• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim ve üvey kızım

Böyle olması gerekmiyor mu yine de teşekkür ederim. Ama ben boşansam bile bu çocuğu almak isterim verse bana bakarım öyle alıştım seviyorum onu. Her şey kan bağı değil
Yani bilmiyorum ama bana bi insan bu kadar kalender olamaz gibi geliyor neden bosansaniz siz 32 yasindayken genc yasinizda 12 yasindaki bir cocugu akmak isteyesiniz cok sevmek ayri bu ayri bi durum . Bence olayin icerigi pek sizin anlattiginiz gibi degil sadece tepki almamak icin bazi yerleri yumusatiyorsunuz gibi
 
Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Fazla fedakarlık suistimal edilir diyerek denge esastır diyorum.Keşke babanne ve dede varken siz bakmasaydınız yani tamam ara ara gelseydi ama çocuğa bakacak kişi varken siz neden sazan gibi atladınız ki.Ve ergenlik çağında şuan,ateşe atmışsınız kendinizi.
 
Benim de 12 yaşında ergen bi kızım var. Empati yapıyorum. Mübarek çocuk saat 12 zor bela gidiyor yatağa. Onun biyolojik saatine kalsa 1-2de uyur. Ama sabah da okul var yani. Ne olursa olsun o yaşta boş çocuğun hatta yetişkinin bile 3lere kadar uyumaması sorun. Konu sahibi seni anlıyorum, hak da veriyorum. Evde bi ergen varken eşle özel zaman geçirmek lüks oluyor.

Diğer yandan dengeyi kuracak olan eşin. Ama afedersin o da özür dileyerek yazıyorum odun gibi biri :KK12: kızı ve eşi arasındaki dengeyi bulamıyor. Sen misal onunla yalnız kalmak istiyorsun da, onun öyle bi ihtiyacı ve talebi yok mu ? Salt cinsellik için bile olsa zamana ihtiyaç var hani..

Çok üzülerek bunu diyeceğim ama sanırım seni tam bi birey ve eş olarak görmüyor. 😕 Onum için bakımdan sorumlu kişi gibisin. Evi çekip çeviren işleri halleden, bu açıdan herseyden sorumlusun ama yönetim ve karar anlamında hiçbir selahiyetin de yok gibi. Bu adamdaki algı nasıl değişir ? Ya da değişir mi ?o_O
 
Zaten babaanne ve dede halalar çocuğu ya salmış ya da çok sıkmışlar bi orta yolu olmamış çocukta asla sınırı koyulmamış ama beni dinliyor hatta kayınvalidem eşime demiş al karın baksın onu seviyor dinliyor bizi istemiyor diye bizim bi sorunumuz yok sorun tamamen eşimde zaten 12 yaşında bi çocuğun sorunu olmaz ki ebeveyninin sorunu olur

Valla son cümlenizi çok beğendim. 11 yaş kızım var. Bu yaştaki çocuklar zor oluyor. Üstelik annesi ilgilenmiyor, babaanne-dede baş edemiyor, baba sadece şımartıyor.

Mesela bizim evde çocukların uyku saati bellidir. Kızım artık 10 a doğru uyumak istiyor. Ama odasında ödev yapıyor yada kitap okuyor. ( Şimdi bu saatte ödev mi olur demeyin o saate bırakan kendisi, isterse yapmaz uyur,isterse erken bitirir)

Anne baba kurallar konusunda ortak karar vermeli ve uymalı. Eşiniz kızı kıskandığı için sizden uzak duruyor olabilir, konuşup olmadı destek alıp çözebilirsiniz.
 
