Affetmeyin tabiki de.
Ayrıca neyin vicdan azabını çekeceksiniz ki siz yapmanız gerekeni yapıyorsunuz.Ne demek 1 sene boyunca başka biriyle yazışmak,konuşmak,sevişmek...
Siz görmeseydiniz hiç de pişman falan olmayacaktı devam edecekti aynen.Şimdi düzenini bozmak istemediği için böyle diyor.Eve gidemiyorum falan hikaye,o kadını kendi evinize getirirken aklı neredeymiş ?
Kafan karişiksa kalbini dinle!!Bu içten yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Gerçekten dışardan bakması boşan gitsin demesi o kadar kolay ki. Şuan hangi evli mutlu bir kadına sorsan, "kocam aldatsa 1 dakika düşünmeden boşarım" diyebiliyor. Ama malesef bu kadar kolay değil. Aile karışıyor etraftaki insanlar ve benim gibi merhametli biriysen vicdan azabı bile cekebiliyorsun 9 senedir sevdiğin adam üzülüyor pişman diye. Kendimi düşünen biri olsam baştan yaşadığım yerleri onun için terkedip onunla evlenmezdim.
Ama bir tane hayatim var neden kendime haksizlik edeyim ki, ilerde pişman olmak istemiyorum. Tecrübeli bunları yaşamış insanlar baş baş bağırıyor yapmayın etmeyin diye. Kafam bu yuzden cok karisik..
İşte hep aile.. o ilk alıntı yaptığım cümlenizden sonra okumayacaktım yine de okumaya devam ettim. En sonunda sizin nasıl böyle bir düşünce yapısına sahip olduğunuzu anladım.
Allah allah “evet” diye imza atarken bunları akıl edememiş mi? Söylenmesi gereken bir şey miymiş? Ben olsam bu lafları duysam aldattığı için değil gerizekalı olduğu için boşanırdım asıl.Kendisi bunu kabul etmiyor. Keşke soyleseydin başından beri ben bir döngüye girmişim farkında değildim ki diyor..
Kızlar çok kötü durumdayım. Biraz uzun oldu yazim ama okuyun yorumlariniza ihtiyacim var.
Ben yurtdışında doğup büyüdüm 28 yaşında bir bayanım. 25 yaşında yıllarca büyük aşk yasadığım adamla evlendim onun için doğup büyüdüğüm yerleri bırakıp ailemden çevremden uzakta yaşamaya karar verdim ve Türkiye’ye taşındım. 3 senelik evliyiz, çocuğumuz henüz yok.
Geçen sene yurt dışında staj görmem gerekti ve eşimi 9 ay yalnız bırakmak zorunda kaldım. Bu sürenin sonunda büyük bir sevinçle sıcak yuvama döndüm.
Aradan 2 ay geçti ve eşimin sürekli telefonunu yanında gezdirmesi (wcye banyoya bile giderken yanında götürmesi) telefonunu benden kaçırması gözüme çarptı.
Bir akşam evde koltukta oturuyoruz, benim elimde laptop, dizi izliyorum, eşim de tv izliyor aynı zamanda telefonunda oyun oynuyordu. Benim sırtım ona dönük oturuyordum ve kafamı hafif çevirdim telefonuna baktım ne yapıyor diye. Biriyle mesajlaşıp ardından o konuşmayı siliyordu. Şaşkınlık içerisinde gözümün ucuyla bakmaya devam ettim. Bir kaç kez yazışıp silince şüphelendim. Ama aldattığından değil, acaba doğum günüme sürpriz falan mi yapacak diye, çünkü eşim asla çapkın biri değildir aldatması aklımın ucundan geçmedi.
Günler geçti aradan ama benim içim içimi yedi ne yapıp ettim bir programla eşimin telefonundaki bütün anlık yazışmalarını laptop’imdan takip edebildim.
Bir de ne göreyim, bir bayanla yazışıyor. Eşimin iş yerinden biri. Evli ve 2 yaşında bir çocuğu bile var. Tabi dünya başıma yıkıldı.
İlk başta suçu kendimde buldum 9 ay ben onu yalnız bıraktım o yüzden yapmıştır diye. Eşime hiç bir şey söylemedim. Bekledim, 1 senedir görüştüklerini anladım. Ben yurtdışında hasretimden ağlarken, eşim onu kendi evimize bile getirmiş. kiralık ev tutmuş istedikleri her türlü pisliği yapmışlar. Bir kaç ay yazışmalarını takip ettim belki vaz geçer ondan, artık eve döndüm ya bana yönelir diye.
