- 17 Ağustos 2011
- 24.148
- 151.795
- 798
vuslaaat banliyken gördüm bu mesajını, kaydettim sormak icin.
kizin mi evlendi, cok sasirdim. en son baska sehire üniversiteye gitmisti. Hakkinda hayirlisi olsun
vuslaaat banliyken gördüm bu mesajını, kaydettim sormak icin.Yavrum ben 47 yasindayim benim büyük kizim evli en küçük çocuğum 12 yaşına girmek üzere
Eşinizi hiç sevmedim ben ya iyi biri hissi vermedi banaMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Başka bir çocuk yüzünden çocuk neden yapmıyorsunuzki? İstemiyorsanız gönülden yada eşinize güvenmiyorsanız ayrı bir konuNiçin heder olsun ki ben çocuk bile yapmıyorum kıskanır olumsuz şeyler düşünür diye. Biraz daha büyümesini bekliyorum. Onu yanımıza almayı isteyen ilk benim zaten. Dediğiniz kişi kim nedir bilmiyorum. Ben henüz yeni üyeyim.
Ne alaka ya ben kendi öz evlatlarimi bile bazen biri olsa baksada ben eşimle yalnız kalsam diyorum.Buda bir ihtiyaç.İnsan aynı evin içinde bile birbirini ozleyebiliyor kendilerine ait zaman kalmadığı için.Yorumunuz kırıcı bence.Kadincagiz yazdığına göre gayet normal istekler duyuyorBu yazı bana dilek miydi neydi onu hatırlattı. Şimdi kızlar hatırlar tam adını. Kafayı üvey! kızına takmıştı. Hiçbir çözüm yolu yok. Kabul edip evlenmişsin. Çocuk bir orda bir burda heder olmuş elinizde. İnş ergenlik haliyle yanlış kararlar vermez.
Bakın size bir şey söyleyeyim, yanlış anlamayın ama öz çocuğunuz olsaydı kızım anne babalarda biraz yalnız kalmalı deme lüksünüz olmayacaktı.Yalnız kalmak isteyen o çocuğu yapmaz çünkü yalnız kalamayacağını bilir.Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Evet içinden geçiriyorsun. Git uyu babanla vakit geçireceğim demiyorsun. Vardı böyle dilek diye biri. Bir kızı vardı yaş aynı. Babaanne dedeyle kalıyordu. Süre de aynı. Sonra çocuğu baba alıyordu. Çocuğun her hareketi gözüne batıyordu. Burda neler beler yazmıştı. Şimdi ikide bir kızım da kızım diyor. Adama da sen git kızımla yaşayacağım diyormuş falan filan. Yani hiç gerçekçi değil. Eğer çocuğuna babanla başbaşa kalacağım odana git diyorsan sende de sorun var bana göreNe alaka ya ben kendi öz evlatlarimi bile bazen biri olsa baksada ben eşimle yalnız kalsam diyorum.Buda bir ihtiyaç.İnsan aynı evin içinde bile birbirini ozleyebiliyor kendilerine ait zaman kalmadığı için.Yorumunuz kırıcı bence.Kadincagiz yazdığına göre gayet normal istekler duyuyor
Kadına üvey anne diye amma yürümüşsünüz. İnsanları zayıf yönlerinden vurmaya çalısmayın kaldı ki öz annesi bakımı reddetmiş. Kocasıyla vakit geçirmek istemesinin veya yalnız kalmak istemesinin üvey veya kendi çocugu olmasıyla nasıl bir alakası var? Anne olduk diye ölelim mi pek tabi de yalnız da kalmak istiyorum yeri gelince kocamla da başbaşa kalmak isteyebilirim geyet normal. Bağzı kavramları ilahlaştırmayın. Tüm gün evde saç baş yolup yemek temizlik yapan cocuklarına öte git demeyen annemi sağlıklı yaniBakın size bir şey söyleyeyim, yanlış anlamayın ama öz çocuğunuz olsaydı kızım anne babalarda biraz yalnız kalmalı deme lüksünüz olmayacaktı.Yalnız kalmak isteyen o çocuğu yapmaz çünkü yalnız kalamayacağını bilir.
