Boşanmak üzereyim ama tedirginim, neden?

Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan.
Adımı attım aslinda, kendi adıma bir sorunum yok ama kizim için üzülüyorum.
Neyine uzuluyorsunuz?
Hani baba olarak mükemmel bir baba kiz iliskisi olsa üzülmeniz anlasilabilirdi
Ama ortada sağlıklı bir baba profili de yokmuş zaten.
 
Ben de genel olarak çok sakinim sesim konuşurken bile zor duyulur ama yaşanmışlıklar insanı bu hale getiriyor. Tabi o polisti görev iş diyerek benim kandırıp toz olurdu. Evin tek aracı onda ben de hem işe gider hem vesaitle çocuğu kreşe götürüp alır gelirdim. Alışveriş ben ide yemek temizlik bende çoluk çocuk ben de her şey bendeydi. Bunca şeye rağmen tabi üzüldüm 10 kilo verdim yemeden içmeden kesildim. Birisi bana canlı cenaze gibi olmuşsun dedi hatta. Ama 6 ay içinde bu görüntüm değişti. Ruhumun iyileşmesi biraz daha zaman aldı ama oldu şükürler olsun. Boşandıktan sonra üzerime yıktığı borçları bitirip aracımı ondan alıp yeniledim. Alışverişi annemle yapıyorum. Yemek temizlik annemle hallediyorum. Çocuklarım da bana destek küçükler ama halden anlıyorlar. Çok şükür bugünüme. Size de evladınızla mutlu huzurlu bir hayat diliyorum
Ayni bende öyleyim, herseyi ben hallediyorum o calisiyor diyordum, sanki ben calismiyor muyum, o cumartesi de gidiyor diye üzülüyordum. Bu ne saçma bi duyguymuş, insan kendisine saygısını kaybedince kimse saygı duymuyor demek ki. İyi olmanıza çok sevindim, cok daha da iyi olacaksınız eminim. Bende iyi olacağım hatta burdan soranlara sizin gibi destek olacağım, cok tesekkur ederim 🙏
 
Neyine uzuluyorsunuz?
Hani baba olarak mükemmel bir baba kiz iliskisi olsa üzülmeniz anlasilabilirdi
Ama ortada sağlıklı bir baba profili de yokmuş zaten.
Soruyor ya, yaşı var artik, akşamdan akşama da olsa alıştığı bir varlık vardi evde koltukta yatan. Yoksa şunu yapsak bunu yapsak diye aramıyor cocuk, arayacak pek biseyi yok zaten
 
Merhaba, burada yeniyim ama bilenlerden fikir almayı çok istiyorum. Eşimle 12 senedir ilişkimiz var 6 senedir de evliyiz. 3 yaşında bir kızımız var. Tüm herkes söylediği halde çok sevdiğim için göze alip evlendim. Ama kendisi öfke sorunu yaşıyor. Surekli her yerde insan icinde bağırıyor, üzerime yürüyor. Anında ofkeleniyor ve hemen geçiyor. Siniri geçtiğinde yüzüm bozuk olursa yine bana bağırıyor. Bir döngü yani. Hic fiziksel siddet olmadi ama esyalara zarar veriyor, kirip dokuyor. Bir de psikolojik siddet hat safa da, deli oldugumu ve tedaviye ihtiyacim oldugunu falan soyluyor. Aşırı kıskanç, beni surekli baskalariyla kiyasliyor, anneligimi ve kadinligimi surekli elestiriyor, kendi dediğinden başka bir şeyi kabul etmiyor, cok ilgisiz, telefon bagimlisi birisi. Ne zaman sohbet etmek istesek en fazla 5 dakika sonra kavgaya dönüyor, herseyde benim soyledigimin zittini savunuyor, hem calisip hem evin herseyini ben yapiyorum, cakilacak civiye kadar. Zamanla bu tutarsız davranışlarıyla hem psikolojim bozuldu hemde ozguven kaybettim. İnsanlarla konuşmak istemiyorum, eskisi gibi gülemiyorum. Çok mutsuzum ve yorgunum. Neredeyse 2 senedir aklımda hep boşanmak vardi. Son kavgamızdan sonra onu ikna ettim ve bu hafta anlasmali boşanma davamız var ama tedirginim. Çok yalvarıyor, ben sensiz mutlu olamam falan diyor, sirf ben cok istedim diye anlasmali protokolü imzaladi, oyle beni düşünüyor ama bi yandan da beni bitiriyor, anlayamiyorum ne hissettiğini bile cok tuhaf birisi. Her kavga da bosanalim bitsin bu diyip sabah özür dileyerek uyanıyor. Aile terapistine gidelim diyor ama istemiyorum, onunla artik cokk mutlu olacagimi bilsem de istemiyorum. Herseyim gitti, ben bambaşka bir insan oldum. Mahvoldum bu döngüde. Onu artık sevmiyorum eminim ama neden böyle hissediyorum ki? Baba evine döneceğim için mi yoksa onu özleme ihtimalim mi bilmiyorum. Çalışıyorum maaşım var ancak günümüz şartlarında tek başıma eve ayrılmam suan için mümkün değil. Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan. Kizimda pek sormaz nerde diye ama sorunca vicdan yapiyorum cok, benim yuzumden babasindan uzak kalacak gibi hissediyorum. Size sormak istiyorum, hissettiğim bu tuhaf şey normal mi, lütfen kafamın rahatlamasi için bana yardim edin 😞

