- 9 Mayıs 2024
- 625
- 2.032
Koca peşinde olmasan bu adamla şu an muhattap olmazdin.Koca pesinde değilim. Hamilelik sürecine kadar gayet her şey yolundaydı.
Yok yok hamile kalınca sihirli bir peri gelip sihirli dokunuşlar yaparak 180 derece dönmesini sağlıyor.Yoksaaaaa özünde çok iyi bir insandır kesin.Koca peşinde olmasan bu adamla şu an muhattap olmazdin.
Koca pesinde olmasan benim kendi ailem var dediğinde çocuğunu o adamla büyütmek için ugrasmazdin.
Asla inanmıyorum hamile kalana kadar normal bir insan olduğuna . Dogurunca evine bağlanır diye yapıyorsunuz. Adam o kadar emin ki boşanıp hayatını yasiyacak üç beş yıl oyalayacak böylece . Sonra gönlü geçerse evlenir eve hizmetçi gelir
Aynen ya sanki buradaki insanlar salak hiç hayatta insan görmemiş gibi yememizi bekliyorlar bir de. Bazı işlerin sonu bellidir. Bu adam istemese bu kadın asla ayrilmaxdi . Ağzıyla demiş siz benim ailem değilsiniz diye. Daha ne yapması gerekiyorduYok yok hamile kalınca sihirli bir peri gelip sihirli dokunuşlar yaparak 180 derece dönmesini sağlıyor.Yoksaaaaa özünde çok iyi bir insandır kesin.
Yok ya gerçek değildir bu konular. Hiç bir insan kendine çocuğuna çöp muamelesi yapan kişiyle tekrar aynı eve girmeyi geçtim selam vermek istemez. Bu kadar psikolojinizin bozuk olması için hayatınızda hiç sevgi görmemiş olmanız gerekir dicem ama sevginin ne demek olduğunu bebeğiniz olduğunda anlamış olmanız lazım. Nerden tutsam olmuyor. Bu kadar mantıksız saçma düşünce gerçek olamaz. Sizi sevdiğine inanıcaksınız yani. Sevgi nin öyle birşey olduğunu düşünüyorsanız yazık çocuğunuzaEşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Sen de barışacak misin ? 40gunluk lohusayken sana bunu yapan adamla gerçekten BARIŞACAK MISIN?Eşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Şükür inş hep bu düşüncede kalırsınızBöyle bir olasılık yok.
O zaman mesafesini koyup net şekilde bitti diyeceksiniz ki zaten bitmiş.Hayır kesinlikle mümkün değil
Kesin annesi istese yapardı demiştir. Oral falan bekledi herhalde. Annesi o akılları vermiştir. Böyle aileler bana sapik geliyor ya. Oğlunun cinselliğini düşünme adı altında kendi fantezilerini yaşıyor resmen.Adam psligin tekiymiş ayrıca cahil de. Hangi lohusa kadın on gün sonra yatağına giriyormuş gerizkali işte. Birde kabullenmemis kendi bebeğini evden atmış apar topar ailesini sokmuş eve tek diyeceğim beter olsun değişmez o hep dul kalsın öyle. Sinirim geçmiyor böyle adam mi olur be
Annesi olduğunu sanmıyorum adam kendisi pslik bence belli zatenKesin annesi istese yapardı demiştir. Oral falan bekledi herhalde. Annesi o akılları vermiştir. Böyle aileler bana sapik geliyor ya. Oğlunun cinselliğini düşünme adı altında kendi fantezilerini yaşıyor resmen.
Dengesiz herifin teki. İğrenç biri. Onunla evlenmekle bile hata yapmışsınız. 2.cisi ahmaklık olurEşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Hadi kendinizi geçtiniz de minnacık bebeğin düzeni yuvası bozulmuş. Hiç mi kinlenmiyorsunuz? Resmen bu adam annesine laf edemiyor diye yeni doğmuş evladını ve yeni doğum yapmış karısını yarı yolda bırakıyor yaa!Eşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Tabi tabi biz de yedik kesin oyledir zaten.Barışma düşünmüyorum sadece amacı ne onu çözemiyorum.