Sizi kırmak istemem ama ilk evlendiğimde ilk deniz tatilimize gezimize eşim görümcemle kocasını sıkıştırdı diye demediğimi bırakmadım. Bazı şeyler karı koca güzel elbette aileniz plan yapmak ister görmek ister maddi olarak sorun yoksa bidahakine ailenizde gidin gezin. Eşim kendi ailesni yemeğe çıkarınca bile benim ailem yokmu diye sitem ediyorum yükselmeyin.
Vaktinizi ayırıp bu kadar uzun yazmışsınız teşekkür ederim. Haklısınız aramız bozuldu bizim de doğal olarak. Ne yapacağımı da bilmiyorum şuan için. Kk ‘ya konu açıyorum çünkü çoğu zaman yanlışı yada doğruyu orda görüyorum. Mesela çevremde bi iki kişi ne anne babaymış bundan koca moca olmaz sana dediler ama geçmiş konuları da biliyorlardıYok artık!. Şaka sandım okurken. Hiç bir yer görmediler, mazbut insanlar sessiz insanlar, şöyleler böyleler, onların da hakkı yok mu vs ler. Konuya öyle yanlış bir yerden bakıyorsunuz ki. İnsan kendi aile huzurunu böyle kaçırır mı, eşe de bunu yapmaya utanmaz mı diye hayretlerdeyim. "annem de gelsin" diye ağlayan beş yaşında çocuk gibi! görünüyorsunuz lütfen kusura bakmayın.
Elbette gezmek Ailenizin de hakkı. Evlenmeden önce alıp onları bir kaç kere tatile götürseydiniz keşke. En doğalı ve gereklisi budur zira.
Ha o zaman yapamadım evlendim bunu şimdi yapmak istiyorum derseniz elbette o da olur. Böyle bir şeyi eşe teklif dahi etmeden eşle konuşup ailenizi kendiniz minik bir tatile götürürsünüz. Yani aileniz ve siz.Tabi eşin de istediğinde ailesini mini bir tatile götürme fikrini anlayışla karşılamak üzere. Malum evlilikte haklar eşittir. Siz eşin ailesini beğenmiyorsunuz diye o kişiler eşin hayatında yok olmuyorlar. Evlat üzerindeki haklarını da kaybetmiyorlar.
Eş ailesi şöyle kötü böyle yanlış insanlar olabilirler. Ama eşinizi bugüne getirmiş insanlar. Kötü davranıyor, huzurumu kaçırıyor, kıskanıyor vs yapıyorlarsa mesafeyi, görüşmemeyi tercih edebilirim bu ayrı bir konudur. Amaa ;Dünyanın en sevimsiz ailesi olsalar eşim mutlu olsun diye ailesiyle cümbür cemaat tatile gitmeyi tercih ve teklif etmiyorsam, eşimle gideceğim tatile de kendi ailemi götürme teklifini, ısrarını, dayatma absürtlüğünü yapmam.
Hele ki bu konuda trip yapmak, tartışma çıkarmak, evi terk etmek filan!.Kara mizah gibi!
Sizin bu yaptığınızı eşine yapan beyleri linçliyoruz burada. Boşan bu adamdan filan diyor bazı arkadaşlar. O denli yani
Anne olmakla ilgisi yok bence. Ben bu kadar basit bir kavga için eşimi terk etmeye kalkmam. Çünkü laf ağızdan bir kere çıkar. Ve boşanma, ayrılma dile getirildiyse genellikle o evlilik bitiyor.
Sizin isteğiniz de eşinizin tepkisi de normal değil.
Her konuda üst soyunuz var.
