Eşimle bitmek bilmeyen kavgalar

beyazkuguu1 .!.:

Eşime bunu da defalarca söyledim dilekçe doldurdum ikimiz de ailelerimizin yanına dönelim dedim ama asla boşanmayı kabul etmiyor birlikte tedavi olarak düzeleceğimizi düşünüyor.

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Psikiyatristin de yanında çalışan psikologlar var, ben gittiğim ve bildiğim konu hakkında konuşuyorum. Daha önce hiç psikiyatriste gitmemişsiniz bilmediğiniz şey hakkında sağdan soldan duyduklarınızla yorum yapıyorsunuz. Yanında çalıştırdıkları psikologlar ile defalarca sizi görüştürürler, sonrasında onlardan bilgi alırlar. Özel ilgi gösterirler evet çünkü bu tür sorunlar konuşarak çözülebilir ve konuşarak bir ilaç tedavisine karar verilebilir. Fazlaca bilgisiz olduğunuz belli ama her şeyi ben bilirim havasında yorum yapmayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Ay birebir ailemden giden var. Bir kişi de değil. Randevusunu da genelde ben alıyorum. Hiç dediğiniz gibi olmadı yapmayın Allah aşkına ya. Devlet hastanesinde psikiyatriste randevu bulmak zaten çok zor hiç bir doktorunda çok özel bir durumu yoksa üç kere beş kere çağıracak durumu olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

ERSGY .!.:

Lutfen acil doktora gidin. Tek soru gidecek misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Mirta .!.:

Hadi ama kandırma bizi bu YARGILAMALARDAN (!) çok memnunsun. Hiç görmediğin kadar çok ilgi gördün. Gerçekten rahatsız olsan şimdiye kadar yüz kere üyelik iptali yapıp gitmiştin. Ama sen her ama her mesaja cevap vererek konuyu uzatıyorsun. Üstelik kimse seni haklı görmemesine rağmen. Olumsuz bir intiba da bırakmış olsan şu an tüm gözler ve ilgiler senin üstünde. Burası senin için cennet cennet. Bu hesabı kapatsan da başka bir hesapla geri dönersin.

Genişletmek için tıkla...

Solarisss .!.:

Hastalık felan değil,hasta olsaydınız alaninda uzman doktorun yorumuna yoğunlaşırdınız ama siz halen daha ben bilirim kafasında sağa sola sallıyorsunuz. Eşinizin de normal olmadığı zaten belli, normal biri zaten sizi çekmezdi.

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Tepkilerim eşim bana böyle davrandığı sürece git gide büyüyor, kısır döngü gibi. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Jameya .!.:

depresyon böyle birşey değil yataktan çıkmazsın oturup ağlarsın. sizin başka sorununuz var bence biraz da şımarıklık gibi geldi. ne bu böyle kendine zarar verme yok beklediği tepkiyi vermedi diye camdan atlamaya kalkışmalar? depresyon geçirmiş biri olarak söylüyorum saat erken yatıyorum çok bunaldığımda sabah da kalkarken zorlanıyorum, yemek yiyemiyorum vs vs. sizinki başka birşey. gidin tedavi olun adamın yaptığı birşey yok siz kendinizden rahatsız olmuyor musunuz?

Genişletmek için tıkla...

berfuto .!.:

iki tarafın da desteğe ihtiyacı var. böyle çok mutsuz olursunuz evlilikten bağımsız olarak konuşuyorum da her şeyi geçtim insanlar eşini - ki eşi olmasa dahi- yanına gidip öpemeyecekse batsın bitsin bu toplum ya. salaklara bak bir de gelip uyarmışlar. madem herkes çok ahlak timsali, sabah programlarında kayınvalideleriyle kaçanlar, tüm köyle yatanlar kimler acaba ya...

