Eşimin sınır bilmeyen annesine kötü olmadan nasıl sınır koyabilirim?

prettycad1 .!.:

evet sizde çok olgunmuşsunuz gerçekten yaptığınız yorumdan belli

Genişletmek için tıkla...

prettycad1 .!.:

Herkese merhaba;
konuya direkt giriyorum neredeyse 2 yıllık evliyim eşimle aram oldukça iyi fakat annesi köyde doğup büyümüş bir insan kafa yapılarımız oldukça farklı.

Kendisi iki erkek çocuk annesi ve hep kız çocuğu istemiş hatta nişanlıydık bize geldiğinde demişti ki doğurabileceğimi ve kız olacağını bilsem şu an çocuk yaparım demişti annem, kız kardeşim ve ben şok olmuştuk bu nasıl bir kafa nasıl bir bencillik gelmişsin 50 yaşına 35 yaşından sonra bile gebelikler riskli oluyor neyse daha böyle saçma sapan sözleri çok var konuyu dağıtmak istemiyorum nişanda çok büyük terbiyesizlik yapmıştı bana o günümü zehir etti onu da başka bir gün anlatırım

Benimle çok samimi olabileceğini sandı hep öyle hayal etti hatta bir kaç kez laf çarptı kız kardeşin çok konuşkan mesela sen öyle değilsin herkes farklı falan gibisinden ben de aynen öyle ben çok fazla sevmem küçüklüğümden beri böyleyim dedim (bu arada doğru yani onu sinir etmek için demedim)

bizim evin üç tane anahtarı var bir tanesi ben de diğeri eşimde üçüncüsü eşimin annesinde!
hamileyim ve ben hamilelikte fena çarpıldım maalesef şu an yaşıyor muyum yaşamıyor muyum bilmiyorum ilk aylardayım sürekli büyülenmiş gibi uyuyorum aşırı yorgunum falan geçenlerde beni wp den arka arkaya görüntülü arıyor sevmediğimi bile bile ya yorgunum saçımı taramaya halim yok yatağın içinde yatıyorum arama hadi aradın diyelim açmadım daha ikinciye neden arıyorsun? ardından normal aradı yine açamadım ama ağladım sinirimden çünkü bir insan her gün aranmaz

kendi annemle her gün konuşmuyorum inanın ve kadınla muhabbetim hiç uyumuyor uyudum uyandım hamur kızarttım pazara gittim 24 saatte ne yaptığını ayrıntısına kadar anlatıyor 40-45 dakika hıhı evet evet hımmm dememe rağmen beni kendine esir alıyor! hamile kalınca artık bu duruma istesemde tahammül edemedim artık elimde değil ve evet bomba olaya geliyorum!

telefonlarını açmadım ya 1 saat sonra falan zile parmağını kaldırmadan uzunca biri bastı ama ben çarpılmış gibi yatıyorum kargoysa bile geri gitsin kafasındayım

tabii hanımefendide anahtar var açmış apartmanın kapısını kapıya güm güm vuruyor sesleniyo kızım evde misin falan derken beynimden aşağıya kaynar sular döküldü resmen o an ki sinirimi anlatamam anlatamam

mutfağı leş gibi bırakmıştım çünkü dedim ya çok kötüydüm normalde temiz titiz bir insanım ama hamilelik beni mahvetti… kapıyı açtım yüzüm beş karış uyuyor muydun dedi evet dedim hiç hoş geldin bile diyemedim mutfağa girdim hemen ama bayılacak gibiyim ayakta zor duruyorum hızlı hızlı bulaşıkları hallettim bi de yanıma gelip diyor ki git yat istersen

He oldu habersiz gel sinirlerimi tepeme çıkar sonra git yat!!! o günden sonra iyice kinlendim eşime mesaj attım annen gelmiş habersiz ben kendi öz ve öz kız kardeşimin evine habersiz gitmiyorum!!!


