eşimle bir ömür boyu konuşmak istemiyorum

kadermibu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Mart 2017
1.237
1.372
** düzenliyorum * gelen yorumlara istinaden ****
1-eşimle boşandığım takdirde şuandaki rahatımı idame ettirebilecek gelirim ve edinimim var .,
2-eşimle boşanmak konusunda çok kararlı şekilde 3 kez girişimim oldu . ama avukat bile eşimin beni ve çocuğunu aşırı sevdiğini bu yüzden bizim geleceğimiz için fedakarlık yaparak işkolik olduğunu boşanmamam gerektiğini söylüyor.
3-eşimle tanıştığımızda işkolik olduğunu belli etememek için daha aktif , dinleyici , çocuklarına ilgili bir baba görünüyordu. ama şuan geçmişi analiz ettiğimde öyle olmadığını yanılttığını görebiliyorum.,
4-eşim ne evlenmeden önce ne evliliğimiz ilk zamanları zengin değildi. sonradan beraber çok çalışarak kazandık ama zekidir benden zeki diyebilirim.. hemen fakir kız zengin oğlan moduna sokmayın.
5-en son olarak ben küsmek istiyorum , eşine böyle hisseden var mı ? tecrübelerini bilmek isterim.
6-ha bir de terapi , aile dizimi , hipnoz vs hepsine gitti. sonuç devam etmedi işi çıktı...

merhaba
ben artık eşimi istemiyorum.onunla asla konuşmak istemiyorum.
boşanmak istedim dava açtım boşanmamak için herşeyi yapıyor , olmadı.
eşim iş kolik ..
iş koliğin kulağa basit gibi geldiğini düşünüyorum.
bu yüzden biraz açmak istiyorum. hayatının %95 i iş olan bir insan , ne kendisinin ne de çevresindekilerin insanı ihtiyaçlarını farketmez. kalan %5 lik kısmında sadece karnını doyurmak , uyumak ,sevişmek için çok kısa bir zaman ayırır kendisine. He bir de telefonda gezinmek tv seyretmek boş kaldıysa . çevresindeki insanlar yakınları eğer normalse yani işkolik değilse özellikle (çocukları ve eşi ) onları aşağılar .
5 yaşında bir kızımız var . Bu durumdan aşırı derecede etkileniyor çünkü babası ile birlikte çalışıyoruz. kendisini asla çevresine karşı ilgisi olmadığı için çocuğun eğitim öğretim ve duygusal ihtiyaçlarını da görmez.
ben artık zaten ilgi sevgi nedir unuttum . ancak çıkarı olduğunda yatakta falan varlığımdan haberdar kalan zamanda ben yanında bir çalışanım o kadar.
Daha iyi anlaşılsın diye örnek verirsem mesela yemek yerken bile masada sadece kendisi ve aklında işleri var olduğu için ortadaki bir yiyeceği bitirene kadar (yaptığı işi bitirir gibi ) yer . başka insanlarında masada olduğunu fark bile etmez.
sosyal bir çevresi arkadaşı ailesi ile bir ilişkisi yoktur. ilk evliliğinden 2 tane çocuğu var biri kız 28 yaşında diğeri erkek 25 yaşında . çocuklarını sadece işi düştüğünde arar sorar . onlar ne yaşarsa yaşasın ilgilenmez.
kendi ailesine de öyle kardeşlerine ..
evleneli 7 yıl oldu ne bir arkadaşı ne bir akrabası evimize gelmedi çünkü ailesi onun sürekli çalıştığını bildiği için müsait olmadığını biliyorlar.
diyelim ki tatile çıktı yada benim zorumla bir şey yaptık suratı asılır susar gereksiz bulur ve ilk fırsatta bunu eleştirir.
ne denediysem asla çözemedim . psikolojik destek aldık ama olmadı . oturmuş kalıplaşmış bu durum.
onun güldüğü bir an olduysa ki çok ama çok nadir olur hayret içinde kalıyoruz.
iş dışında bir konu konuşmak istemez . işle ilgili konuşacak fırsatı olmadıysa evde suratı asık gezer.
insan hali konuşmak paylaşmak istiyorum mutluluğumu yada derdimi yok zaten dinlemediği için yıllar içinde paylaşmayı bıraktım.
ama tüm bunların yanısıra maddi olarak hiç bir şeye karışmaz . ne aldın niye aldın diye sormaz . çocuğu en iyi okula göndeririz. en iyi otele gideriz gidersek . en iyi restorana gideriz.
çevremde herkes daha ne istiyrosun diyor kocalarının cimriliklerinden yada maddi sorunlardan şikayet edenler oluyor .
evet bunları duyunca evliliğimi çocuğum ve kendi geleceğim için bitirmek istemiyorum . ona sonsuza kadar küsmek istiyorum.
 