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Uzman psikiyatristler böyle olunca hastalar da hasta damgası yiyip öylece kalıyor yazık halimize. Bence öncelikle bazı psikologlar ve psikiyatristler tedavi olmalı hiçbir uzman psikolog ya da psikiyatrist hastayı bu denli YARGILAMAZ. Hasta olan ve hastalıklı düşünen birinden mantıklı düşünce ve davranış beklemeniz de sizin ne kadar kaliteli (!) bir uzman olduğunuzu açıklıyor zaten.

Genişletmek için tıkla...

gulendam_34 .!.:

maskeli veya gülümseyen depresyon diye bişey duydunuz mu
bişeyleri net bilip konuşmak lazım değil mi?

kızım da bir dönem ağır depresyon geçirdi tedavi de gördü
ve sizin bu anlattıklarınız neredeyse yoktu

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

O benimkini bozdu şimdi ben de onunkini bozuyorum farkındayım ama elimden bişey gelmiyor hayat hakikaten müşterekmiş.

Genişletmek için tıkla...

lxuxtti .!.:

Bende izin yüzünüzden sinir krizi geçiriyorum.
Şimdi içimden saçinizi başinizi yollasim geldi .
Demek hastasın mantıklı düşünme beklememeliyiz ozaman bu da çok mantıksız .
Sizin herşseyiniz mantıksız .
Bazı doktorlar hastanın bir bakişindan anlar .
Bunu senelerdir tecrübeli doktorlar bilir .
Ama sizin gibi tabii üstün bilincli insan daha tecrübelidir ki ilaçları bile kendi karari bırakip az kala suçsuz insansı zanlı tutacaksınız.

Doktor hanimlada hem fikirim size benzer aile yakınım vardı .
Istemediği olmadimi 3 yaşindaki çocuklar gibi kendisini parçalardi sırf haklı olabilmek için.
Birileride doğruyu söylemek gerekir

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Merhabalar. Kendimi o kadar çaresiz ve tükenmiş hissediyorum ki lütfen yargılayıcı üslupla yorumlar yapmayın, okumaya gücüm olduğunu zannetmiyorum.
Eşimle yaklaşık bir yıldır evliyiz. Evliliğimin ilk yılı bu gibi olaylar yüzünden tam bir cehennem azabına dönüştü diyebilirim. Tam her şey çok güzel gidiyor, çok mutluyum derken bir anda patlayan kavgalar, kavga değil de savaş mı demeliyim bilemiyorum. Aramız iyiyken beni mutluluktan havalara uçuran, beni çok sevdiğini düşündüğüm eşim kavga sırasında tam bir düşmana dönüşüyor. Sanki karşısında kendimi parçalasam veya ölsem öylece izler, ya da yok olmama yardım eder. Girişi biraz uzattığımın farkındayım, ama yaşadıklarımı, hissettiklerimi tam olarak ifade etmem için yeterli bile değil. Şimdi dün geceki olayı anlatmaya başlıyorum.

