Kızına çok düşkün. Çok seviyorlar birbirlerini. Ona kıyabileceğini hiç sanmıyorum.
Kızına çok düşkün. Çok seviyorlar birbirlerini. Ona kıyabileceğini hiç sanmıyorum.Eşiniz çok dikkat çekiyor bence artık tamamen yok farz edin ya konu kapanır yada ne gizliyorlarsa açığa çıkar.
Eve gelme olayını ben yazmıştım sonuç ne olursa olsun peşinde el kadar bebek oldugunu bilecek
Çok teşekkür ederim ❤İnşallah hissettiginiz gibi çıkmaz, küçücük bebeğiniz ve sizin icin en hayırlısı olsun inşallah. Amin...
Her hangi bir gelişme vs olunca yazın, güncelleyin ütfen.
Valla beni kaybeden derdine yansın... inşallah konu burada kapanır.olursa da kendi kaybeder. Sonuçta ona muhtaç değilsiniz. Size ve en çok da kızına değer veriyorsa böyle birşeye girişmez. Girişirse de kendi bilir. Siz sürekli kafaya takıp kendinizi yıpratmayın. Bir şekilde ortaya çıkar yaparsa.Şimdilik eşinize güvenin. Akışına bırakıp hayatınızı yaşayın. Sürekli bu konuyu açarsanız zaten huzursuz olucak aileniz.
Şöyle böyle demeye gerek yok. İlgisi var demeye de gerek yok, benim hayatımdaki adam her gün öğle yemeğini bir kadınla yalnız yiyemez. Aynı durumun tersi de geçerli, erkekler kendilerinin rahatsız olduğu hiçbir şeyi yapmamayı öğrenecekler konu bu aslında.erkeği işyerindeki bir kadından kıskanmanın doğru olmadığını düşünüyorum. bak o kadın şöyle böyle sana ilgisi var diyince adamın aklına düşüyor. acaba bana ilgisi mi var gerçekten diyor. kendi ellerinizle o kadının varlığını eve sokup sohbetlere sokup sinirlenme ağlama bana göre doğru değil.sizi anlıyorum kıskanmanız normal ama adamın bunu bilmesine gerek yok. vay be ben ne önemliyim iki kadın benimle ilgileniyor olayları inanın sağlıklı değil. bunları adam düşünecek sizin uyarmanıza gerek yok. her erkek doğru yanlışı bilir. eğer salak bir adam olsaydı zaten evlenmezdiniz.
en kötüyü düşünelim. eşinizin o kadına ilgisi var diyelim. iyi de birkaç ay sonra iş yerinde konuşa konuşa sıradan olacak. sanki erkekler 50 yıl romantik de. kadın o kadar rahat cilveli bir tipse neden eşinizle olsun gözü daha paralı iş adamındadır zaten. kadını arasanız bu sizi aciz gösterir. siz onun insafına mı kaldınız ne münasebet. ben olsam adını bile anmam evde. eşiniz bahsederse sanki önemsiz bir şeyden bahseder gibi he he diyin. o kadına sizin evliliğinizde kriz yaratma gücü vermeyin çünkü hak etmiyor. bence kadının sevgilisi bile olabilir. boşu boşuna kendinizi üzmeyin. bekar zengin adam dururken eşi yeni doğum yapmış evli adamla olmaz o kadın tipolojisi. eşiniz size ait siz de ona. sevgiler.
Onu bunu bilmem de essegin âkli karpuzda kalmış dikkatli olKızlar,
Eşim iş yerine 7-8 ay önce gelen bir kızla ben rahatsız olduğumu belirttiğim halde yakın. Eşimin de benim de karşı cinsten arkadaşlarımız var, problem o değil. Sorun, eşimin tavırları. Kızdan bahsederken "bir arkadaş" ekolünü kullanmasından kıllandım ilk olarak. Çünkü iş yerinde olanları bana her gün anlatır, iş o kıza gelince isim hiç geçirmedi. Sonra kızın eşime işle ilgili bir mesaj artarken fazla samimi bir hitap kullandığını gördüm. Her gün öğle yemeğine baş başa gidiyorlar. Bunlar olurken ben 7 aylık hamileydim.