Son düzenleme:
evet maalesef ama o zamanlar maddi sıkıntıları vardı . bu yüzden hak veriyordum hatta evliliğimizin ilk 2-3 yılı da maddi sorunlarımız vardı . zaten hep bunu söylüyordu . ama evlendikten 1-2 ay sonra bana benim hayatımın %95 i iştir. hayatta sadece işe verdiğin emek karşılık verir demişti. ben öylesine bir söylem olduğunu düşünmüştüm gerçekmiş.
 
evlenmeden önce böyle miydi peki eşiniz ?
evet maalesef ama o zamanlar maddi sıkıntıları vardı . bu yüzden hak veriyordum hatta evliliğimizin ilk 2-3 yılı da maddi sorunlarımız vardı . zaten hep bunu söylüyordu . ama evlendikten 1-2 ay sonra bana benim hayatımın %95 i iştir. hayatta sadece işe verdiğin emek karşılık verir demişti. ben öylesine bir söylem olduğunu düşünmüştüm gerçekmiş.
 
merhaba
ben artık eşimi istemiyorum.onunla asla konuşmak istemiyorum.
boşanmak istedim dava açtım boşanmamak için herşeyi yapıyor , olmadı.
eşim iş kolik ..
iş koliğin kulağa basit gibi geldiğini düşünüyorum.
bu yüzden biraz açmak istiyorum. hayatının %95 i iş olan bir insan , ne kendisinin ne de çevresindekilerin insanı ihtiyaçlarını farketmez. kalan %5 lik kısmında sadece karnını doyurmak , uyumak ,sevişmek için çok kısa bir zaman ayırır kendisine. He bir de telefonda gezinmek tv seyretmek boş kaldıysa . çevresindeki insanlar yakınları eğer normalse yani işkolik değilse özellikle (çocukları ve eşi ) onları aşağılar .
5 yaşında bir kızımız var . Bu durumdan aşırı derecede etkileniyor çünkü babası ile birlikte çalışıyoruz. kendisini asla çevresine karşı ilgisi olmadığı için çocuğun eğitim öğretim ve duygusal ihtiyaçlarını da görmez.
ben artık zaten ilgi sevgi nedir unuttum . ancak çıkarı olduğunda yatakta falan varlığımdan haberdar kalan zamanda ben yanında bir çalışanım o kadar.
Daha iyi anlaşılsın diye örnek verirsem mesela yemek yerken bile masada sadece kendisi ve aklında işleri var olduğu için ortadaki bir yiyeceği bitirene kadar (yaptığı işi bitirir gibi ) yer . başka insanlarında masada olduğunu fark bile etmez.
sosyal bir çevresi arkadaşı ailesi ile bir ilişkisi yoktur. ilk evliliğinden 2 tane çocuğu var biri kız 28 yaşında diğeri erkek 25 yaşında . çocuklarını sadece işi düştüğünde arar sorar . onlar ne yaşarsa yaşasın ilgilenmez.
kendi ailesine de öyle kardeşlerine ..
evleneli 7 yıl oldu ne bir arkadaşı ne bir akrabası evimize gelmedi çünkü ailesi onun sürekli çalıştığını bildiği için müsait olmadığını biliyorlar.
diyelim ki tatile çıktı yada benim zorumla bir şey yaptık suratı asılır susar gereksiz bulur ve ilk fırsatta bunu eleştirir.
ne denediysem asla çözemedim . psikolojik destek aldık ama olmadı . oturmuş kalıplaşmış bu durum.
onun güldüğü bir an olduysa ki çok ama çok nadir olur hayret içinde kalıyoruz.
iş dışında bir konu konuşmak istemez . işle ilgili konuşacak fırsatı olmadıysa evde suratı asık gezer.
insan hali konuşmak paylaşmak istiyorum mutluluğumu yada derdimi yok zaten dinlemediği için yıllar içinde paylaşmayı bıraktım.
ama tüm bunların yanısıra maddi olarak hiç bir şeye karışmaz . ne aldın niye aldın diye sormaz . çocuğu en iyi okula göndeririz. en iyi otele gideriz gidersek . en iyi restorana gideriz.
çevremde herkes daha ne istiyrosun diyor kocalarının cimriliklerinden yada maddi sorunlardan şikayet edenler oluyor .
evet bunları duyunca evliliğimi çocuğum ve kendi geleceğim için bitirmek istemiyorum . ona sonsuza kadar küsmek istiyorum.