Nasıl böyle emin benim evde olduğumdan dedim ya anneme gittiysem ya avmye gittiysem di mi yada evdeyim ama uygun değilim? haklısın sonuna kadar ben annemle konuşucam dedi

kadın alıngan konuşsa direkt benim dediğimi anlayacak desen bi türlü demesen bi türlü daha öncede eşimin babası eve habersiz girmiş köylü insanlar onlar bunu ayıp olarak görmüyor geçen gün eşime çok kötü patladım ben kendi evimin anahtarının kimsede olmasını istemiyorum değiştir dedim saçmalama diyo bana ona da ayrı uyuz oldum

neyse geldi geceye kadar oturdu eşime diyor ki sen git yat oğlum ben duramıyorum asıl bennn hamileyim hormonlarım tavan yapmış kemiklerim sızlıyor kafam gidik o günden bugüne 3 hafta geçti bir kaç kere nasılsın kızım falan yazdı cevap yazmadım okundu dahi yapmadım asla aramıyor eşime yazmış neden cevap vermiyor diye eşimde bu aralar iyi değil arayıp sorma demiş

şimdi iyice soğudum normalde her hafta sonu gideriz ama artık gitmek istemiyorum arada yaptığı bi ton saçma sapan şey var hepsi bu değil

eşimi üzmek istemiyorum ama annesini gram sevmiyorum nasıl mesafe koymalıyım lütfen yardım edin yani bu durumu kimseyi kırmadan nasıl halledeceğim? kadın istiyor ki ben onun kızı olayım koluna taksın beni tüm gün çarşı pazar gezelim kafasında bi kadın ama ben asla izin vermem böyle bişeye o kadar mesafeliyim ki eşim olmadan bir kere bile onlara gitmedim mesela bu kadar mesafeye rağmen nasıl yapabiliyor bunları demek ki mesafeli olmasam daha neler yapacak torunu doğunca iyice korkuyorum tepeme biner diye

geçenlerde demez mi inşallah kız olur? ben annesi olarak sağlıklı olsun yeter bana dedim kız olursa iyice yandım kadının zaten kız evlat hasreti var

Genişletmek için tıkla...

mehrunnisa .!.:

Konu sahibine gard alanlar sizi gercekten anlayamadim. Bir insan evlendikten sonra kendine has bir aile duzeni aile yapisi olur. Disaridan bu sekilde mudahaleler o evliligin yipranmasina sebep olur ve kisilerin olgunlasmasinin da onune gecer. Bunu bizzat ben de yasadim. Cok daha abartili olaylarla hem de. Surekli bir mudahale, esim, bana ve evliligimize saygi duyulmayip her seyi her an heeep beraber yapma istekleri, surekli bir beklenti icinde olunmasi, asiri israrcilik.. ki ben asiri da sicak kanli bi insanim ama benim tum iyi ve guzel olan niyetlerimi sirf kendi mutluluklari ugrunda kullandilar. Ben cicim bicim ayi nedir bilmiyorum mesela. Cunku biz hep beraberdik. Evliligimizin 1.ayinda neredeyse 10 gun orada kalarak kayinvalidemle birlikte kutlamistik. Baslarda benim basima bu geleceklerden habersiz olarak kendimi sinirsizca o insanlari da cok sevdigim icin feda etmem yuzunden ben esimle yasayacagim onca guzel seyi kacirdim. Yorum yaparken veya anlatilanlari analiz ederken onyargisizca anlamaya calisalim. Cunku ben de evlenmeden once basima gelecekleri bilmiyordum yasadim gordum ve hala daha yasamaya devam ediyorum. Herkes iyi olsun herkes mutlu olsun. Destek gereken zamanda destek olunsun fakat kimse kimsenin sinirlari icine girmeye calismasin

Genişletmek için tıkla...

prettycad1 .!.:

Herkese merhaba;
konuya direkt giriyorum neredeyse 2 yıllık evliyim eşimle aram oldukça iyi fakat annesi köyde doğup büyümüş bir insan kafa yapılarımız oldukça farklı.