Kızım doğunca eşimle bu konuyu sakince konuştum. Benden gizlemesinden rahatsız olduğumu, bu kadar samimiyse benimle de tanıştırması gerektiğini söyledim. Tamam dedi. Kızım 2 aylıkken iş yerinin bir organizasyonunda kızla tanıştım. Orada da ne eşimin ne de kızın tavırları hoşuma gitmedi. Kız masanın diğer ucundan eğilip eşimin kulağına bir şey söyleyince kan beynime sıçradı. Kalabalığın içinde bir şey belli edemedim ama eşimin bir kadınla burun buruna konuşması hoşuma gitmedi. Ben yakın erkek arkadaşlarımla bile böyle fiziksel yakınlık kurmuyorum. Yani bizim hayat tarzımız içinde bu olağan bir davranış değil.
O günden sonra eşimle bu konu hakkında tartıştık ama beyhude... Koca adam, boynuna tasma takacak da değilim... Bana aralarının bozulduğunu söylemişti ama yine yemeklere beraber gidiyorlarmış. Madem öyle, beraber de plan yapalım dedim. Acaba hata mı ediyorum, kızı tanımaya çalışarak?
Evet iş yerinde başbaşa öğle yemeği yemek aldatmak sayılmaz ama çok masum da gelmiyor. Abartıyor muyum? Ben işimi gücümü bırakıp evde kızımızla ilgilenirken beni bunlarla meşgul ettiği için eşime de kızgınım. Bu konuyu eşimle tekrar son bir kez konuşmalı mıyım? Yoksa eşşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmesem mi? Ters tepmesinden korkuyorum açıkçası. Ne yapayım ben?
Ben de ilişkimde böyle bir sorun yaşamak istemezdim. Ben buna nasıl izin verdim bana bir açıklar mısınız? Yetişkin insanların ilişkisinden bahsediyoruz. Ben onun annesi değilim o da benim çocuğum değil ki aramızda izin almalı/vermeli bi ilişki olsun. Yetişkin insanlar özgür iradeleri ile hareket eder ve bu hareketlerinin sonuçlarına katlanırlar. Ben kimsenin boynuna zincir geçiremem. Sürekli kontrol etmek zorunda kalacağım biriyle de evli olmak istemem. Eğer ki -bana göre- bir hata yaparsa sonucuna katlanır. Tek yapabileceğim bu.Güncellemeyi de okudum . Bence bir evlilik bu raddeye gelmemeli ya . Eşlerden biri buna izin vermemeli . Hergun karşı cinsten biriyle baş başa özel zaman ayirabilme konforu olmamalı . Bence bu rahatlığı siz de vermemelisiniz. Aldatan yine aldatır mı evet. Ama böyle göz göre göre yapamasin en azından.
Evlilikte saygı çok önemlidir. Buna çok katılıyorum eşime hakaret etmeyi bırakın ses yükseltmem . Ama yani adam bir kadının peşinde kaptırıp gidiyorsa da o evi bir başına indirmelisiniz . Sanki sizin de fazla rahat olmanız adama rahatlık veriyor gibi
Pasif derken? Konuştum, tartıştım, ültimatom verdim. Başka ne yapmam lazım mesela? Yani bence bu yargınız biraz ezbere olmuş. Aktif olunca ne yapılıyor? Evde cam çerçeve mi indirmek lazım, babamın evine koşmak mı? Ben blöf yapmıyorum. Dediğim gibi elimde kanıt yok, mesaj yok, iş dışında görüşme yok. Sadece güvenimi zedeleyici bir hareket gördüm, ki bu da 8 yıllık ilişkimde ilk kez oluyor. Onu konuştum, sizlerden de şüphelerimde haklı olup olmadığıma dair fikir aldım. Iyi ki yapmışım, kafamda her şey netleşti. Konuma yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim. Forumu yıllardır takip ediyorum, sizin yorumlarınızı hep değerli bulurum. Ama bu konuda az veriyle fazla yargıda bulunduğunuzu düşünüyorum.Birde bana ilişkinizde çok pasif geldiniz adam sekiz aydır tanıdığı kadın için size ben istediğimle görüşurim kimse karışamaz diyor . Kadının dibine girdiği laf soktugu yemekte sırf suratiniz asik olduvi için size kızıyor . Bu adam her türlü üste cikabiliyor . Neden her şeye susuyorsunuz ki ? İşiniz kariyeriniz varmış . Bence şahsiyetinize bu kadar hakareti kabul etmeyin .
