Eşimle ayrılma kararı aldık.

Öncelikle çok geçmiş olsun. Ben biraz seni hatalı gördüm. Yeni düşük yapmışsın. Belli ki eşinde üzgün. Aile ailen deyip durunca sinirlenmiştir. Yani düşük yapma işini biz de kimse ailesine bile söylemez. İleri aylar için demiyorum yeni hamilelikler için. Sen ortalığı ateşlemişsin eşin de iyice harlamış. Annenin evine getirmesi saçma bir hareket olmuş. Bence biraz sessiz kal. Gelip özür dilerse bir değerlendir.
Eşime kimseye söylemek istemiyorum ben de söylemeyeceğim sen de söyleme diye konuşma yaptım. Bebek en az 2.5 3 aylık olmadan söylemek istemiyordum. Ben babama ve anneme söyleyeceğim diye tutturdu zaten onun tüm ailesi arkadaşları öğrendi ben de herkes öğrendi madem diyip annemlere tek söyledim arkadaşlarıma ve akrabalarıma söylemedim hala bile haberleri yok :)
 
Başınıza gelenler için üzgünüm ama ben biraz eşinize de hak verdim. 2 sene boyunca sizin normal bir evlilik ilişkiniz olamamış zaten vajinismus yüzünden. Destek oldu mu olmadı mı bilemem ama biraz cinsel hayatınızın tadını çıkarmanız gerekirdi. Korunmanız çok mantıklı olurdu. Haliyle cinselliğin eksik olduğu bir evlilik evlilik değil arkadaşlık oluyor. Siz birbirinize bağlanmamışsınız. Düşük yapmış olmanız üzücü fakat eşiniz de üzülmüş olabilir. Bu konu karşılıklı eşler arasında konuşulmalıydı. Kimseye ihtiyacınız yoktu aslında, 3 gün çok kısa bir süre. İnsanlar sizin biraz yalnız kalmanızı, toparlanmanızı istemiş olabilirler. Çünkü bu özel bir konu. O yüzden eşinize yaptığınız çıkış çok yerinde olmamış. Vajinismusu zaten 2 ay önce yenmişsiniz, toplasanız 10 kez ilişki olmuş mudur bilmiyorum ve hamile kalmışsınız. Hata en başından burda yapılmış gibi geldi bana.
 
sevgili olduğumuzun zamandan tutun düğünümüz zamanından tutun bu zamana kadar her zaman onlar yüzünden beni üzdü ben onlara iyi olmak zorundayım ama onlar değile getirdi her zaman.
Neden evlendin o zaman ?
Neden kadınlar böyle sorunlu erkeklerden vazgeçmeyi bilmiyor?
 
Başınıza gelenler için üzgünüm ama ben biraz eşinize de hak verdim. 2 sene boyunca sizin normal bir evlilik ilişkiniz olamamış zaten vajinismus yüzünden. Destek oldu mu olmadı mı bilemem ama biraz cinsel hayatınızın tadını çıkarmanız gerekirdi. Korunmanız çok mantıklı olurdu. Haliyle cinselliğin eksik olduğu bir evlilik evlilik değil arkadaşlık oluyor. Siz birbirinize bağlanmamışsınız. Düşük yapmış olmanız üzücü fakat eşiniz de üzülmüş olabilir. Bu konu karşılıklı eşler arasında konuşulmalıydı. Kimseye ihtiyacınız yoktu aslında, 3 gün çok kısa bir süre. İnsanlar sizin biraz yalnız kalmanızı, toparlanmanızı istemiş olabilirler. Çünkü bu özel bir konu. O yüzden eşinize yaptığınız çıkış çok yerinde olmamış. Vajinismusu zaten 2 ay önce yenmişsiniz, toplasanız 10 kez ilişki olmuş mudur bilmiyorum ve hamile kalmışsınız. Hata en başından burda yapılmış gibi geldi bana.
Burada çok ayrıntılı anlatmak istemiyorum ama eşim kendisinin de hatalı olduğu konular olduğunu (vajinismusta) kendisi bile kabul ediyor :) Zorlaya zorlaya tek başıma yendim ve çocuk düşünmedim. Eşim çok çok çok istediği için hamile kaldım. Cinsellik sadece erkeklerin ihtiyacı olan bir şey değil. 25 yaşındayım sosyal bir insanım evliliğimin tadını çıkarmadan sevdiğim insanla evliliğimi oturtmadan hamile kalmak benim seçimim değil eşimin isteğiydi. Konuşma yaptım ikna edemedim sonrasında 2 sene oldu 30’a yaklaşıyor ben de nötrüm asla asla değilim o zaman olsun dedim. 3 gün boyunca yüzyüzeydik bu insanlarla dibimdelersi kv hariç hiçbiri bir şey bile söylemedi kendi derdini anlatanları söylemiyorum bile 😂😂😂
 