Sizi kinamiyorum anne olmamissiniz haliyle tam bir annelik yapamiyor olmanız bana normal geldi
Yalnız bizlerde de normali bu sanmissiniz onu yazmak istedim
Ne ben ne de tanıdığım her hangi biri kocam gelmeden çocuğu uyutayim kocamla yalnız kalayım olayina ne girdim ne gireni duydum
O çocuğun da her gün babasını görme hakkı var kaldı ki adam kaç saat görecek cocugu maksimum 3 sonra uyur gece zaten sizin öyle değil mi
Lütfen çocuğa bu baskıyı hele de her anne yapar bunu diye sakın yapmayın her anne yapmaz ben yapmadım ve gerçekten yapanı da duymadım öz anne olup evet ben yaptim diyen varsa yazsın
Not : kırk yılda bir özel gün olur vs amenna ona lafım yok belirteyim
Nasi laflar bunlar ya anne olamamissiniz ne demek.benim çevremde sosyal medyada ne kadar çok kişi varsa hepsi çocukları uyuyalım zaman geçirelim der.babasi çocuğunu çok seviyorsa erkenden gelsin o saatte ne işi var disarda
 
Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Sorun ne sen de ne kızda. Sorun tamamen eşinde. Kızın annesi zaten sorumsuzun teki kendi evladı ile bile görüşmüyor. Başka koca bulmuş çocukları olmuş bu kızı resmen silmiş. Çocuğun belki de bu sorundan dolayı duygusal yeme bozukluğu var. O yüzden kilolu olabilir.
Adama gelince bu adamı anlayamadım. Hangi kafa ile evlenmiş. Bulmuşsun çocuksuz kadını. Kadın çocuğunu kabul etmiş ilgilenmek istiyor. Adam naz niyaz yapıyor. Adamın evlenme amacı bence sefil hayatından kurtulmak için olmuş. Sizi de çocuğunu da sevdiğini düşünmüyorum. Sizi sevse size vakit ayırır. Çocuğu ile sizin için konuşur. Çocuğunu sevse sizinle iyi geçinmesi için elinden geleni yapar.
Bu çocuk büyüyecek. Başka dertleri olacak. Siz daha çok yorulacaksınız. Çünkü adamdan size hayr yok. Ya sabredersiniz ya da ayrilirsiniz. Ben olsam ayrilirdim.
 
O yaş 12 zaten. Anne ben gelmesem olmaz mı diye bu yaşta başlıyorlar. Anne baba içlerine sinmiyor çocuğu bırakıp yemeğe gitmeyi, çocuk da annemi babamı üzdüm mü gitse miydim ikileminde kalıyor. Ama o eşik geçildi mi, 13-14 yaşında hele hiç takılmak istemiyorlar aileyle. Biz bir süre rüşvetle götürmek istedik, sonra da bizim istediğimizi yapsınlar diye zorlamaya döndü iş ve bıraktık artık. İsterlerse geliyorlar istemezlerse gelmiyorlar. Hatta restoranın ismini sorup menüye bakıyorlar beğeniyorlarsa geliyorlar.
Benim oğlum da iki gün önce 12 yaşını doldurdu, oğlumdan bir kaç yaş büyük çocukları olan arkadaşların çocukları artık gelmiyorlar anne babayla. Bence de en iyisi kendileri karar versin.
 
3 çocuğum var ve bunların uyku vakitleri var. Saat 21:00 de yaptırıyorum hepsini. Önce sağlıkları için, sonra biraz kafamı, evi falan topluyorum. Kendi öz çocuğum ama bizimde zamana ihtiyacımız var %100 çocuk odaklı yaşarsak evlilik monotonlaşır. Bakmıyor muyum çocuğuma? Elbette bakan, ilgili bir anneyim. Ama normal rutine yatış 21:00 dır.

O vakte kadar baba ve ben çocukla ilgileniriz. Eşim yoksa ben ilgilenirim. Uzaktan bir yakın akrabam gelmiştir, baba görevden gelmiştir o zaman esneme oluyor ama bunun dışında yemek, oyun, yatış vakitleri belli.

Ama mesela 21:00 dan önce çocuklara gidin odanızda zaman geçirin demem. Aksine üstlerine düşeriz, oynarız veya bir etkinlik yaparız vs.

Bunun dışında kilo problemi olan bir çocuğum olsa ben de müdahale ederim burda sağlığı söz konusu.

Bazen baba alır götürür benim biraz kafamı dinlemem için. O vakitte kendime zaman ayırırım.