Aslında bir misilleme her şeyi çözer de işte şu an şartlarım müsait değil.Şöyle böyle demeye gerek yok. İlgisi var demeye de gerek yok, benim hayatımdaki adam her gün öğle yemeğini bir kadınla yalnız yiyemez. Aynı durumun tersi de geçerli, erkekler kendilerinin rahatsız olduğu hiçbir şeyi yapmamayı öğrenecekler konu bu aslında.
Kusura bakma tavrini al gerekirse rezil et yani kızı falan sinirlendim böyle aşağılık insanlar yuzunden ne evlilik kalıyor nede huzurKızlar,
Eşim iş yerine 7-8 ay önce gelen bir kızla ben rahatsız olduğumu belirttiğim halde yakın. Eşimin de benim de karşı cinsten arkadaşlarımız var, problem o değil. Sorun, eşimin tavırları. Kızdan bahsederken "bir arkadaş" ekolünü kullanmasından kıllandım ilk olarak. Çünkü iş yerinde olanları bana her gün anlatır, iş o kıza gelince isim hiç geçirmedi. Sonra kızın eşime işle ilgili bir mesaj artarken fazla samimi bir hitap kullandığını gördüm. Her gün öğle yemeğine baş başa gidiyorlar. Bunlar olurken ben 7 aylık hamileydim.
Kızım doğunca eşimle bu konuyu sakince konuştum. Benden gizlemesinden rahatsız olduğumu, bu kadar samimiyse benimle de tanıştırması gerektiğini söyledim. Tamam dedi. Kızım 2 aylıkken iş yerinin bir organizasyonunda kızla tanıştım. Orada da ne eşimin ne de kızın tavırları hoşuma gitmedi. Kız masanın diğer ucundan eğilip eşimin kulağına bir şey söyleyince kan beynime sıçradı. Kalabalığın içinde bir şey belli edemedim ama eşimin bir kadınla burun buruna konuşması hoşuma gitmedi. Ben yakın erkek arkadaşlarımla bile böyle fiziksel yakınlık kurmuyorum. Yani bizim hayat tarzımız içinde bu olağan bir davranış değil.
O günden sonra eşimle bu konu hakkında tartıştık ama beyhude... Koca adam, boynuna tasma takacak da değilim... Bana aralarının bozulduğunu söylemişti ama yine yemeklere beraber gidiyorlarmış. Madem öyle, beraber de plan yapalım dedim. Acaba hata mı ediyorum, kızı tanımaya çalışarak?
Evet iş yerinde başbaşa öğle yemeği yemek aldatmak sayılmaz ama çok masum da gelmiyor. Abartıyor muyum? Ben işimi gücümü bırakıp evde kızımızla ilgilenirken beni bunlarla meşgul ettiği için eşime de kızgınım. Bu konuyu eşimle tekrar son bir kez konuşmalı mıyım? Yoksa eşşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmesem mi? Ters tepmesinden korkuyorum açıkçası. Ne yapayım ben?
Çok teşekkür ederim. Kimse aldatılmaz, aldatılmayı hak etmez.Ay canım benm ne kadar da naif kırılgan iyi niyetli birine benziyorsunuz. Sizin gibi kırmaktan korkan bir kadında aldatılmaz be . Umarım öyle bir durum yoktur içiniz rahat olsun ama takipte kalın yine de
Kadin şüphe ediliyor ise vardır bir şeyKızlar,
Eşim iş yerine 7-8 ay önce gelen bir kızla ben rahatsız olduğumu belirttiğim halde yakın. Eşimin de benim de karşı cinsten arkadaşlarımız var, problem o değil. Sorun, eşimin tavırları. Kızdan bahsederken "bir arkadaş" ekolünü kullanmasından kıllandım ilk olarak. Çünkü iş yerinde olanları bana her gün anlatır, iş o kıza gelince isim hiç geçirmedi. Sonra kızın eşime işle ilgili bir mesaj artarken fazla samimi bir hitap kullandığını gördüm. Her gün öğle yemeğine baş başa gidiyorlar. Bunlar olurken ben 7 aylık hamileydim.
