eşim boşanmak istedi

mhtptst .!.:

Radikal keskin gorusleriniz olabilir ama benim durumum bu ben affedip devam etmeyi tercih etmisim. Evet onur kırıcı kotu kimsenin yasamak istemeyeceği bir durum ama istemesem de aldatildim. O an affetme kararı aldım ve bu kararın arkasını dolduramazsam hayatım zehir olacak ve oluyor da. Siz aldatilmayi kabullenemezsiniz o yüzden bana verecek tavsiyeniz yoktur. O zaman vermeyin

Genişletmek için tıkla...

Hanımefendi aldatılmayı affetmemek değil affetmek radikal bir karardır.

Normalleştirmeye çalışmayın şöyle seçimleri. Affetme kararı almasaydınız zaten hayatınız rezil olmazdı.

Her ne olursa olsun bebeğimle babası olmadan yaşayabilir miyiz yazmışsınız, buradan sağduyunuzu kaybettiğiniz belli.

Herkesi babası ve kocasıyla yaşıyor sanıyor olamazsınız herhalde. Elbette yaşayabilirsiniz, siz de biliyorsunuz.

mhtptst .!.:

Empati kur ben yaosam ayni seyi dediğimde sacmalama diyor. Ben yapsam affı olmazdı kesinlikle..

Genişletmek için tıkla...

Bakın ne kadar radikal bir karar aldığınızı adam bile söylemiş.

Ayrıca bu forumda birçok insan keşke annem babamdan ayrılsaydı da böyle stresli bir evde yetişmeseydim diyor. Bebeğiniz için boşanmadığınıza inanmak mümkün değil bu sebeple.

hatalı eşinizken yine nasıl düzeleyim diye çırpınan siz olmuşsunuz,ben de aldatıldım ilk evliliğimde ve affedilmiyor unutulmuyor en azından bana göre öyle
çocuklar için evliliği bitirmemek de çok mantıklı gelmiyor bana
mesela bugün derste öğrencilerime annenize babanıza sarıldığınızda ne hissediyosunuz diye sorduğumda bir öğrencim üzülüyorum dedi,herhalde yanlışlıkla söyledin seviniyorum mu diycektin üzülüyo musun gerçekten dedim başladı ağlamaya hüngür hüngür sonra anlatmaya başladı annem babam her gün kavga ediyorlar hep bağırıyolar diye nerdeyse 10 dk susmadan ağladı çocukcağız.daha 6 yaşında,çok etkilendim çok üzüldüm çocuğa açıkcası
çocuklar her şeyin farkında belki klasik olacak ama aynı evde huzursuz olunacağına ayrı olmak herkes için daha hayırlı bence
Allah yardımcınız olsun.

Ya affetmeyecektin yada Hergün hatırlayıp kendini mahvetmeyecektin en doğrusunu yapın uzak olmak iyidir cnm boşanın diyemem ama bi süre kafanı dinle yalnız kal uzaklaş eşinden sonrası zaten su akar yolunu bulur ...

Unutmaya calışma zaten unutamazsın .affettim demişsin ama affetmemişsin hala.
Ya tam anlamıyla affet ki bunu ben asla yapamayacağım için ayrılırdım yada bu işkenceyi bitir

mhtptst .!.:

Hanımlar merhaba. Daha önce doğum sonrası cinsel yasam konusuna yorum yapmıştım esimle ilgili. Beni aldattığını anlatmıştım. O zaman boşanmak istedim ama eşim çok özür diledi boşanmak istemedi ben de bir sans verdim. Ama simdi hiçbirşeyi unutamiyorum sürekli her gün o olayları yüzüne vuruyorum. Daha önce yaptığı başka şeyler beni uzdugu konular aklıma geliyor sürekli. Kendime engel olamiyorum sürekli huzursuzluk çıkarıyorum istemeden. Asabi huysuz biri haline geldim. Nasıl yaparım da bunları dusunmem ya da düşünsem bile eşime yansitmam? Esim çok sabretti bu halime ama artik o da yeter bosanalim dedi. Bebegimle ikimiz yaşayabilir miyiz acaba babasız? Esimi seviyorum ama düşündükçe ofkeleniyorum ofkem herşeyin önüne geçiyor.

Genişletmek için tıkla...

Burdan ahkam kesmek kolay okudum tüm yorumları Üzgünüm cnm keşke kolay olsa ben yaşadım ben biliyorum unutulmuyor seni çok iyi anlıyorum acini ancak bunu yaşayan anlar şans verdim o unuttu ben 4 yıl geçmesine rağmen unutamiyorum terapi aldım hem tek hem çift ilaçlarla seni yarım ediyorlar yani bi nevi uyusturuyorlar konuşma bu konuyu açma dedi Dr ben yazarak mesajla bi şekilde Tutamıyorum kendimi ve belli ediyorum unutmadigimi inan aklından neler geçtiğini bile tahmin edebilirim ben ona söyle demiştim olseydin canım bukadar yanmazdi kısa kesimcem çünkü hala sinirleniyorum bi arkadas zamanla azalıyor demiş evet azalıyor ama bazen öyle bir anda aklına geliyor ki i an senin için ağzıyla kuş tutuyor olasabile lafını sokuyosun sonra hiç bir önemi kalmıyor ne onun ne senin tadın kalıyor Velhasıl böyle mutsuz bir hayatı yaşamak zorunda kalıyorsun keşke diyorsun bazen ilk duyduğumda bitirseydim ama bazılarına kokay geliyor dedimya ahkam kesmek belkide dedim kendimce unutabilirim ama olmadı ben beceremedim merak ediyorsan evliliğim sürüyor ama hiç birşey eskisi gibi değil

YA BU DEVEYİ GUDUCEN YADA BU DİYARDAN GİDİCEN..