Yan komşumun eşi de böyle. En son çift terapistine gittiler. Kız eşinin daha iyi olduğunu düzelmeye başladığını söylemişti. Bence bunu da denemelisiniz. Çünkü eşinizinki bağımlılık
 
evet maalesef ama o zamanlar maddi sıkıntıları vardı . bu yüzden hak veriyordum hatta evliliğimizin ilk 2-3 yılı da maddi sorunlarımız vardı . zaten hep bunu söylüyordu . ama evlendikten 1-2 ay sonra bana benim hayatımın %95 i iştir. hayatta sadece işe verdiğin emek karşılık verir demişti. ben öylesine bir söylem olduğunu düşünmüştüm gerçekmiş.
kabullenmişsin işte en başta değiştiririm diye düşündün biz kadınların en büyük hatası bu, maddi sıkıntıyı çok çekmesi heralde bu şeklde kendini tatmin etmesine neden oldu bütün enerjısını işe veriyor bence terapiye gitmeli normal değil.
 
kabullenmişsin işte en başta değiştiririm diye düşündün biz kadınların en büyük hatası bu, maddi sıkıntıyı çok çekmesi heralde bu şeklde kendini tatmin etmesine neden oldu bütün enerjısını işe veriyor bence terapiye gitmeli normal değil.
terapiye gitti. tabi işi daha önemli bulduğu için iş yoğunluğu arttığında bıraktı.
 
kabullenmişsin işte en başta değiştiririm diye düşündün biz kadınların en büyük hatası bu, maddi sıkıntıyı çok çekmesi heralde bu şeklde kendini tatmin etmesine neden oldu bütün enerjısını işe veriyor bence terapiye gitmeli normal değil.
onu da denedik . ama bıraktı terapiyi işi çıktı.
 
