Ay güzelim ne istiyorsun daha bu hayattan bosandigin kocan yoluna çıkmıyor rahatsız etmiyor aramıyor tehdit etmiyor daha neyin kafasindasin .o iş arkadaslarindan bir an önce uzaklaş mesafeni köy senin iyiliğini düşünen böyle konusmaz .hiç TV izlemiyormusun sen hergun kaç kadın eski eşi tarafından öldürülüyormerhaba hanımlar. Boşanalı 3 ay oldu, mahkemeden çıkarken vedalaşmadık bile. Bir hoşçakal bile demedik. Yani yollarımızı tamamen ayırdığımıza göre hiç aramaması gayet doğal ama sürecimi bilen iş arkadaşlarım kötü niyetli olmasalar bile konusu açıldıkça haber var mı, ailesi ya da kendisi seni aradılar mı diye soru sorup duruyorlar. Bu da bende öyle ya da böyle beni araması gerektiği inancı uyandırıyor ve kendimi değersiz hissetmeme yol açıyor. Sürekli içten içe insanlarla kendimi kıyasladığımı fark ediyorum. Ben ilişkimde şöyle yapardım ama benim evliliğim bitti gibi düşüncelere giriyorum. Herkesin yuvasında çok mutlu olmasını diliyorum lütfen yanlış anlaşılmasın tamamen sürecimle alakalı bu hislerim. Boşanan arkadaşlarım eski eşlerinin aylarca onları aradıklarını dönmek istediklerini yalvardıklarını anlattıkça kendimi değersiz hissediyorum. Zaten gencecik yaşımda kötü bir evlilik geçirdim, zaten her şey çok kötüydü bi de benden bir helallik bile almaması, sözleriyle gururumu kırması kendimi daha da değersiz hissettirdi bana. 6 yıl boyunca her ayrılıkta ben gittim ayağına, çok merak ediyorum acaba beni özlüyor mu, merak ediyor mu, pişman mı… bu arada şükürler olsun ki genel olarak kendimi çok iyi hissediyorum, hayatımda 3 ay gibi kısa bi zamanda çok güzel gelişmeler oldu. Bu arada hayal kırıklığına uğrayan hemen her kadın gibi pişman ve mutsuz görmek istiyorum onu, imkanı olsa dünyaya yeniden sadece beni sevmek ve mutlu etmek için bile gelse asla onu istemiyorum. Hayatımın sonuna kadar evlenmek ya da biriyle beraber olmak istemiyorum. Sizce beni arar mı pişman olur mu bigün?
Bu da oncek konunuzmerhaba hanımlar. Boşanalı 3 ay oldu, mahkemeden çıkarken vedalaşmadık bile. Bir hoşçakal bile demedik. Yani yollarımızı tamamen ayırdığımıza göre hiç aramaması gayet doğal ama sürecimi bilen iş arkadaşlarım kötü niyetli olmasalar bile konusu açıldıkça haber var mı, ailesi ya da kendisi seni aradılar mı diye soru sorup duruyorlar. Bu da bende öyle ya da böyle beni araması gerektiği inancı uyandırıyor ve kendimi değersiz hissetmeme yol açıyor. Sürekli içten içe insanlarla kendimi kıyasladığımı fark ediyorum. Ben ilişkimde şöyle yapardım ama benim evliliğim bitti gibi düşüncelere giriyorum. Herkesin yuvasında çok mutlu olmasını diliyorum lütfen yanlış anlaşılmasın tamamen sürecimle alakalı bu hislerim. Boşanan arkadaşlarım eski eşlerinin aylarca onları aradıklarını dönmek istediklerini yalvardıklarını anlattıkça kendimi değersiz hissediyorum. Zaten gencecik yaşımda kötü bir evlilik geçirdim, zaten her şey çok kötüydü bi de benden bir helallik bile almaması, sözleriyle gururumu kırması kendimi daha da değersiz hissettirdi bana. 6 yıl boyunca her ayrılıkta ben gittim ayağına, çok merak ediyorum acaba beni özlüyor mu, merak ediyor mu, pişman mı… bu arada şükürler olsun ki genel olarak kendimi çok iyi hissediyorum, hayatımda 3 ay gibi kısa bi zamanda çok güzel gelişmeler oldu. Bu arada hayal kırıklığına uğrayan hemen her kadın gibi pişman ve mutsuz görmek istiyorum onu, imkanı olsa dünyaya yeniden sadece beni sevmek ve mutlu etmek için bile gelse asla onu istemiyorum. Hayatımın sonuna kadar evlenmek ya da biriyle beraber olmak istemiyorum. Sizce beni arar mı pişman olur mu bigün?