Canım vajinusmustan tanıyorum seni. Tam yendin, şimdi de bu durum.. Allah yardımcın olsun en doğru kararı vermeni dilerim.
 
Burada çok ayrıntılı anlatmak istemiyorum ama eşim kendisinin de hatalı olduğu konular olduğunu (vajinismusta) kendisi bile kabul ediyor :) Zorlaya zorlaya tek başıma yendim ve çocuk düşünmedim. Eşim çok çok çok istediği için hamile kaldım. Cinsellik sadece erkeklerin ihtiyacı olan bir şey değil. 25 yaşındayım sosyal bir insanım evliliğimin tadını çıkarmadan sevdiğim insanla evliliğimi oturtmadan hamile kalmak benim seçimim değil eşimin isteğiydi. Konuşma yaptım ikna edemedim sonrasında 2 sene oldu 30’a yaklaşıyor ben de nötrüm asla asla değilim o zaman olsun dedim. 3 gün boyunca yüzyüzeydik bu insanlarla dibimdelersi kv hariç hiçbiri bir şey bile söylemedi kendi derdini anlatanları söylemiyorum bile 😂😂😂
Sizin hissettiklerinizi anlıyorum fakat burda hala benim için yeterli bir açıklama yok. Hamile kalmak sizin seçimimiz değil eşinizin isteğiymiş. Bu cümleyi anlamam mümkün değil, hak vermem de mümkün değil. Çünkü çocuk tek tarafın kararıyla yapılmamalı. Hamile kalma işi ise biraz kadınla alakalı, kadın istemezse o iş olmaz. Yani yine doğru atılmamış adımlar var. Eşinizle bu konuyu konuşmanız gerekirdi. Anladığım kadarıyla sizde iletişim eksikliği de var.

Neden 3 gün boyunca yüzyüzeydiniz çok anlayamadım. Sizin bir acınız var ve özel olarak bu acıyı yaşamanız gerekirdi. Sizi zorladılar mı görüşmek için? Şahsen böyle bir durumda olsam konuyu ben açmadan kimsenin konuşmasına izin vermezdim. Konuşmak istemediğinizi düşünmüş olabilirler.

Bütün bunlarla birlikte sevgililik zamanlarından itibaren sizi üzen biriyle neden yolları ayırmak yerine evlendiniz?
 
Eşinizle aynı dili konuşmuyorsunuz. Değişmez, değişmeyecek. Mevcut sorunu değil, soruna verdiğiniz tepkiyi konuşuyor ve baskın çıkmak için ayrılmakla tehdit ediyor. Kök ailesinden ayrılmamış. Yani şöyle ayrılık aşamasında annem babam üzülmesin diye düşünülmesine karşıyım. Siz bir yükü tek başınıza taşımak zorunda değilsiniz. Paylaşın yükünüzü. Anne baba elbette üzülür yuva yıkılmasına. Ama bazı kadınları okuyorum burada ailesi mezar taşına dokunacak yakında hala annem babam üzülmesin derdinde. Üzülsün kardeşim anne babada üzülsün biraz. Herşey geçer. Ailenize söyleyin.Boşanacak gibi durmuyorsunuz ama herkes eşinizin de genel tavrını bilsin.
 