Kızım doğunca eşimle bu konuyu sakince konuştum. Benden gizlemesinden rahatsız olduğumu, bu kadar samimiyse benimle de tanıştırması gerektiğini söyledim. Tamam dedi. Kızım 2 aylıkken iş yerinin bir organizasyonunda kızla tanıştım. Orada da ne eşimin ne de kızın tavırları hoşuma gitmedi. Kız masanın diğer ucundan eğilip eşimin kulağına bir şey söyleyince kan beynime sıçradı. Kalabalığın içinde bir şey belli edemedim ama eşimin bir kadınla burun buruna konuşması hoşuma gitmedi. Ben yakın erkek arkadaşlarımla bile böyle fiziksel yakınlık kurmuyorum. Yani bizim hayat tarzımız içinde bu olağan bir davranış değil.
O günden sonra eşimle bu konu hakkında tartıştık ama beyhude... Koca adam, boynuna tasma takacak da değilim... Bana aralarının bozulduğunu söylemişti ama yine yemeklere beraber gidiyorlarmış. Madem öyle, beraber de plan yapalım dedim. Acaba hata mı ediyorum, kızı tanımaya çalışarak?
Evet iş yerinde başbaşa öğle yemeği yemek aldatmak sayılmaz ama çok masum da gelmiyor. Abartıyor muyum? Ben işimi gücümü bırakıp evde kızımızla ilgilenirken beni bunlarla meşgul ettiği için eşime de kızgınım. Bu konuyu eşimle tekrar son bir kez konuşmalı mıyım? Yoksa eşşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmesem mi? Ters tepmesinden korkuyorum açıkçası. Ne yapayım ben?
Siz benim yazdığımı komple yanlış anlamissiniz . Ben kimseye baskıyla birşeyleri yaptırın demedim . Ben insanların ilişkide baskıcı olmasini savunmuyorum . Ama bazı şeyler bellidir . Ortada sekiz senelik bir evlilik varken yedi aydır çalıştığı kadınla baş başa her öğlen nasıl yemek yeniyor ? Ondan önce yemek yediği arkadaşlarına ne oldu ? Böyle bir durumda evet kendisi zaten yapmamaliydi ama siz acik bir şekilde uyarmadiysaniz adam tamam o zaman eşim bunda sorun görmüyor diye devam edebilmiş.Ben de ilişkimde böyle bir sorun yaşamak istemezdim. Ben buna nasıl izin verdim bana bir açıklar mısınız? Yetişkin insanların ilişkisinden bahsediyoruz. Ben onun annesi değilim o da benim çocuğum değil ki aramızda izin almalı/vermeli bi ilişki olsun. Yetişkin insanlar özgür iradeleri ile hareket eder ve bu hareketlerinin sonuçlarına katlanırlar. Ben kimsenin boynuna zincir geçiremem. Sürekli kontrol etmek zorunda kalacağım biriyle de evli olmak istemem. Eğer ki -bana göre- bir hata yaparsa sonucuna katlanır. Tek yapabileceğim bu.
Evi başına inen adamlar yapmıyor mu? Yapacak olan her türlü yapıyor. Hatta kısıtlanan, sürekli takip edilen insanlar daha çok yapıyor, yalan söylüyor. Ben ailemden de baskı görmediğim için baskıyla bir sonuç alınabileceğini hiçbir zaman düşünmedim. Hani çok katı babalar vardır , güya kızlarının hiçbir yere gitmesine izin vermezler, kızlarını iyi yetiştirdiklerini düşünürler ama kızlarının yemediği halt kalmaz gizli gizli. Bu da böyle. Benim ailesi çok baskı yapan bütün arkadaşlarım yalanla dolanla yine yapacağını yapardı.