Kendisi iki erkek çocuk annesi ve hep kız çocuğu istemiş hatta nişanlıydık bize geldiğinde demişti ki doğurabileceğimi ve kız olacağını bilsem şu an çocuk yaparım demişti annem, kız kardeşim ve ben şok olmuştuk bu nasıl bir kafa nasıl bir bencillik gelmişsin 50 yaşına 35 yaşından sonra bile gebelikler riskli oluyor neyse daha böyle saçma sapan sözleri çok var konuyu dağıtmak istemiyorum nişanda çok büyük terbiyesizlik yapmıştı bana o günümü zehir etti onu da başka bir gün anlatırım

Benimle çok samimi olabileceğini sandı hep öyle hayal etti hatta bir kaç kez laf çarptı kız kardeşin çok konuşkan mesela sen öyle değilsin herkes farklı falan gibisinden ben de aynen öyle ben çok fazla sevmem küçüklüğümden beri böyleyim dedim (bu arada doğru yani onu sinir etmek için demedim)

bizim evin üç tane anahtarı var bir tanesi ben de diğeri eşimde üçüncüsü eşimin annesinde!
hamileyim ve ben hamilelikte fena çarpıldım maalesef şu an yaşıyor muyum yaşamıyor muyum bilmiyorum ilk aylardayım sürekli büyülenmiş gibi uyuyorum aşırı yorgunum falan geçenlerde beni wp den arka arkaya görüntülü arıyor sevmediğimi bile bile ya yorgunum saçımı taramaya halim yok yatağın içinde yatıyorum arama hadi aradın diyelim açmadım daha ikinciye neden arıyorsun? ardından normal aradı yine açamadım ama ağladım sinirimden çünkü bir insan her gün aranmaz

kendi annemle her gün konuşmuyorum inanın ve kadınla muhabbetim hiç uyumuyor uyudum uyandım hamur kızarttım pazara gittim 24 saatte ne yaptığını ayrıntısına kadar anlatıyor 40-45 dakika hıhı evet evet hımmm dememe rağmen beni kendine esir alıyor! hamile kalınca artık bu duruma istesemde tahammül edemedim artık elimde değil ve evet bomba olaya geliyorum!

telefonlarını açmadım ya 1 saat sonra falan zile parmağını kaldırmadan uzunca biri bastı ama ben çarpılmış gibi yatıyorum kargoysa bile geri gitsin kafasındayım

tabii hanımefendide anahtar var açmış apartmanın kapısını kapıya güm güm vuruyor sesleniyo kızım evde misin falan derken beynimden aşağıya kaynar sular döküldü resmen o an ki sinirimi anlatamam anlatamam

mutfağı leş gibi bırakmıştım çünkü dedim ya çok kötüydüm normalde temiz titiz bir insanım ama hamilelik beni mahvetti… kapıyı açtım yüzüm beş karış uyuyor muydun dedi evet dedim hiç hoş geldin bile diyemedim mutfağa girdim hemen ama bayılacak gibiyim ayakta zor duruyorum hızlı hızlı bulaşıkları hallettim bi de yanıma gelip diyor ki git yat istersen

He oldu habersiz gel sinirlerimi tepeme çıkar sonra git yat!!! o günden sonra iyice kinlendim eşime mesaj attım annen gelmiş habersiz ben kendi öz ve öz kız kardeşimin evine habersiz gitmiyorum!!!


Nasıl böyle emin benim evde olduğumdan dedim ya anneme gittiysem ya avmye gittiysem di mi yada evdeyim ama uygun değilim? haklısın sonuna kadar ben annemle konuşucam dedi

kadın alıngan konuşsa direkt benim dediğimi anlayacak desen bi türlü demesen bi türlü daha öncede eşimin babası eve habersiz girmiş köylü insanlar onlar bunu ayıp olarak görmüyor geçen gün eşime çok kötü patladım ben kendi evimin anahtarının kimsede olmasını istemiyorum değiştir dedim saçmalama diyo bana ona da ayrı uyuz oldum

neyse geldi geceye kadar oturdu eşime diyor ki sen git yat oğlum ben duramıyorum asıl bennn hamileyim hormonlarım tavan yapmış kemiklerim sızlıyor kafam gidik o günden bugüne 3 hafta geçti bir kaç kere nasılsın kızım falan yazdı cevap yazmadım okundu dahi yapmadım asla aramıyor eşime yazmış neden cevap vermiyor diye eşimde bu aralar iyi değil arayıp sorma demiş

