- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Ayda 400 l ev nasıl geçnir.Bak canım al çocuğunu git babanın evine.Bu adamdan ne köy olur ne kasaba.
Ayda 400 l ev nasıl geçnir.Bak canım al çocuğunu git babanın evine.Bu adamdan ne köy olur ne kasaba.Merhabalar;
Öncelikle biraz uzun olabilir okuyup bana fikir verirseniz çok memnun olurum çünkü bu konuyu en yakınlarım dahil kimseye açamıyorum. Yazın bir konu açmıştım. Eşimle boşanmanın eşiğinden döndük. Nasıl barıştığımıza gelince o olaylardan sonra azar azar olan kanamalarım artmıştı. Hamileliğimin son dönemlerinde tansiyon ve protein kaçağı sorunlarım oldu. İlaç kullanmaya başladım. O zaman bunların bahanesiyle barıştık ve evliliğimize devam ettik. Açıkçası sorunlarımız ortadan kalkmıştı. Maddi ve manevi anlamda gayet iyiydik. Yine ne olduysa doğumuma bir hafta kala sorunlar dahada çok maddi sorunlar baş göstermeye başladı.
Eşimin taksitle telefon ve kendi için aldığı birkaç ürün vardı. Eşim bunların taksidini bir iki ödedi sonra bana taksitlerimi annem ödeyecek dedi büyük bir övünçle. Güya kendi anne babasının ona çok yardımcı olduğunu destek verdiklerini söylemeye çalıştı. Diğer konumu okuyanlar anlar. Çünkü eşim benim ailemden sürekli maddi destek istiyordu. Aileminde gücü olmadığından çok fazla destek olmadılar ki olmak zorunda değiller asla. Ama gelin bunu eşime anlatın. Binbir lafla kendisini haklı çıkarmak gibi bir yeteneğe sahiptir.
Neyse çok uzattım. Eşimin annesi taksitleri ödememiş. Bu arada kredi kartı değil senetle yapılan bir alışveriş ve ürünler iki katı fiyata alınıyor bu gibi durumlarda malumunuzdur zaten. Bu taksitler birikmiş birikmiş kocaman bir dağa dönüşmüş. Alışveriş yapılan yerde en sonunda icraya vermiş eşimi ve gerçekten fahiş bir faizde koymuşlar üstüne. Eşim gitmiş bu borç için taahhüt imzalamış bir ev kirası kadarda bu borç girdi işin içine. Doğum yaklaştı hamileliğim zaten sorunlu bu stresle dahada zorlaştı hamileliğim.
Eşim sağdan soldan borç istedi aileside dahil lakin bulamadı. Çözüm olarak gitti işten çıktı. Tazminatını aldı. Borcun bir kısmını kapattı. İşsizlik maaşıyla aylardır idare ediyoruz. Bu arada bebeğim sağ salim doğdu. Tabi onun masrafları ev ihtiyaçları kira borçlar derken zaten elimizde olan toplu para haliyle eridi gitti.
Şimdi bir iki ay kadar sonra işsizlik maaşıda kesilecek. Eşim artık bir işe girmeli fakat eşimin umrunda değil. Hayallerle yaşıyor bildiğiniz ona çok üstüne gitmemek kaydıyla önerilerde bulunuyorum. Hemen iyi bir iş bulması imkansız. İşler bakıyorum internetten. Diyorumki sen haftaiçi çalış haftasonu tatil olsun. Haftasonuda ben part işlerde çalışayım. Markette tadım işleri falan var. En azından harçlığımız çıkar. Tepki vermiyor tamam demiyor.
Bana diyorki el işinde çalışmak istemiyormuş. Kendi işi olsun istiyormuş. Ama bizim imkanlarımızla bu bir hayal şuanda. Bana diyebilirsiniz ki sen çalış kocan iş bulana kadar. Keşke kocam istekli olsa iş konusunda ama biliyorumki ben çalışmaya başladığımda rahata iyice alışacak ve hiç çalışmayacak. Kocamın işsiz olduğunu kimse bilmiyor kimseye söylemedik.
