Konu sahibi arkadaşım olur şu an yanımda kendisi. Dertleşmek, danışmak, içini dökmek istiyor. Sözü ona bırakıyorum.
İyi geceler herkese. Bu siteyi ilk defa Yuuna_Ra'dan duydum ve yazmak istedim. Kendim üyelik açıp yazmaya korkuyorum eşim telefon kurdudur nereye girdim ne yazdım hepsine bakar.
Uzatmadan konuya geçiyorum. Bayram arefesinden beri köydeydik dün döndük eve. Günlerce rahat uyuyamadık geç saatlere kadar oturulup sohbet edildi ve biraz da gergin geçti bayram. Eşimle yalnız kalamadık bayram boyunca. Aile arası kavgalar küslükler oldu bir sürü sıkıntı. Sinirlerimiz altüst yani eve döndük ama hem yorgunum hem moralsizim ve eşimi özlemişim o kadar yorgun olmama rağmen akşam oturup eşimle karşılıklı çay içme hayalini kuruyorum. Ama eşim arkadaşıyla buluşmaya gitti akşam. O kadar tartışmama, gitme özledim oturalım vakit geçirelim dememe rağmen gitti. Dünkü hadi neyse dünkünü çok dert etmiyorum çünkü dün arkadaşının son tatiliydi dün görüşmeseler önümüzdeki pazara kadar görüşemeyeceklerdi. O yüzden hadi neyse deyip geçtim dün.
Ama bugün olanlar çok ağırıma gitti. Akşam yemek vakti yemek olunca çağırdım, tamam geliyorum dedi. Aradan birkaç dakika geçti gelmeyince sakince tekrar çağırdım yemek soğuyor dedim. Birden parladı bana. "Geliyorum dedikten sonra neden ikinci defa çağırma gereği duyuyorsun." dedi. Ses tonu çok yüksekti ve kırıldım. Onu beklemeden yemeye başladım. Geldi hiçbir şey olmamış gibi yemek yemeye başladı sohbet etmeye çalışıyor gönlümü almak için sırnaşıyor. "Dokunma" dedim yüzüne bile bakmadım. "Bir daha dokunursam en adi şe....im" dedi kalktı sofradan yemeğini aldı salonda yedi. Beni bir ağlama aldı yemeği zorla yedim. Yemekten sonra da konuşmadık. Birden "ben çıkıyorum" dedi. "nereye gidiyorsun hani bugün benimle vakit geçirecektin dün çıktın bugün çıkıyorsun hayırdır iki gün üst üste?" dedim. "Ne var bunda" tarzında zırvaladı ben de o sinirle kapıyı yüzüne kapattım içeri geçtim.
Sonra Yuuna_Ra'nın yanına geldim öyle kırgın ve kızgınım ki.
Bu kaçıncı saymayı bıraktım artık. Öyle fazla büyük kavgalarımız olmasa da bazen ufacık şeyler yüzünden sesini yükseltmesine artık dayanamıyorum taş değilim ben. Ve gönlümü bile almadan çıkıp gidiyor arkadaşlarının yanına. Ayda 1-3 defa arkadaşlarıyla görüşür eşim. 2 saat takılır gelir. Ama böyle bir zamanda ben onu özlemişken iki sohbet etmek isterken 2 gün üst üste çıkması zoruma gitti. Üstelik aramızı düzeltmeye bile yeltenmedi.
Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Tartışmalarımızın iki saat sonrasında hep hiçbir şey olmamış gibi davranır güler konuşurduk ikimiz de. Ama bu davranışlarını artık hazmedemiyorum defalarca konuştum demek ki konuşmayla olmuyor. Bu sefer susup hiçbir şey olmamış gibi davranmak istemiyorum. Bir daha dokunmayacakmış
bir daha dokunursa en adi şeymiş! Ben bu lafın altında kalamam nasıl davranmam gerek sizce?