Pasif derken? Konuştum, tartıştım, ültimatom verdim. Başka ne yapmam lazım mesela? Yani bence bu yargınız biraz ezbere olmuş. Aktif olunca ne yapılıyor? Evde cam çerçeve mi indirmek lazım, babamın evine koşmak mı? Ben blöf yapmıyorum. Dediğim gibi elimde kanıt yok, mesaj yok, iş dışında görüşme yok. Sadece güvenimi zedeleyici bir hareket gördüm, ki bu da 8 yıllık ilişkimde ilk kez oluyor. Onu konuştum, sizlerden de şüphelerimde haklı olup olmadığıma dair fikir aldım. Iyi ki yapmışım, kafamda her şey netleşti. Konuma yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim. Forumu yıllardır takip ediyorum, sizin yorumlarınızı hep değerli bulurum. Ama bu konuda az veriyle fazla yargıda bulunduğunuzu düşünüyorum.
Ben pasif yada susan bir kadın değilim. Nasıl çenem çıktığını burada görmüyorsunuz sadece. Ve bu konu özelinde de kavgayla çözülebilecek bir şey olduğunu düşünmüyorum. Dediğim gibi hata yaparsa bedelini öder, onun seçimi.
Son olarak, şahsiyetime yapılmış herhangi bir hakareti kabul etmedim. Sanki bütün bunlar olurken ben köşede oturup ağlamışım gibi algılanıyor. Bunları dile getirdim, gerekli konuşmayı yaptım. Sadece hamile ve lohusa olduğum için kendimi daha da strese sokacak olaylar içine giremem. Çocuğumu düşünmek zorundayım. Bunu da asla pasiflik olarak görmüyorum.
Olay dikkatimi çektikten sonra takibe aldım ve yeterli fikre varınca eşimle konuşup onu uyardım. O da bizi tanıştırdı. Sonra aralarına mesafe girdiğini söyledi. Ben de konuyu açmadım taa ki tekrar aralarının iyi olduğunu öğrenene kadar. Hiçbir zaman benim kemalim yapmaz demedim, aman yaparsa yapsın demedim, çaresizim kabul etmek zorundayım demedim. Sınırlarım belli, tavrım net. Nerede pasif kalmışım hala anlayabilmiş değilim. Napayım öğle yemeklerine elinden tutup mu götüreyim adamı?Siz benim yazdığımı komple yanlış anlamissiniz . Ben kimseye baskıyla birşeyleri yaptırın demedim . Ben insanların ilişkide baskıcı olmasini savunmuyorum . Ama bazı şeyler bellidir . Ortada sekiz senelik bir evlilik varken yedi aydır çalıştığı kadınla baş başa her öğlen nasıl yemek yeniyor ? Ondan önce yemek yediği arkadaşlarına ne oldu ? Böyle bir durumda evet kendisi zaten yapmamaliydi ama siz acik bir şekilde uyarmadiysaniz adam tamam o zaman eşim bunda sorun görmüyor diye devam edebilmiş.
Onda sorun görmeyince kadın rahatça içine düşebilmiş sizin yanınızda. Sabahtan akşama kadar bir aradalar ve birlikte özel vakit geçiriyorlar samimi olmuşlar . Hepimiz is hayatindayiz bunun normal olmadığını biliriz değil mi ? Adam bunun üstüne eve gelince size psikolojik baskı kurmuş . Yetişkin insanlar özgür iradesiyle hareket ederler de sizin bir sınırınız olmazsa adam nerden bilebilir. Mesela benim sınırım eşim arkadaşlarıyla tatile gidebilir ama erkek arkadaşlarıyla. Biri de çıkıp diyebilir ki gidebilir tatile kadınlar da olabilir samimi dostlarımız var benlik sıkıntı yok . Bunun gibi siz burada bir problem olduğunun farkındasiniz ama adam sürekli bastırıyor.