Esim istemedigi icin mi anne olamadim yoksa ben mi hata yaptim?

9 sene uğraşacağıma Kıbrıs'a 9 kere gider hamile dönerdim adam kabul ederse ala etmezse pekala.

Gidin. Başkasının spermini de kullanın bence bu adamın nazını çekeceğinize. Anne olma hakkınızı elinizden almaya kimsenin hakkı yok. Dünyaya 1 kere geliyorsunuz, doğurmak istiyorsanız doğurun.


Kimse onun anne olma hakkını elinden almıyor. Adam istemek zorunda değil.

Keşke zamanında boşansaymış konu sahibi.
 
Kimse onun anne olma hakkını elinden almıyor. Adam istemek zorunda değil.

Keşke zamanında boşansaymış konu sahibi.
Ya zaten tum yorumlar bu yonde konu sahibide anlasa keske
Nasil o anne olmayi istiyorsa adamda istemiyor hersey net yillarca adamin fikrini yok sayip tedavi deniyo yok kibrisa gitcem biseyler biseyler diyo e o zaman bu bencillik oluyor emrivaki oluyor adami illa seni baba yapacam kurtulusun yok demek dayatmak oluyor iki kisi karara varamadigi halde yapcsgini yapip yollari deniyor nerde kaldi evlilik bunca yil bu sartlarda iyi surmus bu evlilik
Bu olayin emeklisi yok istifasi yok hayat boyu surcek bi sorumluluk ve kimseye kimsenin ben istiyorum herseyi denicem demeye hakki yok keske istemeyince ayrilsaydin simdi adama uzuluyorum eminim konu sahibinden cok yiprandi bu baskinliktan oturu
 
Her insan çocuk istemez, istemek zorunda da değildir. Siz böyle kendinize zehir edersiniz hayatı sadece, başka da bu olayın değişeceğini sanmıyorum. Anlayışlı olmaya çalışın, farklı düşünmeye çalışın.
 
Ya zaten tum yorumlar bu yonde konu sahibide anlasa keske
Nasil o anne olmayi istiyorsa adamda istemiyor hersey net yillarca adamin fikrini yok sayip tedavi deniyo yok kibrisa gitcem biseyler biseyler diyo e o zaman bu bencillik oluyor emrivaki oluyor adami illa seni baba yapacam kurtulusun yok demek dayatmak oluyor iki kisi karara varamadigi halde yapcsgini yapip yollari deniyor nerde kaldi evlilik bunca yil bu sartlarda iyi surmus bu evlilik
Bu olayin emeklisi yok istifasi yok hayat boyu surcek bi sorumluluk ve kimseye kimsenin ben istiyorum herseyi denicem demeye hakki yok keske istemeyince ayrilsaydin simdi adama uzuluyorum eminim konu sahibinden cok yiprandi bu baskinliktan oturu


Sonra adam kötü baba olsan bu sefer ondan şikayet edecek. İstemiyor işte.
 
Icimi dokmezsem buraya icimde buyuyen bir kin, aci ve uzuntu gittikce buyuyecek gibi hissediyorum...

Esime asik degildim evlenirken, 35 yasindaydim, o da bana onem veren iyi biriydi. Zamanla sevdim. Hala da seviyorum. Belki ondan iyisi yoktur, o olmasa baska biriyle mutlu olur muydum, olmazdim diye dusunurum. Taa ki, cocuk konusu acilana kadar.
Cocuk konusu acildiginda, ta en basindan beri buz kesilir, hic konusmaz, kalkar, baska yere gider, ben anlattikca anlatirim, heveslensin diye, ama bir tek kelime bile cikmaz agzindan taa ki ben koseye sikistirip, ben istiyorum, yapmamiz lazim diye zorlayana kadar, ancak o zaman, yarim bir agizla, e o zaman yapalim der, ve bir daha asla bahsini acmaz.

Simdi belki problemi vardir diye dusunursunuz, hayir yok, daha once yine benim zorumla doktora gittik, tup bebek icin, sperm testi vs yaptirdi, herseyi normal. peki neden istemiyor? hayati seviyor, rahati seviyor, keyifli yasamayi seviyor. cocuk hasta, ya da problemli olur, onu ugrastirir, para yetmez diye korkuyor belki ama isimiz var, ailesi de yardimci olabilecek kadar varlikli da. ama yok. Cocuk konusu acildiginda, esim sagir, kor, beton duvar oluyor.