Yok artık!Boşanalı 1,5 ay oldu. 6 yıllık birliktelik içinde 2 yılı evli olarak geçirmiştik. Eski eşim olgun olmayan, adaletsiz, merhametsiz ve inatcı bir insandı. Evlilik içerisindeyken defalarca şiddet gördüm kimseyle paylaşamadım, boşanabileceğimize inancım yoktu.
Boşanma süreciyle başedebilmek adına antidepresan kullanmaya başladım 3 aydır da düzenli kullanıyorum. İlaçlar benim ağlamamı engelliyor kolayca duygulanamıyorum normalde.
Bugün ilk defa yediğim dayakları, savunmasızlığımı, yerlerde başımın tekmelenmesini, yediğim tokatların verdiği o mahcubiyeti hatırladım. Bi boşalma yaşadım duygusal olarak. Kendime bunu nasıl yaptım bilmiyorum. Şiddeti nasıl normalleştirdim bilmiyorum. Ruhumdaki yaralar nasıl geçecek? Sadece içimi dökmek istedim.
Ah bunu kendine desen birazKötü bir evlilik yaşatan adamın pişman olmasını neden istiyorsun ki? Hatta tam tersi pişman olmasın o da yoluna baksın ki sende hayatında yeni bir sayfa açabil.. diğer türlü inan daha sıkıntı. Zaten özleyecekseniz birbirinizi neden boşandınız
Çok yeni olduğu için kafanız karışmış çok normal. Başkalarına kısa cevaplar verin görüşmek istemiyorum deyin sürekli sorup didiklemekten vaz geçerler bir süre sonra. Ayrıca pişmanlık özür beklemeyin , hayatınızı yaşayın silkelenin oh kurtuldum ikinci bir hayat başladı diye düşünün. Geçmiş zaten iyi olsa boşanmazdınız geleceğiniz güzel olsun.merhaba hanımlar. Boşanalı 3 ay oldu, mahkemeden çıkarken vedalaşmadık bile. Bir hoşçakal bile demedik. Yani yollarımızı tamamen ayırdığımıza göre hiç aramaması gayet doğal ama sürecimi bilen iş arkadaşlarım kötü niyetli olmasalar bile konusu açıldıkça haber var mı, ailesi ya da kendisi seni aradılar mı diye soru sorup duruyorlar. Bu da bende öyle ya da böyle beni araması gerektiği inancı uyandırıyor ve kendimi değersiz hissetmeme yol açıyor. Sürekli içten içe insanlarla kendimi kıyasladığımı fark ediyorum. Ben ilişkimde şöyle yapardım ama benim evliliğim bitti gibi düşüncelere giriyorum. Herkesin yuvasında çok mutlu olmasını diliyorum lütfen yanlış anlaşılmasın tamamen sürecimle alakalı bu hislerim. Boşanan arkadaşlarım eski eşlerinin aylarca onları aradıklarını dönmek istediklerini yalvardıklarını anlattıkça kendimi değersiz hissediyorum. Zaten gencecik yaşımda kötü bir evlilik geçirdim, zaten her şey çok kötüydü bi de benden bir helallik bile almaması, sözleriyle gururumu kırması kendimi daha da değersiz hissettirdi bana. 6 yıl boyunca her ayrılıkta ben gittim ayağına, çok merak ediyorum acaba beni özlüyor mu, merak ediyor mu, pişman mı… bu arada şükürler olsun ki genel olarak kendimi çok iyi hissediyorum, hayatımda 3 ay gibi kısa bi zamanda çok güzel gelişmeler oldu. Bu arada hayal kırıklığına uğrayan hemen her kadın gibi pişman ve mutsuz görmek istiyorum onu, imkanı olsa dünyaya yeniden sadece beni sevmek ve mutlu etmek için bile gelse asla onu istemiyorum. Hayatımın sonuna kadar evlenmek ya da biriyle beraber olmak istemiyorum. Sizce beni arar mı pişman olur mu bigün?