Sizin hissettiklerinizi anlıyorum fakat burda hala benim için yeterli bir açıklama yok. Hamile kalmak sizin seçimimiz değil eşinizin isteğiymiş. Bu cümleyi anlamam mümkün değil, hak vermem de mümkün değil. Çünkü çocuk tek tarafın kararıyla yapılmamalı. Hamile kalma işi ise biraz kadınla alakalı, kadın istemezse o iş olmaz. Yani yine doğru atılmamış adımlar var. Eşinizle bu konuyu konuşmanız gerekirdi. Anladığım kadarıyla sizde iletişim eksikliği de var.

Neden 3 gün boyunca yüzyüzeydiniz çok anlayamadım. Sizin bir acınız var ve özel olarak bu acıyı yaşamanız gerekirdi. Sizi zorladılar mı görüşmek için? Şahsen böyle bir durumda olsam konuyu ben açmadan kimsenin konuşmasına izin vermezdim. Konuşmak istemediğinizi düşünmüş olabilirler.

Bütün bunlarla birlikte sevgililik zamanlarından itibaren sizi üzen biriyle neden yolları ayırmak yerine evlendiniz?
Teşekkür ederim zaman ayırıp yorum yazdığınız için fakat bazı şeyler dışarıdan göründüğü gibi olmuyor. Elbette hatalarım vardır eksiklerim vardır. İnanmak istediğim için sevdiğim için ve belki yaşımın verdiği heyecanla ya da o zamanki cahilliğimle tek sorun ailesiyle aramızda kalmasıysa evlenince çözülür diye yanlış düşündüğüm için konu bugün bu noktalara geldi. Neden yüzyüze olduğumuz ayrı uzun bir konu. Vajinismusta sandığınız kadar basit bir şey değil. Yenen biri olarak dilerim ki kimse böyle bir şeyler sınanmasın. Dediğiniz gibi belki hemen çocuk yapmayı okeylemem benim hatam diyelim o kadar zaman boyunca elimde olmayan bir şey yüzünden desteklenmeden hep suçlu hissetirildikten sonra insan benim yüzümden o da yıprandı diyip kendini suçluyor ve artık karşısındaki yıpratmak istemiyor. Dediğim gibi çocuğu sadece eşim için yapmadım ben dört beş ay daha bekledikten sonra yapmak isterdim fakat dört beş ay önceye çekmenin sorun olmayacağını düşünüp belki hemen de olmaz düşüncesiyle öne çektiö
 
Teşekkür ederim zaman ayırıp yorum yazdığınız için fakat bazı şeyler dışarıdan göründüğü gibi olmuyor. Elbette hatalarım vardır eksiklerim vardır. İnanmak istediğim için sevdiğim için ve belki yaşımın verdiği heyecanla ya da o zamanki cahilliğimle tek sorun ailesiyle aramızda kalmasıysa evlenince çözülür diye yanlış düşündüğüm için konu bugün bu noktalara geldi. Neden yüzyüze olduğumuz ayrı uzun bir konu. Vajinismusta sandığınız kadar basit bir şey değil. Yenen biri olarak dilerim ki kimse böyle bir şeyler sınanmasın. Dediğiniz gibi belki hemen çocuk yapmayı okeylemem benim hatam diyelim o kadar zaman boyunca elimde olmayan bir şey yüzünden desteklenmeden hep suçlu hissetirildikten sonra insan benim yüzümden o da yıprandı diyip kendini suçluyor ve artık karşısındaki yıpratmak istemiyor. Dediğim gibi çocuğu sadece eşim için yapmadım ben dört beş ay daha bekledikten sonra yapmak isterdim fakat dört beş ay önceye çekmenin sorun olmayacağını düşünüp belki hemen de olmaz düşüncesiyle öne çektiö
İçinde bulunduğunuz psikolojik durum çok normal, daha iyi anlıyorum. Peki devam etmek istiyor musunuz?
 