Benim part time çalışmak istememin tek nedeni ise bebeğim. Annem çalışıyor zaten çıkacaktı işten ama kadın evine yıllar sonra mobilya aldı ve onun taksitlerini ödüyor. Anneme söyledim ama Ağustosa kadar çalışmam lazım çıkamam taksitlerim var diyor. Kayınvalidem hasta kolları tutmuyor. Zaten ilk baştan bakamam demişti. Kardeşim var ama kendisi maalesef biberonla benim yanımda dahi besleyemiyor bebeği. Korkuyormuş altını alamam diyor. Bu kişilerden başka bebeği bırakabileceğim tek bir Allah'ın kulu yok.
En azından eşim hafta içi işteyken bebeğe ben bakarım. Haftasonu ben çalışırım o bakar diye düşündüm. EN azından bende günlük 50 lira alsam haftada 100 lira yapar. Bunada yanaşmıyor. Halbuki dediğim işi daha önce yaptı. Bilmiyorum nasıl konuşsam. Annemin çalıştığı yerde haftanın üç günü için sadece üç saatliğine onada yok dedi. Eşimin işleri kötü dedik herkese haftasonu çalışmıyor haftaiçide erken geliyor dedik. Annem ek gelir olsun diye söyledi.
Ama o gidip babama bana kredi çeker misin diye sormuş. Babam çekemedim demiş. Belki çekebilirdide çekmedi bilemem ki öyle olsa bile adam haklı sonuçta. Ayda 400lira gibi bir meblağ kazanacaktı annemin dediği işten. Onu kabul etmiyor birde üstüne babamdan kredi çekmesini istiyor. Babam kredi çekmedi annemde iş söyledi diye şimdi içten içe tavır aldı yine aileme. Kavga etmeyelim diye bir şey demiyor ama ben hal ve hareketlerinden gayet net anlıyorum.
Bilmiyorum ne yapacağımı. Aileme eşimin aylardır işsiz olduğunu söylesem kıyamet kopar. O yüzden kendi aileme söyleyemem. Acaba diyorum eşimin ailesiyle konuşsam mı? Bir çare bulurlar mı? Yoksa eşimle kavga mı ederiz yine. Eşimin babası çok fevri biri. Çok kötü kavga çıkabilir. Eşimin aileside yazın memleketlerine taşınacaklar zaten. Bana bir akıl verin. Benim düşünemediğim bir çözüm yolu. Uzun oldu kusura bakmayın.
Ayda 400 l ev nasıl geçnir.Bak canım al çocuğunu git babanın evine.Bu adamdan ne köy olur ne kasaba.
Eğer güvendiği bi birikim, kişi ya da kişiler yoksa;
Kira da oturan, yeni bebeği olan, borç içinde bulunan 36 yaşında biri için bu ne cürretkarlık? anlayamadım.
Siz şuan dörtyüz küsür lirayla (işsizlik maaşı) kiranızda olmasına rağmen aylardır nasıl geçiniyorsunuz?
Sanırım konuyu ben anlayamadım.
950 lira bile alsa bu evin kirası, faturası, masrafı, bebeğin ihtiyaçları, sizin özel ihtiyaçlarınız?Yok işsizlik maaşı 950 tl alıyor. 400 lira dediğim annemin söylediği iş içindi. Hoş 950 liraylada geçiniyoruz diyemem. Epey zorlanıyoruz.
Beğenmiyor kesinlikle. Arkadaşlarıda birkaç iş için haber verdiler eşime ama hiçbiriyle ilgilenmedi. En sonunda kendini rezil edecek. Borç boyumuzu çoktan aştı.
950 lira bile alsa bu evin kirası, faturası, masrafı, bebeğin ihtiyaçları, sizin özel ihtiyaçlarınız?
Yani bu güne kadar bu parayla nasıl geçindiniz?
Bi birikiminiz varda ona mı güveniyor acaba bunu anlamaya çalışıyorum!
Sizin eşinizin tek hatası borçları veya sorumsuzluğu değil.
Sizi hamileyken gece evden kovan, ailenize sürekli hakaret edip sürekli borç isteyen, kendinden başka kimseyi düşünmeyen, ayrıca gösteriş düşkünü ve yalancı bir insan.
