Kusura bakma ama bebek çok çok büyük hataymış zaten. Bu adamdan koca olmaz, ne mok olduğu belli anasının memesinden kopamamış. Hayat çürütmeye değmez2 senelik evliyim uzun bir süre vajinismus sorunu yaşadım ama eşimin de aylarca bu sorundan kaçması sadece suçlaması destek çıkmaması bu süreci bayağı uzattı. Ben bu süreçte hem hayatımla hem bu sorunla hem eşimin ailesinin her sorunuyla uğraşmak zorunda kaldım. Maalesef eşim uzak durmama hiç izin vermedi. Annesi babasını seviyordum ama mesafeli olmak istedim o çizgiyi eşim hep bozdurdu. Bu kadar süreden sonra bu hastalığı atlattım psikolojim kendime geldi yavaş yavaş ve gebe kalıp düşük yaptım. Üç gün oluyor. Eşim bu süreçte hiçbir şey yaşamamışım gibi tek kendş derdiymiş gibi sessizleşmeyi seçti bu onun kendini iyi hissettiği biçim dedim sesimi çıkarmadım. Bu üç gün içinde her şeyleri koştuğum eşimin ailesi ( kayınvalidem hariç) hiç kimse bu süreçte geçmiş olsun nasılsın bile demedi. Ben de bundan dolayı büyük bir mesafe kararı aldım. Eşimle bunu paylaştım ve üzgün olduğum için nankör olduklarından bundan sonra herkese tam da hak ettikleri gibi davranacağımdan bahsettim sen böyle konuşamazsın sen kimsin gibi cümleler kurdu. Haliyle kavga alevlendi. Dışarıdaydık bulunduğumuz yerden kalktık arabamıza gittik. Bana hakaretlerde bulundu ne söylediyse aynısını geri söyledim ona ne eksik ne fazla. Beni ailemin evine götürmekle tehdit etti. Komik geldi ve götürmesini istedim. Kesinlikle görüşmek istemiyorum ama çok üzgünüm. Eşim ne kadar o çizgiyi koruduğunu düşünse de sevgili olduğumuzun zamandan tutun düğünümüz zamanından tutun bu zamana kadar her zaman onlar yüzünden beni üzdü ben onlara iyi olmak zorundayım ama onlar değile getirdi her zaman. Anneme neden geldiğimi söyledim ailem geri kafalı değil ama babam rahatsızdı biraz üzülmesin ve daha ne yapacağımı bilemediğim için hiçbir şey söylemedim. Karmaşık ve uzun anlatmış olabilirim. Şimdiden teşekkür ederim
Eşinizle bir sorununuz yoksa ayrılmak için acele karar vermeyin. Belki terapi ile aile konusunu çözersiniz. Nice iyi anlaşan çiftler aileler yüzünden ayrılıyor, nefret ediyorum bu durumdan. Eşiniz de böyle düşünüyorsa bence bir oturup konuşun. Kötü söz söylemeden, ailesini küçük düşürmeden, onları kötülemeden evliliğinizin özelini korumak istediğinizi söyleyin. Yapıcı olmak her zaman kazandırır. İlerde boşanma kararı verdiğinizde bile ben elimden geleni yaptım dersiniz. Sakin kalmak her zaman iyidir, karşıdaki kişinin sizi suçlayacak bir şeyi kalmaz.Vajinismus bizi çok yıprattı ama genel olarak her konuda anlaşabilen bir çiftiz beraber zaman geçirmeyi bir şeyler yapmayı çok seviyoruz. Cinsel hayatımız düzelince bizden mutlusu olmadı her şey beklentilerimizin de üzerinde oldu hatta benden çok eşim için daha çok öyleydi. Yine ailesiyle ilgili bir konu oldu ve biz bu hale geldik
Sizin adınıza çok sevindim inşallah her zaman çok çok mutlu olursunuz.Vallahi canım benim bende çok isteyerek evlendim hatta ailem bu adamdan koca olmaz demesine rağmen aşktan gözüm kördü. İhanet, fiziksel şiddet psikolojik şiddet hepsini yaşadım. Kimseye demeden sessizce boşandım. Boşandıktan sonra söyledim ailemin yanına döndüm. Şimdi çok mutluyum öyle bir ayağa kalktım ki Allahıma hergün şükür ediyorum. Tek pişmanlığım 5 sene önce boşanmadığım için. Anne baba elbette üzülüyor, kimse evladının yuvası yıkılsın istemez. Siz mutlu olunca onlarda iyi hissedecek.
