip davranmışım diyorum. Allahtan çocuk bana hiçbir zaman ben sapık mıyım da evime gelmek istemiyorsun demedi, dese sonuna kadar haklıydı. Sizi anlıyorum o yüzden bu ilk üniversiteye gittiğim zaman olmuştu bende, herkes birbirinin evine gidip oturuyordu garip geliyordu. Hala aile evi kafasından çıkamamıştım. Sonra benim de evim oldu herkes evime gelmeye başladı, yaşam alanım orası çünkü.

Genişletmek için tıkla...

İyiki daha sevgilim yok yoksa sizle aynı şeyleri yaşardık heralde ve sonra bana da çok garip gelirdi

vaveyla__ .!.:

Gidip gitmemek herkesin kendi kararı ama gitmeyerek sizin iciniz rahatsa sirf arkadaslarim hakkımda ne dusunur diye gitmeye zorlamıyın kendinizi.

Ben universite okurken gitmedim. zaten kız apartinda kaldigim icinde erkek girmesi yasakti ve erkek gelmedi evime.

Dogrudur yanlıştir kisminda değilim ama arkadaslarim benim dusuceme saygi duymak zorundalar ve saygi duymayan arkadaşim simdiye kadar olmadı.

Çagirdiklarinda bahane uydurmayin düsüncelerini acikca soyleyin. Saygi duyacaklardır emin olun. saygı duymak istemeyende kendi bilir arkadasligını devam ettirmek istemezse ben ona saygı duyarım.

Genişletmek için tıkla...

Zaten bahane uydurmuyorum direkt yumuşatarak söylüyorum. Onlarda anlayışla karşılıyorlar. Ama bir yandan benim yaptığım doğru gelmiyor.

Starmooncherry .!.:

Aynı şehirde okuyorum orası da var

Genişletmek için tıkla...

hayırlısı olsun ama yinede giderdim.
öyle sıkı duvarlarım yok . yarışmacı arkadaşlara başarılar

Starmooncherry .!.:

Zaten bahane uydurmuyorum direkt yumuşatarak söylüyorum. Onlarda anlayışla karşılıyorlar. Ama bir yandan benim yaptığım doğru gelmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Ben yaptigımin bana gore dogru oldugundan emindim. 10 yil gecti universiteden mezun olalı 31 yaşindayim hic abartmısim diye dusunmedim.

Üniversitedeyken erkek arkadaşlarımın, sevgilimin evlerine, diskoya, bara her yere giderdim ama gittiğim zaman ailemin de haberi olurdu. Hesap vermek gibi düşünmeyin, mesela şuraya gidiyorum, her ihtimale karşı bilginiz olsun derdim. Tabii ben yurtdışındaydım.

Ben gitmezdim

prometheus .!.:

Ben ünv okurken 2001-2002 yıllarında gayet olağan bir şeydi arkadaşlarımızın evine gider düzgünce oturur dönerdik

Genişletmek için tıkla...

katıldım biz üniversite okurken yani 98-2002 arasındaki süreçte gayet normaldi

sevgilime gider kalırdım, arkadaşıma gider kalırdım

grup halinde gitmeleri saymıyorum, 10 kişi gittiğimiz de olmuştur

arkadaş grubum bir evde kalıyordu 3 erkek, bir gün tereddüt etmedim evlerine gitmeye

sevgilimle baş başa zaten kaldım da sevgilim olmayan erkek arkadaşla da kaldım

yiyip içip sohbet ettik sabah kalktık kahvaltı ettik hiç garipsemedik bu durumu

hatta onun kız arkadaşı, benim erkek arkadaşım hiç kimsenin aklına kötü bir şey gelmedi

yine kız arkadaşlarıma gittiğimde de eve erkek misafir de gelirdi yani onlar tanırdı da ben tanımazdım, bundan rahatsızlık da duymazdım

erkeklerle pikniğe de giderdim dağ başı, imkanım olsa tatile de giderdim

bizde arkadaş vardı, kadın erkek değil arkadaş, bu nedenle de bir sıkıntı yaşamadım

bu arada bu hikayedeki erkek arkadaşım ile 20 yılı aşkın süredir birlikteyim

bir gün de "vayy sen o zaman erkeklerin evine nasıl gidiyordun" gibi bir yorumla karşılaşmadım