Kendine acımayana kimse birşey yapamaz.
Bile bile evlen, bile bile çocuk yap.
O çocuğa yazık değilmi?
Gerçekten şaka gibisiniz.
 
Kendine acımayana kimse birşey yapamaz.
Bile bile evlen, bile bile çocuk yap.
O çocuğa yazık değilmi?
Gerçekten şaka gibisiniz.
Bu mesajları da her konunun altına yapıştıran birileri mutlaka var. Sanki hersey 2 yılda olmus, ilk geceden hamile kalmışım gibi bir mesaj. Bu durum bana normal geliyordu gözüm açılana kadar. Şuanda da normal gelmiyor. Tahminimce hayatınızda hiç hata yapmamamissiniz. Ne mutlu sizin adınıza.
 
Soruyor ya, yaşı var artik, akşamdan akşama da olsa alıştığı bir varlık vardi evde koltukta yatan. Yoksa şunu yapsak bunu yapsak diye aramıyor cocuk, arayacak pek biseyi yok zaten
Çocuk babası ile yapmak isteyip yapamadığı şeylere alışmış sormuyor, koltukta bir camış görmemeye de alışır çok şapmayın.
 
Konu sahibi🌺 ben hiç evlenmedim .boşanmak nedir bilmem,32 yaşındayım kötü bir ilişkiden çıktım 3 ay önce,aldatıldım ,maddi manevi kayıplar yaşadım .Ayrılmanın sancısı her zaman zordur yaşayan bilir arada çocuk alışkanlıklar var.O kadar manipüle etmiş ki sizi acaba diyorsunuz.Emin olun kalbinizdeki his size doğruyu söylüyor,zamanla atlatacaksınız.Dualarımda olacaksınız 🌺 bundan sonra hayatınızda sizi güzellikler bulsun ,kaybettiğiniz özgüveniniz hemen yerine gelsin.Allah size kızınızla musmutlu yıllar nasip etsin,bir önce kalp ferahlığı versin.
Ne guzel bir mesaj, günümü güzelleştirir yani 💜 evim kendi düzenim vardi, kızımın ayrı bir odası. Sesi yoksa da varlığı olan birisi. Çok tuhaf bisey gercekten. İnanıyorum herseyi alisiyor insan buna da alisacagim eminim. Ama cok sevindim sizin de adınıza. Bence insan evlenmek için 30 yaşı mutlaka beklemeli cunku ne istediğini ancak o yaşta anlamaya başlıyor. Bundan sonra hep güzellikler bulsun sizi, sizi hakeden insanlar 🌼
 
