6 senelik evliyim,dışarıda yemek,alışveriş vs hepsini ben hallediyorum,ki zaten birlikteysek cüzdanı benim çantamda oluyor,aman o erkek o ödesin demedim hiç,eşimde aman kadın ödemez hesap kafasında değil. Garsonu çağırır,sen hallet der geçer. Sevgiliyken hesap ödetmezdi ama bende altta kalmazdım,hediyeler alırdım sürekli yada konser vs gideceksek biletleri alıp giderdim yanına "hadi gidelim"diye.
Ben şu an çalışmıyorum,kullandığım kartıda o ödüyor zaten.
Çalışırken benim aldığım paraya ihtiyacımız olmuyordu,bankaya atıyorduk,ihtiyac olsaydı senin paran benim param mevzusu olmazdı,kullanılırdı.
Biz para mevzusu yapmayız eşimle. İkimizde birbirimizin aldığına,giydiğine,yediğine içtiğine laf etmeyiz. Eşim benim fikrimi alır alışverişe benimle çıkmayı sever,ben kendim alırım genelde ne istiyorsam ne beğendiysem. Asla bu konuda birbirimizi kırmayız. Ne ben ona bir gün o kadar para x'e verilir mi derim,nede o bana demiştir. Maddi sıkıntımız yok,bir dönem kredi çekip ödedik,o dönemde ayağımızı yorganımıza göre uzatmayı bildik ikimizde. Dolayısıyla yine sorun yaşamadık o dönemde de.
Ev işine yardımcı olmaz ama eve temizlik için gelene laf etmez,karışmaz asla. Kendi giysilerini sağa sola saçmaz,kirliyse kirli sepetine hemde renkiyse renkli sepetine ,beyazsa beyaza atar,asılacaksa askıya asar,sağdan soldan toplamam çorap,çamaşır vs. Bu benim icin yeterli.
Fazla bir beklentim yoktu zira tanıyordum eşimi evlenmeden önce.
Çalışıyorken,yemek yapma hadi dışarda yiyelim derdi çokça yada beni almaya gelirdi elinde yemek paketleri ile. Kahvaltıda hazırlayıp koysam sorunsuz yerdi eşim. Şimdide haftasonu yemek yaptırmaz genelde,birlikte gezeriz,dışarda yeriz çoğu zaman. Hafta içide zevkle yapıyorum aileme yemek.