Hayir cocugu olmuyor diye bisey de yok. Muhtemelen henuz tup bebek bile denememis. Cocuk sahibi olmayi deneyip basarisiz olma surecinin baslarindkai umutsuzluk ve depresyon surecini yasiyor bence. Boyle sacma fikirlere takilip kalmak yerine terapi alip cocuk sahibi olma surecini daha kararlilikla degerlendirmeli+++
Aynisini yazacaktim, konu sahibesi bosanip ne yapacak, tek basina dimdizlak kalacak ... cocugu olmuyorsa da olmuyor duyanin sonu degil ya, adam zaten israr etmiyor bir cocugu var durum gayet ideal geldi bana.
O zaman şöyle düşünüyorum ben eşinizin bir başkasından çocuğu olması sizde kısskançlık oluşturmuş. Yani bir başka kadın eşinizden çocuk doğurduğu için sizde doğurmak istiyorsunuz. Bence salın biraz. Herşeyin hayırlısı.Eşim bu konuda gayet rahat zaten bir çocuğu olduğu için. Zannedersem benim psikolojim bozuldu çünkü benim onun bukadar rahat olmasına bile tahammülüm kalmadı. Evet Çocuk herzaman mutluluk getirmez. Çocuk istemeyen veya düşünmeyen birsürü çift var. Eşimin eğer bir çocuğu olmasaydı belkide bukadar yıpranmazdım..
Acaba kendinizi ister istemez eski eşle mi kıyaslıyorsunuz? Çocuğu aralarında bağ gibi görüp kıskanıyor musunuz? Kendinizi ait hissedemiyor musunuz?Merhabalar Hanımlar,
Ben Eşimle severek evlendim. Çok şükür maddiyatımız yerinde. İkimizde çalışıyoruz. Birbirimizi hala da çok seviyoruz. Sadece bir sıkıntımız var. Maalesef ben Çocuk sahibi olamıyorum. Sürekli Kimyasal Gebelik ile sonuçlanıyor. Benim artık umudumu kalmadı. Eşimin ikinci evliliğiyim. İlk Eşinden 8 Yaşında bir Çocuğu var. Çocuğu ile çok iyi anlaşıyorum anlaşamamak gibi bir sıkıntımız yok. Fakat ben kendimi çok kötü hissediyorum. Eşimle Çocuğunu bir arada görünce benim çocuğumun olmaması aklıma geliyor. Bu bana çok acı veriyor.. beni yıpratıyor.
Çok sevmeme rağmen huzurlu olmama rağmen boşanmayı düşünüyorum.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?
bence siz şuan psikolojik olarak yıprandığınız için öyle düşünüyorsunuz. kimsenin size nispet yaptığı yok. doktora gidin tedaviye başlayın aynı zamanda psikolojinizinde iyi olması lazım bu süreçte bir psikoloğa gözükün. Çevremde çocuğu yıllarca olmayan bir kadın tam aman olmassa olmasın artık kabullendim kafasına girdi hamile kaldı. Buna benzer haberler internettede çok okudum. Pes etmeyin mutlu bir evliliğiniz varmış.Evet yine Anne olamayacağım ama en azından sürekli Anne olamayacağım gözüme sokulmuş olmaz. Yanlış anlamayın, tabii ki eşim çocuğuna babalık yapacak buna mecbur. Ama bunu görmek bana acı vermeye başlıyor. Aynı zamanda sürekli Eşimin Ailesi bana nispet yaparmış gibi Çocuğun bebekliğinden Çocuğun annesinden vs bahsetmeleri beni artık çok yoruyor.
O zaman da çocuklu kadınlar gözünüze batacak. Tamam isteyip olamayınca üzücü bir durum ama çözümü boşanmak değil.Evet yine Anne olamayacağım ama en azından sürekli Anne olamayacağım gözüme sokulmuş olmaz. Yanlış anlamayın, tabii ki eşim çocuğuna babalık yapacak buna mecbur. Ama bunu görmek bana acı vermeye başlıyor. Aynı zamanda sürekli Eşimin Ailesi bana nispet yaparmış gibi Çocuğun bebekliğinden Çocuğun annesinden vs bahsetmeleri beni artık çok yoruyor.
