Bu adam bu saatten sonra Mevlana gibi olup gelse bile ne olacak? 20 yılınız geri mi gelecek hayır, aksine bir 20 yılınız daha heba olacak.Oyle haklisniz, o da kaciyor gidiyor, kafasini dinliyor, ben evde ev işleri, ergen kaprisleri ile başbasa. Mesaj atmamin sebebi ilerde senin yuzunden gittim derse ben gel dedim diyebilmek belki de, ne bilim, yine de gecen aksam gerçekten cok ofkelendim, kendimi kontrol edemedim, agir konustum, yine bazilarinin yazdigi gibi, buna rağmen beklentim var belki hala, evet kusura bakma sana haksizlik ettim demesini bekliyorumdur, sanki ne fakr edecekse degil mi, insan kendini de anlamiyor ki bazen
Oyle haklisniz, o da kaciyor gidiyor, kafasini dinliyor, ben evde ev işleri, ergen kaprisleri ile başbasa. Mesaj atmamin sebebi ilerde senin yuzunden gittim derse ben gel dedim diyebilmek belki de, ne bilim, yine de gecen aksam gerçekten cok ofkelendim, kendimi kontrol edemedim, agir konustum, yine bazilarinin yazdigi gibi, buna rağmen beklentim var belki hala, evet kusura bakma sana haksizlik ettim demesini bekliyorumdur, sanki ne fakr edecekse degil mi, insan kendini de anlamiyor ki bazen
Konunuzda ve yorumlarınızda eşinizin size değer vermediğinden, ailesine ezdirmesinden vs bahsedip durmuşsunuz.O da ofkelendi esyalarini toplayip gitti. Sabah mesaj attim biranlik kararla gittin diye gelemem diye dusunme benim icin sorun yok diye.
Evet kaygili bağlanman var fark ettim bunu. Esimde de kaygili baglanma. Malum sevgisiz ve sorumlulukla gecen bir cocukluk. Siz beni anlamissiniz, ben de bunu egitimlerde fark ettim. Esim de benimkine benzer bir cocuklugu var. İkimizinde cocuklugu agir gecmis. Bir ara buna da bagladim tum yaşadiklarimizi, sevmegi bilmiyor, kotu cocukluk vesair. Esim ergen bir cocuk ben annesi moduna donduk. Sonra sonra fark ediyorsun ben bir kadinim sevilmek istiyorum. Bunu da anlattim esime cok ama oyle degil mi olmayinca olmuyor demek ki ve de yılların yuku izin de vermiyor sanirim. Kendime de ofkeliyim yillarca nasil buna izin verdim, beni bu kadar degersizlestkrmesine ama inanin önceleri sevdigimi dusunuyordum, vazgecemedigimi yillar gectikce sunu da fark ettim ben sevsem ne olacak sevgim karsilik gormeyince değil mi? Ailem neredeydi diye soranlar, maalesef ki esim aileme, cevredeki insanalra karsi son derece nazik, disaridan bakinca evinin ihtiyaclarini karsilayan bir adam tabi nasil anlatacaksiniz benimle ilgilenmedigimi, yüzüme bile bakmadigini, bunlari simariklik, luks olarak goren bir toplum sonucta. Onemli olan erkegin evin ihtiyaclairni karsilayip karsilamadigi olarak bakiyorlar. Zira toplumdaki erkek tiplerinin durumu o kadar vahim ki? İckisi yok, kumari yok sonucta. Bir aldatmasi var onu da ben biliyorum utancimdan soyleyemedik ki etrafa? Bunlari bilmeyenler evet beni ofkeli bir kadin olarak degerlendiriyorlar, esim nazik, ince, sevecek cizgiyle taniniyor. Belki bu yazdiklarimdan sonra problem sensin kotu olan sensin diyenler de olacaktir. Ne diyeyim. Samimi donusleriniz icin tesekkur ederimO öfke eşine değil kendine, bunu biliyorsun değil mi =)
Ona bağımlı olduğun için, ondan sevgi dilendiğin için, içindeki bitmek bilmeyen umut için, bir gün ideal bir evliliğin olacak diye kendini senelerdir kandırdığın için.
Kendinle savaş halindesin, depresyonda falan değilsin.
Biraz daha sağlıklı ve güçlü kişilik yapısı olanlar ve güvenli bağlanmayı azıcık da olsa başarabilenler bizim gibileri asla anlayamaz, nasıl boşanmıyorsun, kendine bu kötülüğü nasıl yapıyorsun diye üstten üstten sorarlar. Bunun eğitimle meslekle alakası bile yok. Bize yapılan muamelenin yüzde biri okulun önünden geçmemiş hatçe teyzeye yapılsa adamın alnını karışlar belki.