Ben bunu kendim yapmaliyim, istemese istemesin dedim. Tup bebek icin doktora tek basima gittim. Gelmek bile istemedi, haftalarca geldim, gittim, tahliller yaptirdim. Hic sormadi bile. Merak bile etmedi. Doktordan ciktigimda telefon ettim. Sanki hic doktora gitmemisim gibi, oylesine siradan seyler konustu ki telefonda, sokakta agladim, kapattim telefonu. Eve geldim. Sormadi...
Sanki kendi basima cocuk sahibi olur gibiydim, velhasil yumurta olusmadi, cok uzuldum. Bana destek oldu, hani benim istedigim birsey olmamis gibi bana teselli verdi. biliyorum hic uzulmedigini. Ona, doktorun bir kere daha deneyin son sansiniz dedigini soyledim. Tv seyrederken bana donup bakmadan, " tabii, olur. istiyorsan yapariz" diyip tv yi izlemeye devam etti. Gittim odaya agladim. gozlerimi gordu. agladigimi anladi. sarildi. ve hadi film izleyelim dedi.
Aradan 5 sene gecti, her sene kendi cabalarimla birseyler yapmaya calistim. Tek basima yapamadim. olmadi. biraktim. ve ona dedim ki bak son bu senemiz artik olmayacak, ve ben bunun acisini hep yasayacagim, ben cocuk gordugumde hep uzulecegim. yine...hic konusmadi. sarildi, teselli verdi. sonra geldi, bu yaz yunanistan'a gidelim hadi bilet alalim dedi. sanki az once o konusmayi hic yapmamisiz gibi.
2 sene yine boyle gecti simdi yasim 44. artik sadece yumurta bagisi ile hamile olabilecegim, bu sefer ister iste, isteme dedim, actim konuyu, olmaz istemem baskasinin cocugunu dedi. direttim. dusuneyim dedi. bu arada ben kibrisa basvurdum. gorusmeye gitmek icin bilet alacagim dedim. hic ilgilenmedi. iyi dedi sadece.doktor tahlil istiyor, birde vitaminler aldim sana, simdiden baslayalim dedim. vitaminlere elini bile surmedi, gunlerce tezgahta durdu. kaldirmadim, o da ellemedi. sonra sinir krizi gecirip attim hepsini. sormadi bile niye attigimi. kibrisa gitmeyecegim dedim. peki dedi, eline kumandasini aldi, hadi gel film basladi dedi.
Oyyyy! Bu ne tasasız adam.
 
Bu kadar önemli bir konuyu nasıl çocuk istemeyen bir adamla direttiniz yıllarınınz geçti hayret ettim resmen. Çocuk istemeyen adamdan ayrılmadınız ama çocuk diye debelenip durmuşsunuz. Şimdide bambaşka işler. Ülkemizde yasal değil tabi o yüzden Kıbrıs’ta. Siz yanlış ata oynamışsınız üzüldüm sizin için. Keşke başka bir adam ile deneseydiniz bu ruhsuz adamda direteceğinize
 
Baska kimse yok e hadi bunla evleneyim diye evlenmissiniz galiba.. ask yok heyecan yok sanirim. Bi de su sacma halleri adamin,sizi deli ediyordur bence artik. 44 gec evet ama cok gec degil. Imkansiz degil. Ben sizin yerinizdeolsam denerim. 60iinizda of ya 44te keske deneseymisim demek var bir de.. bence icinizdeki ozlem.gitmeyecek bitmeyecek.. 1 kere geliyosunuzhaya ta. Istediginizi de yapamayacaksaniz.. hayat arkadasinizi sorgulayin.bi.. bu hayattaki yoldasiniz arkadasiniz destek olmazsa size kim.olucak..
Baba olmycaksa olmasin, sperma bankasi kibrista legal ise hatta orda o sekilde hamile kalin madem..
 