Evet olabilir önceden öyle birşey asla yoktu ama sonradan herşey daha zorlaşmaya başladı. Çıkmazdayım.. herşey gözüme batıyor.Acaba kendinizi ister istemez eski eşle mi kıyaslıyorsunuz? Çocuğu aralarında bağ gibi görüp kıskanıyor musunuz? Kendinizi ait hissedemiyor musunuz?
Çocuk olunca kademe atlıcam sanıyor. Değerim olacak, kafasına göre evden atamayacak, elaleme çocuğunun anasını rezil etmeyecek sanıyor. Ah be, çocuk kıymet verseydi ilk karısını neden boşasındı.Eşinizden bosanin tabi ama mesele çocuğunuzun olmaması değil ki. Neden buna bağladınız yaşadığınız sorunları?
Size herkese kötüleyen, her kavgada evden kovan, ağzına geleni söyleyen kocayi bosayin. Cocugum olmuyor diye düşünerek değil. Böyle bir evlilige iyi ki olmuyor diye bile düşünülebilir.
Evliliğiniz normal olsa eşinizin bana olması rahatsız etmezdi sizi zaten.
Aynen en başta yoktuEvet olabilir önceden öyle birşey asla yoktu ama sonradan herşey daha zorlaşmaya başladı. Çıkmazdayım.. herşey gözüme batıyor.
Merhabalar Hanımlar,
Ben Eşimle severek evlendim. Çok şükür maddiyatımız yerinde. İkimizde çalışıyoruz. Birbirimizi hala da çok seviyoruz. Sadece bir sıkıntımız var. Maalesef ben Çocuk sahibi olamıyorum. Sürekli Kimyasal Gebelik ile sonuçlanıyor. Benim artık umudumu kalmadı. Eşimin ikinci evliliğiyim. İlk Eşinden 8 Yaşında bir Çocuğu var. Çocuğu ile çok iyi anlaşıyorum anlaşamamak gibi bir sıkıntımız yok. Fakat ben kendimi çok kötü hissediyorum. Eşimle Çocuğunu bir arada görünce benim çocuğumun olmaması aklıma geliyor. Bu bana çok acı veriyor.. beni yıpratıyor.
Çok sevmeme rağmen huzurlu olmama rağmen boşanmayı düşünüyorum.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?
çarşı karıştı bambaşka durumlar varmışİlk evliliğini, çocuğunu ve yaşını sizden gizleyen; sizinle resmi nikahla sadece 6 aydır evli olan, öncesinde dini nikah adı altında nikahsız olarak sizinle beraberlik yaşayıp, size ayrı ev dahi açmayan bu insandan ayrılmanız yararınıza olacaktır.
Bunlar nerede yazıyor diyenler için Bknz.
Almanya'ya dönme imkanınız varsa, geri dönersiniz.
Diğer konusunu da okudum şimdi, yaşadığı hayat hayat değil.Çocuk olunca kademe atlıcam sanıyor. Değerim olacak, kafasına göre evden atamayacak, elaleme çocuğunun anasını rezil etmeyecek sanıyor. Ah be, çocuk kıymet verseydi ilk karısını neden boşasındı.
Bu muhtesem evliligi bir sehzadeyle taclandirmak istiyor neden anlamiyorsunuz ?İlk evliliğini, çocuğunu ve yaşını sizden gizleyen; sizinle resmi nikahla sadece 6 aydır evli olan, öncesinde dini nikah adı altında nikahsız olarak sizinle beraberlik yaşayıp, size ayrı ev dahi açmayan bu insandan ayrılmanız yararınıza olacaktır.
Bunlar nerede yazıyor diyenler için Bknz.
Almanya'ya dönme imkanınız varsa, geri dönersiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?