Aldatmak aldatılmak bana o kadar basit geliyor ki. Öyle bir şey düşünmekten ziyade asıl nedenine odaklanmaya çalışıyorum o zaman zaten sonuç belli olur. Nereye gittiğini biliyorum her aradığımda açıyor gizlisi yok biraz daha durumun psikolojik yönünden bakmaya çalışıyorum. Ve kendi ailesinden de işten de çok sorumluluk yüklüyorlar. Ailesine konuyu açsam bu sefer bana güveni kalmayabilir her duygu durumunu anlatıyor çünkü
Bu duygu durumuna da başka bir yakınımdan alışkınım
bence değildir. Ama ben ben değilim diyip duruyor. Birileri ele geçirmiş gibi hissediyorum diyor. Daha çok etrafın yüklediği sorumluluklardan müzdarip. Benim de aklım almıyor. Kadınlar olarak ne kadar güçlüyüz.
Duygularinda samimi olduguna inaniyorsaniz diger arkadaslarimizin da dediği gibi tek care profesyonel destek almak gibi gorunuyor. Ikinize de gecmis olsun, dilerim yara almadan atlatirsiniz.Bu duygu durumuna da başka bir yakınımdan alışkınım
Ticari bir işte kendi işi gibi diyebilirim dolaylı olarak. Bağlı olduğu kişilerler de ciddi sorumluluk hissi yaratıyorlar. İşini ikame edebileceği biri olmadığından izin de kullanamıyor uzun süredir. Kendine vakit ayırmamanın verdiği toplu bir sıkışma hissinde bence. Çocuk da eklenince böyle oldu. Çocuktan öncesini özlüyorum diyor çünkü. O zaman yine sosyal bir hayatımız vardı şimdi bir süre olamayacağı için daralmış durumda gibi. Arkadaşlarından birkaç kişiye daha anlatmış onlar da farkındayız abi demişler içini dökmüş biraz.
Teşekkür ederim evet inanıyorum
Biraz zaman öyleyse cocugunuza da alisir diye düşünüyorum bu sürecte çift terapistine gidin bence psikolog‘a gitsin dediginiz gibi
Bebeğinizi ikinizde isteyerek mi yaptınız? Çocuğun yükü altında eziliyor gibi geldi. En yakın zamanda psikiyatriye gitmesinde fayda var.
Ağırlıklı olarak ben istiyordum. O da sen istediğin zaman olsun en çok kadınlar zorlanıyor zamanını sen belirle diyerek ilerledik. Çok da istekli değildi tabi ama kesin istemiyorum da demedi hiçbir zaman
Teşekkür ederim umarım. Zor süreçlermiş:)
Anladım, sanıyorum siz çok isteyince o aslında hazır olmadan sizi üzmemek adına kabul etmiş. Çocuk doğunca da gerçeklerle yüzleşmiş. Ben de yakın zamanda büyük bir buhran yaşadım. Aslında sorun olmamasına rağmen beynim beni bir sorun olduğuna ikna ediyordu. Benim durumum konuş geçsin değildi. ben bunun farkında olduğum için psikoloğa gitmedim. Ama o an bana içinden asla çıkamayacağım bir durum gibi geliyordu. Benim şansım vakit kaybetmeden psikiyatriye gitmekti. Özel değil devlette, derdimi anlattım. Doktor ilaç verdi onu kullandıkça beyin kimyasallarım düzenine girdi ve o buhranım ortadan kayboldu ve şu an o halime gülüyorum. Ama o an sanki çok büyük bir yükün altındaymışım gibi hissediyordum. Halbuki yük falan yoktu hayatın normal akışıydı. Şu an ki durumları size sinyal. İster çift terapisine ister psikoloğa ister psikiyatriye gidin ama hızlıca gidin.
Olabilir çünkü çelişkili davranışları var. Ve kabul ediyor beynim bana oyun oynuyor der gibi. Sizin adınıza da sevindim. Bazen insan maneviyattan kopabiliyor. Öyle bir dönemdir diye düşünerek destek olmaya çalışıyorum. Umarım iyi gelir kendisine de. En yakın zamanda gideceğini söylüyor.
Çok teşekkür ederim, destek alırsa iyi geleceğini düşünüyorum. Aslında içinde bulunduğu durum maneviyattan uzaklaşma değil daha çok fizyolojik bir problem. Beyinde bazı hormonlar seviyesinin altında ya da üstünde olduğu zaman dengesizlikler oluşuyor. Kişi ilk yaşadığında bunun farkında olamayabiliyor çünkü gerçeği o sanıyor. Ama verilen ilaçlar o dengeyi sağlıyor. Zaten tahliller sonucu hekim tedavisi ile daha iyi olacaktır. Siz de takipçisi olun nedense bazı kişiler destek almaktan çekiniyorlar. İnşallah bebeğinizle birlikte güzel günler yaşarsınız. Esenlikler diliyorum.
Çok naziksiniz. Farklı bir bakış açısı kazanmış oldum. En kısa zamanda doktora gitmesi için konuşacağım
Büyüyü nazarı boşverin psikoloğa gidin.
