Eşimin Oğluma Tavrı

4 aylık çocuğa tv ve video seyrettirmek mi? Ne anladın bakalım ''tipsiz cocuk'' diye de soruyor mu? Doğurmak ve yapmak işin kolay kısmı. Zor kısmı yetiştirmek ve büyütmek. Sana sabır, eşine de akıl ve mantık diliyorum.
Özellikle al bunu seyret yapmıyor ama salıncağı tam tv karşısında. Haberleri açıp oraya bırakıyor kendisi kahvaltı hazırlıyor veya telefonda geziniyor. Bilemiyorum nasıl anlayacak durumu.
eşinin çocuğu senden bile çok istemediğini bildiğim için küfüre kadar olabilir diyordum. Ama minicik bi bebeğe ciddi ciddi sinirlenip küfür etmek de ne bileyim vicdansızlık.
O böyle yaptıkça sen bebeğine daha çok bağlanıcaksın, sana artısı kabullenme sürecini hızlandırmak olacak
Geçen gün omuzumda ağlıyor ve susmuyor. Ne yapacağımı şaşırdım yüzü de babasına dönük eli benim omuzumda. Sus lan diyerek eline hafifçe vurdu, ben de bir an refleks olarak dönüp tokat attım. Ben vurmadım hafifçe dokundum diyor ama sus lan diyerek parmakla dürtsen bile onun anlamı bellidir. Asla dedim dokunmayacaksın yoksa sonu kötü olur. Korkuyorum ki büyüdükçe sorunlarda daha cddi tepkiler verecek.
Son iki paragrafı okuyamadım bile. Daral geldi yani. Adam siz uyurken iki saat siz uyuyun diye oyalıyor siz kalkıp nasıl oyalıyor diye kameraya bakıyorsunuz. Sevme şekline bile karısıyorsunuz. Halıya koyduysa cocuk ağlarsa alır ya kasmayın bu kadar çocugun her istediğini hemen istediği an yaparsanız işiniz çok zor.... Bir de yani sen anneysen o da baba. Bırak rahat ver huzur ver adama. Sonra cocuk oldu adam değişti diye konu açılıp duruyor değişen kadınlar aslında. Kötü davranmıyorsa ki bunu yapması için psikopat olması lazım. Sıkmayın adamları. Hayat kısa. Sürekli çocukla ilgilenmeyin adama da zaman ayırın
Adam ben uyuyayım diye oyalamıyor. Ben sabaha kadar kalkıp bakıyorum kendisi horul horul uyuyor. Sabah 7de de o kalkıp ilgileniyor ben ilgileniyorum. Makul bir saat neticede, bir zahmet yapsın baba o.
Adama zaman ayırıyorum zaten akşam 7 gibi geliyor, bebek 8 gibi uyuyor. O saatten sonra beraberiz, hafta sonu beraberiz. Her şeye yetmeye çalışırken en azından kaba saba davranmayablir çocuğa.
4 aylik bebek 2 saat tv karsisinda birakilmaz , hatta 2 dakika bile birakilmaz
Cok cok cok cok tehlikeli koalina
Oburkuleri gec ama bu konuda esini al doktora gotur , cocuk doktorunuz uzun uzun anlatsin esine verdigi zarari ve sebep olacaklari