Eşinizle aynı dili konuşmuyorsunuz. Değişmez, değişmeyecek. Mevcut sorunu değil, soruna verdiğiniz tepkiyi konuşuyor ve baskın çıkmak için ayrılmakla tehdit ediyor. Kök ailesinden ayrılmamış. Yani şöyle ayrılık aşamasında annem babam üzülmesin diye düşünülmesine karşıyım. Siz bir yükü tek başınıza taşımak zorunda değilsiniz. Paylaşın yükünüzü. Anne baba elbette üzülür yuva yıkılmasına. Ama bazı kadınları okuyorum burada ailesi mezar taşına dokunacak yakında hala annem babam üzülmesin derdinde. Üzülsün kardeşim anne babada üzülsün biraz. Herşey geçer. Ailenize söyleyin.Boşanacak gibi durmuyorsunuz ama herkes eşinizin de genel tavrını bilsin.
Hayat bizim hayatımız kimseyi düşünmemiz lazım kesinlikle haklısınız fakat bu evliliği kendim çok istedim ailem için erkendi hayatımda yaşanacak çok güzel şeyler olduğunu çok şükür bana her türlü sağlayabilecekleri maddi manevi imkanları olduğunu ve evlilik gibi bir kararı o yaşta almamamı söylemişlerdi. Babam hastayken beni zamanında uyardığı bir konuda onu üzmeye hakkım yok diye düşünüyorum saçma bir düşünce bunu da biliyorum nasıl konuşacağımı nasıl paylaşacağımı da bilmiyorum. Ben babamla arkadaş gibiudim evlendikten sonra hiçbir şey konuşamaz hale geldim
 
İçinde bulunduğunuz psikolojik durum çok normal, daha iyi anlıyorum. Peki devam etmek istiyor musunuz?
Ben her şeyden önce seni gerçekten anlamayan ya da anlamak istemeyen iletişimde zorluk çektiğim biriyle devam edebileceğimi düşünmüyorum. Bu psikolojide bir şeyleri abartıyor muyum onun ruh halini göz önünde bulundurmuyor muyum diye düşünüp yanlış karar almak istemiyorum. Evlenmek kadar boşanmakta kolay ama hemen gemileri yakan biri olmak istemiyorum o yüzden kimseyle bir şey paylaşmak istemediğim için bu platformda dışarıdan bir göz olarak fikir almak istedim
 
Ben her şeyden önce seni gerçekten anlamayan ya da anlamak istemeyen iletişimde zorluk çektiğim biriyle devam edebileceğimi düşünmüyorum. Bu psikolojide bir şeyleri abartıyor muyum onun ruh halini göz önünde bulundurmuyor muyum diye düşünüp yanlış karar almak istemiyorum. Evlenmek kadar boşanmakta kolay ama hemen gemileri yakan biri olmak istemiyorum o yüzden kimseyle bir şey paylaşmak istemediğim için bu platformda dışarıdan bir göz olarak fikir almak istedim
Peki sakince oturup konuşabilen insanlar mısınız? Konuşurken birbirinizin sözünü kesmeyen, dinleyen, anlamaya çalışan? Bunu yapabilirseniz belki karşılıklı olarak yalnızken, karar vermeniz daha kolay olur. Evlenmek de boşanmak da aksine kolay kararlar değildir. Söylemesi kolaydır ama iş uygulamaya gelince o kadar kolay olmaz. Bu yüzden iletişim çok çok önemli.
 
