Bazı insanlarda duygu eksikliğinden değil de yapı gereği böyle olabiliyor. Hiç o dediğiniz şekilde davanışlar sergilemeye alışık olamaybilir hatta. Bazen biraz öğretmek, örnek olmak, cesaretlendirmek hatta öğretmek gerekebilir. Mesela; sen uzaktayken seni özlüyorum, senin de özlediğini suymak, hissrtmek beni mutlu eder vs gibi şefkatle anlatmaya çalışmak çok etkili olabilir. Yani karşınıza alıp, neden böyle yapmıyorsun demek eleştiri gibi algılamasına ve itici gelmesine sebep olabilir. Şefkatle, sevgiyle yaklaşarak anlatmak etkili olur gibi geliyor bana.