Esim istemedigi icin mi anne olamadim yoksa ben mi hata yaptim?

Kocan yay Burcu mu?
Ben ona hiç kizamadim , ne yalan söyleyeyim. Zaten adam çok çoluk çocuk meraklısı olsa genç yaşta evlendirdi. Demek ki sorumluluk almak istemiyor, hayatını yaşamak istiyor. Onun kesinlikle istememesine rağmen inatla tedavi olmuşsunuz, onda bile sizi uzmemis , kabul etmiş. Resmen damızlık olarak kullanılmış:)
Eğer çocuğunuz olsaydı bu sadece 9 aylık bir süreç değil ki, her gece gurultuyle uyanmak, yorgun bir eş, kreşlerin muazzam pahalliliği, bebek kıyafetlerine dünya para vermek ama bebeğin bir anda büyümesi,ödev yaptirmak,ağlama krizleri, tam artık yaslanmisken ,tek istediğin sessizlikken evde ergen bir çocuk, gereksiz ısrarları, kavgadan sonra 'dogurmasaydiniz o zaman' diye cemkirmeleri... Tam emekli olacakken çocuğun üniversite yaşının gelmesi, para yetmez diye emekli olamama, yaşlı bir şekilde ise gidip gelme... Çocuk evlenince bir ton borcun altına girme...
Bire ton sebep var eşinizin çocuk istememesinde.
Madem aşkınızdan ölmüyordunuz evlenmeden, keşke 'yasim gecti ,evleneyim' modunda çıkıp güzel güzel konussaydiniz, bu çok önemli konuyu.
Benim teyzem de o yaşlarda, sırf evlenmek için evlendi. Sonra 'cocuk istemiyorum yea, hiç işim olmaz yea' diye gezen adamdan zorla çocuk yaptı. Neden? Tren kaçmasın diye.
Bu sefer de 'senden baba olmaz' kavgaları, adamın bebeğe hiçbir şey yapmaması, bir pişpiş dememesi falan... Boşandılar .
Çocuğa da yazık değil mi?



* Koruyucu ailelik 'bir çocuk okutmak,sevaba girmek' değildir, çok yanlış anlayanlar var yorumlarda.
Zaten devlet size her ay güzel bir para öder, okul başlangıçlarında 'kirtasiye parası', mevsim geçişlerinde 'kiyafet parası' .
Yani tek yapmanız gereken ona evinizi açmak.
Bence geç olmadan başvurun.
Hatta öncesinde birkaç kere yuva ziyareti yapın,eminim size iyi gelecektir.

*Evlat edinmek için çocuk ile aranızda 40 yaş olma şartı var. Yani siz 44 yaşındasınız. Alacağınız çocuk en az 4 yaşında olacaktır, iki yıl da bekleme süresi desek koruyucu ailelik sizin için daha mantıklı gibi. Hem bekleme süresini düşürür.
Kolay gelsin^^
 
dizara .!.:
Icimi dokmezsem buraya icimde buyuyen bir kin, aci ve uzuntu gittikce buyuyecek gibi hissediyorum...

Esime asik degildim evlenirken, 35 yasindaydim, o da bana onem veren iyi biriydi. Zamanla sevdim. Hala da seviyorum. Belki ondan iyisi yoktur, o olmasa baska biriyle mutlu olur muydum, olmazdim diye dusunurum. Taa ki, cocuk konusu acilana kadar.
Cocuk konusu acildiginda, ta en basindan beri buz kesilir, hic konusmaz, kalkar, baska yere gider, ben anlattikca anlatirim, heveslensin diye, ama bir tek kelime bile cikmaz agzindan taa ki ben koseye sikistirip, ben istiyorum, yapmamiz lazim diye zorlayana kadar, ancak o zaman, yarim bir agizla, e o zaman yapalim der, ve bir daha asla bahsini acmaz.

Simdi belki problemi vardir diye dusunursunuz, hayir yok, daha once yine benim zorumla doktora gittik, tup bebek icin, sperm testi vs yaptirdi, herseyi normal. peki neden istemiyor? hayati seviyor, rahati seviyor, keyifli yasamayi seviyor. cocuk hasta, ya da problemli olur, onu ugrastirir, para yetmez diye korkuyor belki ama isimiz var, ailesi de yardimci olabilecek kadar varlikli da. ama yok. Cocuk konusu acildiginda, esim sagir, kor, beton duvar oluyor.