merhaba
ben artık eşimi istemiyorum.onunla asla konuşmak istemiyorum.
boşanmak istedim dava açtım boşanmamak için herşeyi yapıyor , olmadı.
eşim iş kolik ..
iş koliğin kulağa basit gibi geldiğini düşünüyorum.
bu yüzden biraz açmak istiyorum. hayatının %95 i iş olan bir insan , ne kendisinin ne de çevresindekilerin insanı ihtiyaçlarını farketmez. kalan %5 lik kısmında sadece karnını doyurmak , uyumak ,sevişmek için çok kısa bir zaman ayırır kendisine. He bir de telefonda gezinmek tv seyretmek boş kaldıysa . çevresindeki insanlar yakınları eğer normalse yani işkolik değilse özellikle (çocukları ve eşi ) onları aşağılar .
5 yaşında bir kızımız var . Bu durumdan aşırı derecede etkileniyor çünkü babası ile birlikte çalışıyoruz. kendisini asla çevresine karşı ilgisi olmadığı için çocuğun eğitim öğretim ve duygusal ihtiyaçlarını da görmez.
ben artık zaten ilgi sevgi nedir unuttum . ancak çıkarı olduğunda yatakta falan varlığımdan haberdar kalan zamanda ben yanında bir çalışanım o kadar.
Daha iyi anlaşılsın diye örnek verirsem mesela yemek yerken bile masada sadece kendisi ve aklında işleri var olduğu için ortadaki bir yiyeceği bitirene kadar (yaptığı işi bitirir gibi ) yer . başka insanlarında masada olduğunu fark bile etmez.
sosyal bir çevresi arkadaşı ailesi ile bir ilişkisi yoktur. ilk evliliğinden 2 tane çocuğu var biri kız 28 yaşında diğeri erkek 25 yaşında . çocuklarını sadece işi düştüğünde arar sorar . onlar ne yaşarsa yaşasın ilgilenmez.
kendi ailesine de öyle kardeşlerine ..
evleneli 7 yıl oldu ne bir arkadaşı ne bir akrabası evimize gelmedi çünkü ailesi onun sürekli çalıştığını bildiği için müsait olmadığını biliyorlar.
diyelim ki tatile çıktı yada benim zorumla bir şey yaptık suratı asılır susar gereksiz bulur ve ilk fırsatta bunu eleştirir.
ne denediysem asla çözemedim . psikolojik destek aldık ama olmadı . oturmuş kalıplaşmış bu durum.
onun güldüğü bir an olduysa ki çok ama çok nadir olur hayret içinde kalıyoruz.
iş dışında bir konu konuşmak istemez . işle ilgili konuşacak fırsatı olmadıysa evde suratı asık gezer.
insan hali konuşmak paylaşmak istiyorum mutluluğumu yada derdimi yok zaten dinlemediği için yıllar içinde paylaşmayı bıraktım.
ama tüm bunların yanısıra maddi olarak hiç bir şeye karışmaz . ne aldın niye aldın diye sormaz . çocuğu en iyi okula göndeririz. en iyi otele gideriz gidersek . en iyi restorana gideriz.
çevremde herkes daha ne istiyrosun diyor kocalarının cimriliklerinden yada maddi sorunlardan şikayet edenler oluyor .
evet bunları duyunca evliliğimi çocuğum ve kendi geleceğim için bitirmek istemiyorum . ona sonsuza kadar küsmek istiyorum.
Oğlak burcu mu? Benim eşimde aynen böyle ama ben konuşa konuşa rest çeke çeke hatta gideceğimi net şekilde belli ederek biraz yol aldım yoksa gerçekten çekilecek dert değiller
 
kabullenmişsin işte en başta değiştiririm diye düşündün biz kadınların en büyük hatası bu, maddi sıkıntıyı çok çekmesi heralde bu şeklde kendini tatmin etmesine neden oldu bütün enerjısını işe veriyor bence terapiye gitmeli normal değil.
aslında değiştiririm diye düşünmedim işler yoluna girip maddi sorunlar bitince kendiliğinden her insan gibi olur dedim. çünkü o da tek sorunun maddi sorun olduğunu bu yüzden böyle davrandığını söylüyordu. hala aynı şeyi söylüyor ... tamam çalışsın istediği kadar ben kendi adıma vazgeçtim kendi düzenimi kurdum ama daha fazla kazanmak için işlerini büyütmek için (ki ortalamının üstünde bir kazancımız var zaten) aynı hırsla devam ediyor. en büyük sorun ise benimde kendi gibi olmamı istiyor mesela çocuğa bile ayıracak vakit bırakmıyor.
 
Evlenmeden önce böyleyse,bilerek ve isteyerek de aldıysanız ; sizin hatanız bence.Neden şikayet ediyorsunuz ?
Yani huyu suyu oturmuş bir adam,28-25 yaşında ilk evliliginden de 2 çocuğa var.
Kök ailesi ile de dialogu yok denecek kadar az.
Sizinkisi bana kalırsa ;
Tamamen maddi kaygı gudulerek yapilmis bir evlilik gibi geliyor.
Yanında çalışıyorsunuz,2. Evliliğisiniz,adamin aklında işten başka birşey yokken evlenmeyi kabul etmişsiniz.
Sonra da Adamı değiştireceğinizi dusunmussunuz ama olmamış 🤷
 
Oğlak burcu mu? Benim eşimde aynen böyle ama ben konuşa konuşa rest çeke çeke hatta gideceğimi net şekilde belli ederek biraz yol aldım yoksa gerçekten çekilecek dert değiller
ikizler tabi doğum tarihi doğruysa. ben de boşanma davası bile açtım asla istemiyor boşanmayı her türlü engel oluyor. biraz değişti gibi oldu ama bu değişimini fark ettiğinde tekrar eski hale geldi. ki bu değişimi bile çok ama çok azdı zaten.
 
