Eşimin Ailesiyle Ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok üzgünüm.

Sanırım eşinizin ailesi ile ilgili en büyük sorununuz onların olmaları. Anne babası zaten vefat etmiş, evlendiniz diye kardeşlerini neden yok saysın ki. Farkında mısınız bilmiyorum ama hep kendinizi/ailenizi yüceltmişsiniz karşı tarafı hakir görüyorsunuz. Eşinize üniversite okurken ne harcadınız bilemem ama kaynınızın parayla gittiği sahte üniversite hakkında bilgi verirseniz makbule geçer. Bana da lazım. İlk tanışmada hangi insan birbirine sofra toplarken yardım ediyor ki? Çekinmişlerdir. Sözlerde vs ayakkabıyla eve girmeyin lütfen diye kibarca uyarsaydınız. Gelecek davetli kadar ev terliği ayarlanır önceden. Bizde öyle olmuştu. Ama hiç görmedim ki erkek tarafı temizliğe girişsin.
İnsan çok zengin değilse kardeşi evlenirken ancak takısını alabiliyor. Kendine düğün kıyafeti falan derken zaten çok masraf. Kendine güvenmeyen evlenmesin :/
Bence onları biraz sevmeyi ya da en azından eşinizin sevmesine saygı göstermeyi deneyin. Eşinize sürekli kötülerseniz adam da iki tarafla da huzursuz olur. Yarın yavrunuz doğunca inşallah halası ve amcası ile bağı olmalı. Anneannemin dünürleri demeyecek çocuk onlara. Akrabam diyecek.
 
Başlıkta eşimin ailesiyle ne yapacağım bilmiyorum çok üzgünüm yazısını görünce bende büyük sıkıntı filan var sandim kız 😂 bunlar sorun değil sen sorun, sıkıntı görmemişsin. Beklenti içerisine girme insanlar kırar yoksa seni.
 
Allahım evlatlarımı iyi insanlarla karşılaştır diye dua ederek başlayayım.

Şaka gibi konu.
Siz misafire üstelik dünürlüğe gelmiş misafire ev temizletildiğini nerede gördünüz?
Hiçbir şekilde yardım bekleyemezsiniz!
Evinize ayakkabı ile girme durumunu önceden istişare edecektiniz. Ya siz halıları kaldıracaktınız. Yada onlar girmeyecekti, konuşulur böyle şeyler, bir anlaşma yapılır o günden önce.
Kalacak yeri damat olan eşiniz bulacak elbette bunda da sorun yok.
Çiçeğini çikolatasını vırtı zırtı elbette eşiniz alacak.
İnsanların babası anası birşey almıyorken kardeşleri neden yapacakmış, saçmalığa bak.

Kalburüstü ailesiniz ama maşallah her şeyi başkasından beklemişsiniz. Siz el atsaydınız. Eşinizle sizin düğününüz bu çünkü.Birlikte yapsaydınız o kadar kıyamıyorsanız.
Sinir bozucu bir duruşunuz var.
 
Merhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.
Konu sahibi bu kadar olumsuzluğa rağmen inatla evlenmeyi seçmişsiniz , çünkü eşimi seviyorum gerisi önemli değil demişsiniz.Esinizin bunları görüp ailesini dişlamasini beklemişsiniz ama o iş hiç bir zaman öyle olmuyor.Esiniz aileci ve asla hatalarını görmeyecek,siz geçmişi açıp daha çok bileneceksiniz,eşiniz buna karşı daha da aileci olacak......
Ya bu deveyi güdersin,ya bu diyardan gidersin.......
 
Arkadaş iki kişi evlenince taraflardan birinde veya ikisinde ne büyük beklenti oluyor. Bazen bu örnekteki gibi gelin mesela. Altiustu milyarlarca insan gibi evlendin. Ve yine milyarca insan gibi hamile kaldin. Ayakkabısı ile girsin istemiyorsan bir ıslak havlu koysaydin herkes ayağının altını silseydi. Annemgil de annemgil. Çok dusunuyorsan gidip çalışıp temizlikçi tutsaydin.
Bunun tersi de var. İyi ki kıymetli oğlu evlendi diye tüm kaprisi, hayatındaki tüm psikolojik sorunları geline yansıtanlar. Gelin bunun emireri sanki.
Ne kadar çok isteğiniz var. Sen gidip ablasının evini temizledin mi?
 