Ama yok, adam bir yandan çocuk yapmak istiyor benden, diğer yandan kadını cebinde tutuyor ara sıra lazım olur diye. Öyle aşkımlı falan da konuşmuyorlar, sadece seks amaçlı görüşüyorlar. Bu mesaj takip durumunda sadece aldattığını değil, bana günlük yalan söylediğini, çok karşı olduğumu bildiği halde sürekli iddaa oynamasını da yakaladım.
Soğumaya başladım. Birlikte olmak işkenceye dönüştü, dokunmasına bile tahammül edemedim ve ona hiç güvenim kalmadı. Boşanmaya karar verdim kendimce. Avukatla görüştüm. Delillerimi toparladım aileme anlattım. (Ailem arkamda değil bu arada, şans vermemi istiyorlar.)
2 hafta önce yine bana yalan söyledi mesaiye kalacağım diye ve ben sonunda ona patladım. Boşanacağımı söyledim ve yurtdışına aileme dönmek için uçak bileti aldım. Eşim binlerce kez özür diledi, çiçekler yolladı. Ben hata yaptım kabul ediyorum diyor, ama bundan sonra sadece seni mutlu etmek için yaşayacağım diyor. Yeminler ediyor ayaklarıma kapanıyor. Beni çok sevdiğini ve benim yokluğumda boşluğa düştüğünü söylüyor. Bir daha da o döngüden çıkamadığını farkında olmadığını söylüyor, ta ki ben her şeyi anlatana kadar. Ben kararım kesin dedikçe ağladı mahvoldu, hayatımda hiç onu bu kadar üzgün görmemiştim.
Ailemin yanındayım şuan. Ondan km’lerce uzakta. Bana yaşamak istemediğini söylüyor. Evimizde kalamıyor, ailesinde kalıyormuş, her yerde beni görüyormuş, bunalıma giriyor, yemek yiyemiyormuş. Görümcem bana abim gözümüzün önünde eriyip gidiyor dedi.
Internette günlerdir okuyorum. Bir aldatan bir daha aldatıyor, yalan söyleyen, bir daha söylüyor. Pişman oluyorlar sonra affedince devam ediyorlar. Ama ailem bana şans vermezsen nerden bileceksin diyor. Her insan bir şansı hak eder. Affetmek büyüklüktür diyor.
Basınızdan böyle bir olay geçti mi? Affettiğiniz için pişman mısınız yoksa mutlu musunuz? Siz benim yerimde olsanız napardınız?
Ben çok arada kaldım... Ilerde pişman olmak istemiyorum. Ama eşimin üzüntüsü yüzünden vicdan azabı da çekmek istemiyorum. 2 haftada 5 kilo verdim yiyemiyorum, uyuyamıyorum düşünmekten. Huzur denen bir şey kalmadı..
Pardon ama ailen gercekten geri kafali!!Çok haklısınız. Ailem neredeyse bütün suçu bende buluyor. "Allah belasını versin o stajın keşke izin vermeseydi de kocanın yanında dursaydin diyorlar." Ayrıca babam bosanilacak hiç bir sebep görmüyormuş, her erkek aldatır, her erkek iddaa oynar, her erkek yalan söyler sıkıştığı zaman. Kısacası bayan evde susup oturmalı ağzını bile açmamalı böyle şeylere. Arada kalmamın büyük bir nedeni de bu. Neredeyse kendimden şüphe edecektim neden boşanıyorum ben diye. Ta ki sizlerin yorumlarınızı okuyana kadar. Boyle geri kafali bir aileden geldigim icin utaniyorum.
Ilk olayi adam boşluğa düşerek ve libodusuna yenik düşerek yapmiş.
Şimdi ama biliyor yaparsa eşini kayip edecek .Gercekten seven yapmaz .
Başka uğraş bulsun kendine .
Ben kk da çok okuyorum malesef bütün kadinlarimiz erkeklerin cinsel arzularini sanki karşilama mecburiyeti varmiş gibi yaşiyorlar.
Ayy adamda uzak kalmiyem belki gözü kayar yada aaa cinsellik yoksa tabi adam sinirli asi olur .aa yatak odasi çok önemli kocalarinizla ilgilenin onlari yatakta boş birakmayin .evlilikte en önemlisi cinsellik.