Sonra 2 sene sonra burada cocugum otistik mi vs diye konu acarsin onlemini simdi almazsan
Bir şey anlatmama gerek yok ki bu konu çok konuşuldu aramızda. Zaten çalıştığı yerde doktorlarla da benzer şeyler konuşuyorlar devamlı. Ne diyeyim ki?
Haklisin, tabi önceligin bunları yapmaması olmalı..
Ama ekstra birşey beklemiyorum deme, beklemelisin, zira bebeginizin de sadece yapmaması gerekenlere değil, yapmasi gereken doğru şeylere de çok ihtiyacı var..
Kimse küfür etmiyor diye babasına saygı sevgi duymaz, sağlıklı bir birey olmaz.
Kitap okumasına, gidiklamasina, konuşup şarkı söylemesine, dans etmesine zamanla değişken gösteren her güzel ana ihtiyacı var, olacak..
Ama lütfen senin gibi zor bir depresyonu atlatmış, bebeğine yeni yeni adapte olmuş bir anneye sen daha düne kadar istemiyordun demesine izin verme.
Hakettigin desteği vermiş iyi hoş, ama şimdi niye böyle konuşuyor, konunun sessiz takipcisiydim, bence başarılı bir annesin, tebrik ederim.
Eşinin seni bu şekilde eleştirmeye hakkı yok, kendi yanlışını senin elinde olmadan yaşadığın durumla kiyaslamasin..
Kusura bakma, ben bebeğinize olan tavrı kadar, sana bu söylemine de takıldım..
Teşekkür ediyorum. Başta da benzer şeyleri konuşuyordu aslında. Ben istemiyorum diyip yine de bebeğe iyi davranınca şizofren misin nesin diyordu. Şuna bak çok tatlı desem seni döverim tam dayaklıksın cevabını alıyordum.
Şu an için farklı bir şey beklemiyorum aslında. Kendisi en son Cin Ali okumuş biri tutup çocuğa kitap okumaz şu an. Ona göre anlamıyor neden okunsun. Tamam da çocuk 2 aylıkken bir ktabı bitiremiyordum çok sıkılıyordu, şimdi daha ilgisini çekiyor, çıkardığım seslere gülüyor, kitabı tutmaya çalışıyor. Maksat anlaması feğil aşina olması, anlatamıyorum. Kitaba, oyuna değil tv ve telefona aşina olacak sonra uğraş dur.
Telefon o kadar elinde madem örnek baba hesaplarını takip etsin. :)

İyi baba nasıl olur gerçekten bilemeyebilir ama öğrenebilir bence..

Bir sen bir o ilgilenmenin dışında hep birlikte vakit geçirseniz nasıl olur acaba?
Bence senden öğrenir zamanla kaliteli vakit geçirmeyi.
Birlikte eğitici oyunlar oynasanız, şarkılar söyleseniz..
Evet eşinin de öğretmeni olacaksın.

Zor iş kabul ediyorum ama mecbur :)

Hitaplara çok takılmadım.
Tipsiz, çirkin diye sever kimi.
Ama küfür konusunda katı ol kesinlikle.
Yakında hepsini anlayacak ve alacak.
Sinirlendiğinde bize küfür eden bir çocuğumuz olsun ister misin diye anlat..
Öyle bir anlat ki o güne götür ve yaşat resmen :)
Başarırsın sen bu işi!

Bu arada daha iyi olmana çok sevindim.
Sen iyi olduktan sonrasını düzeltmek kolay:KK66:
Yoruldum nomu, ben zaten kendimi zor toparlıyorum, ekstra ev işi bebek bakımı... Kaldı ki kapımı çalan bile yok, belki ailem yakın olsa bu kadar daralıp zorlanmazdım. Fiziksel olarak yorgun değilim zihnen yorgunum çok. Bir yandn kendimi de eğitiyorum, üzerine eşi mi eğiteyim?

Söylüyorum çok, şimdi üşenirsen ileride çok kötü sonuçları olacak ve bin katı uğraşarak düzeltecek belki de düzeltemeyeceksin. Zaman hızlı geçiyor bir bakmışsın her şeyi sünger gibi çekmiş diyorum ama henğz bir ilerleme göremedim.
Valla genellemek istemiyorum ama erkeklerin çoğu böyle.
Eşim küfür etmez konuştuğuna dikkat ederdi ama çocuğa o çağda nasıl bakacağını da bilemezdi.
Biraz bak diye verdiğim de kendi TV de çocuk da anakucağında kendi kendine kalırdı.
Çocuk kalkıp yürümeye başlayınca oldu adam.
Şimdi benden daha iyi ilgilenir ve bakar diyebilirim.
Erkeklerin babalık programı biraz geç yükleniyor sanırım.
Ona katılıyorum tabi ki büyüdükçe ilgilenir. Şu an bir şey paylaşamıyor bunu da açıkça dile getiriyor. Ama büyümesini beklerken de yanlış şeyler aşılamamak lazım. Sonra dönüp baktığımızda krşke dememek için.
Benim eşimin anlattıklarından tek farkı, çocuğa küfür etmiyor oluşu. Ki müsaade etsem kaba saba lanlı lunlu konuşuyordu. Neyse ki bıraktı bu tutumunu.

Geri kalan her şey aynı. İki dakika ilgilen desem eline telefon verir. İnatlaşır, üç yaşındaki çocukla yarışır benim dediğim olacak diye. Sonunda ne oldu biliyor musun? Üç buçuk yılın sonunda asla babasıyla zaman geçirmek istemeyen bir çocuk ve kendi aleminde yaşayan bir angut var evde.

