Başka biri olabilir mi acaba diye düşündüm bi an. :26::26:
neden bu erkeklerin bi taraflarını bu kadar kaldırırsınız anlamam ki.Ya sen de bi bireysin nasıl kendine bu kadar hakaret ettirirsin?
İpleri vermişsin eline.Şimdi senaryoyu kocan yazar işte böyle
Sadece 4 ay...
Arkadaslar haklilar.
Adam kendince diyordur: Calismiyor nasil gecinecek ben yoksam? Ben yoksam o borclar nasil odenecek? Bensiz yapamaz vs vs...
Kendisini vazgecilmez saniyor herhalde.
Sakin merak etme, beyefendi tipis tipis evine donecek elinde sonunda yeterki sen kendinden sakin odunc verme.
Hani diyorsun ya sevgiliyken pesimden kosardi diye. Aynen oyle yap bundan sonra.
Kacan kovalanir lafini bosuna ortaya atmamislar buyuklerimiz.
Sanırım bir şeyi atlamışsın...
Sen kuvvetsiz, güçsüz bir kadın değilsin.. Sana istediğini yaptıramadığı için seni ezip geçiyor ve annene ulaşıyor... Annesine düşkün bir adam kocan... Ailesine de elbette... Üstelik annesi biraz da evin reisi ya da yöneticisi bir şekilde, anladığım kadarıyla... Bu nedenle babana değil de annene ulaşıyor... Sana yaptıramadığı şeyleri aklınca annenin kuvvetiyle yaptıracak..
Madem onun gözünde bu kadar güçlüsün hala... o halde yapabileceğin şeyler var...
Mesela onu hiç aramamak, ararsa cevap vermemek.. Ve hatta yeni bir hat almak, hattını kapatmak....
Sana ulaşamayınca gelmek zorunda kalacaktır...
Gelirse de, üslubunca konuşmalısınız bence... O ne kadar sinirli olursa olsun, sen bir o kadar sakin "Derdin nedir senin?" diye sormalısın... Ama çok sakin... Başka türlü algıları anlayamıyor çünkü...
Belki de ailesi "O kız bize uygun değil" deyip baskı kurmuşlardır.... madem bu kadar dindarlar, ben yerinde olsam, erkeğin karısına karşı görevlerinden vururdum önce... Sonra insan hakkından... sonra da bir kadını evde yalnız bırakan o zihniyetin hangi dine mensup olabileceğinden falan... ama hep üslubunca=)
Hiç canını sıkma.. Herşeyde bir hayır vardır, her zorlukla beraber bir kolaylık vardır...
Sadece sakin kalmaya çalış...
Selamlar,
onlar farklı bi sehirde yasiyor bizden.. ama asla onlara hic bi kavgamiz yansitilmaz.. kayınvalidem hasta daha da kafasına takmasın diye. benim annem de hasta ama hersey ona yansıtılıyor bizzat kendisi tarafından.. ne yapacagımı bilmiyorum.. yine beni haksiz gorecek, yine hatasini kabullenmeyecek. her zaman olan seyler oyle sıkıldım ki.. annem de bugun iyi dusun tasın dedi.. hani istiyorsan ayrıl baabında ama o da cok üzülüyor.. babamla zaten aram pek iyi degil. benim evden gitmemi bekliyor. isyerinin misafirhanesinde kalıyormus ama orası da ücretli. ben gidicem kendi gelicek eve aklı sıra..
arkadaslar dün benim kendi tarafımdan '' babam ''dan da yakın diyebileceğim aile dostumuz biliyordu olanları.. beni evden alıp yemege götürdüler evlerine.. aksam da eve gelmiş, kendisi beni aradı ben eve geldm diye.. ben de gayet soğuk konustum umdugunu bulamayınca, sen eve gelme ne zamana kadar bu evde kalmayı düşünüyorsun dedi.. bende şarteller attı tabii. benim gocundugum birşey, bir hatam yok, içim çok rahat, öyle anne evine geri dönmek kolay değil, ama açarsın boşanma davası o zaman çeker giderim, bu şartlarda orası benim evim dedim.. rahatsız olan sensin, günlerdir neredeysen orada kalmaya devam et dedim.. tamam açıcam diyip telefonu yüzüme kapattı. bizimkiler sinirlendi ve beni alıp eve götürdüler onunla konusmak için. gittiğimizde evde yoktu, onu aradılar ve onlara da yine saçmasapan ''ben 30 yasındayım, konusacak birşey yok amca'' demiş. amcam da ''ben de 50 yasındayım insanın her yasında cahillikleri oluyor, konusarak çözün'' gibisinden şeyler söyledi.. ama bi sonuca baglanmadı, bugun gelmeyeceğini ama daha sonra iş yerine geleceğini söylemiş. bizimkiler de beni tekrar eve götürdüler, çünkü zaten bi rahatsızlığım var.. 1 saat sonra tekrar amcamı aradı ve benim nerede oldugumu sordu.. öğrenip kapattı telefonu..
bu sabah hastaneye gittim.. tekrar evime geldim.. gece evde kalmıs, bulasık falan cıkarmıs.. internet geçmişine baktım. boşanma davalarını, nafaka durumlarını araştırmış..
ailesini aramamakta hala kararlıyım.
son durumlar bunlar, bayagı ayrıntılı yazdımi kusurabakmayın..
arkadaslar dün benim kendi tarafımdan '' babam ''dan da yakın diyebileceğim aile dostumuz biliyordu olanları.. beni evden alıp yemege götürdüler evlerine.. aksam da eve gelmiş, kendisi beni aradı ben eve geldm diye.. ben de gayet soğuk konustum umdugunu bulamayınca, sen eve gelme ne zamana kadar bu evde kalmayı düşünüyorsun dedi.. bende şarteller attı tabii. benim gocundugum birşey, bir hatam yok, içim çok rahat, öyle anne evine geri dönmek kolay değil, ama açarsın boşanma davası o zaman çeker giderim, bu şartlarda orası benim evim dedim.. rahatsız olan sensin, günlerdir neredeysen orada kalmaya devam et dedim.. tamam açıcam diyip telefonu yüzüme kapattı. bizimkiler sinirlendi ve beni alıp eve götürdüler onunla konusmak için. gittiğimizde evde yoktu, onu aradılar ve onlara da yine saçmasapan ''ben 30 yasındayım, konusacak birşey yok amca'' demiş. amcam da ''ben de 50 yasındayım insanın her yasında cahillikleri oluyor, konusarak çözün'' gibisinden şeyler söyledi.. ama bi sonuca baglanmadı, bugun gelmeyeceğini ama daha sonra iş yerine geleceğini söylemiş. bizimkiler de beni tekrar eve götürdüler, çünkü zaten bi rahatsızlığım var.. 1 saat sonra tekrar amcamı aradı ve benim nerede oldugumu sordu.. öğrenip kapattı telefonu..
bu sabah hastaneye gittim.. tekrar evime geldim.. gece evde kalmıs, bulasık falan cıkarmıs.. internet geçmişine baktım. boşanma davalarını, nafaka durumlarını araştırmış..
ailesini aramamakta hala kararlıyım.
son durumlar bunlar, bayagı ayrıntılı yazdımi kusurabakmayın..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?