Gercekten öylemi ?öylese bizde evliliği sirf cinsellik için tutuyoruz.
Benim için evlilik anlayiş destek merhamet beraber keyifli zaman gecirmek.
Karşindakini mutlu etmek senide mutlu eder demek.Onun bir gülüşu kalbimde onbinlerce güllerin acmasi demek.
Offf...offf.nerde öyle evlilikler..
Farz edelimki affettin ama kesinlikle o eve dönme .
Sizin evinize getirmesi senin yatağinda sevişmesi gercekten insani cinnet ettirir.
Sana yeni bir ev acsin .yeni yatak odasi.
Canım benzer bir olay yaşadım.. 1 buçuk sene önce bende bir siteye üye olduğunu gördüm bikaç tane kıza msj atmıştı. O zamanlar aramız çok kötüydü cinsellik sıfırdı sürekli tartışıyorduk..
ben bunları yakaladım ve bir süre takip ettim.
Sadece konuşma vardı herhangi başka birşeyini görmedim ama ben boşanma davası açıp yurt dışına çıktım. 3 ay ayrı yaşadım ve pişmanlık duyduğunu çok dile getirdi daha gitmeden önce terapist ayarladı,çok şey yapmıştı yalvardı ama ben yine de gitmek istedim.
3 ay sonra yurt dışına geldi ve yeni bir şans istediğini söyledi. Bu zamanda bende kötüydüm tabi. Yeminler etti birşey yapmadığını bizim aramız kötü diye boşluğa girdiğini defalarca dile getirdi çok ağladı ve ben de bir şans vermeye karar verdim..
şimdi 1 bucuk senedir gayet iyiyiz o çok değişti. Tabi ki ufak tefek tartışmalar oluyor.
Ama güvenmek istedim,güveniyorum da açıkçası. Sevgisinden şüphen yoksa,içinden bir şans vermek geliyorsa vermelisin..
9 ay az bir süre değil ve gerçekten erkekler malesef böyle şeyleri sadece anlık yaşamak için yaşıyorlar. Eve getirmesi de çok kötü
Sen eve döndükten sonra devam etmesi ayrı kötü tabii.. Eğer böyle şeyler gçrseydim affeder miydim diye sorarsan hayır affetmezdim. Ama sen içinden geliyorsa bir şans ver.
Yorumun için çok teşekkür ederim. Cok sevindim herşeyin duzeldigine, ve umarım bir daha asla yapmaz. Eşime anlattığım gün, o kadını arayıp karısını sevdiğini ve bir daha onunla görüşmeyeceğini söyledi. İş yerinde bir dakika düşünmeden istifasını verdi ayrıldı ordan da. Arkadaşlarından da sikayetciydim, sürekli kahveye kağıt oynamaya çağırıyorlar ve eşlerini aldatan tiplerdi. Hepsiyle görüşmeyi kesmiş. Insanlara karsi utancindan ve pismanligindan mi yapıyor sadece, yoksa gerçekten beni sevdiği icin mi? Sevseydi neden aylarca ben yanındayken bile aldattı bunu da hala çözebilmiş değilim...
Bu adam bariz aldatmış konuşmuş gorusmus yatmış üstelik senin evinde ve senin yatağında miden kaldircakmi onu tekrar sana dokunmasina izin verebilecekmisin dusunsene başka ten değmiş tenine başkasına dokunmus baskasini öpmüş bunları hazmedebilcekmisin hazir çocuğunda yok bence affetmemelisin çünkü tekrar yapar insanlar bir kez ar damarini yirtarsa artık durduramaz kendini bunu sakın unutmayınKızlar çok kötü durumdayım. Biraz uzun oldu yazim ama okuyun yorumlariniza ihtiyacim var.
Ben yurtdışında doğup büyüdüm 28 yaşında bir bayanım. 25 yaşında yıllarca büyük aşk yasadığım adamla evlendim onun için doğup büyüdüğüm yerleri bırakıp ailemden çevremden uzakta yaşamaya karar verdim ve Türkiye’ye taşındım. 3 senelik evliyiz, çocuğumuz henüz yok.
Geçen sene yurt dışında staj görmem gerekti ve eşimi 9 ay yalnız bırakmak zorunda kaldım. Bu sürenin sonunda büyük bir sevinçle sıcak yuvama döndüm.
Aradan 2 ay geçti ve eşimin sürekli telefonunu yanında gezdirmesi (wcye banyoya bile giderken yanında götürmesi) telefonunu benden kaçırması gözüme çarptı.
