Güveniyorum eşim çok sabırlı anlayışlı biri ailesi tarafından da öyle yetiştirilmiş eğer bir gün böyle birsey yaparsa suçu onda değil kendimde bulurum çünkü o bana karşı asla bilerek hata yapmazBen kendime bile bu kadar güvenmiyorum siz eşinize nasıl o kadar güvenebiliyorsunuz?
Adamcağızı kendinden soğutmak için elinden den gelenin en iyisini yapmışsın.bravo.Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.
Çok teşekkür ederim cevabınız içinrica ederim. kendinize zaman ve şans tanıyamamışsınız hep bir başkalarıyla kıyas ve "normal/olması gereken" budur kaygılarıyla evliliğinizi "olması gereken"e taşımaya çalışmışsınız ve bu sizi çok yormuş, en azından anlaşıldığınızı bilmek size daha az yorgun hissettirebilir, sizi anlıyorum bu yüzden biraz çenem düştü kusura bakmayın.
karmaşık/kolay gözükmeyen uzun bir dönem geçirmişsiniz, eşinize şu an nasıl hissettiğinizi anlatabilme imkânınız varsa bu hem size hem de ona çok iyi gelecektir.
bizlere anlattığınız gibi yaşadığınız süreci eşinize anlatsanız, o size şimdi ne yapmalıyım/ne yapmalıyız dese ki evlilik beraberliği bu şimdi ne yapalım gücünü taşımıyor mu siz birbirinizin hayat arkadaşı değil misiniz işte o zaman beklentilerinizi/isteklerinizi/rahatsızlıklarınızı ve hassasiyetlerinizi açın birbirinize. iletişim kurmadan, o ne düşünüyormuş bilmeden, o sizin ne ile cebelleştiğinizi belki tahmin bile edemezken işler yoluna nasıl koyulur? kendinize yüklenmeyin, eşinize yaslanın, birlikte üstesinden gelin tüm bunların, nihayetinde ayrılmakla çözümlenecek olsa bile o ayrılığa birlikte karar verin. yalnız değilsiniz.
Yaşadığınız sorun daha sonra isteksizliğe evrilmiş. Nasıl ki kadınlar sevilmeye ihtiyaç duyuyorsa erkekler de duyuyor. Eşinizin şu an ki durumu onun için zor. Bu durumu ne kadar idare edebilir bilemiyorum. Ama tekrardan psikolojik destek almalı bir an önce cinsel hayatıni düzene oturtmalisin.Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.
Güveniyorum eşim çok sabırlı anlayışlı biri ailesi tarafından da öyle yetiştirilmiş eğer bir gün böyle birsey yaparsa suçu onda değil kendimde bulurum çünkü o bana karşı asla bilerek hata yapmaz
Hamileligimde vajinal enfeksiyon çok geçirdim ondan dolayı yoksa bizde biliyoruz bisey olmayacağını cahil değilizHamileyken niye bebeğe birşey olsun yahu ilişkide. O kadar doktora psikoloğa gitmissinizdir birşey olmayacağını biliyorsunuz dur. Google yazsan ögrenirsin. Doğum vs derken bir sene olmamış ilişki çook uzun.
Komikti ama kabul edin. Ailesi tarafından sabırlı ve anlayışlı yetiştirilmiş kısmı ayrı komik, aldatırsa hata bendedir kısmı ayrı komik.
Komik cunku bana gore ama siz komik birsey goremezsiniz bu durumda. Bu kadar guvenmeyin kimseye aldatilirsanizda ayrilmadigi ve bu yola yoneldigi icin o sucludur.