Evlenmeden önce böyleyse,bilerek ve isteyerek de aldıysanız ; sizin hatanız bence.Neden şikayet ediyorsunuz ?
Yani huyu suyu oturmuş bir adam,28-25 yaşında ilk evliliginden de 2 çocuğa var.
Kök ailesi ile de dialogu yok denecek kadar az.
Sizinkisi bana kalırsa ;
Tamamen maddi kaygı gudulerek yapilmis bir evlilik gibi geliyor.
Yanında çalışıyorsunuz,2. Evliliğisiniz,adamin aklında işten başka birşey yokken evlenmeyi kabul etmişsiniz.
Sonra da Adamı değiştireceğinizi dusunmussunuz ama olmamış 🤷
sözlerinize incinmeden objektif olarak kendime böylemiydi diye soruyorum. inanın değil . çünkü ben onu tanıdığımda iflas etmiş bir adamdı . cebinde sigara parası bile olmazdı çoğunlukla. ama yine aynı şekilde çalışırdı. değiştiririm değil maddi sıkıntıları bitince normal olacağını bekliyordum . yani iflas etmiş biri olarak bu durumu normal görüyordum .
 
sözlerinize incinmeden objektif olarak kendime böylemiydi diye soruyorum. inanın değil . çünkü ben onu tanıdığımda iflas etmiş bir adamdı . cebinde sigara parası bile olmazdı çoğunlukla. ama yine aynı şekilde çalışırdı. değiştiririm değil maddi sıkıntıları bitince normal olacağını bekliyordum . yani iflas etmiş biri olarak bu durumu normal görüyordum .
ayrıca yanında çalışmıyordum biz aynı şirkette çalışırken tanıştık.
sonra yıllar içinde kendi şirketimizi kurduk.
 
aslında değiştiririm diye düşünmedim işler yoluna girip maddi sorunlar bitince kendiliğinden her insan gibi olur dedim. çünkü o da tek sorunun maddi sorun olduğunu bu yüzden böyle davrandığını söylüyordu. hala aynı şeyi söylüyor ... tamam çalışsın istediği kadar ben kendi adıma vazgeçtim kendi düzenimi kurdum ama daha fazla kazanmak için işlerini büyütmek için (ki ortalamının üstünde bir kazancımız var zaten) aynı hırsla devam ediyor. en büyük sorun ise benimde kendi gibi olmamı istiyor mesela çocuğa bile ayıracak vakit bırakmıyor.
ya o adamın aslı o ama işkolik almışsın adam sonradan elektrik falan vermeleri lazım ki değişsin onun ki artık para kazanma hırsını falan geçmiş ben olsam bırakırdım terapiye gitmezse ne çekeceksin amannn hayat kısa
 
sözlerinize incinmeden objektif olarak kendime böylemiydi diye soruyorum. inanın değil . çünkü ben onu tanıdığımda iflas etmiş bir adamdı . cebinde sigara parası bile olmazdı çoğunlukla. ama yine aynı şekilde çalışırdı. değiştiririm değil maddi sıkıntıları bitince normal olacağını bekliyordum . yani iflas etmiş biri olarak bu durumu normal görüyordum .
Aslinda iflas ettikten sonra bir daha o duruma düşmemek için sürekli çalışıyor da olabilir.
O korkuyu bir kez yaşamış sonuc olarak.
Şu an hangi sektörde,ne iş yapiyor,durumunuz nasıl ?
Ben düzeleceğini düşünmüyorum,çünkü işkolik diyorsunuz,ailesiyle selamı sabahı yok diyorsunuz,işi duzmezse kimseyi arayıp sokulmaz diyorsunuz.
Bu özelliklerini de mi iflas ettikten sonra kazandı,çevreyle olan etkileşimini tamamen bitirdi acaba 🤔
 
