Hayır küçük değilsin
Ben 21 imde evlendim evlendikten 6 ay sonra kayınvalidem kısmi felç geçirdi
Kayınbabamda miyopati hastası tek başına işlerini göremiyor
Bunlar Eşimin abisi eltim ve bir çocuklarıyla birlikte hepbirlikte köyde yaşıyorlar.
Ben felç geçirdiğini duyunca işimden ayrıldım türkiyeye döndüm
Hastanede 15 gün tüm bakımını yaptım
İstanbulda ev tuttum hepsini oraya getirdim.
Hem tedavi ettirdim hem tüm ihtiyaçlarını giderdim
Ben yaptım diyorum farkındaysanız çünkü eşim yoktu
O çalışmak zorundaydı tekrar moskovada döndü
6 ay bu şekilde yaşadık.
Hizmetten hiç gocunmam
Her hizmetlerini yaptım.
Ama büyük şehirde yapamadılar köye dönmek istediler annem iyileşince
Yaşlılar köy kokusu olmadan yapamıyorlar.
Zorlukları yokmuydu vardı bile bile yaptım pişmanda değilim ne güzel iyileşti annem
anlattıkların hepsini yaşadım
Onlar tvnin karşısında oturdular yattılar bende yanlarında oturdum sıkıntı yapmadım
Canım çok sıkılırsa babacım kusurabakmazsan ben biraz dinleneceğim derdim odama giderdim ordan internetten bişiler izlerdim
Tatlı dil kullandım hep onları hep sevmeye baktım
Hiç bir olumsuzluğa kötü bakmadım
Hiç bir şeyi zorunda olduğum için yaptığımı düşünmedim
Bu yüzdende pişmanlıklarım olmadı
Tek pişmanlığım eltime biraz yüz vermekti
Kıskanç bir insan şimdi ceremesini annemler çekiyor
Sen onları seversen onlarda seni sever zaten
Görüceksin azıcık annen gibi sarıl kayınvalidene öp
Bak sana nasıl davranacak
Mesafe senin elinde
Böyle daha ilk günden dünyan başına yıkılmış gibi düşünme
Beterinde beteri var mecbursunuz
Bir iş başvurusunda bulun
Kabul edildiğinde eşine bak maaşı şukadar çok rahatlayağız diye söyle ozaman onada hoş gelecek biraz emrivaki olacak artık