Evet bazıları adama bunu yapmaya ne hakkın var bosan gibi yorumlar yapmış hatta esime guvenmemi komik bulmuşlar simdiki evlilikler neden çabuk bitiyor sebep belli kimsenin kimseye tahammülü kalmamış kimse kimseye güvenmiyor oysa evlilik ve ilişkiler güven ve sadakat üstüne kurulur benim bildiğim çözüm aramak yol göstermek yerine pervasız yorumlar yapan var ama kaale almıyorumKonu sahibini suçlayıcı yorumlar olmuş fakat bu onun elinde olan birşey değil. İstemiyorsa kendini zorlayamaz altında yatan birçok sebep olabilir ki bir de yeni anne olmuş. Profesyonel destek alın çünkü bu durum ilerledikçe evliliğinize zarar verecek.Belki de birkaç terapiyle bile çözülebilecek kadar basit bir konudur.
Hanımefendi yol belli, çözüm belli. Hepimiz tek tek profesyonel destek alın mı yazalım?Evet bazıları adama bunu yapmaya ne hakkın var bosan gibi yorumlar yapmış hatta esime guvenmemi komik bulmuşlar simdiki evlilikler neden çabuk bitiyor sebep belli kimsenin kimseye tahammülü kalmamış kimse kimseye güvenmiyor oysa evlilik ve ilişkiler güven ve sadakat üstüne kurulur benim bildiğim çözüm aramak yol göstermek yerine pervasız yorumlar yapan var ama kaale almıyorum
Ilk yorumum gayet mantikliydi sizde begenmissiniz sonra sizin bir yorumunuza guldugum icin kendiniz merak ettiniz sordunuz bende cevapladim. Sorunu cozmeden cocuk yapmissiniz hamilelikte birlikte olmamissiniz sonrasinda birlikte olmak istemediginizi soyluyorsunuz. Hala guveniyorum diyorsunuz. Sorunu cozme yoluna girmek icin baska sorunlar var onu cozelim ondan sonra diye yine ikinci plana atiyorsunuz. Evlilik bunlarin ustune birde cinsellik uzerine kuruludur bunuda ekleyin.Evet bazıları adama bunu yapmaya ne hakkın var bosan gibi yorumlar yapmış hatta esime guvenmemi komik bulmuşlar simdiki evlilikler neden çabuk bitiyor sebep belli kimsenin kimseye tahammülü kalmamış kimse kimseye güvenmiyor oysa evlilik ve ilişkiler güven ve sadakat üstüne kurulur benim bildiğim çözüm aramak yol göstermek yerine pervasız yorumlar yapan var ama kaale almıyorum
Bende zaten yorumunuzu haklı bulduğum için begenmisim farkındaysanız esime güvenmek konusuda benim tercihim demek ki eşim bana böyle hissettirdi komik bisey bulamadığım için sordum. Bu durumuda ikinci plana atmıyorum su an bebeğimle ilgili bir sağlık problemi var onun çözülmesini bekliyoruz bazı şeyler istemekle olmuyor maalesef maddiyata gerekli yoksa ne eşimi be de bebegimi ikinci plana atarımIlk yorumum gayet mantikliydi sizde begenmissiniz sonra sizin bir yorumunuza guldugum icin kendiniz merak ettiniz sordunuz bende cevapladim. Sorunu cozmeden cocuk yapmissiniz hamilelikte birlikte olmamissiniz sonrasinda birlikte olmak istemediginizi soyluyorsunuz. Hala guveniyorum diyorsunuz. Sorunu cozme yoluna girmek icin baska sorunlar var onu cozelim ondan sonra diye yine ikinci plana atiyorsunuz. Evlilik bunlarin ustune birde cinsellik uzerine kuruludur bunuda ekleyin.