Merhabalar arkadaşlar. Ben eşimle 8 aydır evliyim, 2 aylık da hamileyim. Ondan önce de 3-4 senelik bir tanışma ve nişan dönemim oldu eşimle. Kendisi çok iyi, merhametli bir insandır. Onu gerçekten seviyorum fakat büyük bir sorunum var : eşimin ailesi. Kayınvalide ve kaynanam vefat etmişler fakat abileri ablaları ile aram çok iyi değil. Hem ailemle tanışmalarında hem nişanda hem düğünde komple bir problem yaşattılar bana. Onları hiç affedemiyorum. İlk tanışmalarında annem o kadar hazırlık yapmalarına rağmen dışarıdan yemek yiyip gelmişlerdi; yemeklerini yedikten sonra tabaklarını bile kaldırmamışlardı. Annem onlardan yaşça büyük olmasına rağmen onlara hizmet etti durdu. Annemgil onlar rahat olsunlar diye onlara bir pansiyon ayarladı fakat bunda da sıkıntı çıkardılar. Sanki problem annemgildeymiş gibi davrandılar. Tüm altın ve diğer alınabilecek her şeyi eşime yüklediler. Eşimle o zaman beraber dışarı çıktığımızda zırt pırt arayıp durdular. Nişanda da aile arasında bir söz keselim dediğimizde bile dışarıdan bir sürü insan eve getirdiler, eve dışarıdan geldikleri ayakkabılarla girdiler. Tüm temizliği yine anneme bıraktılar. Söz çiçeği, çikolatasının parasını hep eşime yıktılar. Evin içinde o ayakkabılarıyla oyun oynadılar. Kınada kına malzemelerinin taşınmasında hiçkimse annemgile yardım dahi etmedi. Düğünde ailem o kadar uzun yoldan gelmelerine rağmen kalınacak yer işini yine eşime yaptırdılar. Düğünde yapılan tüm masraflar yine eşimin cebinden çıktı, zerre yardımları olmadı. Hatta düğün yemeği organizasyonu için dış çekimde birkaç kez eşimi aradılar. Her şeyle o ilgilendi. Evdeki hiçbir eşyamızı onlar almadı. Annem yine birçok eşya bize gönderdi, ama onlardan hiçbir şey görmedim. İlk yeni evimize taşındığımızda düğün öncesi onu da annemgil temizledi. İlk evi görmeye geldiklerinde elleri boş geldiler, oysa yakın arkadaşlarımız bile her geldiklerinde elleri dolu dolu geliyor. Düğüne gelen dayım eşimi biraz övdü diye eşimin ailesi tartışma çıkardı, eşimi sıkıştırdı. Eşim üniversiteyi benim yardımımla bitirdi diye abisi parayla sahte bir üniversiteye kayıt yaptırdı, şimdi ortalıkta üniversite mezunuyum diye dolaşıyor. Annem babam çalışıyor, kalburüstüler diye ailemi hiç çekemiyorlar. Kınada kadınlar açık giyindi etti diye eşimin kınayı hiç beğenmediğini aileme söylemişler. Evlendikten sonra benimle ilgili hiç evde yemek pişmiyor etmiyor diye laf çıkarmışlar, çalıştığım yerde hep bunu söylüyordu herkes; herkese dedikodumu yapmışlar. Tüm bunlar neticesinde ne ben ne de ailem eşimin ailesini sevmiyoruz. Şimdi çocuğumuz olacak, eşim de yok işte ailemi sevmiyorsun yok abime ablama gidelim demiyorsun; bak seni ne kadar çok seviyorlar, onların günahını alıyorsun falan filan diye bana söyleniyor. Ben kavga büyümesin diye uzatmamaya çalışıyorum. Gerçekten bazen boşanma aşamasına geliyoruz. Çocuk olunca çocuğumuza onlar bakarlar falan diyor. İyi davranıyorlar ama bana samimi gelmiyor bütün bu olanlardan sonra. Ben onun için sevmediğim, bunaldığım bir şehirde yıllarımı harcıyorum. Ama beni bazen çok üzüyor, beni anlamıyormuş gibi geliyor. Hep dua ediyorum inşallah çocuktan sonra bazı gerçekleri görür ve onlardan uzaklaşır diye. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum çünkü.
Nicki neden sidikli terlik diye okudum bilmem
 
X