Bu zihniyette birine çocuk değil evcil hayvan bile emanet edilmemeli. Hiç bir çocuk bu lafı haketmiyor. Aynı adamla kendisi de yatıp kalkıyor.Bu kadın kendinden olmayan bir çocuğa annelik yapıyor.
Siz isterseniz 10 tane doğurun.
Bu kadın sizden daha ÇOK ANNE! Nokta.
hayat arkadaşının daha önce yatıp kalktığı kadından olan çocuğa kucak açabilmek buna sabır göstermek çok ayrı bi merhamet diye düşünüyorum.
Arkadaşım selamlarMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Problem siz değilsiniz ki. Eşiniz... Ben çocuğa bakmak istemeniz de bir beis görmüyorum. Ama eşin olacak adam bu durumdan fersah fersah uzak. Değişik bir tip.Düşünceniz için teşekkür ederim Allah razı olsun şu an bu mesaja o kadar ihtiyacım vardı ki gerçekten
Ne yazık ki kocan sana değer vermiyor, o yüzden mesele kocan, çocuk değil.Dün akşam kızım uyudu eşim geldi 1 saat sonra konuşmaya çalıştım bu konuları bak kızımız ergenlik döneminde dedim ve hemen ne konuşuyorsun sen boş konuşuyorsun ben erkeğim karşında kadın varmış gibi konuşuyorsun. Ne demek dedim ergenlik dönemine girmeyecek mi senin kızın diye asıl sen ne saçmalıyorsun seninle konuşmayacağım kiminle konuşacağım çocukla benim arama karışma müdahale etme bi daha eğer edeceksen de gelme bu eve biz kızımla birlikte yaşarız dedim bu sefer güldü ya ergenlik dönemine girmek ne demek kötü bi söz mı bu anlamı ne demek bi araştır önce sen. Benim evim istediğim gibi giyinirim o benim evladım ve kız çocuğu onun yanında jartiyerle gezmiyorum ki bana bağırıyorsun çocuğun yanında bi daha bana kesinlikle bağırmayacaksın bunu yaparsan bu çocuk bana saygı duymaz ki beni dinlemez ki senin doğrun kendine benim ki bana ama senin doğrun bize zarar veriyorsa benim doğrum uygulanacak bu evde dedim ve tamam haklısın dedi biz mutluyuz arayı bozan sensin ve lütfen yatakta davrandığın gibi bana evin diğer kısımlarında da dışarıda da ailenin çocuğun yanında da davranmayacaksan hiç kalma hayatımda dedim
Coookkk coookk doğru bu yoruma Cook katılıyorum,Sorun ne sen de ne kızda. Sorun tamamen eşinde. Kızın annesi zaten sorumsuzun teki kendi evladı ile bile görüşmüyor. Başka koca bulmuş çocukları olmuş bu kızı resmen silmiş. Çocuğun belki de bu sorundan dolayı duygusal yeme bozukluğu var. O yüzden kilolu olabilir.
Adama gelince bu adamı anlayamadım. Hangi kafa ile evlenmiş. Bulmuşsun çocuksuz kadını. Kadın çocuğunu kabul etmiş ilgilenmek istiyor. Adam naz niyaz yapıyor. Adamın evlenme amacı bence sefil hayatından kurtulmak için olmuş. Sizi de çocuğunu da sevdiğini düşünmüyorum. Sizi sevse size vakit ayırır. Çocuğu ile sizin için konuşur. Çocuğunu sevse sizinle iyi geçinmesi için elinden geleni yapar.
Bu çocuk büyüyecek. Başka dertleri olacak. Siz daha çok yorulacaksınız. Çünkü adamdan size hayr yok. Ya sabredersiniz ya da ayrilirsiniz. Ben olsam ayrilirdim.