Saat gece 3 e kadar öz çocuğum uyumasa ben de kızarım. Birincisi sağlığı için, ikincisi anne-baba olmakla beraber biz karı-kocayız.

Çocukla gün içerisinde güzel vakit geçirip ilgileniyorsanız ben absürt bir şey görmedim. Çocuğun hırçınlaşması gayet normal, zor bir çocukta olabilir çünkü yaşadıkları az değil, iki kat daha özenli olunmalı.

Çocuk sabır, sevgi ve ilgi isteyen kocaman bir sorumluluk. Ebeveynler belli kurallar dahilinde onlarıda hoş tutmak zorunda.
 
Bir de çocuğa "Üvey kızım" demenizi hiç hoş bulmadım. Bile göre kabul etmişsiniz ve "Üvey" diyerek ötekileştirmeyin. Aksine onu daha çok benimseyin. Siz ona Üvey derseniz, o da sizi "Üvey anne" algılar. Bu hitap çok yanlış. O sıfatı kafanızdan silin bir kere.

Buraya, bir terapisti vs. Anlatırken bile "bizim çocuğumuz ama sadece biyolojik annesi farklı" diyebilirsiniz.
 
Fazla fedakarlık suistimal edilir diyerek denge esastır diyorum.Keşke babanne ve dede varken siz bakmasaydınız yani tamam ara ara gelseydi ama çocuğa bakacak kişi varken siz neden sazan gibi atladınız ki.Ve ergenlik çağında şuan,ateşe atmışsınız kendinizi.
Neden bakmasın ki? Şu dünyada bir masuma kol kanat germek, eksik yanını tamamlamak kadar güzel bir şey var mı? Burda asıl dengeyi kurması gereken kişi babası. Kabul eden kişi ise bu sorumluluğu almalı. Şu şekilde değil yani bakıcı, hizmetçi gibi değil. Eğer kendinin olmayan bir çocuğa anne veya baba rolü alınmışsa o kişi el üstünde tutulmalı.

Bunu yapan kişi ise kanadı kırık bir masumu ancak sevgi ve sabırla bir düzene sokar. Baba faktörü ise gelene bakıcı muamelesi yapmayacak, aksine minnet duyacak.

Eve aldığımız kediye bile nasıl bakıyoruz kaldı ki bu bir çocuk. Merhamet edilmezse o çocuk hiç olur.

Bu sebepten gelen kişi bu sorumluluğu acısı ve tatlısı ile gerçekten benimsiyorsa gelmeli.
 
Yahu çocugu olmayan insanların çocuklu insanlarla işi ne ve neden evlenir???

Cocuk dediğin kendi çocugun ise güzel ve keyifli..
Benim iki çocuğum var, benim dışımda kim çeker ve neden çeksin ayrıca.
Gece geç uyurlar, yaramazlık yaparlar, evde koşturmaca, oyun, bağırma vs vs klasik..
Doğurmayan bir kadın benim çocuğunumdan ne anlar ve ayrıca neden anlasın ki onun sorumluluğu da değil ki…
Dün eşine erken yatsalar keşke dedim ve yatmadılar tabi ki.
Benim için sorun değil ama bir başkası için ciddi sorun…

Eşin neden evlenmiş merak ettim. Zerre değerin yok, sende farkındasın…
Ayrıca kızının yanında ilgi gösternemesi ne oluyor. Ruh hastasımı???
Adam olsa bu durumu çoktan yoluna koymuştu.

12 yaşında 80 kilo olması da ciddi bi sorun, sizi uyarınıza eşinizin bozulması da ilginç…

Çocuğun yokken ya ayrıl ya da bu durum değişmez aynen devam.
 