Ben artık vazgeçtim çabalamaktan. Eşime de söyledim. Maddi katkın ve spermin dışında hiçbir emeğin yok. Biz iki kişilik bir hayat yaşıyoruz öyle de devam edecek belli ki.

Bugün aldım oğlumu Kadıköy, karaköy arasında gezdik durduk. Tam manasıyla anam ağladı huysuzluklarından. Lakin ben babasından farklı olarak pes etmiyorum. Nasılsa çocuk durmuyor deyip eve hapsetmiyorum. Ben çocukla gezmeyi sevmiyorum sinirleniyorum deyip çocuğu sosyal alanlardan uzak tutmuyorum. Şimdi bu adam çıkıp ki zamanında demişti "sen zaten istemiyordun olmasını. Ben istedim" derse onu parçalarım. Gerçek manada parçalarım. Etimle kemiğimle hatta her hücremle annelik yapıyorum. Baba ne yapıyor? Koca bir hiç. Umurumda mı? Valla artık hiç umurumda değil. Kendi karanlığında boğulsun.

Bunlar bir iki yıl sonra yaşayacakların. Anlattığın koca profiline bakılırsa benim geçtiğim yollardan geçeceksin sen de. Tam da bu yüzden asla ağzını açmasına müsaade etme. Ben bir iki yıl önce zerre katkısı olmadığı halde anneliğime laf söylemesine müsaade ettiğim günlere kızıyorum şimdi. Keşke kes sesini git telefonla sevişmeye devam et deseydim.
Ee kadınlar böyle böyle yalnızlaşıp çocukla kendilerine ayrı hayat kuruyor, koca kişisi de kendi alemine dalıyor. Şu an çok bir şey söyleyemiyorum çünkü evet annelik yapıyorum ama zamanında eşime çok yalvarmıştım verelim bunu bakmak istemiyorum diye. Zamanında dediğim de 1-2 ay öncesine kadar yani çok uzak bir zaman değil. Hal böyle olunca parçalansan da onun ve hatta herkesin gözünde çocuğunu istemeyen annesin.
Ya konunun uzmanıyım diyemem tabi, buradan görebildiğim kadarıyla yorumluyorum. Yüz yüze çalıştığım bir çift olsaydı belki daha farklı ele alabilirdim. Ama tabi danışmak isterse elimden geldiği kadarıyla yardımcı olurum.
Özelden yazacağım, çok teşekkürler...
 
Ben istemiyorum diyip yine de bebeğe iyi davranınca şizofren misin nesin diyordu. Şuna bak çok tatlı desem seni döverim tam dayaklıksın cevabını alıyordum.

Bunu sana mı diyor? Eşin pek normal değil sanırım.Dengesizin teki canlandı gözümde.
 
İlgilensinde nasıl ilgilensin değil de. Çok müdahale etmeyin önce benimsesin. Sonra onun için doğrusu neyse o zaten sizden daha istekli olacak. Siz müdahale ettikçe o size olan kızgınlığıni çocuğa yansıtıyor. Aslında ona yaptığı şeyler sizi kızdırmak amaçlı. Belli bir süre duymayin görmeyin
 
Ben size hak veriyorum.Ayrica esinizin size söyledigi cümle ne kadar kirici.Ne demek bu güne kadar istemiyordun, sen karisma.Hic söylenecek laf mi bu?

Bebeginiz daha cok kücük.Televizyon ve cep telefonu kesinlikle olmamali.Elbetteki bebeklerin kendi kendilerini mesgul etmesine izin vermeliyiz.Saglikli olani bu.Ama televizyon karsisina oturtmak yapilacak en son sey.

Ben yine üzüldüm sizin icin.Esiniz hic anlayisli davranmiyor.Dogum sonrasi depresyonundan yavas yavas cikan birine yapilacak seyler mi bunlar.
 
Babanın davranışları garip ama sizinki de çok normal değil. Her dediğini yapınca çok ilgili alakali olmuyosunuz.