Evet yapılmıyor bunları hiçbiri devlet tarafından acile götürdüm çocuğun öz ebeveyni gelecek anne ya da babası dediler siz şaka mısınız her şey çok değişti eskisi gibi değil babası gelmiyor her yere ben götürüyorum onu ateşi çıktı götürdüm öz ebeveyni gelecek dediler gidin araştırın benim üzerime niçin saldırıyorsunuz gidin sorunlarınızı başka yerde tatmin edin !!!Yatıp kalktığı hayat arkadaşından olma çocuk diye siz yazdınız. O çocuğun kaderi güzeldir umarım. Okur eğitimini tamamlar da sizlerden kurtulur bağımsız olur. Psikoloğa doktora götürülmeme nedeni de velayetin annede olmasıymış. Çocuk kaza geçirse düşse bir yerini kırsa velayet babasında olmadığı için kırığı çıkığı kendi kendine kaynar artık. Ya da ömrü bu kadarmış dersiniz. Annesi size, hayır psikoloğa doktora götüremezsiniz, hormonlarına kan değerlerine baktıramazsınız genel bir kontrole sokamazsınız diyor öyle mi? Anne baba ayrı, anne başkasıyla evli ve başka çocukları var. Bu çocuğun içinde ne fırtınalar kopuyordur. Terk edilmiş, istenmiyor hissediyordur. Siz her şeyin kendi kontrolünüzde olmasını istiyorsunuz. Kahraman sendromuna kapılmışsınız.
Olur öyle, buraya konu açanların sorunları o akşam yıldırım hızıyla çözülür. Yobaz adamlar medenileşir, şiddet eğilimliler çiçek dağıtır, karısına hizmetçi gibi davrananlar sen haklısın karıcım der, benim lafım geçer ben ne dersem o diyen adamlar sen haklıymışsın bundan sonra hep seni dinliycem der...
Yemin ederim eşime biyolojik anneden alalım benim adım yazsın kimliğinde dedim eğer mümkünse avukata danış yapalım dedim zaten öz anne vermek ister demiş kayınvalideme velayeti vs isterseniz veririm diye eşim uğraşmak istemiyor çocuğun kimliği bile eski kimlik bana hastaneden bahsediyorlar baba anne olmadan üstelik eski tip kimlikle bakmıyorlar hastanelerde yaşı küçük bu çocuğun öz ebeveyn isteniyor araştırın biraz anlayacaksınız ne demek istediğimi çocuğun kimliğini de eşim öz anne ile birlikte gidip değişmesi gerekiyor çünkü velayet annede ve o olmadan nüfus müdürlüğü işlem yapmıyor bunlar benim suçum mu benim üzerime saldırıyorlarArkadaşım selamlar
Yazını okudum gayette annelik yapmışsın,
Arkadaşlar millet kendi çocugundan yeri geliyor bunalıyor yapmayın, bir vakit geçirmek istemesi çok mu zor ,
Birde bu çocuğun annesi bile sorumluluğunu almamışken sen almışsın canım.
Burda sorun eşinde çocuk ben merkezi olmuş. İçinde gönlünde vicdanında rahat olsun eşinden geleni yapmışsın canım.
Eşinle güzelce konuş bence
Bu forumda ilk kez üvey çocuk için "eşimin çocuğu" değil de "üvey kızım(çocuğum)" dendiğini görüyorumMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Sorun eşindeMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Tabiki evlatlık cocuk alabilirsiniz ama anasi babasi hayatta olan,akrabalari olan çocuğu ayrılırsınız size vermezler.Neden bağı olmayan biri çocuk evlatlık edinemez mi? Bir sürü çocuk var bu şekilde alınan. Zaten kızımla benden başka ilgilenen kimse yok ki. Ben bana söylenilen sözleri söylüyorum size arkadaşlarım çevrem herkes kocamın başka kadından yaptığı çocuğa bakınca o kadını görmüş gibi olurum valla helal olsun sana ben yapamazdım ama ne yapsan zaten üvey annesin vs diye bu cümleleri hep duyuyorum bu benim düşüncem fikrim olsaydı zaten çocuğu yanımıza alalım diye eşimin başının etini yemezdim polemik oluşturmak derdiniz. Ben zaten yıllarca çalıştım anneme kardeşlerime baktım babam yoktu ve artık yoruldum belki 32 yaşındayım evet ama vücudum çalışma hayatını artık kaldırmıyor hem çalışsam da çalıştığım sadece kira gerisi nası olacak peki? Hiçbir mal varlığım yok doktor öğretmen vs de değilim. Hayat şartları belli. Hem zaten ben simsiyah ferace giyen biriyim kimse işe bile almak istemez. Günün 2 saati en az da ibadet ederim. Benim hayatım bu. Hadi buttun bunlara da cevap verin !!!!