Nasi laflar bunlar ya anne olamamissiniz ne demek.benim çevremde sosyal medyada ne kadar çok kişi varsa hepsi çocukları uyuyalım zaman geçirelim der.babasi çocuğunu çok seviyorsa erkenden gelsin o saatte ne işi var disarda
Orda anne olmamissiniz derken hiç doğum yapıp biyolojik anne olmamissiniz demek istedim hakaret değil ki
Olamamissiniz değil olmamissiniz demişim düzgün okuyun
 
Eşiniz saçma sapan biri ve asla sizin iyi niyetinizi hak etmiyor. Eşiniz size bakıcı gibi davranıyor ve böyle bir kocaya göre beklentileriniz çok yüksek, eşiniz sizin istediğiniz gibi bir eş değil, mutsuz olursunuz. Size bol sabır diliyorum, unutmayın bu olayda ben masum o çocuk, lütfen bunun bilincinde olun.
Dün akşam kızım uyudu eşim geldi 1 saat sonra konuşmaya çalıştım bu konuları bak kızımız ergenlik döneminde dedim ve hemen ne konuşuyorsun sen boş konuşuyorsun ben erkeğim karşında kadın varmış gibi konuşuyorsun. Ne demek dedim ergenlik dönemine girmeyecek mi senin kızın diye asıl sen ne saçmalıyorsun seninle konuşmayacağım kiminle konuşacağım çocukla benim arama karışma müdahale etme bi daha eğer edeceksen de gelme bu eve biz kızımla birlikte yaşarız dedim bu sefer güldü ya ergenlik dönemine girmek ne demek kötü bi söz mı bu anlamı ne demek bi araştır önce sen. Benim evim istediğim gibi giyinirim o benim evladım ve kız çocuğu onun yanında jartiyerle gezmiyorum ki bana bağırıyorsun çocuğun yanında bi daha bana kesinlikle bağırmayacaksın bunu yaparsan bu çocuk bana saygı duymaz ki beni dinlemez ki senin doğrun kendine benim ki bana ama senin doğrun bize zarar veriyorsa benim doğrum uygulanacak bu evde dedim ve tamam haklısın dedi biz mutluyuz arayı bozan sensin ve lütfen yatakta davrandığın gibi bana evin diğer kısımlarında da dışarıda da ailenin çocuğun yanında da davranmayacaksan hiç kalma hayatımda dedim
 
Algıda seçicilik heralde, çocuk özellikle de ergen konuları daha bir hatırlıyorum. Bu konu açıldı ya da aşırı tesadüf aynı durumu yaşayan iki üye var. İkisi de kız çocuğu, aşırı kilolu, babaanne dede büyütmüş ve şımartmış ne isterse yapmış, kocası çocuğuma onu yapamazsın bunu söyleyemezsin karışamazsın... kadına karısı gibi davranmayan bir koca, yeni evliliğinde kesinlikle çocuk istemiyor... Yani eksiği var fazlası yok. Aynen dediğiniz gibi full destek iltifat olumlu yorum bekliyordu. Bir kaç kişi sorgulayınca elinin ayarı bozulmuş hakaretvari yazmıştı. Burada da ilk sinyal geldi zaten. Önce kendi çocuğum gibi yazdı sonra da yatıp kalktığı kadından olma çocuk yazdı.
Ben ilk defa konu açıyorum ve bunun için sizinle asla tartışamam istediğinizi düşünebilirsiniz benim derdim bana yetiyor şu an
 
Şu an öz oğlumu kitleyecek insan olsa hiç kaçırmazdım fırsatı arada bir iki-üç saat eşimle yalnız kalalım diye.
Evet benim ablam da aynı bazen bakıcıya veriyor çocuğunu evde uyuyor dinleniyor bazen dışarı çıkıyoruz hep birlikte ya da eşiyle gezmeye gidiyor ama şu an konuda üvey anne ele alıyorlar o yüzden böyle mevzu bahis öz çocuğum olsaydı bi sürü öneri gelirdi ne yazık ki burada ikiye bölünüyoruz anlamak istemiyorlar sanırım zaten çocuğu bu eve getiren benim ben!!! Onu istemesem sevmesem neden alayım? Ve neden onun için bu kadar savaşayım?
 
Hiçbir bağınız olmayan 1-2 seneye ergenlikten çıkacak çocuğu kim, niye size versin ?

