Evet doğru. Zaten babasının kopyasıydı yani annesi gibi olacaktım en son. Annesi de psikolojisi yok yani kadının. Yeni evli arkadaşlarım var ve mutlu olmadıkları halde zorlayanlar var küçük detaylara sığınıp. Çevremden ben ayrıldıktan sonra onun gibi olacaktın diye örnek de veriyorlar ama şuan sanırım kafam almıyor.
Tam tersi kendimi çok güçsüz görüyorum. Güçlü olsaydım devam ederdim diyorum kendime arada sonra hemen reddediyorum bu düşünceyi.
Güçsüz olsaydın sana değer verilmeyen yerde durmaya devam ederdin. Evlilik bir savaş alanı değil. Mücadele değil birlik olmalı. Sen mücadele etseydim güçlü olurdum kaçtım diye düşünüyorsun ama değil.
Haklısınız. Toplumda çevremde o çeşit bir evlilik göremediğim için inancım da düşük. Birlik olunmalı ama kafama takılan kısım şurası, yeri geliyo annemizle babamızla kavga ediyoruz bazen çok sevdiğimiz birisinden ağır sözler duyuyoruz ama onu tanıdığımız için belli bir zaman sonra affediyoruz. Konuşarak yada bir şekilde. Neden bu durumu evliliklerde yapamıyoruz hemen boşanmak derecesine geliyor? Kimse kimseye tahammül etmiyor. Tabiki anormal insanlara bunu yapalım demiyorum ama anladınız mı demek istediğimi
O düşünce çevrenizde gördüğünüz modellerden kaynaklı ama. Benim çevremde saygısızlık içeren evlilikler hep sonlanıyor. Ben anne babamda da hiç öyle birbirlerine karşı saygısızlık görmedim. Tam tersi saygısızlık girdi mi işin içine evlat dahi olsa bozuluyor ilişki doğal olarak. Ben ailemden ya da eşimden de öyle ağır sözler hiç duymadım. Duysaydım eşim olmazdı , anne ve babam olsa onlara karşı tutumum değiştirdi. Ayrıca ağır sözleri affedip unutmaları onları sağlıklı yapmıyor. İlişkinin devam etmesi onu sağlıklı yapmaz.
O yüzden vazgeçtik
Affetmek ayrı ama size değer vermeyen, hizmetçi gibi gören ve aile bilincinde olmayan insanı affetmek çok zor. Ailemizle kavga ediyoruz affediyoruz ama bize değer verdiklerini görüyoruz. Ama bu insanlar bize değer vermiyor, saymıyor, uğraşmıyor hep aynı evde değersiz hissetmek çok zor. Ben size anlatayım 1 yıl evli kaldım, yapı olarak hassas birisiyim ama eski eş bana ne değer verdi ne de zor zaman yanımda oldu kendi kazandığım paranın hesabını yapıp neden diş yaptırdığıma geldi ben yeni diş çektirmişken acı çekerken bana ilk soru ne kadara anlaştınız, kendi arabayla rahat ederken beni otobüslerde hastanelere gönderdi. Daha bir sürü şey bu adam beni sevmiyor acımıyor niye affedeyim
Çok benzerini yaşamıştım hastane konusunda. Hatta iş çıkışı nerdesin diye aramıştım da hastayım ya doğal olarak ondan ilgi bekledim. Kardeşi haftasoju yurtdışına gidecekti ve daha 5 gün varken annesine gitti bana kızarak.
Amin Allah razı olsun.Sizinde karşınıza bundan sonra merhametli saygılı kıymetinizi bilecek insanlar çıkar umarım her daim inşAllah.Çok doğru aile çok büyük bir etken.Allah mutluluğunuzu daim etsin inşallah sizinde
Çünkü her şey çok taze, bu hisler ve korkular da çok normal. Kendinize zaman verin, size iyi gelen şeyleri yapmaya çalışın veya iyi gelecekse hiçbir şey yapmayın, mümkünse profesyonel desteğe devam edin.
Amin inşallah hepimizin.Amin Allah razı olsun.Sizinde karşınıza bundan sonra merhametli saygılı kıymetinizi bilecek insanlar çıkar umarım her daim inşAllah.
Zaten en çok bu olaydan kar mı desem ders mi desem üzüntümü bir nebze azaltan şey önceki ben evlilik konusunda pembe panjur anlayışını söküp atmak oldu.
Pembe panjur ilişkiler, evlilikler de var. O insanlar anlaşmazlık yaşamıyor mu, elbette yaşıyor ama çirkinleşmek, değersiz hissettirmek, saygıyı yerle bir etmek bambaşka şeyler.
Doğru benim demek istediğim pembe panjur imkansız şeyleri bile bekleyenler olur ya. Hani birisini değiştiririm bakış açısıyla evlenenler yada sevgi her şeyi aşar gibi. Diziler maalesef kötü örnek oluyor. Her şeyi yaşasa bile eninde sonunda kadın ağlasa zırlasada elde ettiği için aşkına sahip çıktı göstermeleri.
Dış etkenlerle mücadele ayrı, bizzat "eşim" dediğin insanla mücadele apayrı, çok korkunç. İş insanın eşinde bitiyor. Karşındaki ailesinden beter sorunluysa yapacak hiçbir şey yok.
Çok doğru. Dış etkenlerde aslında evliliği etkilese de eşimizin nasıl bir politika izleyeceğini görmemizi sağlıyor.
Bende bir akrabamla konuşuyordum. Artık kimseye anlatamayınca içim daralmıştı. Biraz o dürtmüş oldu. Yakınlarım onun yüzünden ayrıldın birazda aklına girdi gibi dese de çıkmazın içindeydim zaten. O zamanlar hatırlıyorum susmayı deniyordum belki işe yarar diye.
Eski eş sizin için uğraştı mı yani aracı olsun evinize olsun işyerine geldi mı sizinle konuşmak için mesela
Gelmedi uğraşması ona göre bana yazdığı mesajlar ve aramalarmış. Araya soktuğu insanlarmış. O süre de bile yalan söylediği için (yakaladım yalanını her zaman) güven duymadım. Benim hangi günler nereye gittiğim belliydi gelebilirdi, annemlerde kaldığımı biliyordu, köy evinin bile konumunu bilen birisi. En son bi akrabası öğrendi ona hiçbir şey anlatmamış bizim eve mahkemeye az kala geldiler ama gelen kişi bişey bilmediği için neyi savunduğunu bilmeden konuştu. Anlatınca da bişey diyemedi. Orda bile eve kadar gelmişsin azıcık samimi olursun eşine karşı. Ayrıca yazdığı mesajlarda tutarsızdı. Bir gün sövse diğer gün överdi.