Konu sahibine fiziksel şiddet uygulanmasına ramak var , adam insan içinde ona bağırıyor üzerine yürüyor ve karısının aklıyla oynayıp ona hastasın diyor çünkü sorunun kendinde olduğunun farkında ama hedef sasirtmasi lazım. Bir çocuk babasının annesinin üzerine yürüyerek büyüdüğünü görüyor ama arş tüm bunlara rağmen titremiyor bosaninca titriyor ilginç gerçekten. Kara cahil cuhela Afganistan beyninizi güle güle kullanıyor musunuz acaba ? Yaptığınız yorumun konu sahibini nasil paralize edeceğinin farkında mısınız
Ben burda genel bı durumdan söz ettim arsi titreten bı olay insanın üzülmesine hayli hayli sebep olur demek istedim
Tüm bunları yaşadığı halde boşandığına üzülen de kendisi ayrıca
Birbirne cahil demek de moda olmuş. Herkes ne kadar da alım.
Bana cahil derken gününuzun ne kadarını ilim öğrenmeye ayiriyorsunuz merak ettim
 
Merhaba, burada yeniyim ama bilenlerden fikir almayı çok istiyorum. Eşimle 12 senedir ilişkimiz var 6 senedir de evliyiz. 3 yaşında bir kızımız var. Tüm herkes söylediği halde çok sevdiğim için göze alip evlendim. Ama kendisi öfke sorunu yaşıyor. Surekli her yerde insan icinde bağırıyor, üzerime yürüyor. Anında ofkeleniyor ve hemen geçiyor. Siniri geçtiğinde yüzüm bozuk olursa yine bana bağırıyor. Bir döngü yani. Hic fiziksel siddet olmadi ama esyalara zarar veriyor, kirip dokuyor. Bir de psikolojik siddet hat safa da, deli oldugumu ve tedaviye ihtiyacim oldugunu falan soyluyor. Aşırı kıskanç, beni surekli baskalariyla kiyasliyor, anneligimi ve kadinligimi surekli elestiriyor, kendi dediğinden başka bir şeyi kabul etmiyor, cok ilgisiz, telefon bagimlisi birisi. Ne zaman sohbet etmek istesek en fazla 5 dakika sonra kavgaya dönüyor, herseyde benim soyledigimin zittini savunuyor, hem calisip hem evin herseyini ben yapiyorum, cakilacak civiye kadar. Zamanla bu tutarsız davranışlarıyla hem psikolojim bozuldu hemde ozguven kaybettim. İnsanlarla konuşmak istemiyorum, eskisi gibi gülemiyorum. Çok mutsuzum ve yorgunum. Neredeyse 2 senedir aklımda hep boşanmak vardi. Son kavgamızdan sonra onu ikna ettim ve bu hafta anlasmali boşanma davamız var ama tedirginim. Çok yalvarıyor, ben sensiz mutlu olamam falan diyor, sirf ben cok istedim diye anlasmali protokolü imzaladi, oyle beni düşünüyor ama bi yandan da beni bitiriyor, anlayamiyorum ne hissettiğini bile cok tuhaf birisi. Her kavga da bosanalim bitsin bu diyip sabah özür dileyerek uyanıyor. Aile terapistine gidelim diyor ama istemiyorum, onunla artik cokk mutlu olacagimi bilsem de istemiyorum. Herseyim gitti, ben bambaşka bir insan oldum. Mahvoldum bu döngüde. Onu artık sevmiyorum eminim ama neden böyle hissediyorum ki? Baba evine döneceğim için mi yoksa onu özleme ihtimalim mi bilmiyorum. Çalışıyorum maaşım var ancak günümüz şartlarında tek başıma eve ayrılmam suan için mümkün değil. Kizimla zaten 2 kisilik bir hayatimiz var, beraber gezer beraber yer iceriz. O hep calisiyor hep cok yogun ve yorgun. Cocugun hic biseyini bilmez, tek hareketinde onada bagirmaya baslar falan. Kizimda pek sormaz nerde diye ama sorunca vicdan yapiyorum cok, benim yuzumden babasindan uzak kalacak gibi hissediyorum. Size sormak istiyorum, hissettiğim bu tuhaf şey normal mi, lütfen kafamın rahatlamasi için bana yardim edin 😞
Zaten siz evliliğinizde teksiniz ki hiçbir şey değişmeyecek
Maddi gücünüzde var hem bu çok güzel bir ayrıntı
Eşiniz olacak bu adamın yaptığı kötü şeyleri madde madde sıralayın dava olup bitene kadar her sabah okuyun çok ciddiyim
Artısı olsa adamın tamam derim bir tane bile artısı yok
İkinizde çalışıyorsunuz evin herşeyi sizde çivi çakmak bile
Çocuk ve ev bakımı sizde
Yemek bulaşık vs her şey sizde
Eee bu adam ne işe yarıyor ki o zaman
Koyun tekmeyi gitsin ardınıza bile bakmayın
Artık 40-45 ten sonra evleniyor millet
Sizde belki yeniden aşık olursunuz hayat devam ediyor sonuçta
Kendinizi dışarı kapatmayın
 