Hadi senin çocuğun yoktu, ben neden çektim onca sene ? Sonuç koca bi sıfır.
1 sene oldu boşanalı, hala kendime soruyorum neden çektim diye.
Elbette bir sürü cevap da buldum, bir sürü yol katettim. Ama bitmedi daha.
Şunu söylemek istiyorum son olarak, bu sorgulamalar bu kadar arttıysa çözüm yakındır.
Çünkü öncesinde kendini ısrarla kandrır yüzleşmekten kaçarsın.
Burda her yazılana sakin sakin cevaplar verdiğine göre geliyor gelmekte olan.
Bol şans.
Bu evlilik kurumunun konforu nedir birisi bana anlatabilir mi ? Adamların donunu yıkamak mı konfor ? Konfor erkeklere varEvliligin konforundan vazgeçemediğimi de dusundum elbette. Bunun da payi var.
Dava açmama nedeninizi anlamıyorum, hani adam boşanmak istemez çamura yatar falan anlarım ama adam zaten boşanmak istiyor? Zorluk çıkaracağını hiç sanmıyorum. Davayı açarak hiç değilse kendiniz ve giden 20 yılınız için bir adım atmış olurdunuz, asıl o zaman kendinize güveniniz artardı.Mesaji atarken ben de tereddutte kaldim. Sonra dedigim gibi dusundum. Şu anda daha arayip mesaj falan atmayacağım. Ama kalkip dava da acmayacagim. Oyle bir sacma durum ki tanik olarak en fazla kendi ailesini getirir, bizr saygisiz, bizi istemiyor diye. Baska yalanci tanik bulursa bilemem. İsin kotusu ben tanik bulamam, kimse esimin disarida bana kaba saba vs davrandığıni gormedi, aldatma isi zaten 10 sene onceki bir durum, affetmis saylliyorum, delim de yok hanimlar. Esimin ailesine karsi cizgi çekmediği icin zaten yaklasik 2 yıldır gorusmeyi kestim esim dahil ailesi de neden diye soramaz. Ortada somut bir sey yokken yillarin bikkinligi ben sorunlari anlattim sen sustun, benim cozumumde gorusmemek dedim. Bekleyeceğim ne yaparsa yapsin gel demeyeceğim, dava acmayacagim. Kendi hayatima odaklanip yasamaya devam edecegim. Belki o zaman esim olmadan da hayatimi idare edebileceğim konusunda guvenim artar.
Öyle kendi kendinize olmayan sorulara cevap verip duruyorsunuz bahaneleriniz de sizi tatmin ediyor dediniz yazıp rahatlamaksa günlük tutun tutturmuşsunuz bir psikolojik eğitim diye allah bilir hangi fenomen sizi kekliyor zira bu böyle hadi ben psikoloji okudum eğitim sınıfı açayım gibi bir şey değil öğrendiklerinizi de kendinize göre eğip bükmüşsünüz eşim şerefsiz diyemediğiniz için kırk tane kılıf bulmuşsunuz yok çocukluğu zor geçti bilmem ne her çocukluğu zor geçen böyle olsa ohoooo olsa bile siz rehabilitasyon merkezi değilsiniz gitsin tedavi olsun size neMesaji atarken ben de tereddutte kaldim. Sonra dedigim gibi dusundum. Şu anda daha arayip mesaj falan atmayacağım. Ama kalkip dava da acmayacagim. Oyle bir sacma durum ki tanik olarak en fazla kendi ailesini getirir, bizr saygisiz, bizi istemiyor diye. Baska yalanci tanik bulursa bilemem. İsin kotusu ben tanik bulamam, kimse esimin disarida bana kaba saba vs davrandığıni gormedi, aldatma isi zaten 10 sene onceki bir durum, affetmis saylliyorum, delim de yok hanimlar. Esimin ailesine karsi cizgi çekmediği icin zaten yaklasik 2 yıldır gorusmeyi kestim esim dahil ailesi de neden diye soramaz. Ortada somut bir sey yokken yillarin bikkinligi ben sorunlari anlattim sen sustun, benim cozumumde gorusmemek dedim. Bekleyeceğim ne yaparsa yapsin gel demeyeceğim, dava acmayacagim. Kendi hayatima odaklanip yasamaya devam edecegim. Belki o zaman esim olmadan da hayatimi idare edebileceğim konusunda guvenim artar.