Boşanmaktan başka çareniz yok. Bunu siz de biliyorsunuz, ben de biliyorum.
Aileniz duyarsa aileniz de bilecek.
Evet haklısın yazdıklarında dediğin gibi biliyorum. Düzeldi sanmıştım ama düzelmemiş. Boşanmayı şuan için düşünmüyorum ama ilerisi pek aydınlık görünmüyor şuan için. Sabırla bekliyorum.
Özel ihtiyaç falan yok zaten nereden bulayım onlara para. Ancak ev kirası ve faturalara gidiyor bebeğin bezi maması falanda işte annem veriyor biraz para. Eşimin babasıda arada verir para. İşte bunlarla geçiniyoruz. Birikimimiz falanda yok. Aslında bugüne kadar bile geçinmemiz bir mucize durup düşününce ben bile şaşırıyorum inanki. Ama artık borçlar gırtlakta artık iş lazım. Yoksa gidişat çok kötü hemde çok.
boşanmak istemiyorum demişsin amaBen 29 eşim 36 yaşında. Annem Ağustosta ben çıkarım sen iş bulur çalışırsan diyor. Kadının zaten ilk torunu. İçi gidiyor bakmak için seve seve bakar kızıma. En azından şimdilik haftaiçi o haftasonu ben çalışsam o bile olur. Bilmiyorum zaten taahhütü var ve daha bu ayınkini ödeyemedi. Ödeyemezse hapse bile girebilir ama hala aklı başına gelmiyor.
Bacım nerden buldun bu adamıMerhabalar;
Öncelikle biraz uzun olabilir okuyup bana fikir verirseniz çok memnun olurum çünkü bu konuyu en yakınlarım dahil kimseye açamıyorum. Yazın bir konu açmıştım. Eşimle boşanmanın eşiğinden döndük. Nasıl barıştığımıza gelince o olaylardan sonra azar azar olan kanamalarım artmıştı. Hamileliğimin son dönemlerinde tansiyon ve protein kaçağı sorunlarım oldu. İlaç kullanmaya başladım. O zaman bunların bahanesiyle barıştık ve evliliğimize devam ettik. Açıkçası sorunlarımız ortadan kalkmıştı. Maddi ve manevi anlamda gayet iyiydik. Yine ne olduysa doğumuma bir hafta kala sorunlar dahada çok maddi sorunlar baş göstermeye başladı.
Eşimin taksitle telefon ve kendi için aldığı birkaç ürün vardı. Eşim bunların taksidini bir iki ödedi sonra bana taksitlerimi annem ödeyecek dedi büyük bir övünçle. Güya kendi anne babasının ona çok yardımcı olduğunu destek verdiklerini söylemeye çalıştı. Diğer konumu okuyanlar anlar. Çünkü eşim benim ailemden sürekli maddi destek istiyordu. Aileminde gücü olmadığından çok fazla destek olmadılar ki olmak zorunda değiller asla. Ama gelin bunu eşime anlatın. Binbir lafla kendisini haklı çıkarmak gibi bir yeteneğe sahiptir.
Neyse çok uzattım. Eşimin annesi taksitleri ödememiş. Bu arada kredi kartı değil senetle yapılan bir alışveriş ve ürünler iki katı fiyata alınıyor bu gibi durumlarda malumunuzdur zaten. Bu taksitler birikmiş birikmiş kocaman bir dağa dönüşmüş. Alışveriş yapılan yerde en sonunda icraya vermiş eşimi ve gerçekten fahiş bir faizde koymuşlar üstüne. Eşim gitmiş bu borç için taahhüt imzalamış bir ev kirası kadarda bu borç girdi işin içine. Doğum yaklaştı hamileliğim zaten sorunlu bu stresle dahada zorlaştı hamileliğim.
Eşim sağdan soldan borç istedi aileside dahil lakin bulamadı. Çözüm olarak gitti işten çıktı. Tazminatını aldı. Borcun bir kısmını kapattı. İşsizlik maaşıyla aylardır idare ediyoruz. Bu arada bebeğim sağ salim doğdu. Tabi onun masrafları ev ihtiyaçları kira borçlar derken zaten elimizde olan toplu para haliyle eridi gitti.