Bir süredir her şey gayet güzel ilerliyordu, artık o tam bir felaket olan kavgalarımızın son bulduğunu düşünmeye başlayacaktım ki çok geçmeden bir yenisi daha eklendi. Birkaç gündür havalar da güzelleştiğinden eve kapanmayalım, hava alalım diye iş çıkışlarında eşimle sahile gidiyorduk. Dün gece sahilde bir kafeye oturduk bir şeyler yiyecektik. Eşimle karşılıklı oturuyorduk. Bir ara kalkıp yanıma geldi, bana sarıldı ve eğilerek yanağımdan öptü. Öpmesiyle birlikte yanımıza tesisin güvenliği geldi, etrafta çocuklar ve aileler olduğu için şikayet aldıklarını, eşimin bana sarılıp öpmesinden rahatsız olduklarını söylediler. Önce masa değiştirdik, daha sakin kalabalık olmayan bir yere geçelim dedik. Sonra benim çok moralim bozuldu, o gerginlikle eşimle tartışmaya başladık ve olay büyümesin diye ben masadan kalkıp kafeden ayrıldım. Kafenin tam karşısında bir kumsal vardı oraya oturup ağlamaya başladım. Bu arada ben ağır bir depresyon geçiriyorum ve tedavi görmekteydim. Fakat ilaçlarım yan etki yaptığı için tedavimi de yarım bırakmak durumunda kaldım. Böyle olunca da daha öfkeli ve agresif, bir o kadar alıngan ve hassas bir yapıya büründüm bu sıralar. Eşim de benimle birlikte depresyon ve öfke kontrolsüzlüğü için seansa geldi ancak ilaçlarını kullanmadı. Ben olayın etkisiyle hüngür hüngür ağlamaya başladım. Eşim beni aradığında telefonda var sesimle bağırdım. Etraftaki bazı insanlar beni sakinleştirmek için geldiler, su getirdiler biraz sakinledim. Ardından eşim de geldi. Benimle biraz konuştu sakinleştirmeye çalıştı. Oradan da kalkıp sakince evimize geldik. Buraya kadar bir problem kalmadığını düşünüyordum ki evde sebepsiz yere bir tartışma daha çıktı. Nasıl çıktığını bile anlamadım, yani bana evde niye tartışmaya başladınız deseniz inanın buna hiçbir cevap veremem. Ben sinirlendikçe ve hakim olamadıkça kendi alnıma, kafama vurmaya başladım. Eşim de ben vurdukça sert bir şekilde bileklerimden tutup, koltuğa yatırarak beni durdurmaya çalıştı. Ben bileklerimi sıkma, bana böyle davranma daha kötü oluyorum dedikçe dinlemedi beni ite kaka, bileklerimi sıka sıka durdurmaya devam etti. Ben de bu defa eşime vurmaya başladım. Ben vurdukça o da bana sert davranmaya devam etti, beddualar etmeye başladı. Halbuki sadece sarılsaydı belki anında yatışıp duracaktım. Sonra da ne halin varsa gör diyip beni kendi halime bıraktı. Ben kendime zarar vermeye devam ettim. En sonunda dayanamayıp AMBULANSI aradım beni bu durumdan kurtarsınlar istedim. Çünkü kendimi asla durduramıyordum. Bu şekilde aradan bir saat geçti, bir saat boyunca kendime zarar verdim işkence ettim, eşim de ya öylece izledi ya da zorbalıkla beni durdurmaya çalıştı. En son bundan kurtulamayacağımı ve ambulansın da gelmediğini gördüm, eşim de “aradığın ambulans bile seni kurtarmaya gelmedi, benim başıma bela olma da ne yapıyorsan yap” şeklinde konuşmaya başlayınca ölmek istedim, salonun penceresine hızla çıktım ve kendimi aşağıya atacaktım. Çıktığımda polisleri ve AMBULANSI aşağıda gördüm, eşim de beni arkamdan yakaladı içeri doğru çekip yere düşürdü. Ardından ambulans görevlileri ve polisler yukarıya geldi, bana bişeyler sordular ancak ne sorduklarını bile hatırlamıyorum. Deli gibi vücudum titremeye başladı ve kaskatı kesildim. Ambulansla hastaneye kaldırdılar. Hastanede sakinleştirici iğne ve serum yaparak beni bir süre uyutup daha sonra taburcu ettiler. Eşim bu sırada yanımdaydı ama bana karşı buz gibiydi iyi misin diye bile sormadı. Taksiyle eve döndük. Evde biraz kendime gelmiştim ama öfkem hâlâ tam olarak geçmemişti. Eşime bu defa bana kötü davranarak beni hastanelik ettin, iyi misin diye bile sormadın diye saldırmaya başladım. Birkaç kez ittim omzuna falan vurdum. O da beni bir kere sertçe iterek koltuğa düşürdü. Koltuğun kenarına başımı çarpıp sersemledim. Yanıma gelip kolonya ile beni kendime getirmeye çalıştı, iyi misin bayıldın mı diye sorduğunu hatırlıyorum. Ben de defol dedim ve öylece uyuyup kaldım ya da bayıldım tam olarak hatırlamıyorum. Sabah işe gidemedim, o gitti. Beni öğleye kadar birkaç kez aramış, öğlen arasında da yemek getirdi yedirip tekrar işe gitti. İkimizin de psikolojisi bozuk tedavi olmamız gerekiyor, yaptıklarım için özür dilerim. Böyle olmasını istemedim dedi. Ama ben hâlâ kendimi berbat hissediyorum eşimi görmek istemiyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum, belki bana biraz sevgiyle yaklaşsaydı benim öfkem bu noktalara gelmezdi diye düşünüyorum. Ama kavga sırasında özellikle ben öfkelenip kendime zarar verdiğimde tam bir düşman kesiliyor. Engel olmaya çalışmıyor ya da engel olsa bile bunu canımı yakarak yapıyor. Belki o an bir kere bile sarılsa bunların hiçbiri olmaz, sinirlerim bu denli bozulmaz ve bu noktalara gelmezdi. Öfkem günden güne daha korkunç bir hale geliyor ve o kadar umutsuzum ki çözümü yalnızca ölmekte görüyorum açıkçası. Yaşadığım sürece böyle devam edecek gibi görünüyor.