Ben hep evde kalan kadınların affetmediğini düşünmüşümdür ne kadar affettim evliliğimi kurtardım desede böyle birşeyin affı çok zor. Unutulması mümkün değil. Unutmayı beklemeyin ya becerebilirseniz görmemezliğe vurun ya da kaçınılmaz son boşanın

mhtptst .!.:

Hanımlar merhaba. Daha önce doğum sonrası cinsel yasam konusuna yorum yapmıştım esimle ilgili. Beni aldattığını anlatmıştım. O zaman boşanmak istedim ama eşim çok özür diledi boşanmak istemedi ben de bir sans verdim. Ama simdi hiçbirşeyi unutamiyorum sürekli her gün o olayları yüzüne vuruyorum. Daha önce yaptığı başka şeyler beni uzdugu konular aklıma geliyor sürekli. Kendime engel olamiyorum sürekli huzursuzluk çıkarıyorum istemeden. Asabi huysuz biri haline geldim. Nasıl yaparım da bunları dusunmem ya da düşünsem bile eşime yansitmam? Esim çok sabretti bu halime ama artik o da yeter bosanalim dedi. Bebegimle ikimiz yaşayabilir miyiz acaba babasız? Esimi seviyorum ama düşündükçe ofkeleniyorum ofkem herşeyin önüne geçiyor.

Genişletmek için tıkla...

Mutlaka zor olacaktır ama ÇEMBERİ KAPAT.iyi güzel yanlarını düşünmeye bak.yada başka insanların başlarına gelen kötü şeyleri.düşün daha kötüsü de olabilirdi diye.

keremre34 .!.:

Burdan ahkam kesmek kolay okudum tüm yorumları Üzgünüm cnm keşke kolay olsa ben yaşadım ben biliyorum unutulmuyor seni çok iyi anlıyorum acini ancak bunu yaşayan anlar şans verdim o unuttu ben 4 yıl geçmesine rağmen unutamiyorum terapi aldım hem tek hem çift ilaçlarla seni yarım ediyorlar yani bi nevi uyusturuyorlar konuşma bu konuyu açma dedi Dr ben yazarak mesajla bi şekilde Tutamıyorum kendimi ve belli ediyorum unutmadigimi inan aklından neler geçtiğini bile tahmin edebilirim ben ona söyle demiştim olseydin canım bukadar yanmazdi kısa kesimcem çünkü hala sinirleniyorum bi arkadas zamanla azalıyor demiş evet azalıyor ama bazen öyle bir anda aklına geliyor ki i an senin için ağzıyla kuş tutuyor olasabile lafını sokuyosun sonra hiç bir önemi kalmıyor ne onun ne senin tadın kalıyor Velhasıl böyle mutsuz bir hayatı yaşamak zorunda kalıyorsun keşke diyorsun bazen ilk duyduğumda bitirseydim ama bazılarına kokay geliyor dedimya ahkam kesmek belkide dedim kendimce unutabilirim ama olmadı ben beceremedim merak ediyorsan evliliğim sürüyor ama hiç birşey eskisi gibi değil

Genişletmek için tıkla...

Siz de mi cesaret edemiyorsunuz şimdi ayrılmaya? Boyle devam edersem psikolojim bozulacak korkuyorum

benimde içimden çok geliyor hala yüzüne vurmak laf sokmak.. böyle zamanlarda bir deftere yazıyorum sanki onun yüzüne söyler gibi yazıp yazıp içimimdeki öfkeyi akıtıyorum hiç değilse içimde kalmıyor rahatlıyorum biraz. birde terapist şöyle demişti her insan hataya düşebilir hayatında herkes 2. bir şansı hakeder ancak 3. yü asla zaten 3. yü yapıyorsa bu onun karakteridir değişmez o zaman şansıda haketmez... şunu söyleyeyim bundan 5-6 ay kadar öncesine kadar hala o diğer kadının sosyal medya hesaplarına girip bakıyordum gizliden gizliye en sonunda dedim ki yeter be ben niye kendime eziyet ediyorum herkes kendi hayatını yaşarlen ben niye geçmişe gömülüp kaldım en suçsuz olan benim en çok acıyı niye ben çekiyorum artık hiç bakmıyorum eskiye dair hiç birşeyi kurcalamıyorum benim ruh sağlığıma iyi gelmiyor madem ben affetmeyi seçtim önüme bakıcam ve artık en ufak birşey bile olsa 3. şansı asla vermiycem kendi hayatıma bakıcam kimseye muhtaç değilim birşekilde bakarım başımın çaresine.. geçmiş geçmişte kaldı bundan sonrasına bak eğer bundan sonra eşinin en ufak bir hatasını yakalarsan asla affetme ve eşinde bunu bilsin ona göre davransın ancak laf sokarak vs cezalandırmaya çalışma eşini değil kendini cezalandırıyorsun hayatı kendine zindan ediyorsun ve bir kez daha söylüyorum muhakkak psikolog desteği al