şimdi iyice soğudum normalde her hafta sonu gideriz ama artık gitmek istemiyorum arada yaptığı bi ton saçma sapan şey var hepsi bu değil

eşimi üzmek istemiyorum ama annesini gram sevmiyorum nasıl mesafe koymalıyım lütfen yardım edin yani bu durumu kimseyi kırmadan nasıl halledeceğim? kadın istiyor ki ben onun kızı olayım koluna taksın beni tüm gün çarşı pazar gezelim kafasında bi kadın ama ben asla izin vermem böyle bişeye o kadar mesafeliyim ki eşim olmadan bir kere bile onlara gitmedim mesela bu kadar mesafeye rağmen nasıl yapabiliyor bunları demek ki mesafeli olmasam daha neler yapacak torunu doğunca iyice korkuyorum tepeme biner diye

geçenlerde demez mi inşallah kız olur? ben annesi olarak sağlıklı olsun yeter bana dedim kız olursa iyice yandım kadının zaten kız evlat hasreti var

Genişletmek için tıkla...

prettycad1 .!.:

kaygılı biri falan değil aramasının veya habersiz gelmesinin hamile olmamla alakası yok evlendiğimiz günden beri böyle!!! ne merak edecek beni güldürmeyin koskocaman kadınım!

Genişletmek için tıkla...

prettycad1 .!.:

hadi ya gerçekten bu kadar iyi niyetli misiniz! o zaman evinizin anahtarını eşinizin annesine babasına verin! habersiz gelip gitsinler tamam mı siz duştada olabilirsin eşinizle özel bişeyde yapıyor olabilirsiniz! aman ne olacak sanki di mi!!! hadi ordan burada iyimserlik oynamayın her şeyi açık ve net yazdım arada bana yaptığı bir sürü terbiyesizlikler var hepsini asla yazamam

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Sınırları cizmek lazim. Herseye olur tamam dersek sonradan sinir olmanin anlami yok. Burda bize laf attigi kadar onda birini kullanarak kayinvalideye karsi sınır Cizebilir. Bunun icin "kötü" ilan edilmeyi de göze almali. Ebeveynlere karsi sınır cizmek hep sancilidir ama gerekli.

Genişletmek için tıkla...

mehrunnisa .!.:

Konu sahibine gard alanlar sizi gercekten anlayamadim. Bir insan evlendikten sonra kendine has bir aile duzeni aile yapisi olur. Disaridan bu sekilde mudahaleler o evliligin yipranmasina sebep olur ve kisilerin olgunlasmasinin da onune gecer. Bunu bizzat ben de yasadim. Cok daha abartili olaylarla hem de. Surekli bir mudahale, esim, bana ve evliligimize saygi duyulmayip her seyi her an heeep beraber yapma istekleri, surekli bir beklenti icinde olunmasi, asiri israrcilik.. ki ben asiri da sicak kanli bi insanim ama benim tum iyi ve guzel olan niyetlerimi sirf kendi mutluluklari ugrunda kullandilar. Ben cicim bicim ayi nedir bilmiyorum mesela. Cunku biz hep beraberdik. Evliligimizin 1.ayinda neredeyse 10 gun orada kalarak kayinvalidemle birlikte kutlamistik. Baslarda benim basima bu geleceklerden habersiz olarak kendimi sinirsizca o insanlari da cok sevdigim icin feda etmem yuzunden ben esimle yasayacagim onca guzel seyi kacirdim. Yorum yaparken veya anlatilanlari analiz ederken onyargisizca anlamaya calisalim. Cunku ben de evlenmeden once basima gelecekleri bilmiyordum yasadim gordum ve hala daha yasamaya devam ediyorum. Herkes iyi olsun herkes mutlu olsun. Destek gereken zamanda destek olunsun fakat kimse kimsenin sinirlari icine girmeye calismasin

Genişletmek için tıkla...

prettycad1 .!.:

Herkese merhaba;
konuya direkt giriyorum neredeyse 2 yıllık evliyim eşimle aram oldukça iyi fakat annesi köyde doğup büyümüş bir insan kafa yapılarımız oldukça farklı.