Yahu konu sahibinin bebeği 4 aylık. Bebeğin istediklerini yapmasın da ne yapsın, sofra düzeni olsun diye çocuk isteyince emzirmesin günde üç kere emzirsin ya da her altına yapıp ağladığında değiştirmesin mi mesela yaptığının sonuçlarına katlansın disipline olsun biraz diye? 😄😄
 
Oğlunla böyle mutlu olmana çok sevindim. Diğer konunu biliyorum ve senin için gerçekten çok üzülmüştüm şimdi mutlu olmanıza çok çok sevindim az kaldı birazdan ağlıycaktim 😊😊😊.
Bu konuya gelince kimi babalar böyle sever haklisin ama ne yazıkki zamanla değişecektir. Seni de sözleriyle kırmasına izin verme. Ama oğlun böyle giderse seni daha çok sevecek gibime geliyor :anne:
 
Merhaba herkese...
Yaklaşık 4 aylık bir oğlum var. Çocuk sahibi olmak istemezken hamile olduğumu öğrendim ve doğum yapınca depresyonun dibine vurdum. Sevemedim veya öyle zannettim, kabus gibi zamanlar geçirdim. Bu süreçte eşim çok destek oldu keza benim ve onun ailesi de. Zamanla alıştım, sevdim ve eğlenmeye başladım. Tabi bunun için denemediğim yöntem de kalmadı. Velhasıl azıcık burnumu çıkarmışken hemen bana dert olan meseleleri açıyorum. Benzer şeyleri tecrübe etmiş olanlar muhakkak vardır.

Konu eşimin oğluma olan davranışları, hitap şekli. Ben eleştirdiğimde ise aldığım cevap "senin konuşmaya hakkın yok, dün istemediğin bebek için şimdi bana akıl mı veriyorsun" gibi şeyler. Haklı değil, evet istemiyordum ama ilgimi, bakımımı, güzel sözlerimi hiç eksik etmedim. Ben annemden de babamdan da sarılıp öpme gibi şeyler görmedim, ağladığımda teselli edilmedim, başarılı olduğumda takdir edilmedim zaten görevin diyerek geçiştirildim. Bu sebeple işin bu kısmına özellikle dikkat ediyorum şimdiden. Ve tabi ki oğlumla ilgilenirken televizyon açık olmuyor, elimde telefon olmuyor. Bunları artık kilimcinin kör oğlu bile biliyor zannediyorum ama eşimde işler tam tersi. İlgilenme şeklini anlatıyorum size;

Bir elinde telefon diğer elinde çocuğu tutmak şeklinde. Duruyor işte diyor ama telefona kilitlenip kalıyor çocuk.
Sabah 7 gibi uyanınca bazen eşim alıp salona geçiyor ben 2 saat daha uyuyorum. Kameradan baktım ki ne konuşma ne sevme hiç bir şey yok. Televizyonun karşısında salıncağına koymuş, ağzına da emzik hipnotize olmuş gibi bakıyor.
Uyku saati şaşınca çok huysuz oluyor ve ağlama krizine giriyor, eşimden tepkiler " sus lan totoş, zırlama, ne uyuz çocuk oldun" gibi sözler ve hatta ciddi anlamda sinirlenirse küfürler... Zaten ağzı bozuk olduğu için ne dediğinin bile farkında değil çoğu zaman. Ne biçim konuştun diyince ne dedim ki diyebiliyor.

Sıkıldığında veya bir şeyi istemediğinde ı ıh diyor. Misal oyun halısına koyduk anında başlıyor ı ıh ı ıh. Bunun arkası ağlamak yani, defalarca tecrübe ettim, koyma oyun halısına istemiyor. İş krize dönmeden halletmek gerekiyor. Eşiminse ağzına sakız oldu bırak ağlasın, sürekli bununla mı uğraşılır demek. Niye ağlasın yahu? Onu istemediğini daha nasıl anlatsın çocuk dile geldi resmen ama yok. O ağlayacak ama onun istediği olmayacak, ağlayarak istediğini elde edemeyeceğini şimdiden öğrenecekmiş. Böyle bir inatlaşma hali.


Yani benim ilgilenme şeklim ile eşiminki tam tersi ve ben sürekli oğlumla eşim arasında tampon bölge olmak istemiyorum. oğlum da örnek alsın istemiyorum. Ben gün boyu " bal böceğim, minik kuşum, kara oğlum" diye severken eşim "napıyon lan tipsiz" diyor. Ben gün boyu konuşup kitap okuyup ayına uygun oyunlar oynarken eşim ilgilendiği 2-3 saatin büyük kısmında tv izletip telefona baktırıyor.
Daha sayamadığım bir çok şey ama az çok durum canlanmıştır kafanızda.