Ben bunu kendim yapmaliyim, istemese istemesin dedim. Tup bebek icin doktora tek basima gittim. Gelmek bile istemedi, haftalarca geldim, gittim, tahliller yaptirdim. Hic sormadi bile. Merak bile etmedi. Doktordan ciktigimda telefon ettim. Sanki hic doktora gitmemisim gibi, oylesine siradan seyler konustu ki telefonda, sokakta agladim, kapattim telefonu. Eve geldim. Sormadi...
Sanki kendi basima cocuk sahibi olur gibiydim, velhasil yumurta olusmadi, cok uzuldum. Bana destek oldu, hani benim istedigim birsey olmamis gibi bana teselli verdi. biliyorum hic uzulmedigini. Ona, doktorun bir kere daha deneyin son sansiniz dedigini soyledim. Tv seyrederken bana donup bakmadan, " tabii, olur. istiyorsan yapariz" diyip tv yi izlemeye devam etti. Gittim odaya agladim. gozlerimi gordu. agladigimi anladi. sarildi. ve hadi film izleyelim dedi.
Aradan 5 sene gecti, her sene kendi cabalarimla birseyler yapmaya calistim. Tek basima yapamadim. olmadi. biraktim. ve ona dedim ki bak son bu senemiz artik olmayacak, ve ben bunun acisini hep yasayacagim, ben cocuk gordugumde hep uzulecegim. yine...hic konusmadi. sarildi, teselli verdi. sonra geldi, bu yaz yunanistan'a gidelim hadi bilet alalim dedi. sanki az once o konusmayi hic yapmamisiz gibi.
2 sene yine boyle gecti simdi yasim 44. artik sadece yumurta bagisi ile hamile olabilecegim, bu sefer ister iste, isteme dedim, actim konuyu, olmaz istemem baskasinin cocugunu dedi. direttim. dusuneyim dedi. bu arada ben kibrisa basvurdum. gorusmeye gitmek icin bilet alacagim dedim. hic ilgilenmedi. iyi dedi sadece.doktor tahlil istiyor, birde vitaminler aldim sana, simdiden baslayalim dedim. vitaminlere elini bile surmedi, gunlerce tezgahta durdu. kaldirmadim, o da ellemedi. sonra sinir krizi gecirip attim hepsini. sormadi bile niye attigimi. kibrisa gitmeyecegim dedim. peki dedi, eline kumandasini aldi, hadi gel film basladi dedi.
Genişletmek için tıkla...
eşiniz bellikiçocuk sahıbı olmak ıstemıyor sızde adama damızlık muamelesı yapmak yerıne ayrılıp cocuk sahıbı olmak ısteyen bırı ıle hayatınızı bırlestırseydınız coktan cocugunuz olmustu...
hem cocuk ıstemeyen bırını zorla baba yada anne yapmak haksızlıktan baska sey degıl ve yasınız olmus 44 bu saatten sonra bence hıc kalkısmayın bu ıse arada cok yas farkı olacak ortalama yasam standartlarında cocugunuz belkı okulu bıtıremeden ölüm gideceksiniz çocuga yazık olur.
 
Ben eşinin çocuk istemediğini görmeden anladım. Sadece sizi kırmamak için istiyormuş gibi yapmış hatta onu bile yapamamış.
Eşinizle daha önce açık açık konuşup ortak bir karara varsaydınız keşke.
 
dizara .!.:
Icimi dokmezsem buraya icimde buyuyen bir kin, aci ve uzuntu gittikce buyuyecek gibi hissediyorum...

Esime asik degildim evlenirken, 35 yasindaydim, o da bana onem veren iyi biriydi. Zamanla sevdim. Hala da seviyorum. Belki ondan iyisi yoktur, o olmasa baska biriyle mutlu olur muydum, olmazdim diye dusunurum. Taa ki, cocuk konusu acilana kadar.
Cocuk konusu acildiginda, ta en basindan beri buz kesilir, hic konusmaz, kalkar, baska yere gider, ben anlattikca anlatirim, heveslensin diye, ama bir tek kelime bile cikmaz agzindan taa ki ben koseye sikistirip, ben istiyorum, yapmamiz lazim diye zorlayana kadar, ancak o zaman, yarim bir agizla, e o zaman yapalim der, ve bir daha asla bahsini acmaz.