44 yaşında oldugunu söylemişsin neden donasyona yönlendirdiler ki bu en son başvurulacak yöntem yani kadının yumurtası bitmiş yada menapoz durumu varsa yoksa tüp bebek şansınız hala olabilir diye düşünüyorum ufakta olsa bi şans yada mucize yinede herşey Allahın nasip etmesiyle herşeyde bi hayır vardır ama bence bunu evlenmeden önce konuşmalıydınız
 
bide 9 sene az degil siz madem çocuk bukadar istiyordunuz 35 yaşında evlenmişsiniz yaşınızda çok ufak degilmiş 2-3 sene içinde baktınız çocuk istemiyor yada yanaşmıyor keşke boşansaymışsınız yani bukadar istiyorsanız sonuçta herkesin evlilikten beklentileri vardır ve zaman içinde bu degişir ben illa çocuk olmalı diyenlerden degilim ama bi taraf çok istiyor ve diger taraf istemiyorsa nekadar sevgide olsa bu evlilikte sıkıntı yaratır ki koşulsuz sevgi yoktur bu yüzden boşananlar var çocuk olmadı diye bile boşanan insanlar yok mu yani gerçekçi olmak lazım aslında nekadar inkar edilsede evliligin amacı çoğu zaman çocuktur bi zaman sonra bunun eksikligi hissediliyor arada çok büyük aşk yoksa yada sevgi çoğu evlilik bitebiliyor bide genelde erkekler çocuk çok ister
 
Siz zaten biyolojik olarak anne olamıyorsunuz sadece başkasına ait yumurta ile taşıyıcı anne olabilirsiniz yanlış mı anladım ?

Size Tanrı/Yaradan/Vareden durumunuza göre bir eş lütfetmiş ve siz bu bilinçte değilsiniz ?..

Ve ayrıca varlığın bilmediğiniz birşeyin yokluğu sizi nasıl bu kadar acıtabiliyor?

Dünya lezzetlerinden zevk alın ..Yaşama sanatını öğrenenin..Mutlu olmayı ..Erken de evlenebilirdiniz.Neydi mani ..Demem o ki ; kader bi tesadüf değil; sizin daha da bu konu ile ilgili yapacağınız bırsey kalmamış.
 
damizlik muamelesi degil eftalya, biz simdiden yalnizligimizi hissediyoruz, bir parca olsun bizden, kanimizdan ya da baska birinden, bir aile olalim, gercek bir aile istegim buydu benim, damizlik olarak gorseydim, spemlerini alir ayrili, kendi cocugumuz simdi buyutmus olurdum. ben aile olmak isedim hepsi bu. 44 yasina gelip, etrafinda cocuklu aileler olup, sessiz sedasiz evinize dondugunuzde anlayacaginiz bir duygu bu.
ama esınız hıcbır zaman cocuk ıstıyorum dememıs sıze, sız zorlamısınız o da sız soylenmeyın dıye tamam demıs ama farkında ısenız caba sarf etmemıs cunku adam ıstemıyor sızde bunu bıle bıle daha neyın cabasındasınız kı?? hem cocuk sahıbı olmak guzel bır duygu ama dogurmakla ıs bıtmıyor tek basınıza ona bakmak buyutmek ıhtıyacalrını gıdermek o kadar kolay degıl esınız de ıstemedıgı ıcın baba olmayı ez kaza bır cocuk olsa emın olun ılgılenemzdı tum yuku sıze kalırdı...
su da var sızın yasınızda olup cocugu olmayan saglık nedenlerınden oturu yada bılerek yapmayan cok ınsan var hepsı de gayet mutlu hayatına devam edıyor bu meseleyı sorun olarak goren sızsınız ve haaytın tadını cıkarmak yerıne tum aklınızı enerjınızı buna harcıyorsunuz bence degmez...
 