Bilmiyorum okuyunca nasıl görünüyor ama bana çok yanlış geliyor. Bir arkadaşıma bahsettim "ilgilensin de bırak nasıl ilgilenirse ilgilensin, söylenme, akıl verme" dedi. Böyle mi yapmak lazım? Bu ikilemden oğlum nasıl etkilenir? Ben nasıl düzene sokarım bu durumu? Güvenmeyip hep kendim ilgilensem bu sefer eşim dışarıda kalacak, ona müsaade etsem oğlum etkilenecek, konuşsam anlamıyor konuşmasam çatlıyorum.
Bence en büyük problem eşinizin ağzının bozuk olmasıymış çocuk büyütürken ne söylediğimize iki kat daha fazla dikkat etmeliyiz
 
Özellikle al bunu seyret yapmıyor ama salıncağı tam tv karşısında. Haberleri açıp oraya bırakıyor kendisi kahvaltı hazırlıyor veya telefonda geziniyor. Bilemiyorum nasıl anlayacak durumu.

Geçen gün omuzumda ağlıyor ve susmuyor. Ne yapacağımı şaşırdım yüzü de babasına dönük eli benim omuzumda. Sus lan diyerek eline hafifçe vurdu, ben de bir an refleks olarak dönüp tokat attım. Ben vurmadım hafifçe dokundum diyor ama sus lan diyerek parmakla dürtsen bile onun anlamı bellidir. Asla dedim dokunmayacaksın yoksa sonu kötü olur. Korkuyorum ki büyüdükçe sorunlarda daha cddi tepkiler verecek.

Adam ben uyuyayım diye oyalamıyor. Ben sabaha kadar kalkıp bakıyorum kendisi horul horul uyuyor. Sabah 7de de o kalkıp ilgileniyor ben ilgileniyorum. Makul bir saat neticede, bir zahmet yapsın baba o.
Adama zaman ayırıyorum zaten akşam 7 gibi geliyor, bebek 8 gibi uyuyor. O saatten sonra beraberiz, hafta sonu beraberiz. Her şeye yetmeye çalışırken en azından kaba saba davranmayablir çocuğa.

Bir şey anlatmama gerek yok ki bu konu çok konuşuldu aramızda. Zaten çalıştığı yerde doktorlarla da benzer şeyler konuşuyorlar devamlı. Ne diyeyim ki?

Teşekkür ediyorum. Başta da benzer şeyleri konuşuyordu aslında. Ben istemiyorum diyip yine de bebeğe iyi davranınca şizofren misin nesin diyordu. Şuna bak çok tatlı desem seni döverim tam dayaklıksın cevabını alıyordum.
Şu an için farklı bir şey beklemiyorum aslında. Kendisi en son Cin Ali okumuş biri tutup çocuğa kitap okumaz şu an. Ona göre anlamıyor neden okunsun. Tamam da çocuk 2 aylıkken bir ktabı bitiremiyordum çok sıkılıyordu, şimdi daha ilgisini çekiyor, çıkardığım seslere gülüyor, kitabı tutmaya çalışıyor. Maksat anlaması feğil aşina olması, anlatamıyorum. Kitaba, oyuna değil tv ve telefona aşina olacak sonra uğraş dur.

Yoruldum nomu, ben zaten kendimi zor toparlıyorum, ekstra ev işi bebek bakımı... Kaldı ki kapımı çalan bile yok, belki ailem yakın olsa bu kadar daralıp zorlanmazdım. Fiziksel olarak yorgun değilim zihnen yorgunum çok. Bir yandn kendimi de eğitiyorum, üzerine eşi mi eğiteyim?

Söylüyorum çok, şimdi üşenirsen ileride çok kötü sonuçları olacak ve bin katı uğraşarak düzeltecek belki de düzeltemeyeceksin. Zaman hızlı geçiyor bir bakmışsın her şeyi sünger gibi çekmiş diyorum ama henğz bir ilerleme göremedim.

Ona katılıyorum tabi ki büyüdükçe ilgilenir. Şu an bir şey paylaşamıyor bunu da açıkça dile getiriyor. Ama büyümesini beklerken de yanlış şeyler aşılamamak lazım. Sonra dönüp baktığımızda krşke dememek için.