aslında değiştiririm diye düşünmedim işler yoluna girip maddi sorunlar bitince kendiliğinden her insan gibi olur dedim. çünkü o da tek sorunun maddi sorun olduğunu bu yüzden böyle davrandığını söylüyordu. hala aynı şeyi söylüyor ... tamam çalışsın istediği kadar ben kendi adıma vazgeçtim kendi düzenimi kurdum ama daha fazla kazanmak için işlerini büyütmek için (ki ortalamının üstünde bir kazancımız var zaten) aynı hırsla devam ediyor. en büyük sorun ise benimde kendi gibi olmamı istiyor mesela çocuğa bile ayıracak vakit bırakmıyor.
pardon?
çocuğunuzla geçireceğiniz vakti çalmasına izin vermiyorsunuz değil mi?
hiç ilgilenmez mi çocuğuyla sarılıp öpmez mi? yoksa sadece o kadar mı? o bile yeterli değil ki?
boşanalım diyince ne diyor nasıl vazgeçiriyor sizi?
bide hiç mi korkmaz bu tipler? karımın başkasına gönlü kayar vs diye
 
merhaba
ben artık eşimi istemiyorum.onunla asla konuşmak istemiyorum.
boşanmak istedim dava açtım boşanmamak için herşeyi yapıyor , olmadı.
eşim iş kolik ..
iş koliğin kulağa basit gibi geldiğini düşünüyorum.
bu yüzden biraz açmak istiyorum. hayatının %95 i iş olan bir insan , ne kendisinin ne de çevresindekilerin insanı ihtiyaçlarını farketmez. kalan %5 lik kısmında sadece karnını doyurmak , uyumak ,sevişmek için çok kısa bir zaman ayırır kendisine. He bir de telefonda gezinmek tv seyretmek boş kaldıysa . çevresindeki insanlar yakınları eğer normalse yani işkolik değilse özellikle (çocukları ve eşi ) onları aşağılar .
5 yaşında bir kızımız var . Bu durumdan aşırı derecede etkileniyor çünkü babası ile birlikte çalışıyoruz. kendisini asla çevresine karşı ilgisi olmadığı için çocuğun eğitim öğretim ve duygusal ihtiyaçlarını da görmez.
ben artık zaten ilgi sevgi nedir unuttum . ancak çıkarı olduğunda yatakta falan varlığımdan haberdar kalan zamanda ben yanında bir çalışanım o kadar.
Daha iyi anlaşılsın diye örnek verirsem mesela yemek yerken bile masada sadece kendisi ve aklında işleri var olduğu için ortadaki bir yiyeceği bitirene kadar (yaptığı işi bitirir gibi ) yer . başka insanlarında masada olduğunu fark bile etmez.
sosyal bir çevresi arkadaşı ailesi ile bir ilişkisi yoktur. ilk evliliğinden 2 tane çocuğu var biri kız 28 yaşında diğeri erkek 25 yaşında . çocuklarını sadece işi düştüğünde arar sorar . onlar ne yaşarsa yaşasın ilgilenmez.
kendi ailesine de öyle kardeşlerine ..
evleneli 7 yıl oldu ne bir arkadaşı ne bir akrabası evimize gelmedi çünkü ailesi onun sürekli çalıştığını bildiği için müsait olmadığını biliyorlar.
diyelim ki tatile çıktı yada benim zorumla bir şey yaptık suratı asılır susar gereksiz bulur ve ilk fırsatta bunu eleştirir.
ne denediysem asla çözemedim . psikolojik destek aldık ama olmadı . oturmuş kalıplaşmış bu durum.
onun güldüğü bir an olduysa ki çok ama çok nadir olur hayret içinde kalıyoruz.
iş dışında bir konu konuşmak istemez . işle ilgili konuşacak fırsatı olmadıysa evde suratı asık gezer.
insan hali konuşmak paylaşmak istiyorum mutluluğumu yada derdimi yok zaten dinlemediği için yıllar içinde paylaşmayı bıraktım.
ama tüm bunların yanısıra maddi olarak hiç bir şeye karışmaz . ne aldın niye aldın diye sormaz . çocuğu en iyi okula göndeririz. en iyi otele gideriz gidersek . en iyi restorana gideriz.
çevremde herkes daha ne istiyrosun diyor kocalarının cimriliklerinden yada maddi sorunlardan şikayet edenler oluyor .
evet bunları duyunca evliliğimi çocuğum ve kendi geleceğim için bitirmek istemiyorum . ona sonsuza kadar küsmek istiyorum.