Farkındalığınız çok güzel, bu yalı kazığı heriften biran önce kurtulun, delilleri toplayın donuna kadar alarak boşanın...Psikoloji ile ilgili eğitimler aliyorum. Bu egitimler bana iyi geldi, durumumu fark etmeme yardim etti. Gecen hafta kendimle benzer bir durumda bir kadinla gorusme yaptim. O kadinin da esi en basindan evliyken evli olduğunu saklmamis, kadin buna rağmen evli adama kacmis, adamin o sirada baska sevgilisi de varmis, benden cok genc 15 yıllık evlilik, iki cocuk, esi alkol kullaniyor siddet uygulayor, sanirim baska aldatmalari da var. Kadin dava acmis ama hala boşanip boşanmamakta kararsiz. Fark ettim ki o kadin da tipki benim gibi bir gun esinin degismesini bekliyor, ayni benim gibi evlilige siki siki sarilmis. Fark şu arkadaşlar ben egitimli meslek sahibi bir kadinim. Ekonomik durumumuz iyi. Ama gunun sonunda o kadinla ayni durumdayim. Anlatmak istedigim bazi seyler egitim ya da ekonomik durumla ilgili degil. Disardan degerlendirmek kolay olsa da bazi seyleri aşmak icin farkli seyler gerekiyor. Bugüne kadar hicbir kadini neden bosanmiyor diye yargilamadim. Kimin ne yasadigini biz bilemeyiz. Herkesin farkli dinamikleri var. Kendimdeki açmazi goruyorum onun icin sizinle paylastim. Bana farkli bakis acilari verdiniz ,kendimle yuzlesmeme yardım ettiniz. Tesekkur ederim.
Kurban psikolojisinden çıkın öncelikle, bu kafa ile olmaz , yazık...Oyle haklisniz, o da kaciyor gidiyor, kafasini dinliyor, ben evde ev işleri, ergen kaprisleri ile başbasa. Mesaj atmamin sebebi ilerde senin yuzunden gittim derse ben gel dedim diyebilmek belki de, ne bilim, yine de gecen aksam gerçekten cok ofkelendim, kendimi kontrol edemedim, agir konustum, yine bazilarinin yazdigi gibi, buna rağmen beklentim var belki hala, evet kusura bakma sana haksizlik ettim demesini bekliyorumdur, sanki ne fakr edecekse degil mi, insan kendini de anlamiyor ki bazen
Psikoloji üzerine üniversitede okuyup diplomasını alanlara saygılar, kesinlikle onları tenzih ederim ama yani sosyal medyada önüne gelen bir şeyin koçu olarak ortaya atıyor kendisini, yaşam koçu, sağlık koçu, ilişki koçu, bizim sitedeki çoğu kadının burada para almadan yaptığı bir nevi güzin ablalık müessesesi gibi bir şey herhalde.Öyle kendi kendinize olmayan sorulara cevap verip duruyorsunuz bahaneleriniz de sizi tatmin ediyor dediniz yazıp rahatlamaksa günlük tutun tutturmuşsunuz bir psikolojik eğitim diye allah bilir hangi fenomen sizi kekliyor zira bu böyle hadi ben psikoloji okudum eğitim sınıfı açayım gibi bir şey değil öğrendiklerinizi de kendinize göre eğip bükmüşsünüz eşim şerefsiz diyemediğiniz için kırk tane kılıf bulmuşsunuz yok çocukluğu zor geçti bilmem ne her çocukluğu zor geçen böyle olsa ohoooo olsa bile siz rehabilitasyon merkezi değilsiniz gitsin tedavi olsun size ne
Zorluk çıkarsa ne olacak ki, ateş olsa cirmi kadar yer yakar, kararlı insanı kimse yolundan döndüremez, yeter ki boşanmak istesin boşanır ama konu sahibi istemiyor.Zorluk çıkaracağını hiç sanmıyorum.
Tam olarak böyle abla, aslında yorum yaparken bizlerde biliyoruz böyle olacağını ama belki bir umut olur da bir hemcinsimizin gözünü açarız diye umuyoruz.Zorluk çıkarsa ne olacak ki, ateş olsa cirmi kadar yer yakar, kararlı insanı kimse yolundan döndüremez, yeter ki boşanmak istesin boşanır ama konu sahibi istemiyor.