Benim yorumum ve cevabım bu konuda anlattıklarınızadır. Diğer konularınıza ve genel anlamda hayatınıza değil. Çevrenizde şu konuda sizi haklı bulup eşinizden koca olmayacağını söyleyenler genel anlamda hayatınız ve eşiniz hakkında yorum yapıyor olabilirler. Durumunuzu ve ilişkinizi yakından tanıyor olabilirler. Ama bir de çevrede ne anlatırsanız anlatın "tabii ki sen haklısın, bu adamdan koca moca olmaz, ıyy ne biçim kocan var, ben olsam hemen boşarım" diyen bir güruh vardır ki kendi hayatlarında kocaya kul köle bir hayatları vardır, bunu asla yansıtmazlar dışarıya. Böylesi kişileri fark edip hiç bir zaman dikkate almamanızı da öneririm
Benimde düğünümde eşimin ailesi somurtarak geldi suratıma bakmadılar ve sebebi söylesem gülersiniz. Anne ve babası taktı sadece takıyı . Evden böyle beş dk da çıkartıldım çünkü düğüne bilerek geç kaldılar. Eee napalım şimdi evliliği devam ettirip çocuk yaptıysanız orayı kapatacaksınız tavrınızı koyun ve kruyun ama sürekli başa dönmenin ne manası var ki? O zmaan madem sindiremediniz neden ayrılmadınız ki? Affetmemişsiniz mesafe de koymuşsunuz zaten nasıl bedel ödenecek kan ızdırap göz yaşı mı ? Kendinize zehir etmişsiniz dört yılı evliliği sizce mantıklı mı bu yaptıklarınız? Cidden sizin için söylüyorum bunları bu arada çünkü eşinizin ailesinin umrunda olmaz sizin dört yıldır içinizde büyüttüğünüz şeyler
Aslında en başta sevgiyle nefret arasında olduğum için sevişmek kötü gelmiyordu zamanla bana dokunduğunda olaylar aklıma gelmeye başladıkça soğudum. Bi dönem annem bana soğuk davrandı bilerek yaptığını biliyorum. Sebebi de eşime bağlanayım diye işte. Çünkü hiç bi türlü kopamıyordum ailemden o dönem işte biraz iyi gibi oldum ama sonra annem bana soğuk bile davransa bu bana etki etmedi. Çünkü içimde tekrar alevlenmeye başladı. Yani yine de aşamadım. Bi uzmanla da görüşmedim. Çok istedim ama bi uzmanın karşısına çıkacağım o derli topluluğu bile kendimde bulamadım. Hayatımdan dört sene çaldım. Sevdiğini görüyordum. Ama sadece beni seviyor olması ona olan kinimi tekrar tekrar arttırdı (eşimden söz ediyorum) burdaki görüşleri önemsiyorum çünkü yaşıtlarımda cevap veriyor yaşımdan 10 yaş 20 yaş büyüklerde. 26 yaşındayım. Erken evlendiğim için de elbette pişmanım. Hayatımın en kötü 4 5 senesini yaşadığımı söyleyebilirim. Burdan ne kadar anlatsam da çare olunmuyor tabi. Ayrılmak istediğimde bana bencilsin vicdansızsın kelimeleryle geliyor. Korku da yaşıyorum. Türkiye de yaşıyoruz sonuçta
Tek olay üzerinden onu haklı bulmanız normal detayları bilseniz genel manada eminim neden ayrılmadın ki derdiniz
Eşimde bi şeylerin farkınd. Dört senedir bana stresten başka geçmişi unutmamaktan başka ne verdin diyor. Ama çocuk içinde ayrılmak istemiyor. Halbuki onunda yaşı genç benimde
Olabilir tabikii burada anlattığın kadarıyla yorum yapıyoruz.
Sizce bu adam haksız mı? Niye ittirdiniz korunmadınız çocuk yaptınız madem affetmeyeceksiniz.Bence bir psikoloğa gidin mantıklı düşünemiyorsunuz hayatı hem kendinize hem eşinize cehennem ediyorsunuz. Bu arada eminim eşiniz melek değil belli ki sizi zamanında çok kırmış ama bu yaptıklarınız çözüm getirmiyor.
Bence eşiniz haklı. Tmm olan olmuş hatalar yapılmış ama madem boşanmıyorsunuz o zaman geçmişin üzerine sünger çekip çocuğunuz eşinizle mutlu olmaya çalışın.