Kendisi iki erkek çocuk annesi ve hep kız çocuğu istemiş hatta nişanlıydık bize geldiğinde demişti ki doğurabileceğimi ve kız olacağını bilsem şu an çocuk yaparım demişti annem, kız kardeşim ve ben şok olmuştuk bu nasıl bir kafa nasıl bir bencillik gelmişsin 50 yaşına 35 yaşından sonra bile gebelikler riskli oluyor neyse daha böyle saçma sapan sözleri çok var konuyu dağıtmak istemiyorum nişanda çok büyük terbiyesizlik yapmıştı bana o günümü zehir etti onu da başka bir gün anlatırım

Benimle çok samimi olabileceğini sandı hep öyle hayal etti hatta bir kaç kez laf çarptı kız kardeşin çok konuşkan mesela sen öyle değilsin herkes farklı falan gibisinden ben de aynen öyle ben çok fazla sevmem küçüklüğümden beri böyleyim dedim (bu arada doğru yani onu sinir etmek için demedim)

bizim evin üç tane anahtarı var bir tanesi ben de diğeri eşimde üçüncüsü eşimin annesinde!
hamileyim ve ben hamilelikte fena çarpıldım maalesef şu an yaşıyor muyum yaşamıyor muyum bilmiyorum ilk aylardayım sürekli büyülenmiş gibi uyuyorum aşırı yorgunum falan geçenlerde beni wp den arka arkaya görüntülü arıyor sevmediğimi bile bile ya yorgunum saçımı taramaya halim yok yatağın içinde yatıyorum arama hadi aradın diyelim açmadım daha ikinciye neden arıyorsun? ardından normal aradı yine açamadım ama ağladım sinirimden çünkü bir insan her gün aranmaz

kendi annemle her gün konuşmuyorum inanın ve kadınla muhabbetim hiç uyumuyor uyudum uyandım hamur kızarttım pazara gittim 24 saatte ne yaptığını ayrıntısına kadar anlatıyor 40-45 dakika hıhı evet evet hımmm dememe rağmen beni kendine esir alıyor! hamile kalınca artık bu duruma istesemde tahammül edemedim artık elimde değil ve evet bomba olaya geliyorum!

telefonlarını açmadım ya 1 saat sonra falan zile parmağını kaldırmadan uzunca biri bastı ama ben çarpılmış gibi yatıyorum kargoysa bile geri gitsin kafasındayım

tabii hanımefendide anahtar var açmış apartmanın kapısını kapıya güm güm vuruyor sesleniyo kızım evde misin falan derken beynimden aşağıya kaynar sular döküldü resmen o an ki sinirimi anlatamam anlatamam

mutfağı leş gibi bırakmıştım çünkü dedim ya çok kötüydüm normalde temiz titiz bir insanım ama hamilelik beni mahvetti… kapıyı açtım yüzüm beş karış uyuyor muydun dedi evet dedim hiç hoş geldin bile diyemedim mutfağa girdim hemen ama bayılacak gibiyim ayakta zor duruyorum hızlı hızlı bulaşıkları hallettim bi de yanıma gelip diyor ki git yat istersen

He oldu habersiz gel sinirlerimi tepeme çıkar sonra git yat!!! o günden sonra iyice kinlendim eşime mesaj attım annen gelmiş habersiz ben kendi öz ve öz kız kardeşimin evine habersiz gitmiyorum!!!


Nasıl böyle emin benim evde olduğumdan dedim ya anneme gittiysem ya avmye gittiysem di mi yada evdeyim ama uygun değilim? haklısın sonuna kadar ben annemle konuşucam dedi

kadın alıngan konuşsa direkt benim dediğimi anlayacak desen bi türlü demesen bi türlü daha öncede eşimin babası eve habersiz girmiş köylü insanlar onlar bunu ayıp olarak görmüyor geçen gün eşime çok kötü patladım ben kendi evimin anahtarının kimsede olmasını istemiyorum değiştir dedim saçmalama diyo bana ona da ayrı uyuz oldum

neyse geldi geceye kadar oturdu eşime diyor ki sen git yat oğlum ben duramıyorum asıl bennn hamileyim hormonlarım tavan yapmış kemiklerim sızlıyor kafam gidik o günden bugüne 3 hafta geçti bir kaç kere nasılsın kızım falan yazdı cevap yazmadım okundu dahi yapmadım asla aramıyor eşime yazmış neden cevap vermiyor diye eşimde bu aralar iyi değil arayıp sorma demiş