Milena, bir keresinde uzulerek onu sikistirdim agzindan oylesine zor aldim ki bunlari, ve o da son oldu. o gun bana ya genetik problemi olursa, ya hasta bir cocuk olursa hayatimiz mahvolur dedi. yani senin kararin eger ki bir problem olursa aileden cok, ayrilik getirecek bunu ima etti. boyle olunca, butun riski, sorumlulugu benim ustume atinca, ben zaten buz gibi sogudum yumurta donasyonundan.
evlatlik hic edinmek istemiyor zaten.
bastan evlenmeden, ben cocuk istemeyen biriyim, ve asla istemiyorum deseydi muhtemelen evlenmezdim. cunku asik olarak da evlenmeden, insanligi, durustlugu, beni cok sevdigi icin evlendim. hayat boyle iste secenekli bazi insanlar icin, feragat etmeden digeri olmuyor.
Sizinkisi çok ayrı bir konu ama yazmadan geçemedim.Eşiniz istemediği için bu bahanelerin arkasına saklanmayı tercih etmiş.İstemiyor ve neden olarak istemiyorum kelimesi size yeterli gelmediği için bence bahane ileri sürmüş.Bende de sebepsiz infertilite var başta istemiyordum eşimle ortak karar korunuyorduk şimdi yine ortak karar ile tüp bebeğe başladık gerçekten ben de çok istiyorum Rabbim tüm isteyen ve layıkıyla bu görevi üstlenmeye çalışacak herkese nasip etsin.
Tüp bebek de genetik bir çok hastalıkları tespit etme ve sağlam olan embriyoyu seçme olasılığı varken eşinizin bu söyledikleri bana bahaneden ibaret geldi. Eşiniz çocuk istemiyor Ve söylediği nedenler yüzünden de size göre geçen zamandan da bence eşiniz tek başına sorumlu olmadığından onu suçlamanız anlamsız.Koruyucu annelik sizin durumunuzda bana daha cazip geliyor.Umarım mutlu olursunuz.Duygusal bir dönemden geçiyorsunuz Ve bu konuda anlaşılamadığınız tek kaldığınız düşüncesi sizi daha da yıpratır.Psikolojik destek alabilirsiniz Hatta eşiniz sizi seven birisi temelde belki o da terapiye katılırsa size nasıl destek olması gerektiğinin de farkına varabilir.
 
Bu adamdan çocuk istediğinize emin misiniz?
Bir çocuğa baba sevgisi verebileceği bile şüpheliyken üstelik bir bebeğin günahına gireceksiniz.
Baştan konuşmalı ve çocuk istemiyorsa ayrılmalıydınız.
Ya da böyle kabul edip devam edeceksiniz.
 
Evet pitpigim, sen anladin beni iste, hersey bir yana, tamam istemezsin de, ama o sanki ben duvara konusuyorum, sanki ben hic birsey soylemedim az once gibi, hic duymamis tavirlari beni cildirtiyor. kim olsa kendini kaybeder.
yani, ben diyorum, cocugumuz olmayacak,istemiyorsun, bende icime atip, yola devam edicem ama icimde kalacak.
o diyor, hadi film izleyelim.
tamam oldu. hayatimin en buyuk kararini aldim, hemen akabinde gule oynaya film izleyecem, beklentisi bu. robotuz biz zaten, insan degiliz.

ama 9 yıl boyu nca sürekli ısrar sürekli baskı yapmışsınız. istemediği belli. her seferinde kavga mı edecek ya da oturup sizinle ağlayacak mı. kendi kendinize tüp bebek vs hastanelere gittiğinizde de engellememiş bari ben engel olmıyım olacaksa da olsun demiş ama istemediği bir şey için de niye istemiyor diye baskı yapmanızı yanlış buldum önceki yorumumda dediğim gibi çocuk bu kadar önemli ise boşanıp başka biri le evlenmeliydiniz, yok ondan memnunsanız bu da çocuk istmeyen bir adam öyle kaubl edecektiniz.
 
Evlenirken çekindiniz konuşamadınız peki bu 9 yıl içerisinde eşiniz çocuk istemediğini bangır bangır belli ederken neden yasiniz gençken boşanmadınız?bakın 44 yaşındasınız yaşınız çocuk sahibi olmak için oldukça geç bence 30 yaşında anne oldum 1.5 yılda resmen yaşlandım çocuk büyütmek çok zor meşakkatli bir yolculuk anlıyorum anne olmak istiyorsunuz ama keşke daha genç yaşlarda olsaydiniz
 
Icimi dokmezsem buraya icimde buyuyen bir kin, aci ve uzuntu gittikce buyuyecek gibi hissediyorum...

Esime asik degildim evlenirken, 35 yasindaydim, o da bana onem veren iyi biriydi. Zamanla sevdim. Hala da seviyorum. Belki ondan iyisi yoktur, o olmasa baska biriyle mutlu olur muydum, olmazdim diye dusunurum. Taa ki, cocuk konusu acilana kadar.
Cocuk konusu acildiginda, ta en basindan beri buz kesilir, hic konusmaz, kalkar, baska yere gider, ben anlattikca anlatirim, heveslensin diye, ama bir tek kelime bile cikmaz agzindan taa ki ben koseye sikistirip, ben istiyorum, yapmamiz lazim diye zorlayana kadar, ancak o zaman, yarim bir agizla, e o zaman yapalim der, ve bir daha asla bahsini acmaz.