Çok iyi hissediyorsunuz demek peki neden böyle bir konu açtınızbu arada şükürler olsun ki genel olarak kendimi çok iyi hissediyorum,
İlk defa böyle bir şey duydum eski eş adı üstünde niye arasın bir seyler bitmiş ki mahkemeye gidilmiş evliliğe değer verilseymiş dava acilmazmıs değil mihaber var mı, ailesi ya da kendisi seni aradılar mı diye soru sorup duruyorlar. Bu da bende öyle ya da böyle beni araması gerektiği inancı uyandırıyor ve kendimi değersiz hissetmeme yol açıyor.
Terapi alın lütfen böyle bir adamdan pişmanlık beklenir mi benden uzak olsun diyeceğinizeBoşanalı 1,5 ay oldu. 6 yıllık birliktelik içinde 2 yılı evli olarak geçirmiştik. Eski eşim olgun olmayan, adaletsiz, merhametsiz ve inatcı bir insandı. Evlilik içerisindeyken defalarca şiddet gördüm kimseyle paylaşamadım, boşanabileceğimize inancım yoktu.
Boşanma süreciyle başedebilmek adına antidepresan kullanmaya başladım 3 aydır da düzenli kullanıyorum. İlaçlar benim ağlamamı engelliyor kolayca duygulanamıyorum normalde.
Bugün ilk defa yediğim dayakları, savunmasızlığımı, yerlerde başımın tekmelenmesini, yediğim tokatların verdiği o mahcubiyeti hatırladım. Bi boşalma yaşadım duygusal olarak. Kendime bunu nasıl yaptım bilmiyorum. Şiddeti nasıl normalleştirdim bilmiyorum. Ruhumdaki yaralar nasıl geçecek? Sadece içimi dökmek istedim.
Millet aramasın diye adaklar adiyor ,her gün bir kadın öldürülüyor ortada bir çocuk yoksa medenice ayrılıp hayatından yoksaymak kadar güzel bir nimet var mı ? Süreç yeni böyle hissetmeniz normal ama size bunu hissettirenlere " ne münasebet, herkes kendi hayatına odaklandı" diyerek susturun.merhaba hanımlar. Boşanalı 3 ay oldu, mahkemeden çıkarken vedalaşmadık bile. Bir hoşçakal bile demedik. Yani yollarımızı tamamen ayırdığımıza göre hiç aramaması gayet doğal ama sürecimi bilen iş arkadaşlarım kötü niyetli olmasalar bile konusu açıldıkça haber var mı, ailesi ya da kendisi seni aradılar mı diye soru sorup duruyorlar. Bu da bende öyle ya da böyle beni araması gerektiği inancı uyandırıyor ve kendimi değersiz hissetmeme yol açıyor. Sürekli içten içe insanlarla kendimi kıyasladığımı fark ediyorum. Ben ilişkimde şöyle yapardım ama benim evliliğim bitti gibi düşüncelere giriyorum. Herkesin yuvasında çok mutlu olmasını diliyorum lütfen yanlış anlaşılmasın tamamen sürecimle alakalı bu hislerim. Boşanan arkadaşlarım eski eşlerinin aylarca onları aradıklarını dönmek istediklerini yalvardıklarını anlattıkça kendimi değersiz hissediyorum. Zaten gencecik yaşımda kötü bir evlilik geçirdim, zaten her şey çok kötüydü bi de benden bir helallik bile almaması, sözleriyle gururumu kırması kendimi daha da değersiz hissettirdi bana. 6 yıl boyunca her ayrılıkta ben gittim ayağına, çok merak ediyorum acaba beni özlüyor mu, merak ediyor mu, pişman mı… bu arada şükürler olsun ki genel olarak kendimi çok iyi hissediyorum, hayatımda 3 ay gibi kısa bi zamanda çok güzel gelişmeler oldu. Bu arada hayal kırıklığına uğrayan hemen her kadın gibi pişman ve mutsuz görmek istiyorum onu, imkanı olsa dünyaya yeniden sadece beni sevmek ve mutlu etmek için bile gelse asla onu istemiyorum. Hayatımın sonuna kadar evlenmek ya da biriyle beraber olmak istemiyorum. Sizce beni arar mı pişman olur mu bigün?