Şuan çocuğunuz olmadığı icin böyle bir hata yapmışsınız sanirim ama çocuktan babasi gelince odasına gidip oynamasını beklemeniz saçmalık şuan
Sizin anneniz mesela sen git odanda oyna ben babanla baş başa kalacağın diyormuydu size?
Ha cocuğu tabiki arada aile buyuklerine bırakip baş başa zaman geçirebilirsiniz bunda sorun yok haklısınızda bu konuda
Keşke biraz da okuduğunuzu anlamayı isteseymişsiniz.Kadına üvey anne diye amma yürümüşsünüz. İnsanları zayıf yönlerinden vurmaya çalısmayın kaldı ki öz annesi bakımı reddetmiş. Kocasıyla vakit geçirmek istemesinin veya yalnız kalmak istemesinin üvey veya kendi çocugu olmasıyla nasıl bir alakası var? Anne olduk diye ölelim mi pek tabi de yalnız da kalmak istiyorum yeri gelince kocamla da başbaşa kalmak isteyebilirim geyet normal. Bağzı kavramları ilahlaştırmayın. Tüm gün evde saç baş yolup yemek temizlik yapan cocuklarına öte git demeyen annemi sağlıklı yani
Kadına üvey anne diye amma yürümüşsünüz. İnsanları zayıf yönlerinden vurmaya çalısmayın kaldı ki öz annesi bakımı reddetmiş. Kocasıyla vakit geçirmek istemesinin veya yalnız kalmak istemesinin üvey veya kendi çocugu olmasıyla nasıl bir alakası var? Anne olduk diye ölelim mi pek tabi de yalnız da kalmak istiyorum yeri gelince kocamla da başbaşa kalmak isteyebilirim geyet normal. Bağzı kavramları ilahlaştırmayın. Tüm gün evde saç baş yolup yemek temizlik yapan cocuklarına öte git demeyen annemi sağlıklı yani
Böyle birşey elbette demiyorum konuyu çarpıtma.İnsan birbiriyle yalnız kalmak isteyebilir diyorum.Dilek kim ve konusu ne bilmiyorum.Bu ayrı bir konu zaten.Burfaki paylaşımi sizin gibi garipsemedim sadeceEvet içinden geçiriyorsun. Git uyu babanla vakit geçireceğim demiyorsun. Vardı böyle dilek diye biri. Bir kızı vardı yaş aynı. Babaanne dedeyle kalıyordu. Süre de aynı. Sonra çocuğu baba alıyordu. Çocuğun her hareketi gözüne batıyordu. Burda neler beler yazmıştı. Şimdi ikide bir kızım da kızım diyor. Adama da sen git kızımla yaşayacağım diyormuş falan filan. Yani hiç gerçekçi değil. Eğer çocuğuna babanla başbaşa kalacağım odana git diyorsan sende de sorun var bana göre
Yooo olayı çarpıtmadım konu bu sen yanlış anlamışsın. İşte kimse kimsenin çocuğuna anne de olamıyor baba da. Sorun da tam burda. Çocuklu boşanmış kişiler çocuklu kişilerle evlenmeli. Ben anne olmadan önce anneliğin bu kadar zor olduğunu bilmezdim. Durum buBöyle birşey elbette demiyorum konuyu çarpıtma.İnsan birbiriyle yalnız kalmak isteyebilir diyorum.Dilek kim ve konusu ne bilmiyorum.Bu ayrı bir konu zaten.Burfaki paylaşımi sizin gibi garipsemedim sadece
Bence çocuk istiyorsanız yapınNiçin heder olsun ki ben çocuk bile yapmıyorum kıskanır olumsuz şeyler düşünür diye. Biraz daha büyümesini bekliyorum. Onu yanımıza almayı isteyen ilk benim zaten. Dediğiniz kişi kim nedir bilmiyorum. Ben henüz yeni üyeyim.
Yok biz aşık olduğumuzla evlenicezÇocuklu boşanmış kişiler çocuklu kişilerle evlenmeli.