Şimdi bir iki ay kadar sonra işsizlik maaşıda kesilecek. Eşim artık bir işe girmeli fakat eşimin umrunda değil. Hayallerle yaşıyor bildiğiniz ona çok üstüne gitmemek kaydıyla önerilerde bulunuyorum. Hemen iyi bir iş bulması imkansız. İşler bakıyorum internetten. Diyorumki sen haftaiçi çalış haftasonu tatil olsun. Haftasonuda ben part işlerde çalışayım. Markette tadım işleri falan var. En azından harçlığımız çıkar. Tepki vermiyor tamam demiyor.
Bana diyorki el işinde çalışmak istemiyormuş. Kendi işi olsun istiyormuş. Ama bizim imkanlarımızla bu bir hayal şuanda. Bana diyebilirsiniz ki sen çalış kocan iş bulana kadar. Keşke kocam istekli olsa iş konusunda ama biliyorumki ben çalışmaya başladığımda rahata iyice alışacak ve hiç çalışmayacak. Kocamın işsiz olduğunu kimse bilmiyor kimseye söylemedik.
Benim part time çalışmak istememin tek nedeni ise bebeğim. Annem çalışıyor zaten çıkacaktı işten ama kadın evine yıllar sonra mobilya aldı ve onun taksitlerini ödüyor. Anneme söyledim ama Ağustosa kadar çalışmam lazım çıkamam taksitlerim var diyor. Kayınvalidem hasta kolları tutmuyor. Zaten ilk baştan bakamam demişti. Kardeşim var ama kendisi maalesef biberonla benim yanımda dahi besleyemiyor bebeği. Korkuyormuş altını alamam diyor. Bu kişilerden başka bebeği bırakabileceğim tek bir Allah'ın kulu yok.
En azından eşim hafta içi işteyken bebeğe ben bakarım. Haftasonu ben çalışırım o bakar diye düşündüm. EN azından bende günlük 50 lira alsam haftada 100 lira yapar. Bunada yanaşmıyor. Halbuki dediğim işi daha önce yaptı. Bilmiyorum nasıl konuşsam. Annemin çalıştığı yerde haftanın üç günü için sadece üç saatliğine onada yok dedi. Eşimin işleri kötü dedik herkese haftasonu çalışmıyor haftaiçide erken geliyor dedik. Annem ek gelir olsun diye söyledi.
Ama o gidip babama bana kredi çeker misin diye sormuş. Babam çekemedim demiş. Belki çekebilirdide çekmedi bilemem ki öyle olsa bile adam haklı sonuçta. Ayda 400lira gibi bir meblağ kazanacaktı annemin dediği işten. Onu kabul etmiyor birde üstüne babamdan kredi çekmesini istiyor. Babam kredi çekmedi annemde iş söyledi diye şimdi içten içe tavır aldı yine aileme. Kavga etmeyelim diye bir şey demiyor ama ben hal ve hareketlerinden gayet net anlıyorum.
Bilmiyorum ne yapacağımı. Aileme eşimin aylardır işsiz olduğunu söylesem kıyamet kopar. O yüzden kendi aileme söyleyemem. Acaba diyorum eşimin ailesiyle konuşsam mı? Bir çare bulurlar mı? Yoksa eşimle kavga mı ederiz yine. Eşimin babası çok fevri biri. Çok kötü kavga çıkabilir. Eşimin aileside yazın memleketlerine taşınacaklar zaten. Bana bir akıl verin. Benim düşünemediğim bir çözüm yolu. Uzun oldu kusura bakmayın.
cok uzuldum sana.Merhabalar;
Öncelikle biraz uzun olabilir okuyup bana fikir verirseniz çok memnun olurum çünkü bu konuyu en yakınlarım dahil kimseye açamıyorum. Yazın bir konu açmıştım. Eşimle boşanmanın eşiğinden döndük. Nasıl barıştığımıza gelince o olaylardan sonra azar azar olan kanamalarım artmıştı. Hamileliğimin son dönemlerinde tansiyon ve protein kaçağı sorunlarım oldu. İlaç kullanmaya başladım. O zaman bunların bahanesiyle barıştık ve evliliğimize devam ettik. Açıkçası sorunlarımız ortadan kalkmıştı. Maddi ve manevi anlamda gayet iyiydik. Yine ne olduysa doğumuma bir hafta kala sorunlar dahada çok maddi sorunlar baş göstermeye başladı.