birde şunu ekliyeyim eşinin burada sana karşı sabırlı ve anlayışlı olması lazım çünkü acın çok taze öyle 1-2 ayda atlatılacak birşey değil. kendisiyle konuş onu sevdiğini bu durumu birlikte aşmanız gerektiğini seninde çok acı çektiğini ve bundan kurtulmayı çok istediğini evliliğinizi kurtarmak istiyorsa bir çift terapistine gitmeniz gerektiğini söyle ama bunları söylerken öfkeyle sinirle değil sevgiyle yaklaş eşinin bu konuda tavrını bilmiyorum ama gerçekten pişman ve seni seviyorsa o da bu evliliği kurtarmak için elinden geleni yapmalı.. madem bu hatayı yaptı elini taşın altına koyacak yüzleşecek bazı şeylerle öyle özür dileyip ağlayıp herşeyin eskisi gibi olmasını bekleyemez.. eğer eşinde bu pişmanlığı ve sana karşı sevgi ve hoşgörüyü göremiyorsan zaten boşver.. bu süreci ancak birlikte el ele verip atlatabilirsiniz..

issimo çok tesekkur ederim paylaşımlarınız için

mhtptst .!.:

Hanımlar merhaba. Daha önce doğum sonrası cinsel yasam konusuna yorum yapmıştım esimle ilgili. Beni aldattığını anlatmıştım. O zaman boşanmak istedim ama eşim çok özür diledi boşanmak istemedi ben de bir sans verdim. Ama simdi hiçbirşeyi unutamiyorum sürekli her gün o olayları yüzüne vuruyorum. Daha önce yaptığı başka şeyler beni uzdugu konular aklıma geliyor sürekli. Kendime engel olamiyorum sürekli huzursuzluk çıkarıyorum istemeden. Asabi huysuz biri haline geldim. Nasıl yaparım da bunları dusunmem ya da düşünsem bile eşime yansitmam? Esim çok sabretti bu halime ama artik o da yeter bosanalim dedi. Bebegimle ikimiz yaşayabilir miyiz acaba babasız? Esimi seviyorum ama düşündükçe ofkeleniyorum ofkem herşeyin önüne geçiyor.

Genişletmek için tıkla...

Bir şans daha veriyorsan yüzüne vurmadan durman gerekirdi sen de farkındasın.Benim de hep geliyor aklıma ama susuyorum nasıl zor bilsen Ama huzur bu şekilde oluyor.Eşini seviyorsan ve eğer SUSABİLECEKSEN kararından vazgeçirmeye bak.Bebekle tabi ki zor yalnız yaşamak.Yoksa her gün kendine işkence.

M mhtptst rica ederim bende kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak paylaştım inşallah bir yararı olur sana.. bende çok uzun süredir bu konu hakkında kimseyle konuşmamıştım açıkçası bahsettikçe tekrar yaşıyor gibi oluyorum ancak okuyunca kayıtsız kalamadım.. senin için hayırlısı neyse o olsun :)

Konu Sahibi ne yaptın. Boşandınız mi?

Hayır boşanmadim. Her geçen gün bir şeylerin kötüye gitmesine ve mutsuzluğa alıştım sadece

Her yorumu tek tek okudum, çok üzüldüm sizin adınıza. Sizi anlayabilmesi acınızı biraz hafifletmesi adına eşinize yaptığınız empati çağrısına 'saçmalama' yorumu almak kanın beyne sıçraması için yeterli zaten. Kadının bu durumda kalmak zorunda olması tüm toplum için çok acı. Hep bir kerelikleri affetmek kadına görev. Bir kadın kazara yakışıklı birine bakıp dalsa neler olur, o adamların içinden ne canavarlar çıkar oysa..
Size acımasızca davranmayı tavsiye ediyorum. Madem ki sevginizden değil bebeğiniz, kurulu düzeniniz için sürdürme kararı aldınız o halde eşinizi maddi manevi bir nöbetçi, başınızda sembolik bir koca olarak görmenizi daha açık söylemle iliğine kemiğine kadar kullanmanızı öneriyorum. En azından kininiz, öfkeniz geçene kadar ona fazla belli etmeden içten içe intikam almış olursunuz. Bir süre sonra zaten her yaşanmışlık gibi bu da hafifler umarım.

Madem affettiniz bunun arkasinda duracaksiniz hep hatirlayip esinizide kendinizide mutsuz ederek evlilik yurumez tabikide babasiz bebek buyutmek zordur