Guvenin guvenmeyin karisamam ben sadece guldum bana komik geldi. Sadece erkeklerin degil cinsel tatminsizlik yasayan kadinlarin da onceligi hormonlar olabiliyor. O sebeple ben olsam guvenmem. Umarim sagligina bir an once kavusur cocugunuz.Bende zaten yorumunuzu haklı bulduğum için begenmisim farkındaysanız esime güvenmek konusuda benim tercihim demek ki eşim bana böyle hissettirdi komik bisey bulamadığım için sordum. Bu durumuda ikinci plana atmıyorum su an bebeğimle ilgili bir sağlık problemi var onun çözülmesini bekliyoruz bazı şeyler istemekle olmuyor maalesef maddiyata gerekli yoksa ne eşimi be de bebegimi ikinci plana atarım
Evlilik öncesi hiç cinsel deneyim olmamış anladığım kadarıyla. Ten uyumu yok aranızda. Vajinismusu yenmişsin fakat eşine karşı arzu ,istek olmaması, hatta dokunmak, öpmek bile istememen bana anormal geldi. Üstüne de hamile kalmışsın. O süreçte de hiç ilişki olmamış. Bu konuda psikolojik destek almaya devam etmelisin. Evlilikte cinsellik çok önemli ve bağları arttırıyor. Jinekoloji ve cinsel terapiste gitmen gerekiyor cinsel isteksizlik için. Hormon değerlerine baktırdın mı? Eski sevgililerini hatırlıyorsun rüyana falan girmiş. Geçmişini mi özlüyorsun? Eşini yeterince sevip sevmediğinden emin misin? Sevsen bence sen de sevişmek isterdin. Aklına eski sevgili falan gelmezdi .Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.
Terapi almaya devam edeceğim inşallah almak istiyorum şu an bebegim olduğu için ve onunla ilgili sağlık problemleri olduğu için biraz ertelemek durumunda kaldım psikolojik olarakta hem bebegimin durumunu hem bu durumu düşünmek beni yıprattı ne düşünüyorum ne hissediyorum bilmiyorum eşimi seviyorum aslında ama ona karşı cinsel istek arzu yada yakınlaşma isteğim yok bebekten önce vardı aslında ama artık yok eski hayatımı özlüyorum bugünlerime şükürler olsun ama rüyamda da hep böyle eşimle ilk tanıştığımız zamanları Nişanlilik dönemimizi eski iliskilerimi görüyorum ara ara hatta daha bu gece rüyamda başka biriyle evlenmek üzere olduğumu tekrar o heyecanları yaşadığımı gördüm bebeğim iyiki oldu onun varlığına şükür Allah olmayan herkese nasip etsin ama sanırım acele karar verdik evliligimi tam yaşayamadım problemlerden dolayı mesela şu an balayına gittiğimiz zamana dönmeyi çok isterdim eskiye özlem duyuyorum.hepEvlilik öncesi hiç cinsel deneyim olmamış anladığım kadarıyla. Ten uyumu yok aranızda. Vajinismusu yenmişsin fakat eşine karşı arzu ,istek olmaması, hatta dokunmak, öpmek bile istememen bana anormal geldi. Üstüne de hamile kalmışsın. O süreçte de hiç ilişki olmamış. Bu konuda psikolojik destek almaya devam etmelisin. Evlilikte cinsellik çok önemli ve bağları arttırıyor. Jinekoloji ve cinsel terapiste gitmen gerekiyor cinsel isteksizlik için. Hormon değerlerine baktırdın mı? Eski sevgililerini hatırlıyorsun rüyana falan girmiş. Geçmişini mi özlüyorsun? Eşini yeterince sevip sevmediğinden emin misin? Sevsen bence sen de sevişmek isterdin. Aklına eski sevgili falan gelmezdi .
Cinsellik konusunda kendimi okuyorum sandım.. Tabi vajinusmus değil isteksizlik kısmı.Aylardır o kadar isteksizim ki anlatamam resmen ilişkiden kaçıyorum zevk almıyorum canım yanıyor.Bu olay düzelecek diye bekledim ama hiç düzeleceğe benzemiyor.Sizinkininde düzeleceğini sanmıyorum geçmiş olsun.Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.
Teşekkür ederim benimkisi profesyonel destek almadan düzeleceği yok sizinki düzelir umarımCinsellik konusunda kendimi okuyorum sandım.. Tabi vajinusmus değil isteksizlik kısmı.Aylardır o kadar isteksizim ki anlatamam resmen ilişkiden kaçıyorum zevk almıyorum canım yanıyor.Bu olay düzelecek diye bekledim ama hiç düzeleceğe benzemiyor.Sizinkininde düzeleceğini sanmıyorum geçmiş olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?