"Herşey kan bağı değil" yazıp; sonraki mesajınızda "hayat arkadaşının daha önce yatıp kalktığı kadından olan çocuk" demeniz normal mi ?
Üyelere cevap verdikçe konunuz farklı bir hal alıyor.

Eşinizden sevgi, saygı, değer ve ilgi görmüyorsanız; söyledikleriniz dinlenmiyorsa bu evliliği sürdürme motivasyonunuz nedir ?

Normal şartlarda bu durumdaki bir kadın, ev hanımı olmak yerine iş bulmaya ve evde değer görmeyen emeğine karşılık kendine bir birikim, bir yatırım yapmaya çalışır. Siz neden yapmıyorsunuz ?
Neden bağı olmayan biri çocuk evlatlık edinemez mi? Bir sürü çocuk var bu şekilde alınan. Zaten kızımla benden başka ilgilenen kimse yok ki. Ben bana söylenilen sözleri söylüyorum size arkadaşlarım çevrem herkes kocamın başka kadından yaptığı çocuğa bakınca o kadını görmüş gibi olurum valla helal olsun sana ben yapamazdım ama ne yapsan zaten üvey annesin vs diye bu cümleleri hep duyuyorum bu benim düşüncem fikrim olsaydı zaten çocuğu yanımıza alalım diye eşimin başının etini yemezdim polemik oluşturmak derdiniz. Ben zaten yıllarca çalıştım anneme kardeşlerime baktım babam yoktu ve artık yoruldum belki 32 yaşındayım evet ama vücudum çalışma hayatını artık kaldırmıyor hem çalışsam da çalıştığım sadece kira gerisi nası olacak peki? Hiçbir mal varlığım yok doktor öğretmen vs de değilim. Hayat şartları belli. Hem zaten ben simsiyah ferace giyen biriyim kimse işe bile almak istemez. Günün 2 saati en az da ibadet ederim. Benim hayatım bu. Hadi buttun bunlara da cevap verin !!!!
 
Yani bilmiyorum ama bana bi insan bu kadar kalender olamaz gibi geliyor neden bosansaniz siz 32 yasindayken genc yasinizda 12 yasindaki bir cocugu akmak isteyesiniz cok sevmek ayri bu ayri bi durum . Bence olayin icerigi pek sizin anlattiginiz gibi degil sadece tepki almamak icin bazi yerleri yumusatiyorsunuz gibi
Evet o kadar hakksınız ki dünya ve insanlar o kadar kötü ki ve bizde buna bu kadar çok alışmışız ki maalesef bizim gibi düşünenler ne yazık ki sırıtıyor ya da samimi bulunmuyor. Bende babasız büyüdüm hanımefendi bende bi aile sıcaklığı görmedim bu yüzden olabilir mi? Hem gerçek sevgi emektir. Bi çocuğu doğuran değil büyütendir anne. Allah biliyor kalbimi siz ne isterseniz onu düşünmekte özgürsünüz…
 
Sizi kinamiyorum anne olmamissiniz haliyle tam bir annelik yapamiyor olmanız bana normal geldi
Yalnız bizlerde de normali bu sanmissiniz onu yazmak istedim
Ne ben ne de tanıdığım her hangi biri kocam gelmeden çocuğu uyutayim kocamla yalnız kalayım olayina ne girdim ne gireni duydum
O çocuğun da her gün babasını görme hakkı var kaldı ki adam kaç saat görecek cocugu maksimum 3 sonra uyur gece zaten sizin öyle değil mi
Lütfen çocuğa bu baskıyı hele de her anne yapar bunu diye sakın yapmayın her anne yapmaz ben yapmadım ve gerçekten yapanı da duymadım öz anne olup evet ben yaptim diyen varsa yazsın
Not : kırk yılda bir özel gün olur vs amenna ona lafım yok belirteyim
Bu kadın kendinden olmayan bir çocuğa annelik yapıyor.
Siz isterseniz 10 tane doğurun.
Bu kadın sizden daha ÇOK ANNE! Nokta.
 
Back