Pollyannacılık diye düşünmeyin ama başıma geldiği için yazıyorum, bir arkadaşım bir gün aradı ve evdeki bir kaç kitabını bana vermek istediğini söyledi durduk yere. Ben de hayırdır dedim doğal olarak, sonra söylerim dedi. İşin aslı sonradan ortaya çıktı, eski sevgilisinin hediyesi olan kitaplarını eşi farketmiş üstündeki isim ve tarihten, atacak veya değer vermeyecek birine verecek değilim, hatıra olarak sakladığımı eşim düşünsün istemiyorum sende dursunlar, evde sorun çıkmasın istiyorum dedi. Atsaydı ne olurdu diye düşünmedim, çünkü kitap önemlidir ikimiz için de, emaneti olarak duruyorlar bende. Aralarında öyle bir muhabbet vardır belki zamanında, alt sebebi illa eski duygularının devam etmesi olmayabilir yani. Filmde izlemiştir, biriyle konuşulurken eski defterler açılmıştır öyle bir özür ihtiyacı hissetmiştir durduk yere, ben olsam kargo şubesi adresi verir, oo kitabım sonunda bana geri döndü diye sevinirdim o kadar.