Eşimin taksitle telefon ve kendi için aldığı birkaç ürün vardı. Eşim bunların taksidini bir iki ödedi sonra bana taksitlerimi annem ödeyecek dedi büyük bir övünçle. Güya kendi anne babasının ona çok yardımcı olduğunu destek verdiklerini söylemeye çalıştı. Diğer konumu okuyanlar anlar. Çünkü eşim benim ailemden sürekli maddi destek istiyordu. Aileminde gücü olmadığından çok fazla destek olmadılar ki olmak zorunda değiller asla. Ama gelin bunu eşime anlatın. Binbir lafla kendisini haklı çıkarmak gibi bir yeteneğe sahiptir.
Neyse çok uzattım. Eşimin annesi taksitleri ödememiş. Bu arada kredi kartı değil senetle yapılan bir alışveriş ve ürünler iki katı fiyata alınıyor bu gibi durumlarda malumunuzdur zaten. Bu taksitler birikmiş birikmiş kocaman bir dağa dönüşmüş. Alışveriş yapılan yerde en sonunda icraya vermiş eşimi ve gerçekten fahiş bir faizde koymuşlar üstüne. Eşim gitmiş bu borç için taahhüt imzalamış bir ev kirası kadarda bu borç girdi işin içine. Doğum yaklaştı hamileliğim zaten sorunlu bu stresle dahada zorlaştı hamileliğim.
Eşim sağdan soldan borç istedi aileside dahil lakin bulamadı. Çözüm olarak gitti işten çıktı. Tazminatını aldı. Borcun bir kısmını kapattı. İşsizlik maaşıyla aylardır idare ediyoruz. Bu arada bebeğim sağ salim doğdu. Tabi onun masrafları ev ihtiyaçları kira borçlar derken zaten elimizde olan toplu para haliyle eridi gitti.
Şimdi bir iki ay kadar sonra işsizlik maaşıda kesilecek. Eşim artık bir işe girmeli fakat eşimin umrunda değil. Hayallerle yaşıyor bildiğiniz ona çok üstüne gitmemek kaydıyla önerilerde bulunuyorum. Hemen iyi bir iş bulması imkansız. İşler bakıyorum internetten. Diyorumki sen haftaiçi çalış haftasonu tatil olsun. Haftasonuda ben part işlerde çalışayım. Markette tadım işleri falan var. En azından harçlığımız çıkar. Tepki vermiyor tamam demiyor.
Bana diyorki el işinde çalışmak istemiyormuş. Kendi işi olsun istiyormuş. Ama bizim imkanlarımızla bu bir hayal şuanda. Bana diyebilirsiniz ki sen çalış kocan iş bulana kadar. Keşke kocam istekli olsa iş konusunda ama biliyorumki ben çalışmaya başladığımda rahata iyice alışacak ve hiç çalışmayacak. Kocamın işsiz olduğunu kimse bilmiyor kimseye söylemedik.
Benim part time çalışmak istememin tek nedeni ise bebeğim. Annem çalışıyor zaten çıkacaktı işten ama kadın evine yıllar sonra mobilya aldı ve onun taksitlerini ödüyor. Anneme söyledim ama Ağustosa kadar çalışmam lazım çıkamam taksitlerim var diyor. Kayınvalidem hasta kolları tutmuyor. Zaten ilk baştan bakamam demişti. Kardeşim var ama kendisi maalesef biberonla benim yanımda dahi besleyemiyor bebeği. Korkuyormuş altını alamam diyor. Bu kişilerden başka bebeği bırakabileceğim tek bir Allah'ın kulu yok.