Uzun olduğunun farkındayım. Okuyan herkese yorumları ve tavsiyeleri için şimdiden teşekkür ederim. Umarım beni yargılamaz ya da sert bir üslup kullanarak konuşmazsınız çünkü gerçekten bu tarz şeyleri şu an okumaya hiç ama hiç gücüm yok.

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Duydum evet, bu konuda kafam oldukça karışık. Doktorum sadece ağır ileri seviyede depresyon diyip ilaç verdi. Melankoli durumu dedi. Bu da depresyonun en ağır boyutuymuş.

Maskeli depresyonda ise kişi topluma karşı oldukça normal hatta fazla iyi izlenim verirmiş, ama psikolojileri içten içe yok olurmuş. Dışarıdan hiçbir belirti gözlenmezmiş sadece en yakınları dikkatle gözlemler ise anlayabilirlermiş. Bu bana uymuyor ama belki bu durum kızınıza uygun olabilir.

Genişletmek için tıkla...

merymeryg .!.:

Hayat müşterek böyle bir şey değil çok yanlış anlamışsınız. Biraz daha bu direnci gösterirseniz ne eşiniz kalır ne dostunuz bilginiz olsun. Siz tedavi olmak ya da buradakilerden yardım almak istemiyorsunuz kendinizi haklı çıkarmaya çalışıyorsunuz. Üzgünüz yardım alınacak yer hekimdir dedik tedavinizi yarıda bırakmayın gerekirse psikiyatri psikolog beraber gidin dedik. Hepsine bi cevap verdiniz. Ama çözüm buraya yamak değil, gerçek bi

Genişletmek için tıkla...

nightwish_black .!.:

İlk paragraf tam ben ve eski nişanlımın ilişkisi gibi. İyi ki ayrışmışım evlenmemişim dedirttiniz cidden

Genişletmek için tıkla...

beyazkuguu1 .!.:

Hanımefendi insanlar beni yargılamasalardı, anlamasalar bile sadece tedavi olun diye yol göstermeye çalışsalardı hatta tavsiyeler verselerdi bu dediğiniz doğruydu. Ama iğrenç bir üslupla sadece beni ezmek linçlemek için yapılmış olan yorumlarda iyi niyet arayamıyorum kusura bakmayın. Yardım edemiyorsanız gölge de etmeyin.

Genişletmek için tıkla...

gulendam_34 .!.:

yok kuzum size demedim :)
başka bir arkadaş depresyon belirtileri bu değil ben yataktan çıkamamıştım dedi de ona dedim
bu tarz depresyonlar da var diye :)

Genişletmek için tıkla...

merymeryg .!.:

Bu başlığınıza 3 adet mesaj yazmışım. Hepsinde de lütfen hekime görünün ve lütfen tedavi olun demişim. Ancak yanlış davranmışsınız bunu da söyledim. Herkes de bunu söyledi. Siz bence bu başlığı mesaj alımına kapattırın ve tedavinize başlayın.

Genişletmek için tıkla...