Ya tabiki iki çocuk annesibiri olarak gece kalktığınızı anlıyorum ama bi sorun bakalım sırf siz gece kalkıyorsunuz diye hangi eş sabah iki saat uyu ben çocugu oyalarım diyor... Yanlıs anlamayın amacım eleştirmek değil sadece dışardan bi göz daha rahat görür bana kalırsa üstüne gitmeyin ters tepki verir sonra kendin ilgilen falan xer
 
4 aylikken bu tepkileri veriyorsa 4 yasina gelince dover muhtemelen. cunku 2 yas sonrasi cocuklar boyle cin gibin seytan gibin biseye donusuyorlar zaman zaman :deli:
 
Ya tabiki iki çocuk annesibiri olarak gece kalktığınızı anlıyorum ama bi sorun bakalım sırf siz gece kalkıyorsunuz diye hangi eş sabah iki saat uyu ben çocugu oyalarım diyor... Yanlıs anlamayın amacım eleştirmek değil sadece dışardan bi göz daha rahat görür bana kalırsa üstüne gitmeyin ters tepki verir sonra kendin ilgilen falan xer
Benim esim uykum agir oldugu icin sabah ise gittigi halde benden cok bakar cocuklara. Boyle bir kistas yok.
Ha oyun oynama bi seyler ogretme konularinda sifir ama ben de ustune varmiyorum. Tv nin onune birakip cocuga bakiyorum denmez.
 
Ya benimkine ne demeli iki yaşındaki çocuğa tavır aliyo neymiş parktan gelmek istememiş ağlamış huysuzluk yapmış
Minigim sirnasiyor baba baba diyor boynuna sarilmaya calisiyor yok tas olsa insan catlarda merhamete gelir ama bizim beyfendide zırnik tepki yok
Sinirden kuduruyorum soylensem iş başka boyutta gecicek bir iki bişey söyledim ama nafile gözlerini dikmiş tv izliyor hiç tepki yok
 
Ya benimkine ne demeli iki yaşındaki çocuğa tavır aliyo neymiş parktan gelmek istememiş ağlamış huysuzluk yapmış
Minigim sirnasiyor baba baba diyor boynuna sarilmaya calisiyor yok tas olsa insan catlarda merhamete gelir ama bizim beyfendide zırnik tepki yok
Sinirden kuduruyorum soylensem iş başka boyutta gecicek bir iki bişey söyledim ama nafile gözlerini dikmiş tv izliyor hiç tepki yok
Sanki akranı 2 yaşındaki bebek. Kendilerinde olmayan disiplini el kadar bebekler göstersin istiyorlar. Kendisi 2 yaşındayken annesi seslenince hemen kaydıraktan inip koşuyordur kesin.
 
Sanki akranı 2 yaşındaki bebek. Kendilerinde olmayan disiplini el kadar bebekler göstersin istiyorlar. Kendisi 2 yaşındayken annesi seslenince hemen kaydıraktan inip koşuyordur kesin.
Aynen bende dedim sen 42 yasindasin o 2 kendinle onu ayniq kefeye mi koyuyorsun
 
4 aylık çocuğun istediği ne olabilir demişsiniz ama e o zman tv izlemeye de devam etsin anlamıyor nasılsa. Babası da anormal tavırlarına devam etsin sorun yok o zaman bu bakış açısıyla.
Hiç çocuklu ortamda bulundunuz mu daha önce bilmiyorum ama bebekler,çocuklar kime nazinin geçtiğini çok çok iyi biliyor.kime ne yaptiracaginı da aynı zamanda.
 