En azından eşim hafta içi işteyken bebeğe ben bakarım. Haftasonu ben çalışırım o bakar diye düşündüm. EN azından bende günlük 50 lira alsam haftada 100 lira yapar. Bunada yanaşmıyor. Halbuki dediğim işi daha önce yaptı. Bilmiyorum nasıl konuşsam. Annemin çalıştığı yerde haftanın üç günü için sadece üç saatliğine onada yok dedi. Eşimin işleri kötü dedik herkese haftasonu çalışmıyor haftaiçide erken geliyor dedik. Annem ek gelir olsun diye söyledi.
Ama o gidip babama bana kredi çeker misin diye sormuş. Babam çekemedim demiş. Belki çekebilirdide çekmedi bilemem ki öyle olsa bile adam haklı sonuçta. Ayda 400lira gibi bir meblağ kazanacaktı annemin dediği işten. Onu kabul etmiyor birde üstüne babamdan kredi çekmesini istiyor. Babam kredi çekmedi annemde iş söyledi diye şimdi içten içe tavır aldı yine aileme. Kavga etmeyelim diye bir şey demiyor ama ben hal ve hareketlerinden gayet net anlıyorum.
Bilmiyorum ne yapacağımı. Aileme eşimin aylardır işsiz olduğunu söylesem kıyamet kopar. O yüzden kendi aileme söyleyemem. Acaba diyorum eşimin ailesiyle konuşsam mı? Bir çare bulurlar mı? Yoksa eşimle kavga mı ederiz yine. Eşimin babası çok fevri biri. Çok kötü kavga çıkabilir. Eşimin aileside yazın memleketlerine taşınacaklar zaten. Bana bir akıl verin. Benim düşünemediğim bir çözüm yolu. Uzun oldu kusura bakmayın.
Sorumsuz adam 20 yıl da geçse değişmez ben sana söyleyeyim. Bu adamla ne yapacaksın bilmiyorum. Bırak o sorumsuzsa sen de sorumsuzluk yap. Alacaklı gelip seni değil kocanı bulacak. O zaman ne olacak. Gitsin çalışsın. Söyle babasına. Bir hal çaresine baksınlar.Merhabalar;
Öncelikle biraz uzun olabilir okuyup bana fikir verirseniz çok memnun olurum çünkü bu konuyu en yakınlarım dahil kimseye açamıyorum. Yazın bir konu açmıştım. Eşimle boşanmanın eşiğinden döndük. Nasıl barıştığımıza gelince o olaylardan sonra azar azar olan kanamalarım artmıştı. Hamileliğimin son dönemlerinde tansiyon ve protein kaçağı sorunlarım oldu. İlaç kullanmaya başladım. O zaman bunların bahanesiyle barıştık ve evliliğimize devam ettik. Açıkçası sorunlarımız ortadan kalkmıştı. Maddi ve manevi anlamda gayet iyiydik. Yine ne olduysa doğumuma bir hafta kala sorunlar dahada çok maddi sorunlar baş göstermeye başladı.
Eşimin taksitle telefon ve kendi için aldığı birkaç ürün vardı. Eşim bunların taksidini bir iki ödedi sonra bana taksitlerimi annem ödeyecek dedi büyük bir övünçle. Güya kendi anne babasının ona çok yardımcı olduğunu destek verdiklerini söylemeye çalıştı. Diğer konumu okuyanlar anlar. Çünkü eşim benim ailemden sürekli maddi destek istiyordu. Aileminde gücü olmadığından çok fazla destek olmadılar ki olmak zorunda değiller asla. Ama gelin bunu eşime anlatın. Binbir lafla kendisini haklı çıkarmak gibi bir yeteneğe sahiptir.
Neyse çok uzattım. Eşimin annesi taksitleri ödememiş. Bu arada kredi kartı değil senetle yapılan bir alışveriş ve ürünler iki katı fiyata alınıyor bu gibi durumlarda malumunuzdur zaten. Bu taksitler birikmiş birikmiş kocaman bir dağa dönüşmüş. Alışveriş yapılan yerde en sonunda icraya vermiş eşimi ve gerçekten fahiş bir faizde koymuşlar üstüne. Eşim gitmiş bu borç için taahhüt imzalamış bir ev kirası kadarda bu borç girdi işin içine. Doğum yaklaştı hamileliğim zaten sorunlu bu stresle dahada zorlaştı hamileliğim.