Simdi belki problemi vardir diye dusunursunuz, hayir yok, daha once yine benim zorumla doktora gittik, tup bebek icin, sperm testi vs yaptirdi, herseyi normal. peki neden istemiyor? hayati seviyor, rahati seviyor, keyifli yasamayi seviyor. cocuk hasta, ya da problemli olur, onu ugrastirir, para yetmez diye korkuyor belki ama isimiz var, ailesi de yardimci olabilecek kadar varlikli da. ama yok. Cocuk konusu acildiginda, esim sagir, kor, beton duvar oluyor.

Ben bunu kendim yapmaliyim, istemese istemesin dedim. Tup bebek icin doktora tek basima gittim. Gelmek bile istemedi, haftalarca geldim, gittim, tahliller yaptirdim. Hic sormadi bile. Merak bile etmedi. Doktordan ciktigimda telefon ettim. Sanki hic doktora gitmemisim gibi, oylesine siradan seyler konustu ki telefonda, sokakta agladim, kapattim telefonu. Eve geldim. Sormadi...
Sanki kendi basima cocuk sahibi olur gibiydim, velhasil yumurta olusmadi, cok uzuldum. Bana destek oldu, hani benim istedigim birsey olmamis gibi bana teselli verdi. biliyorum hic uzulmedigini. Ona, doktorun bir kere daha deneyin son sansiniz dedigini soyledim. Tv seyrederken bana donup bakmadan, " tabii, olur. istiyorsan yapariz" diyip tv yi izlemeye devam etti. Gittim odaya agladim. gozlerimi gordu. agladigimi anladi. sarildi. ve hadi film izleyelim dedi.
Aradan 5 sene gecti, her sene kendi cabalarimla birseyler yapmaya calistim. Tek basima yapamadim. olmadi. biraktim. ve ona dedim ki bak son bu senemiz artik olmayacak, ve ben bunun acisini hep yasayacagim, ben cocuk gordugumde hep uzulecegim. yine...hic konusmadi. sarildi, teselli verdi. sonra geldi, bu yaz yunanistan'a gidelim hadi bilet alalim dedi. sanki az once o konusmayi hic yapmamisiz gibi.
2 sene yine boyle gecti simdi yasim 44. artik sadece yumurta bagisi ile hamile olabilecegim, bu sefer ister iste, isteme dedim, actim konuyu, olmaz istemem baskasinin cocugunu dedi. direttim. dusuneyim dedi. bu arada ben kibrisa basvurdum. gorusmeye gitmek icin bilet alacagim dedim. hic ilgilenmedi. iyi dedi sadece.doktor tahlil istiyor, birde vitaminler aldim sana, simdiden baslayalim dedim. vitaminlere elini bile surmedi, gunlerce tezgahta durdu. kaldirmadim, o da ellemedi. sonra sinir krizi gecirip attim hepsini. sormadi bile niye attigimi. kibrisa gitmeyecegim dedim. peki dedi, eline kumandasini aldi, hadi gel film basladi dedi.
Genişletmek için tıkla...

Ben eşinizde bir gram suç görmüyorum. çocuk istemeyen adamı buna zorlayamazsınız. herkesin 1 tane yaşamı var ve nasıl yaşayacağına kendi karar verir. siz bence çok fazla ısrarcı olmuşsunuz. Her evli çift çocuk sahibi olmak zorunda diye bir kaide yok.
Baktınız evliliğin ilk bir kaç senesi olmadı ayrı yollara gitmeyi deneyebilirdiniz. hem bu adamla evli kalayım hem çocuk istememesine rağmen zorlayayım baya bencilce davranışlar.
 
Canım benim ne sen ne de esin hata yapmadı ve esin istemediği için anne olmadın diye düşünme kesinlikle Allah istemediği için hayırlı görmediği için olmadı çocuğun yoksa kocan istemiyorum desin istediği kadar Allah tek seferde bes iz bile verebilirdi yani suçu kendine bağlama eşini de suçlama Allah dilemedi ve olmadı ayet var Allah dilediği kimseden dilediği kadar çocuk halkeder yanlış hatırlamıyorsam o nedenle üzülme senin imtihan in bu demek Allah yardımcınız olsun
 
Son düzenleme:
çocuk bir insanın alabilceği en büyük sorumluluk,
kabul edelim ki bir kez anne/baba olduktan sonra ömür boyu bu sorumluluğu taşımak zorunda kalıyoruz, hayat asla eskisi gibi olmuyor, artık kendinden çok düşünmen gereken biriyle karşı karşıya kalıyorsun hem de bir ömür boyu,
dolayısıyla çocuk sahibi olmak ancak gerçekten çooook istenirse yapılacak bişey,
ama eşinizde bu isteğin zerresi yok, o zaman bu ısrar niye?
keşke bu kadar beklemeden yollarınızı ayırsa ya da ortak bir noktada buluşmaya çalışsaymışsınız. ikiniz için hayatı çok zorlaştırmışsınız.
 
