Eşimin ailesini sevmiyorum

Ingrid Kannerman .!.:

Mesele kültür çatışması değil ki. Tamam iki kültürün anlaşması bazı problemler yaratır. Fakat sizin sorununuz evin enayisi karısına paşa olan bir adamla evlenmeniz. Doğu'da nerde görülmüş geleneksel bir erkeğin kızın ailesinin evinde oturması. Her şeyi erkek ailesi karşılar normalde. Siz işlerine gelince modern işlerine gelince geleneksel, işlerine gelince güya bağlı işlerine gelince herkes kendi derdiyle uğraşsın diyen bir aileye gelin gitmişsiniz. Bunlara çanak tutan da eşiniz. Annenize acil şifalar diliyorum. Ama problemlerden hastalıklardan kafanızı kaldırma, nefes alma imkanınız olduğunda bunu bir düşünün.

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...