Sanki sorun eşinizde anlattiginiz gibiyse eğer o dengeyi kurarsanız çocuğa da daha verimli zaman ayirirsinizMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Bakın ben de boşandım. 2 çocuğum var Allah bağışlar inş. Ama ben çocuksuz biriyle evlensem velev ki beni asla anlayamaz. Çünkü çocuklar benimle uyumak istiyor. Ya da çocuklar evi var ya talan ediyor talan. Biri et yiyor öbürü pilav diyor. Birisi parka gidelim diyor diğeri evde kalalım diyor. Onları bile ortak noktaya getirmek zorken bir de x kişisi girecek işin içine. Bu kişi çocuksuzsa asla beni anlamaz. Ben bu durumu bildiğim için küçük çocuklu biriyle evlenmem mesela. Çünkü başka çocuklara da haracayacak enerjim yok hayat öyle toz pembe değil. Bunu da yaşayarak öğreniyoruz işte kuralla falan değilYok biz aşık olduğumuzla evlenicez
sorun yaşarsak da diğer insanlar gibi konu açıcaz. Gayet normal
Bu kuralları kim koyuyor ayrıca
Toplum mu
Şu kuzeniyle ensest evliliği normal gören, dul kadına kötü gözle bakan ve her geçen gün daha da sahtekarca değerler benimseyen toplum mu
Merhaba. Aynı yollardan geçen biri olarak, size sabırlı olmayı tavsiye edebilirim.Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Sorun uvey kızın degil, sorun doğruyu yanlışı ayırdedemicek aptallikta bir kocan olmasinda. Sen niye bu kadar sabırlısın onu anlamadim evliya sabri var vallahi. Bu adami kiziyla birakip gitsen biraz nolur? Bu adamın kendine ceki düzen vermesi lazim ne zamana kadar cekeceksin bu aptalliklari ve niye en önemlisi senin karin nedir bu iliskilerden? Çalışıyor musun?Çocuğun direkt psikolojik yardım alması gerekiyor ama velayeti annesinde ben resmi ebeveyni olmadığım için doktora götürsem bile bakmazlar. Eşime söylesem diyeceği kelime şu kendin git psikoloğa benim kızımda bişey yok. Genel olarak kendisine kızına ailesine karşı hep bir savunma halinde bunu özellikle bana karşı yapıyor. Bu sabah bile namaz kılacak eve yeni taşındık kıbleyi gösteriyorum böyle kıble mi olur diyor pusula açtım gösterdim hayır bu yanlış diyor. Ben ne desem adama yanlış veya yalan geliyor. Her şeyimi sorguluyor ya da sorgusuz sualsiz kabullenmiyor asla.
Alakasiz bence. Kendi 10 yasimdan örnek vereyim ben de anne babamla vakit geçirmek istiyordum onlar yatmadan yatmak istemiyordum gece 12 oluyor oturuyorum aralarında yatiriyorlar geri geliyordum. Babam sinirleniyordu annem de yatsana kizim biz yetiskiniz oturabiliriz sen cocuksun uyumalisin diyordu. Yani cocugu terbiye etmek aliskanliklarini duzenlemek adina tabiki soylenebilir. Özlük üveylikle bir ilgisi yok bu konuda cocuk tembihlemenin.Bakın size bir şey söyleyeyim, yanlış anlamayın ama öz çocuğunuz olsaydı kızım anne babalarda biraz yalnız kalmalı deme lüksünüz olmayacaktı.Yalnız kalmak isteyen o çocuğu yapmaz çünkü yalnız kalamayacağını bilir.
uyku saati geldiginde bizde cocugumuza uyku saati hadi kızim diyoruz elbette bu baska sey, sen odanda oyna biz baş başa oturacagiz demek başka şey.Alakasiz bence. Kendi 10 yasimdan örnek vereyim ben de anne babamla vakit geçirmek istiyordum onlar yatmadan yatmak istemiyordum gece 12 oluyor oturuyorum aralarında yatiriyorlar geri geliyordum. Babam sinirleniyordu annem de yatsana kizim biz yetiskiniz oturabiliriz sen cocuksun uyumalisin diyordu. Yani cocugu terbiye etmek aliskanliklarini duzenlemek adina tabiki soylenebilir. Özlük üveylikle bir ilgisi yok bu konuda cocuk tembihlemenin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?