şimdi iyice soğudum normalde her hafta sonu gideriz ama artık gitmek istemiyorum arada yaptığı bi ton saçma sapan şey var hepsi bu değil

eşimi üzmek istemiyorum ama annesini gram sevmiyorum nasıl mesafe koymalıyım lütfen yardım edin yani bu durumu kimseyi kırmadan nasıl halledeceğim? kadın istiyor ki ben onun kızı olayım koluna taksın beni tüm gün çarşı pazar gezelim kafasında bi kadın ama ben asla izin vermem böyle bişeye o kadar mesafeliyim ki eşim olmadan bir kere bile onlara gitmedim mesela bu kadar mesafeye rağmen nasıl yapabiliyor bunları demek ki mesafeli olmasam daha neler yapacak torunu doğunca iyice korkuyorum tepeme biner diye

geçenlerde demez mi inşallah kız olur? ben annesi olarak sağlıklı olsun yeter bana dedim kız olursa iyice yandım kadının zaten kız evlat hasreti var

Genişletmek için tıkla...

therewillbeaday .!.:

Konu sahibi konuyu açarken sizin kullandığınız gibi bir üslup kullansaydi gelen yorumlar çok farkli olurdu. Zaten bdv de genelde kv haksiz gelin haklı bulunuyor. Konu sahibi ise o kadar öfke dolu yazmış ki konuyu ekrandan okuyunca bile hissediliyor bu. Ayrıca istemedigi şeyi dile getirmek yerine pasif tavırlar sergilemiş. Kv ne bilsin rahatsız olunduğunu? Mesela eşiyle konuşup kv deki o anahtarı iptal ettirmek bir çözüm yolu, kv ile konuşup telefonla bu denli konuşmak istemediğini belirtmek, açıkça söylemek bir çözüm yolu. Evin içine giren kv ye trip atar gibi direkt mutfağa gidip bulaşık yıkamak çözüm yolu değil ama..

Genişletmek için tıkla...

Kalbimden54 .!.:

Haklı olduğunuz iki konu var , birincisi evinizin anahtarı siz ve eşin dışında kimse de olmamalı .
İkincisi kv evinize habersiz gelmemeli .
Bu kaçıncı konuya yazışım bilmiyorum ama neden rahatsız olduğunuzu kv direk söylemek yerine kocanıza şikayet ediyorsunuz ? Annen habersiz gelmiş bilmem ne diye .
Şimdi olayı yasan sen ve kv .
Kocanız annesıne anne neden habersiz gidiyorsun gitme vs diyince kv daha çok kırılıp üzülmeyecek mi ? Benı oğluma şikayet etmiş , oğlumu doldurmuş demeyecek mi ?
Kimseyi kırmak istemeden çözmek istiyorsunuz ama çözüm ne ? Kv yi oğluna şikayet etmek mi ?

Genişletmek için tıkla...

mehrunnisa .!.:

Tabi ki. Konusulmasi lazim. Ben konusmama ragmen, esim konusmasina ragmen belli bir sure dikkat etmeye calistilar ama yine ayni yere donmus olduk. Aramizda buyuk bir kultur farki da var acaba ondan mi diyorum bilmiyorum. Benim kendi anne babamdan cok daha gencler ama iste karakter meselesi demek ki. Bizim de ilk evimizde mesela bir anahtarimiz vardi. Digeri her nedense kayinvalidemlerdeydi. Bana da bir acayip gelmisti ama iste diyorum ya cok safmisim hic konusunu bile yapmamistim o zaman. Ama zamanla bir ton sey yasadikca artik ufacik seyleri bile gormezden gelemiyorum cunku cok yiprattilar. Anlatsam yasadiklarimi dehsetle sok gecirir herkes. Dedigim gibi ama asla kotu niyetli degiller. Gercekten cok iyiler dusunceliler. Sadece evli bir insana karsi nasil davranmalari gerektigini bilmiyorlar. Hele bu bir de kendi evladi oldu mu inanilmaz sinirsizlar. Surekli bitmek bilmeyen bir mudahaleler silsilesi…

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Kadin kac defa aramis. Acmiyor, mesajlara dönmüyor. Nasil haber verecek ki. Güvercin yollayamaz ki

Genişletmek için tıkla...