Simdi belki problemi vardir diye dusunursunuz, hayir yok, daha once yine benim zorumla doktora gittik, tup bebek icin, sperm testi vs yaptirdi, herseyi normal. peki neden istemiyor? hayati seviyor, rahati seviyor, keyifli yasamayi seviyor. cocuk hasta, ya da problemli olur, onu ugrastirir, para yetmez diye korkuyor belki ama isimiz var, ailesi de yardimci olabilecek kadar varlikli da. ama yok. Cocuk konusu acildiginda, esim sagir, kor, beton duvar oluyor.

Ben bunu kendim yapmaliyim, istemese istemesin dedim. Tup bebek icin doktora tek basima gittim. Gelmek bile istemedi, haftalarca geldim, gittim, tahliller yaptirdim. Hic sormadi bile. Merak bile etmedi. Doktordan ciktigimda telefon ettim. Sanki hic doktora gitmemisim gibi, oylesine siradan seyler konustu ki telefonda, sokakta agladim, kapattim telefonu. Eve geldim. Sormadi...
Sanki kendi basima cocuk sahibi olur gibiydim, velhasil yumurta olusmadi, cok uzuldum. Bana destek oldu, hani benim istedigim birsey olmamis gibi bana teselli verdi. biliyorum hic uzulmedigini. Ona, doktorun bir kere daha deneyin son sansiniz dedigini soyledim. Tv seyrederken bana donup bakmadan, " tabii, olur. istiyorsan yapariz" diyip tv yi izlemeye devam etti. Gittim odaya agladim. gozlerimi gordu. agladigimi anladi. sarildi. ve hadi film izleyelim dedi.
Aradan 5 sene gecti, her sene kendi cabalarimla birseyler yapmaya calistim. Tek basima yapamadim. olmadi. biraktim. ve ona dedim ki bak son bu senemiz artik olmayacak, ve ben bunun acisini hep yasayacagim, ben cocuk gordugumde hep uzulecegim. yine...hic konusmadi. sarildi, teselli verdi. sonra geldi, bu yaz yunanistan'a gidelim hadi bilet alalim dedi. sanki az once o konusmayi hic yapmamisiz gibi.
2 sene yine boyle gecti simdi yasim 44. artik sadece yumurta bagisi ile hamile olabilecegim, bu sefer ister iste, isteme dedim, actim konuyu, olmaz istemem baskasinin cocugunu dedi. direttim. dusuneyim dedi. bu arada ben kibrisa basvurdum. gorusmeye gitmek icin bilet alacagim dedim. hic ilgilenmedi. iyi dedi sadece.doktor tahlil istiyor, birde vitaminler aldim sana, simdiden baslayalim dedim. vitaminlere elini bile surmedi, gunlerce tezgahta durdu. kaldirmadim, o da ellemedi. sonra sinir krizi gecirip attim hepsini. sormadi bile niye attigimi. kibrisa gitmeyecegim dedim. peki dedi, eline kumandasini aldi, hadi gel film basladi dedi.
Ya ben okudukça inanın çok üzüldüm anladığım kadarıyla Eşiniz hiç mi hiç çocuk İstemiyo yani duvara bu kadar konuşsaydınız dile gelirdi siz elinizden geleni yapmışsınız artık onun çaba sarf etmesi gereklidir bence ama herşeyde vardır bir hayır Rabbim inş sizede banada ve isteyen herkese nasip etsin
 
Çocuk çok istediğiniz belli , eşiniz zaten hiç istememiş ama sizin çok istediğinizi görmezden gelmesi daha kırıcı olmuş sizin için. Çocuk evlatlıkta olsa olur fakat yalnız büyütmeyi göze almanız hayatınızı tek başına bir çocuğa adamanız gerekiyor gibi görünüyor eşiniz hayatınızda olsa da olmasa da. Siz çocuk sahibi olmak için çabalarınıza devam edin ama onun yanınızda olacağını düşünmeden hareket edin artık bence. Başkasının çocuğunu istemem lafı çok ilkelce bence.
 
Neden boşanmadınız madem bu kadar çok istiyordunuz ?
Adam istemiyorsa yapacak bir şey yok.
Ben de 2. çocugu istemiyorum mesela eşimin istemesinin bana bir faydası yok çünkü istemiyorum şimdilik gerçekten.
Peki evlenmeden önce biliyor muydunuz ?
 
X