Eşim sağdan soldan borç istedi aileside dahil lakin bulamadı. Çözüm olarak gitti işten çıktı. Tazminatını aldı. Borcun bir kısmını kapattı. İşsizlik maaşıyla aylardır idare ediyoruz. Bu arada bebeğim sağ salim doğdu. Tabi onun masrafları ev ihtiyaçları kira borçlar derken zaten elimizde olan toplu para haliyle eridi gitti.
Şimdi bir iki ay kadar sonra işsizlik maaşıda kesilecek. Eşim artık bir işe girmeli fakat eşimin umrunda değil. Hayallerle yaşıyor bildiğiniz ona çok üstüne gitmemek kaydıyla önerilerde bulunuyorum. Hemen iyi bir iş bulması imkansız. İşler bakıyorum internetten. Diyorumki sen haftaiçi çalış haftasonu tatil olsun. Haftasonuda ben part işlerde çalışayım. Markette tadım işleri falan var. En azından harçlığımız çıkar. Tepki vermiyor tamam demiyor.
Bana diyorki el işinde çalışmak istemiyormuş. Kendi işi olsun istiyormuş. Ama bizim imkanlarımızla bu bir hayal şuanda. Bana diyebilirsiniz ki sen çalış kocan iş bulana kadar. Keşke kocam istekli olsa iş konusunda ama biliyorumki ben çalışmaya başladığımda rahata iyice alışacak ve hiç çalışmayacak. Kocamın işsiz olduğunu kimse bilmiyor kimseye söylemedik.
Benim part time çalışmak istememin tek nedeni ise bebeğim. Annem çalışıyor zaten çıkacaktı işten ama kadın evine yıllar sonra mobilya aldı ve onun taksitlerini ödüyor. Anneme söyledim ama Ağustosa kadar çalışmam lazım çıkamam taksitlerim var diyor. Kayınvalidem hasta kolları tutmuyor. Zaten ilk baştan bakamam demişti. Kardeşim var ama kendisi maalesef biberonla benim yanımda dahi besleyemiyor bebeği. Korkuyormuş altını alamam diyor. Bu kişilerden başka bebeği bırakabileceğim tek bir Allah'ın kulu yok.
En azından eşim hafta içi işteyken bebeğe ben bakarım. Haftasonu ben çalışırım o bakar diye düşündüm. EN azından bende günlük 50 lira alsam haftada 100 lira yapar. Bunada yanaşmıyor. Halbuki dediğim işi daha önce yaptı. Bilmiyorum nasıl konuşsam. Annemin çalıştığı yerde haftanın üç günü için sadece üç saatliğine onada yok dedi. Eşimin işleri kötü dedik herkese haftasonu çalışmıyor haftaiçide erken geliyor dedik. Annem ek gelir olsun diye söyledi.
Ama o gidip babama bana kredi çeker misin diye sormuş. Babam çekemedim demiş. Belki çekebilirdide çekmedi bilemem ki öyle olsa bile adam haklı sonuçta. Ayda 400lira gibi bir meblağ kazanacaktı annemin dediği işten. Onu kabul etmiyor birde üstüne babamdan kredi çekmesini istiyor. Babam kredi çekmedi annemde iş söyledi diye şimdi içten içe tavır aldı yine aileme. Kavga etmeyelim diye bir şey demiyor ama ben hal ve hareketlerinden gayet net anlıyorum.
Bilmiyorum ne yapacağımı. Aileme eşimin aylardır işsiz olduğunu söylesem kıyamet kopar. O yüzden kendi aileme söyleyemem. Acaba diyorum eşimin ailesiyle konuşsam mı? Bir çare bulurlar mı? Yoksa eşimle kavga mı ederiz yine. Eşimin babası çok fevri biri. Çok kötü kavga çıkabilir. Eşimin aileside yazın memleketlerine taşınacaklar zaten. Bana bir akıl verin. Benim düşünemediğim bir çözüm yolu. Uzun oldu kusura bakmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?