E bu adam siz aldatmış. Ona rağmen affedip devam etmişisiniz. Zaten sorunlu bir evliliğiniz varmış. Daha ne kadar zorlayacaksınız bu evliliği devam ettirmek için
 
merhaba
ben artık eşimi istemiyorum.onunla asla konuşmak istemiyorum.
boşanmak istedim dava açtım boşanmamak için herşeyi yapıyor , olmadı.
eşim iş kolik ..
iş koliğin kulağa basit gibi geldiğini düşünüyorum.
bu yüzden biraz açmak istiyorum. hayatının %95 i iş olan bir insan , ne kendisinin ne de çevresindekilerin insanı ihtiyaçlarını farketmez. kalan %5 lik kısmında sadece karnını doyurmak , uyumak ,sevişmek için çok kısa bir zaman ayırır kendisine. He bir de telefonda gezinmek tv seyretmek boş kaldıysa . çevresindeki insanlar yakınları eğer normalse yani işkolik değilse özellikle (çocukları ve eşi ) onları aşağılar .
5 yaşında bir kızımız var . Bu durumdan aşırı derecede etkileniyor çünkü babası ile birlikte çalışıyoruz. kendisini asla çevresine karşı ilgisi olmadığı için çocuğun eğitim öğretim ve duygusal ihtiyaçlarını da görmez.
ben artık zaten ilgi sevgi nedir unuttum . ancak çıkarı olduğunda yatakta falan varlığımdan haberdar kalan zamanda ben yanında bir çalışanım o kadar.
Daha iyi anlaşılsın diye örnek verirsem mesela yemek yerken bile masada sadece kendisi ve aklında işleri var olduğu için ortadaki bir yiyeceği bitirene kadar (yaptığı işi bitirir gibi ) yer . başka insanlarında masada olduğunu fark bile etmez.
sosyal bir çevresi arkadaşı ailesi ile bir ilişkisi yoktur. ilk evliliğinden 2 tane çocuğu var biri kız 28 yaşında diğeri erkek 25 yaşında . çocuklarını sadece işi düştüğünde arar sorar . onlar ne yaşarsa yaşasın ilgilenmez.
kendi ailesine de öyle kardeşlerine ..
evleneli 7 yıl oldu ne bir arkadaşı ne bir akrabası evimize gelmedi çünkü ailesi onun sürekli çalıştığını bildiği için müsait olmadığını biliyorlar.
diyelim ki tatile çıktı yada benim zorumla bir şey yaptık suratı asılır susar gereksiz bulur ve ilk fırsatta bunu eleştirir.
ne denediysem asla çözemedim . psikolojik destek aldık ama olmadı . oturmuş kalıplaşmış bu durum.
onun güldüğü bir an olduysa ki çok ama çok nadir olur hayret içinde kalıyoruz.
iş dışında bir konu konuşmak istemez . işle ilgili konuşacak fırsatı olmadıysa evde suratı asık gezer.
insan hali konuşmak paylaşmak istiyorum mutluluğumu yada derdimi yok zaten dinlemediği için yıllar içinde paylaşmayı bıraktım.
ama tüm bunların yanısıra maddi olarak hiç bir şeye karışmaz . ne aldın niye aldın diye sormaz . çocuğu en iyi okula göndeririz. en iyi otele gideriz gidersek . en iyi restorana gideriz.
çevremde herkes daha ne istiyrosun diyor kocalarının cimriliklerinden yada maddi sorunlardan şikayet edenler oluyor .
evet bunları duyunca evliliğimi çocuğum ve kendi geleceğim için bitirmek istemiyorum . ona sonsuza kadar küsmek istiyorum.


Sizi çok haksız gördüm. 28 yaşındaki çocuğu olan adam bugün en az 50 yaşındadır, siz bu adam 43 yaşındayken evlenmişsiniz. Kendi çocuklarına ailesine nasıl davrandığını, huyunu bilerek evlenip, birde bundan çocuk yapmışsınız. İlk çocuklarına düzgün babalık yapmayan adamın daha sonrasında yapacağını beklememişsinizdir.

Ya durumu kabul edin, şikayet etmeyin ya da boşanın.
 
X