Eşiniz saçma sapan biri ve asla sizin iyi niyetinizi hak etmiyor. Eşiniz size bakıcı gibi davranıyor ve böyle bir kocaya göre beklentileriniz çok yüksek, eşiniz sizin istediğiniz gibi bir eş değil, mutsuz olursunuz. Size bol sabır diliyorum, unutmayın bu olayda ben masum o çocuk, lütfen bunun bilincinde olun.
Çokta konusacak bir sey kalmamış aslindaBoşan gitsin böyle ömür mü geçer? Adam senin iyi niyetli olduğunu düşünse çocuk terbiyesinde ortak hareket edersiniz resmen ortada bi sorun yokken bile sana karşı kızı koruma modunda
“Hayat arkadasinin dusup kalktigi kadindan” dan diyerek cocugu baska biseyle itham eden siz ama iyi kalpli insan yine siz … tamam o zamanEvet o kadar hakksınız ki dünya ve insanlar o kadar kötü ki ve bizde buna bu kadar çok alışmışız ki maalesef bizim gibi düşünenler ne yazık ki sırıtıyor ya da samimi bulunmuyor. Bende babasız büyüdüm hanımefendi bende bi aile sıcaklığı görmedim bu yüzden olabilir mi? Hem gerçek sevgi emektir. Bi çocuğu doğuran değil büyütendir anne. Allah biliyor kalbimi siz ne isterseniz onu düşünmekte özgürsünüz…
Hiç bir çocuğa kimse öz annesi kadar iyi bakamaz.Öz annesi gibi sevemez öz annesi gibi sahiplenemez.Kediyle konuyu bağlamışsınız ama benim bu zamana kadar sahiplendiğim üç kedi oldu ama hiç biri ilk sahiplendiğim oğlumun yerini tutamadı.Birden fazla kedi sahiplenen kişiler beni çok iyi anlar ilk göz ağrınız her zaman en değerliniz olur en çok onu seversiniz.Ayrıca kediye duyulan bağ zamanla olan bir şey ben oğlumu sahipleneli 6 sene oldu ona olan sevgim bağlılığım 6 senede oluşmuştu.Kedi ve çocuk başka şeyler.Çocuk karnınıza düşer 9 ay karnınızda taşırsınız doğduğu an deli gibi seversiniz.Kediyi ise zamanla.Neden bakmasın ki? Şu dünyada bir masuma kol kanat germek, eksik yanını tamamlamak kadar güzel bir şey var mı? Burda asıl dengeyi kurması gereken kişi babası. Kabul eden kişi ise bu sorumluluğu almalı. Şu şekilde değil yani bakıcı, hizmetçi gibi değil. Eğer kendinin olmayan bir çocuğa anne veya baba rolü alınmışsa o kişi el üstünde tutulmalı.
Bunu yapan kişi ise kanadı kırık bir masumu ancak sevgi ve sabırla bir düzene sokar. Baba faktörü ise gelene bakıcı muamelesi yapmayacak, aksine minnet duyacak.
Eve aldığımız kediye bile nasıl bakıyoruz kaldı ki bu bir çocuk. Merhamet edilmezse o çocuk hiç olur.
Bu sebepten gelen kişi bu sorumluluğu acısı ve tatlısı ile gerçekten benimsiyorsa gelmeli.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?