Bir akşam evde koltukta oturuyoruz, benim elimde laptop, dizi izliyorum, eşim de tv izliyor aynı zamanda telefonunda oyun oynuyordu. Benim sırtım ona dönük oturuyordum ve kafamı hafif çevirdim telefonuna baktım ne yapıyor diye. Biriyle mesajlaşıp ardından o konuşmayı siliyordu. Şaşkınlık içerisinde gözümün ucuyla bakmaya devam ettim. Bir kaç kez yazışıp silince şüphelendim. Ama aldattığından değil, acaba doğum günüme sürpriz falan mi yapacak diye, çünkü eşim asla çapkın biri değildir aldatması aklımın ucundan geçmedi.
Günler geçti aradan ama benim içim içimi yedi ne yapıp ettim bir programla eşimin telefonundaki bütün anlık yazışmalarını laptop’imdan takip edebildim.
Bir de ne göreyim, bir bayanla yazışıyor. Eşimin iş yerinden biri. Evli ve 2 yaşında bir çocuğu bile var. Tabi dünya başıma yıkıldı.
İlk başta suçu kendimde buldum 9 ay ben onu yalnız bıraktım o yüzden yapmıştır diye. Eşime hiç bir şey söylemedim. Bekledim, 1 senedir görüştüklerini anladım. Ben yurtdışında hasretimden ağlarken, eşim onu kendi evimize bile getirmiş. kiralık ev tutmuş istedikleri her türlü pisliği yapmışlar. Bir kaç ay yazışmalarını takip ettim belki vaz geçer ondan, artık eve döndüm ya bana yönelir diye.
Ama yok, adam bir yandan çocuk yapmak istiyor benden, diğer yandan kadını cebinde tutuyor ara sıra lazım olur diye. Öyle aşkımlı falan da konuşmuyorlar, sadece seks amaçlı görüşüyorlar. Bu mesaj takip durumunda sadece aldattığını değil, bana günlük yalan söylediğini, çok karşı olduğumu bildiği halde sürekli iddaa oynamasını da yakaladım.
Soğumaya başladım. Birlikte olmak işkenceye dönüştü, dokunmasına bile tahammül edemedim ve ona hiç güvenim kalmadı. Boşanmaya karar verdim kendimce. Avukatla görüştüm. Delillerimi toparladım aileme anlattım. (Ailem arkamda değil bu arada, şans vermemi istiyorlar.)
2 hafta önce yine bana yalan söyledi mesaiye kalacağım diye ve ben sonunda ona patladım. Boşanacağımı söyledim ve yurtdışına aileme dönmek için uçak bileti aldım. Eşim binlerce kez özür diledi, çiçekler yolladı. Ben hata yaptım kabul ediyorum diyor, ama bundan sonra sadece seni mutlu etmek için yaşayacağım diyor. Yeminler ediyor ayaklarıma kapanıyor. Beni çok sevdiğini ve benim yokluğumda boşluğa düştüğünü söylüyor. Bir daha da o döngüden çıkamadığını farkında olmadığını söylüyor, ta ki ben her şeyi anlatana kadar. Ben kararım kesin dedikçe ağladı mahvoldu, hayatımda hiç onu bu kadar üzgün görmemiştim.
Ailemin yanındayım şuan. Ondan km’lerce uzakta. Bana yaşamak istemediğini söylüyor. Evimizde kalamıyor, ailesinde kalıyormuş, her yerde beni görüyormuş, bunalıma giriyor, yemek yiyemiyormuş. Görümcem bana abim gözümüzün önünde eriyip gidiyor dedi.
Internette günlerdir okuyorum. Bir aldatan bir daha aldatıyor, yalan söyleyen, bir daha söylüyor. Pişman oluyorlar sonra affedince devam ediyorlar. Ama ailem bana şans vermezsen nerden bileceksin diyor. Her insan bir şansı hak eder. Affetmek büyüklüktür diyor.
Basınızdan böyle bir olay geçti mi? Affettiğiniz için pişman mısınız yoksa mutlu musunuz? Siz benim yerimde olsanız napardınız?
Ben çok arada kaldım... Ilerde pişman olmak istemiyorum. Ama eşimin üzüntüsü yüzünden vicdan azabı da çekmek istemiyorum. 2 haftada 5 kilo verdim yiyemiyorum, uyuyamıyorum düşünmekten. Huzur denen bir şey kalmadı..