Aramızda çok yas farkı var ama eşimde benzeri bir tutum var. Şöyle ki çok istedi çocuk ama olmayacağını anlatınca bitirdi kafasında. Ben gibi değil hayaller vs. Bunu düşünerek hayat yaşanmaz diyor. Tüp bebek mi tamam. yapalım. ama arastirayim ilgileneyim yok. Ben evlenmeden önce de bilseydim çocuğumuzun olmayacağını yine de evlenirdim, güzel bir evliliğimiz var çocuk için ağlayarak kötü bir duruma sokmayalim kendimizi diyor. Yani kafasında bebek bitmiş kendine böyle bir savunma mekanizması geliştirmiş haklı olarak. Ama benim derdimi paylaşacağım kimse bırakmıyor. Iyi ki kk var. İnşallah tüp bebek olur.
 
dizara .!.:
Biliyorum, daha ilk bastan, henuz evlilik bile yasamadan, acikcasi ustune gitmeyim dedim, hic acmadim konuyu, ister diye dusundum, cocuk istemese neden evlensin ki diye dusundum. Evlilik illa cocuk yapmak degil diye dusunebilirsiniz ama 40 yasindan sonra, o eksikligi hissediyorsunuz. hep bir sey sanki yarim iliskide, sessizlik, ve cocuklu ailelerin yanindayken yasadiklarim cok degisik. bunu boyle hissedecegimi ben asla beklemezdim 30 lu yaslarimda, belki 50 yasima geldigimde farkli hissedip, hic uzulmeyecegim ama su an hissettigim sey, cocuk yoksa o evde hep bir sessizlik, bir yarim bir sey var.
Genişletmek için tıkla...

Bu yazdıklarınızın çocuk sahibi olması imkansız insanları üzüceğini düşünmüyor musunuz hanımefendi? Neden yarım olsun hem? O sizin bakış açınız.Lütfen böyle hassas konularda sözcüklerimizi seçerek yorum yapalım.
 
baştan beri çocuk istememiş. belli bir yaşa gelen adamlarda bu oluyor maalesef. keşke evlenmeden önce net konuşsaydınız. 9 sene boşa geçmiş. 44 yaşında n sonra çocuk doğurmayın bence eşiniz kabul ederse evlat edinin. o şekilde evlat sahibi olan birçok aile var ve yavruları ile çok mutlular. doğurmadan da ebeveyn olunabilir o sevgiyi verebilecekseniz... hatta kendilerine kalbiyolojik anne-baba diyorlar. biyolojik yerine.
 
Cok uzuldum sana..erkeklerin cogu maalesef rahatina duskun ve bu sorumlulugu almak istemiyor.. ancak baskiyla oluyor olursa..benim esimde ilkinde hevesliydi ama sonradan ona kalsaydi istemezdi..sirf rahati bozulacak filan diye.. bana cogu zaman der hatta.. siz kadinlar psikopat gibisiniz o kadar uykusuz kaliyosunuz gebelik kilo aci cekerek doguruyosuniz.. hala daha 2. Cocugu nasil istiyosunuz? Biz kadinlar baskayiz bence.. ama esinin cocuk istemedigi o kadar belliki...belki zamanla inka edebilecegini dusundun... keske zamaninda yolunu ayirsaydin.. evlilik iki kisilik ve cocuguda 2 kisinin istemesi geren cidden...5 sene beklemek icin uzun bi sure gercekten.. hayirlisi buymus belkide...
 
