- Konu Sahibi umutlardunyasi
- #41
Yoksa sen benim annemmisin???:)) valla aynı onun gibi konuşuyorsun. Ve yazdıklarında o kadar haklisin ki bunu kabul ediyorum. Kafamda boşanma oluştu canım. Ben gercekten huzur istiyorum ve o benleykwn ben HUZURSUZUM. Suan o yok valla çook mutluyum. Aylarca gelmese gel demem. Kafam rahat. Ben bu adama haklı oldugum bir konu olursa alttan almiyayim artık. Ve beni gercekten damarıma basarsa ben nasil ona bisanacagimi söylemeliyim??? Sınırlı bir insan ben ondan korkuyorum yani bağırmasınlar falan. Cocuğun pasaport bende sakladım bir yere götürmez bebeği.
:):) Yok valla değilim:) Evet durumunu anlıyorum zaten sen de mantıken ne yapman gerektiğini biliyorsun da işte şartlar durumlar ve olumsuzluklar bir araya gelince iki arada bir derede kalıyorsun. Bence damarına basmasını beklemeden ve belki annenle de konuşarak bu durumun detaylarını düşünmeye başlayabilirsin. Kendine bir süre tanı ve bunu gerçekten istediğine emin ol, ilerde o olmadan neler yapabileceğini düşün. Eksi ve artıları bir kağıda yaz mesela ve sonra kafanda tart.
Baktın ki sonuç olarak gerçekten bu adamın sana getirisi yok senden götürüsü çok. O zaman al karşına ve boşanmak istiyorum de. Sinirli bir insan diyorsun korkuyorsun anlıyorum ama daha nereye kadar katlanacaksın? Belki bir iki sinirini ve bağırmasını daha çekeceksin ama sonunda bittiğinde kurtulacaksın. Umarım psikopat biri de değildir. Zarar verecek kadar. Ya da ailen de seninleyken birileri yanındayken açıkla.
Ama bizim etkimizde kalma, kendince baştan bir kez daha düşün. Çocuğun da var, çocuğum olmadığı için atıp tutmak da istemiyorum ama ben çocuğu mahkeme yolu ile alamayacağına emin olsaydım, boşanırdım diye düşünüyorum. Çünkü hayat böyle geçmez. Sonunda sinir hastası olursun gençliğine yazık.