Aileler girince sorun büyür demedi mi kimse size.Yazık ,büyük bir dert de yokmuş ortada,babanı neden kattın.22 yıllık evliyim,eşimi bir kere dahi.şikayet etmedim aileme,zaman zaman biz de sıkıntılar yaşadık.Ama kendimiz çözmeliyiz sorunlarımızı.
1. Eşinizi ve kendi ailenizi birbirine düşman etmişsiniz
2. Kayınvalidenize ağıza alınmayacak bir şey söylemişsiniz
3. Eşiniz sebepsiz yere sizi ablanıza göndermiyor
4. Bebeğinizle tehdit ediliyorsunuz (ki sizin için ne kadar önemli orası tartışılır)
Bunca şeyden sonra bu evlilikten ne bekliyorsunuz? Huzur bulamayacağınız kesin.
Nasılsa emmiyor diye mi bu kadar rahat küçücük bebeğinize sırtınızı donebildiniz? Berbat bir anlatımınız var bu arada ve anladığım kadarıyla bir kaç günde ayrı kalmışsınız bebeğinizden üstelik. Çocuk falan umrunuzda değil sizin onu kocayla iletişim kaynağı olarak kullanıyorsunuz sadece. Ben 1 yaşında bebeğimi yarım saat birine bırakıp markete bile gitsem tuhaf oluyorum. Çok şey diyesim var da durduk yere banlanmayayim. Herkes anne olmamalı ya. Şeytana uydum demez mi bide
Ben olsam senden yana döne boşanırım. Anama küfür edeceksin seni koynuma alıp yatacağım hee. Aklı varsa seni kapının eşiğinden sokmaz.
Hemen çocuk gibi babanı aramışsın vs. Belli ki daha çok sorunlar yaşanmış bu şekilde ki adam yılmış.
Adam sorunlu olsa seviyorum boşanmak istemiyorum demezdin. Akılsız başın derdini ayaklar geçer. Şimdi paşa paşa bekle kocani. Gelirse tabii