Ben sizi haksız buldum. Neden diye sorarsanız bak adam belli ediyormuş di mi, masadan kalkıp gitmeler konusunu kapatmalar. Niye bu adamla evlendiniz? Yola getiririm mantığıyla mı belki ister diye mi? Adam size "Olur tamam" deyip sonradan istemeseydi haklıydınız ama kendi hayat görüşünüze uygun biriyle evlenmeliydiniz en baştan yanlış yapmışsınız. Sizin yaklaşımınızı bencilce buldum, o adamın da çocuk istememe hakkı var. İsteksiz bir adamdan çocuk yaparsanız ne kadar iyi babalık yapabileceğini düşünüyorsunuz? Bana kalsa yaş geç falan demeden boşanın, sizin gibi çocuk isteyen bir adamla evlenin. Yok boşanmam diyorsanız da adamı darlamayın zira buna hakkınız yok.
 
çok üzgünümokurken baya duygulandım ama kendi çocugunu sindiremeyen istemeyen bir adam genetik olarak sizin olmayan bir çocuğu asla kabullenmez yapayalnız kalırsınız asılamaz duvarlar orer bu durum hayatınıza...
 
dizara .!.:
Icimi dokmezsem buraya icimde buyuyen bir kin, aci ve uzuntu gittikce buyuyecek gibi hissediyorum...

Esime asik degildim evlenirken, 35 yasindaydim, o da bana onem veren iyi biriydi. Zamanla sevdim. Hala da seviyorum. Belki ondan iyisi yoktur, o olmasa baska biriyle mutlu olur muydum, olmazdim diye dusunurum. Taa ki, cocuk konusu acilana kadar.
Cocuk konusu acildiginda, ta en basindan beri buz kesilir, hic konusmaz, kalkar, baska yere gider, ben anlattikca anlatirim, heveslensin diye, ama bir tek kelime bile cikmaz agzindan taa ki ben koseye sikistirip, ben istiyorum, yapmamiz lazim diye zorlayana kadar, ancak o zaman, yarim bir agizla, e o zaman yapalim der, ve bir daha asla bahsini acmaz.

Simdi belki problemi vardir diye dusunursunuz, hayir yok, daha once yine benim zorumla doktora gittik, tup bebek icin, sperm testi vs yaptirdi, herseyi normal. peki neden istemiyor? hayati seviyor, rahati seviyor, keyifli yasamayi seviyor. cocuk hasta, ya da problemli olur, onu ugrastirir, para yetmez diye korkuyor belki ama isimiz var, ailesi de yardimci olabilecek kadar varlikli da. ama yok. Cocuk konusu acildiginda, esim sagir, kor, beton duvar oluyor.

Ben bunu kendim yapmaliyim, istemese istemesin dedim. Tup bebek icin doktora tek basima gittim. Gelmek bile istemedi, haftalarca geldim, gittim, tahliller yaptirdim. Hic sormadi bile. Merak bile etmedi. Doktordan ciktigimda telefon ettim. Sanki hic doktora gitmemisim gibi, oylesine siradan seyler konustu ki telefonda, sokakta agladim, kapattim telefonu. Eve geldim. Sormadi...
Sanki kendi basima cocuk sahibi olur gibiydim, velhasil yumurta olusmadi, cok uzuldum. Bana destek oldu, hani benim istedigim birsey olmamis gibi bana teselli verdi. biliyorum hic uzulmedigini. Ona, doktorun bir kere daha deneyin son sansiniz dedigini soyledim. Tv seyrederken bana donup bakmadan, " tabii, olur. istiyorsan yapariz" diyip tv yi izlemeye devam etti. Gittim odaya agladim. gozlerimi gordu. agladigimi anladi. sarildi. ve hadi film izleyelim dedi.
Aradan 5 sene gecti, her sene kendi cabalarimla birseyler yapmaya calistim. Tek basima yapamadim. olmadi. biraktim. ve ona dedim ki bak son bu senemiz artik olmayacak, ve ben bunun acisini hep yasayacagim, ben cocuk gordugumde hep uzulecegim. yine...hic konusmadi. sarildi, teselli verdi. sonra geldi, bu yaz yunanistan'a gidelim hadi bilet alalim dedi. sanki az once o konusmayi hic yapmamisiz gibi.
2 sene yine boyle gecti simdi yasim 44. artik sadece yumurta bagisi ile hamile olabilecegim, bu sefer ister iste, isteme dedim, actim konuyu, olmaz istemem baskasinin cocugunu dedi. direttim. dusuneyim dedi. bu arada ben kibrisa basvurdum. gorusmeye gitmek icin bilet alacagim dedim. hic ilgilenmedi. iyi dedi sadece.doktor tahlil istiyor, birde vitaminler aldim sana, simdiden baslayalim dedim. vitaminlere elini bile surmedi, gunlerce tezgahta durdu. kaldirmadim, o da ellemedi. sonra sinir krizi gecirip attim hepsini. sormadi bile niye attigimi. kibrisa gitmeyecegim dedim. peki dedi, eline kumandasini aldi, hadi gel film basladi dedi.
Genişletmek için tıkla...
9 yıl uzun bir süre...Bu adam kötü olsa çoktan ayrılır başkasıyla çocuk için evlenirdiniz sanırım.Bu kadar yıl gerçekten sevdiğiniz için beklemişsiniz demek ki..Annemin uzak bir akrabası taaa 50ye yakın yaşlarda çocuk sahibi olmuş.Nasipten ötesi yok.Hayırlısı olsun.
 