e bu nasıl sakin ve anlayışlı olmak? size sakin ama çocuğa değil mi?
bilmiyorum yani kafamda oturtamıyorum. kim bi bebeğe küfreder ki?
Genelde sakin yani bana küfretmez veya kötü konuşmaz. Gergin değil başkalarına olduğu kadar.
Nedense okuyunca bebeğe üzüldüm çünkü sizin de anaç bir tarzınız yok ve belli ki eşiniz de merhametli sevgi dolu bi tip değil...Napıyon la totoş nedir, bence bariz gıcık olma ve sevgisizlik örneği...Üzgünüm ama ebeveynler çok değişmiyor yani bu sevgisizlik ve anaç olmama durumu ilerde değişen bişi değil.Naparsınız bilemem de keşke çocuk sahibi olmasaydınız.
Gayet değişen bir şey. Bende değişti mesela. Başlarda açıkçası görmek bile istemiyordum. Şimdi ağzını büzünce o ağzı öpmemek için kendimi zor tutuyorum. Gayet de eğleniyoruz. Ebeveynlik doğuştan olan bir şey değil bence, öğrenilen ve hissedilen bir şey.
Sevgili Koalina’nın konusuna hiç yazmadım.İzlediğim kadarıyla anaç biri değildi ama şu anda gayet de anaçlaşıyor bence.Kocası için aynı şeyi söyleyemiyorum.Çocuk dillenip yürüyünce belki de o bağı kuracak.
Yani muhtemelen öyle olacak ama eşimin karakteri bu şekilde sanırım bu kötü konuşma ve sertlik durumu değişmeyecek
O günleri atlatmana çok sevindimm 😍😍

Konuna gelince eşin halt etmiş.. sen o dönem bile öyle hissetmene rağmen oğlun için endiseleniyordun.. biraz zamana ihtiyacın vardı herkes bir anda mükkemmel bir anneye dönüşmeni bekliyordu .. bak zamanla ne güzel alismissiniz bir birinize ❤
Eşinize karşı uyarmalarınızda da haklısınız.. 4 aylık bebekle neyin inatlaşmasına girmiş...Tipik erkek çocuk sevme şekli işte onunda babası onu öyle sevmiştir kesin.
Teşekkür ederim, evet daha iyiyiz ve daha da iyi olacak eminim. Arada yine bunalıyorum ama sevmiyor değilim ve en önemlisi neden doğurdum demiyorum. Eğleniyorum ve bu yoğun hayata alışmaya çalışıyorum, eşim benim kadar oğlumuzla vakit geçirmediği içni belki de süreci daha yavaş işliyor olabilir. Akşam 7 gibi geliyor ve oğlum 7.30-9 arası bir saatte uyuyor artık.
Belki de öyle olur. Ama kendini şartlıyor. Yani o da seninle benzer süreçlerden geçiyor hissini uyandırdı bende. Sen atlatıyorsun ama o hala atlatamamış.
Olabilir de... Bilemiyorum onun hisleri hakkında pek konuşmuyoruz ama onun daha başka sorunları var iş hayatında. Doğumdan bu yana işten çıkartıldı, başka yaptığı işlerde problem yaşadı, ben 1 ay kadar ailemde kaldım ve buna bozuldu ama sen iyi oluyorsna kal demek zorunda kaldı, para alamadı, dolandırıldı vs. Ve bana çok bozuldu, hep seninle ilgileniyorum ama sen bana halin ne diye sormuyorsun şeklinde. Durum bu maalesef. Onun için hayat devam ediyor iyisiyle kötüsüyle ama ben tek sorunum bebek sahibi olmakmış gibi düşünüp diğer her şeye kendimi kapattım.
Benim çocuğum olmadigi icin, konunuza yorum yapamam ama sunu gordum uzaktan siz cocugunuzu ileri de cok sevecesiniz.Cok guzel halinden anliyorsunuz ve guzel de ilgileniyorsunuz.İnsAllah tamda istediginiz gibi hayırlı bir evlat olur ailenize 🙏
Çok teşekkürler, amin :)
Haklısınız. Esinize sadece bir konuda hakverdim her agladiginda istediğini yapma diyor evet ama onun biraz daha zamani var yani bu zararli davranislar icin ve yiyecekler icin kullanilmali şimdi degil. O daha bebek ve tamam surekli kucakta olmasin zaten ama oyun halisinda oynamak istemiyorsa korkuyor sevmemis vs olabilir daha kucuucuk çünkü.
Bebeğiniz tabi ki babasiyla da vakit geçirmeli yalniz ona yapması ya da yapmaması gerekenleri bebek yaninizda yokken ona güzelce anlatmaniz lazim bebek varken diil çünkü tartışma ortami cocugu hzuursuz eder
Diger bir husus bunu zamanla daha iyi anlarsiniz zararli olan seylere babalar ilgi gostermekten cabuk sıkıldığı icin yapmalari alıştırmaları daha kolay olur ve bebek size tavir alir yani esinizle bu konuda ayni yöntemi uygulamaniz annenin hayir dediğine baba evet dememeli bu otoritede sorunlar yasatir
Cocuk bakimi ve gelisimi ile ilgili esinize bir kitap alin ogrensin bence hakimiyet kurmak adina sizin söylediklerinizi önemsemiyor muhtemelen.
Benim cocuklar 3 yasini gecti bizde tv yasaklandi onlar uyurken acilsa dahi uyandiklari an kapatilirdi.cunku esimle cok konustum bana da hakverdi ikiletmedi akraba ve ya misafir kim gelirse gelsin o tv acilmadi keza zararli diger davranislar da dahil cocugu ikilemde birakacak ya da kullandirtacak hic bir sey yapmadık ki buyuyunce bu durumunuz devam ederse bunu yasayarak sizde tecrube edeceksiniz cocuk bunu cok guzel kullanır
Bunları daha önce konuştum. Aynı fikirde olmasak bile birbirimize zıt fikirler söylemeyecrğiz şeklinde.
Ağlama konusunu biliyorum, kaldı ki oğlum çok kucakta gezmiyor ama sırt üstü yatmaktan sıkıldığı oluyor. Kimi günler 1 saat kendi kendine oyalanıyor kimi günler 10 dakika. Ben de ona göre davranıyorum. Şimdi daha küçğk dediğiniz gibi ileride istediğini yapyırmak için ağlarsa ve bunu kullanırsa müsaade etmem zaten.
Sizi anlamaya çalışıyorum ama bebeğinize çok üzüldüm..Dilerim ortamı her anlamda düzelir :(
Bebeğim gayet mutlu. Evcillerle yaşıyor, gün içinde dışarı çıkıp temiz hava alıyor. Sürekli gülen ve ilgilenen, sevip öpen bir annesi var.
Çok haklısınız. Erken yaşta televizyona maruz kalan bebekler de otistik olma ihtimali artıyor. Bununla ilgili kısa bilimsel bir yazı okuyabilirsiniz.
Bir de lohusa depresyonunu okuyunda yüzünüze vurup durmasın.
Biliyor, çok konuştu benimle ama ben düzelmeye başlayınca tuhaflaştı.
 