Ben her şeyden önce seni gerçekten anlamayan ya da anlamak istemeyen iletişimde zorluk çektiğim biriyle devam edebileceğimi düşünmüyorum. Bu psikolojide bir şeyleri abartıyor muyum onun ruh halini göz önünde bulundurmuyor muyum diye düşünüp yanlış karar almak istemiyorum. Evlenmek kadar boşanmakta kolay ama hemen gemileri yakan biri olmak istemiyorum o yüzden kimseyle bir şey paylaşmak istemediğim için bu platformda dışarıdan bir göz olarak fikir almak istedim
Bir süre sessiz kalıp durumunuzu gözden geçirmeniz gerekiyor. Bu süreçte siz adım atmayın derim. Eşiniz hatalarını anlarsa ona göre hareket edersiniz. Tamamen bitirin diyemem bence sakinleşince düzelme şansınız var. Eşiniz sizi kaybedeceğini anlayınca geri adım atar diye düşünüyorum, ancak barışacaksanız da hiçbirşey olmamış gibi değil, çokmzor zamanlarınızda sizi bu denli üzdüğü için yaptırımınız olsun derim.
 
Hayat bizim hayatımız kimseyi düşünmemiz lazım kesinlikle haklısınız fakat bu evliliği kendim çok istedim ailem için erkendi hayatımda yaşanacak çok güzel şeyler olduğunu çok şükür bana her türlü sağlayabilecekleri maddi manevi imkanları olduğunu ve evlilik gibi bir kararı o yaşta almamamı söylemişlerdi. Babam hastayken beni zamanında uyardığı bir konuda onu üzmeye hakkım yok diye düşünüyorum saçma bir düşünce bunu da biliyorum nasıl konuşacağımı nasıl paylaşacağımı da bilmiyorum. Ben babamla arkadaş gibiudim evlendikten sonra hiçbir şey konuşamaz hale geldim
Vallahi canım benim bende çok isteyerek evlendim hatta ailem bu adamdan koca olmaz demesine rağmen aşktan gözüm kördü. İhanet, fiziksel şiddet psikolojik şiddet hepsini yaşadım. Kimseye demeden sessizce boşandım. Boşandıktan sonra söyledim ailemin yanına döndüm. Şimdi çok mutluyum öyle bir ayağa kalktım ki Allahıma hergün şükür ediyorum. Tek pişmanlığım 5 sene önce boşanmadığım için. Anne baba elbette üzülüyor, kimse evladının yuvası yıkılsın istemez. Siz mutlu olunca onlarda iyi hissedecek.
 
Peki sakince oturup konuşabilen insanlar mısınız? Konuşurken birbirinizin sözünü kesmeyen, dinleyen, anlamaya çalışan? Bunu yapabilirseniz belki karşılıklı olarak yalnızken, karar vermeniz daha kolay olur. Evlenmek de boşanmak da aksine kolay kararlar değildir. Söylemesi kolaydır ama iş uygulamaya gelince o kadar kolay olmaz. Bu yüzden iletişim çok çok önemli.
Birbirimizi sakince dinliyoruz anlamaya çalışıyoruz birçok şeyi de böyle düzelttik ama eşim ailesi bana haksızlık da yapsa haklısın haklısın dese de mesafe koumama izin vermedi ailesini atsın konuşmasın silsin demiyorum ama o da gerekli tavırları göstermedi ailesi konusunda asla gerçek iletişim kurabildiğimizi düşünmüyorum.
 
Vajinsmus ciddi bir sorun.O aradaki yipranmalar ilişkiyi ciddi zorlar .Zorlamista zaten.Vajinusmus yenilse bile her çiftin cinsel hayatı istenen düzeyde olamiyarabilir.Bu da insanda belli birikim stress yapar.O dönem anladigim kadarıyla eşiniz size yeterli destekde bulunmamış yada bulunamamış .Aile sınır bilmezligi oldu yada size herşey battı bilemiyorum.Bu hale sizi sadece bunlarmi getirdi yada siz gerçekten anlaşamayan bir ciftmosiniz bunu siz bilirsiniz.Karari buna göre verin bence
 