pitpigim .!.:
Adam en onemli konularda bi hadi film izleyelim diyor sinir krizi sebebi resmen
Genişletmek için tıkla...
Evet pitpigim, sen anladin beni iste, hersey bir yana, tamam istemezsin de, ama o sanki ben duvara konusuyorum, sanki ben hic birsey soylemedim az once gibi, hic duymamis tavirlari beni cildirtiyor. kim olsa kendini kaybeder.
yani, ben diyorum, cocugumuz olmayacak,istemiyorsun, bende icime atip, yola devam edicem ama icimde kalacak.
o diyor, hadi film izleyelim.
tamam oldu. hayatimin en buyuk kararini aldim, hemen akabinde gule oynaya film izleyecem, beklentisi bu. robotuz biz zaten, insan degiliz.
 
tereliye .!.:
9 yıl uzun bir süre...Bu adam kötü olsa çoktan ayrılır başkasıyla çocuk için evlenirdiniz sanırım.Bu kadar yıl gerçekten sevdiğiniz için beklemişsiniz demek ki..Annemin uzak bir akrabası taaa 50ye yakın yaşlarda çocuk sahibi olmuş.Nasipten ötesi yok.Hayırlısı olsun.
Genişletmek için tıkla...
Evet tereliye, beni cok da rahat ettirdi, aileme destek oldu, onca sene nasil gecti degil mi, simdi dusunuyorum da, habire hadi suraya gidelim, haydi bilet aldim gormedigimiz bir ulkeye gidelim, haydi yemege cikalim, kampa gidelim...oyle bir haldeydim ki, oradan oraya, hic durmadan gezdik, film izledik. simdi dusunuyorum, sanki benim cocuk dusunememe firsat vermemek icin yapti bunlari. oyalamak icin belki de. simdi de uzgun oldugumu gordugu an, hadi bilet alalim suraya gidelim diyor. devam yani. ama artik ben gitmek, gormekten yoruldum.
 
milena .!.:
çok üzgünümokurken baya duygulandım ama kendi çocugunu sindiremeyen istemeyen bir adam genetik olarak sizin olmayan bir çocuğu asla kabullenmez yapayalnız kalırsınız asılamaz duvarlar orer bu durum hayatınıza...
Genişletmek için tıkla...
Milena, bir keresinde uzulerek onu sikistirdim agzindan oylesine zor aldim ki bunlari, ve o da son oldu. o gun bana ya genetik problemi olursa, ya hasta bir cocuk olursa hayatimiz mahvolur dedi. yani senin kararin eger ki bir problem olursa aileden cok, ayrilik getirecek bunu ima etti. boyle olunca, butun riski, sorumlulugu benim ustume atinca, ben zaten buz gibi sogudum yumurta donasyonundan.
evlatlik hic edinmek istemiyor zaten.
bastan evlenmeden, ben cocuk istemeyen biriyim, ve asla istemiyorum deseydi muhtemelen evlenmezdim. cunku asik olarak da evlenmeden, insanligi, durustlugu, beni cok sevdigi icin evlendim. hayat boyle iste secenekli bazi insanlar icin, feragat etmeden digeri olmuyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Esim benimle tanisirken baskasiyla yazisiyormus
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
2K
Cicek Kiz
Cicek Kiz
D
Eşimle boşanmalı mıyım ?
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
3K
Spagettisever
S
phalanx
Kandırıldım mı
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
4K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
E
Biriyle ilgili ilk izlenim sonradan değişir mi ?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
751
Dribbble
Dribbble
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
4K
Toyumvar
Toyumvar
X