Çocuğu tek başınıza yapmışsınız gibi bu tavırlar da neyin nesiymiş?
Sadece çocuk yapmakla baba olunmadığını söylediniz mi ona!
Bence takındığı üslup hiç hoş değil. Sonuçta ahlaki değerler ilk önce anne baba eğitiminden geliyor. Küçücük sabiyi küfürler eşliğinde büyütmek doğru değil.
Şuan da aklı ermiyor bebek olduğu için ama ileride babasından aldıklarını uygular.
Küfürbaz haydo gibi bir evlat yetiştirmek istemiyorsanız kocanıza bir set çekin.
Madem bakacaksa layıkıyla baksın. Bakmayacaksa hanzo gibi davranmanın alemi yok.
 
4 aylık çocuğun istediği ne olabilir demişsiniz ama e o zman tv izlemeye de devam etsin anlamıyor nasılsa. Babası da anormal tavırlarına devam etsin sorun yok o zaman bu bakış açısıyla.
Hiç çocuklu ortamda bulundunuz mu daha önce bilmiyorum ama bebekler,çocuklar kime nazinin geçtiğini çok çok iyi biliyor.kime ne yaptiracaginı da aynı zamanda.
Öğretmenim. Biliyorum çocukların ne zaman naz yapıp ne zaman yapmadığını. Ayrıca ebeveyne az biraz naz yapmasında sakınca yok. Yalandan ağladığı zamanlar da oluyor ve bence çok tatlı oluyor :)
14 saat sırt üstü yatan bebeğin oyun halısında yatmaya devam etmek istememesi ve bu sebeple mızırdanması makul bir istek bana göre. Bunu babanın da anlayıp kucağına alması gerekirken bırak ağlasın demek mantıksız. Bıraktığım da oldu ve bir süre sonra ellerini yumruk yaparak göğsünde bitiştirip ağlamaya devam etti ki bu korktuğunda yaptığı bir hareket. Muhtemelen yalnız bırakıldığını, isteğinin karşılanmadığını falan düşündü, çok üzüldüm. Kendi kalkabilecek olsa ağlamasına müsaade eder ve kalk otur o zaman derim.

İsteği ne olabilir evet? Karnı açtır, uykusu vardır, altı pistir, gazı vardır, sıkılmıştır.
 
Back