Bir süre sessiz kalıp durumunuzu gözden geçirmeniz gerekiyor. Bu süreçte siz adım atmayın derim. Eşiniz hatalarını anlarsa ona göre hareket edersiniz. Tamamen bitirin diyemem bence sakinleşince düzelme şansınız var. Eşiniz sizi kaybedeceğini anlayınca geri adım atar diye düşünüyorum, ancak barışacaksanız da hiçbirşey olmamış gibi değil, çokmzor zamanlarınızda sizi bu denli üzdüğü için yaptırımınız olsun derim.
Geri dönmek gibi bir niyetim yok olurda pişman olursa burnu sürtmeden düzgün iletişime geçip ortak noktaya varmadan asla barışmam. Kişisel eşyalarım evimde kaldı cüzdanım bile dün gece arabasında kaldı. Şu an hiçbir şeyim yok yanımda giyecek pijamam bile. Evimizin anahtarı onda güvenliğimize bırakmasını isteyip eşyalarımı almaya gideyim mi? Yoksa annemle gidip kişisel bakıp eşyaları alıp ( diş fırçası rolon) birkaç yeni üst baş mı alsam. Ailemin durumu çok iyi maddi olarak değil çekincem ama utanıyorum iki senedir onlardan bağımsızım ne yapsam
 
Birbirimizi sakince dinliyoruz anlamaya çalışıyoruz birçok şeyi de böyle düzelttik ama eşim ailesi bana haksızlık da yapsa haklısın haklısın dese de mesafe koumama izin vermedi ailesini atsın konuşmasın silsin demiyorum ama o da gerekli tavırları göstermedi ailesi konusunda asla gerçek iletişim kurabildiğimizi düşünmüyorum.
Erkeklerin ailesiyle olan mesafesi bir süre sonra oturuyor aslında evlendikten sonra. Belki sürekli olarak bu mesajı vermeniz gerekiyor, artık ailen benim, çekirdek ailen benim, artık hayatında ben varım, yaşlanacağın insan benim. Erkeklerin bunu anlaması bazen geç oluyor ama bazen de hiç olmuyor. Yani karar sizindir. Kararlı olup mesafeyi koruyacaksınız. Bence sizin daha tam anlamıyla bir evliliğiniz, cinsel hayatınız olmamış. Belki bunlar olsa farklı olacak. bence acele karar vermeyin.
 
Vajinsmus ciddi bir sorun.O aradaki yipranmalar ilişkiyi ciddi zorlar .Zorlamista zaten.Vajinusmus yenilse bile her çiftin cinsel hayatı istenen düzeyde olamiyarabilir.Bu da insanda belli birikim stress yapar.O dönem anladigim kadarıyla eşiniz size yeterli destekde bulunmamış yada bulunamamış .Aile sınır bilmezligi oldu yada size herşey battı bilemiyorum.Bu hale sizi sadece bunlarmi getirdi yada siz gerçekten anlaşamayan bir ciftmosiniz bunu siz bilirsiniz.Karari buna göre verin bence
Vajinismus bizi çok yıprattı ama genel olarak her konuda anlaşabilen bir çiftiz beraber zaman geçirmeyi bir şeyler yapmayı çok seviyoruz. Cinsel hayatımız düzelince bizden mutlusu olmadı her şey beklentilerimizin de üzerinde oldu hatta benden çok eşim için daha çok öyleydi. Yine ailesiyle ilgili bir konu oldu ve biz bu hale geldik
 
Erkeklerin ailesiyle olan mesafesi bir süre sonra oturuyor aslında evlendikten sonra. Belki sürekli olarak bu mesajı vermeniz gerekiyor, artık ailen benim, çekirdek ailen benim, artık hayatında ben varım, yaşlanacağın insan benim. Erkeklerin bunu anlaması bazen geç oluyor ama bazen de hiç olmuyor. Yani karar sizindir. Kararlı olup mesafeyi koruyacaksınız. Bence sizin daha tam anlamıyla bir evliliğiniz, cinsel hayatınız olmamış. Belki bunlar olsa farklı olacak. bence acele karar vermeyin.
Kafanızı çok şişirdim ama şunu da söylemek istiyorum son kez eşim sürekli sen benim her şeyimsin ailemsin en yakınımsın sen benim ölene kadar yanımda olacak insansın her şey boş herkes boş diyor ama ailesiyle ilgili bir konu olunca bambaşka bir insan oluyor
 
Back