Ömür bitmiş siz vazgeçmemişsiniz neden ? Herşeyi kabul etmişsiniz taviz vermişsiniz adam gittiginde zaten arayacagınızdan emin boşanmak istıyorsa anlaşmalı ve sizin istediginiz dogrultuda bitirin bence bi tanıdık vardı boşanmadı eşi her haltı yaptı etti inatla boşanmadı şimdi adam dava açtı 1 kuruş vermemek icin mal varlığını kardeşinin üstüne yaptı. Hem ömür gitti hem gençliği hemde istedigii hayatı yaşayabilirken şimdi adam asla destek olmuyor inatlasmadan daha kötüye gitmeden bence bitirin dönmesi icin de çaba göstermeyin çocuklarına bakmak zorunda cocuklarda etkileniyor bu durumdanMerhaba Hanimlar, 20 yildan fazla evliyim. Çocuklarım ergen. Severek evlendik. Ancak evliligimin ilk zamanlarindan beri esimin ailesi yuzunden bir yigin kavgamiz oldu. Kavgalar sirasinda esim beni hicbir zaman ailesine karsi savunmadi. Hep kabahatli, hep suçlu ben oldum. Benim de genclik hatalarım vardi. Mesala esime ve ailesine politik olamadim. Bu kavgalar sirasinda esim benden cok uzaklasti. İkinci hamileligimde esimin beni aldattigini ogrendim. Hamilelik sureci, bebek derken, ilk cocugumun kucuk olmasi vs. Esimi terk edemedim ama kavgalarimiz cocugumuz dogduktan sonra azaldi. Annelik ic gudusu ile cocuklarima odaklandim. Cocuklar büyüdü. Zaman zaman esimin beni sevmedigimi hissediyordum. İlgisiz, samiyetsiz ama yine de birakamadim. Kavgalar oluyor, o bagirip çağırıp, evi terk ediyor sonra ne kadar hatali olsa da sanki suclu benmisim gibi bir sekilde yalvar yakar esimin dönmesini sagliyordum. Neden mi cocuklar kucuk, tek basina vir evi idare etmek zor geliyor, esimi bir gun sonra affediyorum, öfkem diniyordu. Belki yalniz kalamamak bosanma korkusu vs denebilir. Esimin gizli narsist olduğunu soyleyen psikoloji egitimi almis arkadaslarim da oldu. Ben de ozguveni yikilmis, bagimli bir eşe dondum. Bir meslegim var ama yasimin ilerlemesi, isteksizlik, cocuklar vs derken ev hanimi gibi oldum. Problem su ki, dun fark ettim senelerce ayni seylerden esime duydugum ofke bir turlu bitmiyor. Surekli sucluyorum. Neden beni ailesine karsi korumadi, neden bana karsi bu kadar aci cektirdi, her defasinda herseye ragmen ailesini savundu. Benim 20 yillim ofke ve depresyonla gecti. Dun yine ablasıyla mesajlarini gordum gule oynaya oysa gecen sene ablasi yuzunden evimizde huzur kalmamisti. Demek ben uzuldugumle kaliyorum. Bir yigin suclama yaptim. Kendimi haksizliga ugrasmis hissediyorum. Gecmisim bu hesabi hic bitmiyor. O da ofkelendi esyalarini toplayip gitti. Sabah mesaj attim biranlik kararla gittin diye gelemem diye dusunme benim icin sorun yok diye. Arkadaslar, yoruldum bu donguden benim ofkemin bitmemesi onun inatla ofkemi dindirmemesi, beni degersiz hissettirmesi, samiyetsizligi, adeta benden kacar gibi olmasi ve ben hala bunu kabullenemmiyorum. Bosanmak da istemiyorum ama bir taraftan ofkem bir kac gune dinse de olur olmaz bir zamanda ben yine patlama yasiyorum.Beni sevmedigine, deger vermedigine dair o kadar cok olay oldu ki, neden kabullenemiyorum, neden kendimi bu duruma düşünüyorum. Ne yapacagimi bilmez haldeyim. Sesimi cikarmasam sinirlenmesen evliligimiz devam ediyor gibi ama bu defa da bana ne kadar ilgisiz, sevgisiz oldugunu fark ediyorum bu defada buna ofkeleniyorum. Yalanlarini yakaliyorum yine kabahatli ben oluyorum. Oysa bir taraftan yaşım itibariyle bunlarla ugrasmak istemiyorum, egitimlere katiliyorum, aciktan ikinci universitemi okuyorum, bu saatten sonra 20 yilin adaletsizliginin altinda ezilmek istemiyorum ama kendime de mani olamiyorum, gecmise ofkelenmedigimde de donup dolasip esimin bana deger vermedigini dusunduren bir yigin olayla yuzlesiyorum. Kararsiz kaliyor, kafam karisiyor vesaire, bu defa kendisi kesin bitireceğim söyledi sanirim o da sorumluluk almaktan korkuyor belki gelecek hafta bir bosanma davam olur kimbilir. Kendimi cok aciz hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?