Sevince egoyla hareket etmeye gerek yok ama beni evden uzaklaştırmak beni ailemin evine getirmesi çok çok büyük bir hataydıOkyanusu geçip derede bogulmak sizinki ben böyle bitmesine izin vermezdim madem mutlu ediyor madem seviyorum geri vites yaparım bu konuda .Her konuda fevri olmaya gerek yok
Düşük sürecinde yalnız bırakmak, hakaret etmek, aile evine götürmekle tehdit etmek ve götürmek, bunlar korkunç şeyler. Çocuk olmaması büyük şans.Sevince egoyla hareket etmeye gerek yok ama beni evden uzaklaştırmak beni ailemin evine getirmesi çok çok büyük bir hataydı
:)"Ben onlara iyi olmak zorundayım ama onlar değile getirdi her zaman."
Sadece şu cümle yeterli zihniyeti anlamak için. Böyleleriyle mutlu bir evlilik olmuyor ne yazık ki.
Bir çok olay yaşanır insan sabreder ama bazen küçük bir mevzu uyanmayı sağlar. Her şerde vardır bir hayır. Bu karara ulaştı iseniz bugün olmasa yarın yapacaksınız. Artık içiniz soğumuş yeniden düzelmesi zor gibi duruyor. Hayat kısa ve güzel, herkes mutlu olmayı hak eder. Bence birbirine daha uyumlu eşler seçerek ömrünüzü yaşayabilirsiniz. Ayrılma kararı zor bir süreç ama sonunda mutlu olmak var. Hakkınızda hayırlısı olsun2 senelik evliyim uzun bir süre vajinismus sorunu yaşadım ama eşimin de aylarca bu sorundan kaçması sadece suçlaması destek çıkmaması bu süreci bayağı uzattı. Ben bu süreçte hem hayatımla hem bu sorunla hem eşimin ailesinin her sorunuyla uğraşmak zorunda kaldım. Maalesef eşim uzak durmama hiç izin vermedi. Annesi babasını seviyordum ama mesafeli olmak istedim o çizgiyi eşim hep bozdurdu. Bu kadar süreden sonra bu hastalığı atlattım psikolojim kendime geldi yavaş yavaş ve gebe kalıp düşük yaptım. Üç gün oluyor. Eşim bu süreçte hiçbir şey yaşamamışım gibi tek kendş derdiymiş gibi sessizleşmeyi seçti bu onun kendini iyi hissettiği biçim dedim sesimi çıkarmadım. Bu üç gün içinde her şeyleri koştuğum eşimin ailesi ( kayınvalidem hariç) hiç kimse bu süreçte geçmiş olsun nasılsın bile demedi. Ben de bundan dolayı büyük bir mesafe kararı aldım. Eşimle bunu paylaştım ve üzgün olduğum için nankör olduklarından bundan sonra herkese tam da hak ettikleri gibi davranacağımdan bahsettim sen böyle konuşamazsın sen kimsin gibi cümleler kurdu. Haliyle kavga alevlendi. Dışarıdaydık bulunduğumuz yerden kalktık arabamıza gittik. Bana hakaretlerde bulundu ne söylediyse aynısını geri söyledim ona ne eksik ne fazla. Beni ailemin evine götürmekle tehdit etti. Komik geldi ve götürmesini istedim. Kesinlikle görüşmek istemiyorum ama çok üzgünüm. Eşim ne kadar o çizgiyi koruduğunu düşünse de sevgili olduğumuzun zamandan tutun düğünümüz zamanından tutun bu zamana kadar her zaman onlar yüzünden beni üzdü ben onlara iyi olmak zorundayım ama onlar değile getirdi her zaman. Anneme neden geldiğimi söyledim ailem geri kafalı değil ama babam rahatsızdı biraz üzülmesin ve daha ne yapacağımı bilemediğim için hiçbir şey söylemedim. Karmaşık ve uzun anlatmış olabilirim. Şimdiden teşekkür ederim
Amin hepimiz mutlu olalım..Sizin adınıza çok sevindim inşallah her zaman çok çok mutlu olursunuz.
Çocuk sahibi olurken 2 kişinin de buna hazır olması gerektiğini, taraflardan biri hazır değilse ya da istemiyorsa yapılmaması gerektiğini hiç duymadınız mı?25 yaşındayım sosyal bir insanım evliliğimin tadını çıkarmadan sevdiğim insanla evliliğimi oturtmadan hamile kalmak benim seçimim değil eşimin isteğiydi.
bence onun için de bekleyin, şuan ondan hamle beklemeniz daha doğru.Geri dönmek gibi bir niyetim yok olurda pişman olursa burnu sürtmeden düzgün iletişime geçip ortak noktaya varmadan asla barışmam. Kişisel eşyalarım evimde kaldı cüzdanım bile dün gece arabasında kaldı. Şu an hiçbir şeyim yok yanımda giyecek pijamam bile. Evimizin anahtarı onda güvenliğimize bırakmasını isteyip eşyalarımı almaya gideyim mi? Yoksa annemle gidip kişisel bakıp eşyaları alıp ( diş fırçası rolon) birkaç yeni üst baş mı alsam. Ailemin durumu çok iyi maddi olarak değil çekincem ama utanıyorum iki senedir onlardan bağımsızım ne yapsam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?