Yıllar geçmiş belirli bir düzeniniz , çocuğunuz var tabi ki boşanmak öyle kolay değil. Bu kararı verebildiğiniz için öncelikle sizi tebrik ediyorum. Dışarıdan boşan yaa demek çok kolay, sizin için zorluğunu bilemem ancak tahmin edebilirim. Ama bundan sonraki hayatınız her şekilde daha güzel olacak bunu yazdıklarınıza bakarak çok net anlayabiliyorum. Narsistler her zaman aşırı eleştirel manipülatif ve özgüven emici olurlar. Sizin özgüveninizi öyle bitirirler ki ona muhtaç hissedin diye. Bu kısır döngüden çıkabilmiş olmak boşanma davasını açabilmiş olmak manpüle edilen taraf için çoğu zaman imkansız olur. Size kocaman sarılıyorum. Kızınızla çok güzel bir hayatınız olacak. Ayrıca kızınız için asla üzülmeyin yıllar sonra anlayacaksınız onun için nasıl büyük bir iyilik yaptığınızı 🌸 Şuan düşüneceğiniz tek şey kendiniz, siz iyi olursanız kızınız zaten mutlu olacak 🫶🏻
 
Ben burda genel bı durumdan söz ettim arsi titreten bı olay insanın üzülmesine hayli hayli sebep olur demek istedim
Tüm bunları yaşadığı halde boşandığına üzülen de kendisi ayrıca
Birbirne cahil demek de moda olmuş. Herkes ne kadar da alım.
Bana cahil derken gününuzun ne kadarını ilim öğrenmeye ayiriyorsunuz merak ettim
Boşanma isteğinde haklı sebepleri olan birine boşanmak arsi titretir tarzı gereksiz saçma ve uslupsuz bir cümle kuran, psikolojik zor bir sürece giren birine neyi söyleyip neyi söylememesi gerektiğini bilmeyen birine izah yapmam . Siz önce ne zaman ne diyeceğiniz öğrenin . Kadın psikolojim bozuldu diyor kalkmış ars titrer diyorsunuz manipuleye uğramış birisine bu sözünüz sizce doğru mu kadın zaten kendinden şüpheye düşmüş . İkincisi de cehaletin zıttı ilim değildir hanımefendi hiçbirimiz âlim olmak zorunda da değiliz nerde ne konuşmam gerektiğini biliyorum bu bana yetiyor ama sizin gibiler yüzünden muvekkillere birde hatalı olmadıklarını suçlu olmadıklarını ikna etmeye çalışıyoruz.
 
Boşanma isteğinde haklı sebepleri olan birine boşanmak arsi titretir tarzı gereksiz saçma ve uslupsuz bir cümle kuran, psikolojik zor bir sürece giren birine neyi söyleyip neyi söylememesi gerektiğini bilmeyen birine izah yapmam . Siz önce ne zaman ne diyeceğiniz öğrenin . Kadın psikolojim bozuldu diyor kalkmış ars titrer diyorsunuz manipuleye uğramış birisine bu sözünüz sizce doğru mu kadın zaten kendinden şüpheye düşmüş . İkincisi de cehaletin zıttı ilim değildir hanımefendi hiçbirimiz âlim olmak zorunda da değiliz nerde ne konuşmam gerektiğini biliyorum bu bana yetiyor ama sizin gibiler yüzünden muvekkillere birde hatalı olmadıklarını suçlu olmadıklarını ikna etmeye çalışıyoruz.
İyi misiniz siz ya kadın hala neden üzüldugunu sorguluyor bende uzulmeniz normal diyorum. Ne allayıp pulladiniz yorumumu nerelere çektiniz.
Ve evet cehaletin zitti ilimdir
 
X