eşim geçenlerde oğluyla açık açık konuşmuş..Velayet davasını senin için açtım..kazanırsam bizimle yaşıycaksın..istediğin zaman anneni görebiliceksin..sen herşeyin farkındasın,ben de bunun fakındayım biliyosun..her ay senin için 450 lira veriyorum annene boşandığımız günden beri..üstelik bankada senin için yatırdığım para da var,onuda annen kullanıyo ama sende görüyosun annen sana ,sen ne zaman para istesen yada bi ihtiyacın olsa paramız yok diyo..bunları bana söyleyen sensin..(bu arada çocuk ihtiyacı dışında durmadan para harcıyan,para seven bi çocuk değil,kumbarasında 200 lirası var şu anda) her ihtiyacını ben alıyorum,faturalarını ben yatırıyorum,topundan ayakkabına kadar,önlüğüne,kırtasiye ihtiyaçlarına kadar herşeyi ben alıyorum..nerden bakarsan sırf senin için nafakayla birlikte 1000 liraya yakın para çıkıyo cebimden..senin bide kardeşin var oğlum,onunda bizimde ihtiyaçlarımız ödemelerimiz var..yetişemiyorum inanki..sen benim yanımda yaşarsan extra masarflarında kesilir..benim sırtımdaki bu koca yükde hafifler..seneye çiğdem ablanda işe başlıycak (çiğdem benim) hem hiç sıkıntımız olmaz hep beraber yaşarız.zaten büyüyosun evde durduğun yok..ya dersane ya okul ya futbol ya kamplardasın..çiğdem ablanda senin gözünün içine bakıyo,kardeşinide çok seviyosun..eğer velayeti aldığımda ben annemle kalıcam ,dersen şimdiden söyle davayı geri çekiyim..maddi sıkıntılar bi yana,ben senin için uğraşıyorum demiş..çocuk da "baba davayı çekme sakın..hakim sana verirse velayeti ben tabi senin yanına gelicem" demiş..