Koca pesinde değilim. Hamilelik sürecine kadar gayet her şey yolundaydı.Size ailenizin acil vasi olması lazım . Ne akılla çocuk sahibi oldunuz ki . Baba desen istemiyor anne desen koca peşinde yazık bir çocuk daha mahvoldu gitti
Denemek istemiyorum tekrarYolda yürürken b**ka basmışsınız, acaba gerçekten b**k mu? Diye yeniden üzerine basacaksınız. Oysa ki bakarsanız anlarsınız ne olduğunu.
Sadakatsiz, aileci birini tekrar denemek için ağır zihin problemi lazım.
Konu başlığından yola çıktıkDenemek istemiyorum tekrar
Dönmeyi düşünmüyorum.O nasil bir çiğlik yahu, nasil bir avamlik, varosluk, rezillik daha cok kelime siralamak istiyorum.
Lohusa kadini evden atip evine coken kayin aile, size sesleniyorum bayaği adiyla saniyla rezilsiniz, varossunuz, cigsiniz, avamsiniz, acgozlusunuz.
Konu sahibi sende bu adama donersen kusura bakma, once zeka testi yaptir derim.
Evet haklısınız yanlış bir konu başlığı seçimi olduKonu başlığından yola çıktık
Ya arkadaşım ben anlamıyorum bu adamlara bir anda sihirli değnek felan değipte mi değişiyor yoksa nasıl bir insan olduğunu görmek mi istiyorsunuz.Koca pesinde değilim. Hamilelik sürecine kadar gayet her şey yolundaydı.
Adam şeytanın vücut bulmuş hali heralde aynı eve tekrar girmeyeceksindir inşallahEşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Sizi SEVMİYOR önce bunu bir kafaya sokun, sıkılmış bunalmış .Sizi tanıyor, 3-4 sene bekleyin aman mutlu olmayın ona zincirlenin aklınız fikriniz onda kalsın arada yazsın siz cevap yazınca egosu okşansin istiyor.Bu kadar olaydan sonra kafam karıştı diye bu adamı beklerseniz başınıza gelecekleri hak ettiniz demektir,söyleyin ailenize sizin arkanızda durmasinlar.Onlari ortada bırakıp pis adama gitme haysiyetinizi çiğnetme olasılığı var .Tersi olsa şunları yazardınız.Eşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Yani? Dönmeyi mu düşünüyorsunuzEşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Hayır kesinlikle mümkün değilYani? Dönmeyi mu düşünüyorsunuz
Böyle bir olasılık yok.Sizi SEVMİYOR önce bunu bir kafaya sokun, sıkılmış bunalmış .Sizi tanıyor, 3-4 sene bekleyin aman mutlu olmayın ona zincirlenin aklınız fikriniz onda kalsın arada yazsın siz cevap yazınca egosu okşansin istiyor.Bu kadar olaydan sonra kafam karıştı diye bu adamı beklerseniz başınıza gelecekleri hak ettiniz demektir,söyleyin ailenize sizin arkanızda durmasinlar.Onlari ortada bırakıp pis adama gitme haysiyetinizi çiğnetme olasılığı var .Tersi olsa şunları yazardınız.
- Koşun bacılar bende bir serefsiz var neler yaptı neler en son beni evladımı mağdur etti kapı dışarı attı.Bu fhffhfg çocuğu,bir de utanmadan benimle iletişime geçti bak bak !!!3-4 sene sonra ev alıp bizimle olacakmış yemedim tabi küfür edip suratına kapattım boşayacagim bu kılçığı ,tavsiyem kızlara aman sakın böyle adamlara ikinci şans vermeyin......
Neden bilmiyorum sizde o potansiyeli göremedim, kapıya atılana kadar her hakareti sindirmiş,ailenizinde üzülmesine neden olmuş üstelik bu yüzsüz adamın sizi arayıp utanmadan rahat rahat üfürdüğü şeyleri dinlemişsiniz. Engellemek,dava açmak eminim karşı taraftan beklenilen şeyler sizin hâlâ bu adamla ilgili umudunuz varBöyle bir olasılık yok.
Eşin ve ailesi çok kötü kalpli insanlarmış. Boşanmışsınız, kendinize yeni düzen kurmuşsunuz.Eşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.
Daha iğrenç daha berbat çok az koca okudum. Defolsun gitsin pislik. Altın olsa dönmeyinEşimle boşandık. Hamilelik sürecinde sanal arkadaşlık uygulamaları üzerinden birilerine kendini bekar olarak tanittigini gördüm bir kaç kez affettim. Çocuğumuz olacak diye yeminler ediyordu yapmayacagina dair. Birde sürekli tartışmalarımizda bana kapı yolu gösterip sonra gelip özür diliyordu öfke anında söylediğini söylüyordu. Doğum sürecinde annem yanıma geldi. Her şey normal ilerliyordu ben öyle sanıyordum doğum yaptığım gün yine konuşmuş birileriyle bebeğimiz küveze girdi. 1 hafta küvezde kaldı. Bebeği eve getirdigimiz ikinci gün ayak topuğu çocuğun gözünün içine girdi hiç yerinden kıpırdamadı babalık diygusu hissetmediğini bizi ailesi olarak görmediğini söyledi asıl ailesinin annesi babası ve kardeşi olduğunu söyledi. 3. Gün kurban bayramıydi. Bebek ağladığı dan durmadigindan ailesini arayamadim evleri zaten yakındı bize ve bebeği görmek için geleceklerini söylemişlerdi. Eşim bayram günü ailesinin bayramını kutlamak için evlerine gitti ve gec geldi geldiğinde aşırı sınırlıydı ben bebekle ilgilendiğim için o gün soramadım bayramın ikinci günü sorduğumda sen gelinsin gelin gibi davranacaksin yoksa çik git hayatımdan dedi benim ailem evdeyken suçum daha 10 günlük sezeryanliyken bebek yeni kuvezden çıkmışken aramamak sonra ailesini aradım eve davet ettim annesi geldiği gibi sen bizi benimsemedin dedi soruyorum size karşı herhangi bir saygısızlığım hatam oldu mu diye hayır ama bizi kabullenmedin dediler yine orta yolu bulmaya çalışırken eşim ailemi istemediğini söyledi bende yılda bir defa gidecekmisim ve ayrica çocuğa da guvenmememi düğün gününden gelen bir hırsı olduğunu mutsuz olduğunu dile getirdi. Herkesin içinde 10 gündür onunla yatmadigimi kadınlık yapmadığımi söyledi. İşler boyle olunca bende ayrılmak istediğimi söyledim anlaşmalı boşandık o süreçte yine çocuğumuz için biraz beklemesini istedim ancak hemen evden çıkmamı ev bulmamı ailesiyle eve taşınacağıni söyledi kırkım çıkmadan boşanıp ev taşıdım ve eşim o eve ailesiyle yerleşti bosanmamiz üzerinden daha 1 ay geçti şimdi beni sevdiğini özlediğini ancak ailesine karşı gelemediğini 3-4 yıla ev alırsa güçlenip o zaman 3_4 sene sonra yeniden başlayabileceğimizi söylüyor ancak bu süreçte ne benle ne de bebeğimizin hiçbir ihtiyacını karşılamadi. Konuşmuyor bile düzgün ne yapmaya çalışıyor psikolojimi alt üst etti.