- 18 Mart 2021
- 11.619
- 64.141
- Konu Sahibi sibidikterlik
- #81
Konu sahibi gittiğine göre artık konudan engelleyemez
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Yani şimdi turkiyede böyle bir davetin yemekli olmama olasılığı aşırı düşük bence hem verilen saatten bile anlaşılır aslında. Ayrıca şöyle güzel bir sofraya hava atmadan da olmaz malumBen yemekli oldugunu söylemeden tribe girdiğini düşündüm bunca yazdgından
Ne yapacağını bilmiyormuş, çok üzülüyormuş, kıyamam.Konu etiketi de evlere şenlik. Siz eşinizi onlardan boşatmaya çalışıyorsunuz gibi daha çok.
Konu sahibi bu kadar olumsuzluğa rağmen inatla evlenmeyi seçmişsiniz , çünkü eşimi seviyorum gerisi önemli değil demişsiniz.Esinizin bunları görüp ailesini dişlamasini beklemişsiniz ama o iş hiç bir zaman öyle olmuyor.Esiniz aileci ve asla hatalarını görmeyecek,siz geçmişi açıp daha çok bileneceksiniz,eşiniz buna karşı daha da aileci olacak......Merhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.
Kadının saygı denen olgudan haberi yok ki burada sana bana saygı duysunBir tek cevap yazmadan gittin saygısızlık değil mi bu?
Adamın hayatta iki kardeşi kalmış onlardan da edecek sabah akşam dua ediyormuş. Yazık cidden.Ne yapacağını bilmiyormuş, çok üzülüyormuş, kıyamam.
Esas millet bunca art niyet karşısında ne yapacağını bilemeyip üzülse yeri.
Zengin, seçkin kişilere denir . Ailesini övüyorKalburüstü ne demek ben onu anlayamadım?
Nicki neden sidikli terlik diye okudum bilmemMerhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.
O değilde canım kalburabasti cektiKalburüstü ne demek ben onu anlayamadım?